The Project Gutenberg eBook of Hymni ecclesiae This ebook is for the use of anyone anywhere in the United States and most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this ebook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you will have to check the laws of the country where you are located before using this eBook. Title: Hymni ecclesiae Author: John Henry Newman Release date: December 23, 2010 [eBook #34733] Most recently updated: December 31, 2020 Language: English, Latin Credits: Produced by Steven Giacomelli, Stephen Hutcheson, and the Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net (This file was produced from images generously made available by The Internet Archive/Canadian Libraries) *** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK HYMNI ECCLESIAE *** Produced by Steven Giacomelli, Stephen Hutcheson, and the Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net (This file was produced from images generously made available by The Internet Archive/Canadian Libraries) HYMNI ECCLESIAE _PARS I_ E BREVIARIO PARISIENSI _PARS II_ E BREVIARIIS ROMANO, SARISBURIENSI, EBORACENSI ET ALIUNDE Londini APUD ALEXANDRUM MACMILLAN 1865 OXONII EXCUDEBANT T. COMBE, A. M., E. PICKARD HALL, ET H. LATHAM, A. M. ACADEMIAE TYPOGRAPHI. HYMNI ECCLESIAE. PARS I. E BREVIARIO PARISIENSI. PREFACE. Of the three kinds of poetical composition which, in accordance with the Apostle's direction, have ever been in use in the Church, "Psalms and Hymns and Spiritual Songs," two are supplied by inspiration. We have no need, through God's bounty, to turn our thoughts to the composition of Psalms or Songs; and, to judge from the attempts which have been made, doubtless we are unequal to it. And the unapproachable excellence of the two which have been supplied serves to suggest the difficulties which beset the composition of the third which has not been supplied. Indeed, it is hardly too strong to say that to write Hymns is as much beyond us as to originate Psalmody. The peculiarity of the Psalms is their coming nearer than any other kind of devotion to a converse with the powers of the unseen world. They are longer and freer than Prayers; and, as being so, are less a direct address to the Throne of Grace than a sort of intercourse, first with oneself, then with one's brethren, then with Saints and Angels, nay, even the world and all creatures. They consist mainly of the praises of God; and the very nature of praise involves a certain abstinence from intimate approaches to Him, and the introduction of other beings into our thoughts, through whom our offering may come round to Him. For as He, and He only, is the direct object of prayer, so it is more becoming not to regard Him as directly addressed in praise, which would imply passing a judgment on Him who is above all scrutiny and all standards. The Seraphim cried _one to another_, "Holy, Holy, Holy," veiling their faces, neither looking nor speaking to Him. The Psalms, then, as being praises and thanksgivings, are the language, the ordinary converse, as it may be called, of Saints and Angels in heaven; and, being such, could not be written except by men who had heard the "unspeakable things" which there are uttered. In this light they are more difficult than Prayers. Beggars can express their wants to a prince; they cannot converse like his courtiers. Much the same remark may be made about the Songs or Canticles of the Church, which are also inspired, and are a kind of Psalms written for particular occasions, chiefly occasions of thanksgiving. Such are the two Songs of Moses, the Song of Hannah, those in Isaiah, the Song of Hezekiah, of Habakkuk, of the Three Children, of Zacharias, of the Blessed Virgin, and of Simeon, most of which are in the Breviary, and the last four are retained in our own Reformed Prayer Book. Yet though Hymns, as being of a measured length, and restrained metrically, are so far safer to attempt than Psalms or Songs, they have their own peculiar difficulties. They are direct addresses to Almighty God, which ever must be most difficult to the serious mind, whatever be the difficulty of other devotions. This, in the instance of Prayers, has led to the use of Sentences, such as occur in our own Services; which, besides the advantage of extreme brevity, for the most part admit of being taken from Scripture. It has led also to the repetition of the Lord's Prayer, and of the _Kyrie Eleison_; and, again, to the use of Collects, which lessen the difficulty of addressing God by subjecting it to fixed rules. Hence our best Family Prayers are what may be called a succession of Sentences strung together, the simple and concise expression of our humiliation, fear, hope, and desire, for ourselves and others. Long Public Prayers, to make a general assertion which of course admits of exceptions, are arrogant and irreverent; hence the Pharisees made them. Hence, too, the unchastised effusions which abound in the present day among those who have left the Church or lost her spirit. The great Eucharistic Prayer is nearly the only long prayer in the Catholic Church; and there is every reason to suppose that in its substance it proceeds from inspired authorities. In our own Service it has been separated by our Reformers into three distinct portions. Hymns, however, being of the nature of praises, cannot be altogether brought down to that grave and severe character which, as being direct addresses to God, they seem to require; and this is their peculiar difficulty. To praise God specially for Redemption, to contemplate the mysteries of the Divine Nature, to enlarge upon the details of the Economy of Grace and yet not to offend, to invoke with awe, to express affection with a pure heart, to be subdued and sober while we rejoice, and to make professions without display, and all this not under the veil of figurative language, as in the Psalms, but plainly, and (as it were) abruptly, surely requires to have had one's lips touched with a "coal from the Altar," to have caught from heaven that "new song" "which no man could learn, but the hundred and forty and four thousand which were redeemed from the earth"--the virgin followers of the Lamb. Our Church, with the remarkable caution which she displays so often, has not attempted it. She has received the Psalms and Songs from Scripture; and, rejecting the Roman Hymns, has substituted in their stead, not others, but a metrical version of the Psalms. This abstinence has led on the one hand to some of her members on their own responsibility supplying the deficiency, and has incurred the complaint of others, who argued that she ought to have taken on herself what, being right in itself, will certainly be done by private hands, if not by the fitting authority. But, in truth, when it was necessary for her to abandon those she had received, nothing was left to her but to wait till she should receive others, as in the course of ages she had already received, by little and little. The Roman Hymns, whether good or bad, were the work of no one generation, much less the outpourings of one mind. They were not the contents of one collection, published all new in a day according to the will of man. They were the gradual accumulations of centuries, bearing in old and new upon one treasure-house. When there was a call to reject them, there was nothing to be done but begin again. We could not be young and old at once. It was a stern necessity alone which could compel us to change from what we were; but being changed, so far we were not what we were, and must be what the primitive Church was in these respects, poor and ill-furnished. We began the world again. This is the proper answer to inconsiderate complaints and impatient interference. There have before now been divines who could write a Liturgy in thirty-six hours. Such is not our Church's way. She is not the empiric to make things to order, and to profess to anticipate the course of nature, which, under grace, as under Providence, is slow. She waits for that majestic course to perfect in its own good time, what she cannot extort from it; for the gradual drifting of precious things upon her shore, now one and now another, out of which she may complete her rosary and enrich her beads,--beads and rosary more pure and true than those which at the command of duty she flung away. As far as we know, the public Hymns of the early Church were not much more than the following. First, starting from Scripture, she adopted the repetition of the _Hallelujah_, which is described by St. John, in the Revelations, to be the chant of the blessed inhabitants of heaven. Next may be mentioned the _Gloria Patri_, pretty much as we now use it. Thirdly, the _Trisagion_, or "Holy, Holy, Holy," from Isaiah vi.; or, as it was also used, and now is, in the Roman Church, "Sanctus Deus, Sanctus Fortis, Sanctus Immortalis." Besides these, there was the Morning or Angelic Hymn, beginning with the words used by the Angels at the nativity; and for the evening the Hymn beginning "Hail gladdening Light," preserved by St. Basil. These are not metrical, as they were afterwards; nor are two others of a later date, which we still retain, the _Te Deum_ and the _Athanasian Creed_. They are both of Gallican origin, though the former has been ascribed to St. Ambrose. Others, however, now extant, are certainly his; others are the compositions of St. Hilary, Prudentius, St. Gregory, and later saints. It is not too much to say then that, judging by what we know of the Hymns of the primitive Church, we should not be dissatisfied with the paucity of those which custom has, with a sort of tacit authority, introduced among us in the course of several centuries. More, doubtless, might be selected from the writings of our sacred Poets; but since, from unhappy circumstances, such a work does not seem likely at the present day, thoughtful minds naturally revert to the discarded collections of the ante-reform era, discarded because of associations with which they were then viewed, and of the interpolations by which they were disfigured; but which, when purified from these, are far more profitable to the Christian than the light and wanton effusions which are their present substitute among us. Nay, even such as the Parisian, which are here first presented to the reader, which have no equal claims to antiquity, breathe an ancient spirit; and even where they are the work of one pen, are the joint and invisible contribution of many ancient minds. Moreover, the ancient language used has a tendency to throw the reader out of every-day thoughts and familiar associations, and to make him fervent without ceasing to be mortified. Many a man could bear to read the Canticles in a foreign language who is unequal to it in his own. It only remains to say, that the following selection of Hymns, from the Paris Breviary, has been confined to such holy days and seasons as are recognized by our Church, or to special events or things recorded in Scripture; those Hymns, however, being omitted which contained invocations to the Saints of such a nature as to be, even in the largest judgment of charity, not mere apostrophes, but supplications. J. H. N. February 21, 1838. Hymni Ordinarii 1 Hymni de Tempore 26 Commune et Proprium de Festis 105 Commune Sanctorum 167 Doxologiae 211 HYMNI. DOMINICA. AD OFFICIUM NOCT. Die dierum principe Lux e tenebris eruta: Christus sepulcri carcere, Lux vera mundi, prodiit. Et mors et horrendum chaos Vocem jubentis audiunt: Nos surdiores, o pudor! Deo pigebit obsequi? Umbris sepulta dum stupet Natura, lucis filii Surgamus, et noctem piis Exerceamus canticis. Legem, Prophetas, et sacro Psalmos calentes lumine, Profana dum silent loca, Divina templa personent. Coelestis haec vincat tuba Cordis soporem languidi, Novique mores exprimant Vitam resurgentis novam. Hoc consequemur, te duce, Fons caritatis, o Deus, Qui legis addis litterae Vitae datorem Spiritum. Sit laus Patri, laus Filio; Par sit tibi laus, Spiritus, Afflante quo mentes sacris Lucent et ardent ignibus. AD LAUDES. Ad templa nos rursus vocat Surgentis aurorae nitor, Novasque pro laeto monet Referre grates munere. At victor auroram suo Fulgore Christus obruit: Huic, magna cujus pars sumus, Juvat triumpho plaudere. Quod evolutus fasciis Repente mundus extitit, Puro renidens lumine, Virtutis hoc quantae fuit! Quod traditum neci Pater, Ut sontibus vitam daret, Vitae redonat Filium, Amoris hoc quanti fuit! Aeternus ut rerum Sator Aspexit orbem, protinus, Colore depictum suo, Probavit excellens opus. At laetius quanto obtulit Sese Patri spectaculum Coelestis Agni candido Ablutus orbis sanguine! Cum luce nobis redditur Mundi renascentis decor, Occulta per quem Numinis Mens surgit ad magnalia. At splendor aeterni Patris, Lumenque Christus cordium, Deum dat in se, quantus est, Sub nube carnis cernere. Praesta, beata Trinitas, Ut legis ad facem tuÊ Vitemus omne quod vetas, Sectemur omne quod jubes. _Per Hebdomadam._ AD PRIMAM. Jam lucis orto sidere Deum precemur supplices, Nostras ut ipse dirigat: Lux increata, semitas. Nil lingua, nil peccet manus, Nil mens inane cogitet: In ore simplex veritas, In corde regnet caritas. Incoepta dum fluet dies, O Christe, custos pervigil, Quas saevus hostis obsidet, Portas tuere sensuum. Praesta diurnus ut tuae Subserviat laudi labor? Auctore quae te coepimus, Da te favente prosequi. Superba ne nimis caro Menti licenter imperet, Carnis domet superbiam Potus cibique parcitas. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. _Per Hebdomadam._ AD TERTIAM. O fons amoris, Spiritus, O sancte donorum parens, Tuas refusus intimis Accende flammas cordibus. Qui caritatis vinculo Cum Patre nectis Filium, Et nos amoris mutui Arctis coapta nexibus. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. _Per Hebdomadam._ AD SEXTAM. Jam solis excelsum jubar Toto coruscat lumine; Sinusque pandens aureos, Ignita vibrat spicula. Tu, Christe, qui mundum nova, Sol verus, accendis face, Fac nostra plenam caritas Crescendo surgat ad diem. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. _Per Hebdomadam._ AD NONAM. Labente jam solis rota, Inclinat in noctem dies; Sic vita supremam cito Festinat ad metam gradu. O Christe, dum fixus cruci Expandis orbi brachia, Amare da crucem; tuo Da nos in amplexu mori. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. AD VESPERAS. O Luce qui mortalibus Lates inaccessa, Deus! Praesente quo sancti tremunt Nubuntque vultus Angeli: Hic, ceu profunda conditi Demergimur caligine: Aeternus at noctem suo Fulgore depellet dies. Hunc nempe nobis praeparas Nobis reservas hunc diem, Quem vix adumbrat splendida Flammantis astri claritas. Moraris heu! nimis diu Moraris, optatus dies: Ut te fruamur, noxii Linquenda moles corporis. His cum soluta vinculis Mens evolarit, o Deus; Videre te, laudare te, Amare te non desinet. Ad omne nos apta bonum, Foecunda donis Trinitas; Fac lucis usurae brevi Aeterna succedat dies. _Per Hebdomadam._ AD COMPLETORIUM. Grates, peracto jam die, Deus, tibi persolvimus, Pronoque, dum nox incipit, Prosternimus vultu preces. Quod longa peccavit dies, Amarus expiet dolor; Somno gravatis ne nova Infligat hostis vulnera. Infestus usque circuit Quaerens leo quem devoret: Umbra sub alarum tuos Defende filios, Pater. O quando lucescet tuus Qui nescit occasum, dies! O quando sancta se dabit, Quae nescit hostem, patria. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. FERIA II. AD OFFICIUM NOCT. Dei canamus gloriam, Coelum secundo qui die Expandit, admirabile Mortalibus spectaculum. Poli stupemus alveo Stagnare pensiles lacus: Hinc imbre terras fertili Coelestis irrorat Pater. Quam praeparas nobis, Deus, Est haec imago gratiae: Haec rore stillans uberi Cordis penetrat intima. Hanc qui fideli combibunt Aquam salubrem pectore, In his ad aeternas domos Miro resultat impetu. Beata gens, quam prodiga Ditare non cessas manu! Amoris haec memor tui, Amoris et reddat vices. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Nil laudibus nostris eges, Sed filios amas, Pater; Multaque coelestem prece Vis provocari gratiam. Tui profunda consili Noctis canat silentium: Tuae jubar clementiae Splendor diei praedicat. Tantis minor miraculis Mens obstupet, vox deficit: Tacere sed totis nequit Amor medullis aestuans. Erumpat ergo: te memor Clamet parentem, qui mala Praesentis aevi mitigas, Spondes futuri praemia. Huc vota tendunt cordium; Infirma sed tardat caro: Quae ducit ad te, da sequi, Dux ipse Jesu, semitam. AD VESPERAS. Jactamur heu quot fluctibus! Spes una de coelis nitet: Illuc et ora tollimus, Et mittimus suspiria. Tu vota praecurris, Pater, Magnamque protendis manum: Jam fulta tanto robore Surgit potens infirmitas. Quae saeva nos premunt mala Vinces, malis potentior: Te nostra durae sentiet Mens servitutis vindicem. Quin vile corpus, Filii Fulgore donabis tui: At illa venalis patet Multo labore gloria. Felix labor quem recreas Tam splendida rerum vice! Fletu quis aeternum brevi Neget pacisci gaudium? Sit laus Patri, laus Filio: Utrumque qui nectis, Deus Utrique compar, sit tibi Laus sempiterna, Spiritus. FERIA III. AD OFFICIUM NOCT. Jubes: et, in praeceps aquis Repente confluentibus, Prodit sub auras humidis Exuta velis Arida. Hanc tu colendam qui tuis, Pater, dedisti filiis, Quos orbis unus continet, Fac una jungat caritas. Nunc exulamus: sed tuam Mox congregabis in domum Te Patre dignos, qui pio Amore fratres vixerint. At, qui malignis artibus Linguisque laedunt proximum, A te repelles: hoc genus Coelestis aula non capit. En ipsa tellus improbos Dudum laborans sustinet, Ardetque non suae jugo Corruptionis eximi. Adoptionem nos quoque Efflagitamus integram, Cui nos sacrato Spiritus Praedestinavit pignore. Aeterna laus et gloria Uni sit et trino Deo, Diffusa per quem cordibus Fraterna regnat caritas. AD LAUDES. Te principem summo, Deus, Jubes amore diligi: Tibi secundum protinus Jubes amari proximum. Amore fundatam tuo Communionem respice, Qua corpus unum plurimi, Unum cor, una mens sumus. Illam fides et veritas Amabili stipant choro: Obliquus hinc livor procul Et litis ardor exulant. Tu, pacis auctor, mutuos Astringe nexus: da, Pater, Gaudere fratrum gaudiis, Da condolere fletibus. Aeterna laus et gloria Uni sit et trino Deo, Qui moris unius sacra Nos pacis in domo locat. AD VESPERAS. O quam juvat fratres, Deus, Unum quibus Christus caput Vitale robur sufficit, Uno moveri spiritu! Quam dulce laudes dicere Una tibi cunctos domo, Precumque ceu facta manu, Inferre vim gratam tibi! Hanc quisque diligat domum; Hanc pace concors recreet: Vae dira qui spargit malus Dissensionum semina. Sed damna cedunt in lucrum Te, Christe, diligentibus; Augent coronas praelia; Prosuntque, dum nocent, mali. Vox blanda saevit tristius, Dum pectus incautum subit, Lapsuque caeco dulcibus Laudum venenis inficit. Praesta, beata Trinitas, Ut caritate mutua Prosimus alter alteri, Regnemus et polo simul. FERIA IV. AD OFFICIUM NOCT. Miramur, o Deus, tuae Recens opus potentiae, Quae scripta scintillantibus Refulget astrorum globis. Ut sol diei, candida Sic luna nocti praesidet; Exercitu totum novo Discriminant stellae polum. At ipse, coelorum decus, Sol novit occasus suos: Sunt certa lunae tempora, Statique lapsus siderum. Jugi rotata turbine Furantur et reddunt diem: Tu semper idem, nescius Mortalium spem fallere. Turbata quid mens fluctuet? Cura paterna nos regis: Aeterna si cordi salus, Aeterna nos salus manet. Suprema laus et gloria Uni sit et trino Deo, Suo reponi qui jubet Curas et angores sinu. AD LAUDES. Promittis, et servas datam Immobilis fidem, Deus; Hanc mane primo sedula Reposcimus fidem prece. Promittit atque decipit Incertus et fallax homo; Sic quassa, si incumbas super, Arundo transfiget manum. Beatus ergo, qui tuo Se totus abdit in sinu: Hac arce tutum turbinis Vis nulla de statu quatit. Ne cor vacillet, obligas Temet sacramento, Deus: Spes nixa tanto pignore, Aeterna jam prensat bona. Jam mente praesumens polum, Secura sublimi throno Assistit, et coelestium Praelibat undas fluminum. Fons o perennis gratiae, Colenda semper Trinitas, Te spem salutis unicam Da mente tota quaerere. AD VESPERAS. Horres superbos, nec tuam Das alteri laudem, Deus: Humana nil isthinc sibi Decerpat arrogantia. Ingrata quippe mens tuae Fluenta sistit gratiae; Tristique marcescit statim, Ceu gramen exustum siti. Ut servus in manus heri Intenta figit lumina; Sic ora sacris montibus Non dimovemus anxii. Desideratam si dare Opem moraris; spes tamen, Tenacis instar ancorae, Immota fundat pectora. Sit summa Patri gloria: Sit summa Nato, qui dedit Nobis futurae Spiritum Hereditatis obsidem. FERIA V. AD OFFICIUM NOCT. Iisdem creati fluctibus Pisces natant, volant aves: Utrumque mortali genus Paratur esca corpori. Menti sed aeternae cibus Debetur alter: haec Dei Sermone vivit; hanc fovet Coelestis et nutrit fides. Quaesita Christi sanguine Manavit in terras fides, Et impiarum pectora Victrix subegit gentium. Fax illa puris cordibus Monstrare coelos efficax, Aeterna dignis incitat Factis mereri praemia. Sancti leonum, per fidem, Mulsere rugitus: truces Fregere regnantum minas; Risere stridentes rogos. Hac luce signatum, Deus, Calcare dona tramitem, Et caritatis uberes Fructus eundo carpere. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. AD LAUDES. Dignas quis, O Deus, tibi Laudes rependat, qui tuo Pellis tenebras lumine, Salutis et monstras viam? Tu, quam jubes, donas fidem; Haec cultui praeest tuo; Haec mentis errores fugat; Haec corda sursum dirigit. Te destituta spiritu Nil pompa sacrorum juvat: Secreta puri blandius Tibi litabunt pectoris. Vox inde cordi consona Vectigal exsolvet suum, Et ad salutem libero Prometur ore veritas. O, qui superbos respuis, Et simplices amas, Deus, Ut crescat in nobis fides, Cordis tumorem comprime. Sit summa Patri gloria: Sit summa Nato, qui fidem Cruore fundavit suo: Par sit tibi laus, Spiritus. AD VESPERAS. O fortis, O clemens Deus, Salutis auctor, tu fidem Nostris potenter insere, Germen salutis, cordibus. Hinc omne robur ducimus: Haec arma nobis; hoc manus Protecta scuto, flammea Retundet hostis spicula. Hinc fundimus preces tibi Sacri sub umbra nominis; Quo nititur spes omnium Uno salutis pignore. Placatus illo nomine, Labantibus feres opem, Dabisque, sanctam degener Ne vita deturpet fidem. Sit laus Patri, laus Filio: Par sit tibi laus, Spiritus, Infusa per quem cordibus Relucet imis veritas. FERIA VI. AD OFFICIUM NOCT. Jam sanctius moves opus, Tecum, Deus, deliberans: Mundo recenti principem, Tibique praeconem paras. Homo creatur; hunc sacro Coelestis oris halitu Succendis, et vivam tui Spirare das imaginem. Ergo per omnes aequoris, Telluris omnes et sinus Regnabit: at memor sui Deo minorem se gerat. Heu, caeca cordis pravitas! Jugum rebellis excutit; Deo superbus nec timet Aequare pulvis verticem. Hinc quanta luctuum cohors Incumbit orbi perdito! O Christe, ni feras opem, Spes tota sontes deseret. Qui nos creavit, laus Patri; Qui nos redemit, Filio; Cujus movemur halitu, Par sit tibi laus, Spiritus. AD LAUDES. Ultricibus nos undique Dum saucias telis, Deus, Quis ferre, te praeter, queat Moerentibus solatium? Mundus facessat: nil opis Favore praestat futili: Fallacibus quin asperat Alitque fomentis malum. Flagella nos terrent tua; Non illa spem demunt tamen: Quae ferre nos jubes, Pater, Fiunt medela vulnerum. At impetus libidinum Ferocientes comprime: Haec vera nos vexant mala, Sanare quae solus potes. Quid ergo cessas? ingruunt Intus forisque praelia; Hosti-ne praeda mens erit Christi redempta sanguine? Audis precantes: anxiae Spes blanda jam menti redit: O Christe, tetros mors tua Mortis pavores discutit. Sit Trinitati gloria, Quae sic flagellis quos amat Exercet, ut clementiae Rursum recordetur suae. AD VESPERAS. Lugete, pacis Angeli: Mortalis en ultro Deus, Culpae gerens imaginem, Poenam nocentum sustinet. Amoris O miraculum! O cordis humani stupor! Insons Deus neci datur; Pigebit et sontes pati! Nos sempiternis crux tua, O Christe, flammis eruit: Hie ure vindex, his seca, Parcas in aeternum modo. Caro reclamat; sed Patris Urget voluntas: nos tua Virtute da fortes sequi, Jesu, quod exemplo doces. Livore sanatos tuo, Tuoque lotos sanguine, Peccando ne novam sinas Parare nos tibi crucem. Qui Filium tradit, Patri, Natoque sit laus victimae: Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spiritus. SABBATO. AD OFFICIUM NOCT. Tandem peractis, O Deus, Sexto dierum limite, Ponis modum laboribus, Orbique plaudis condito. At dum perenni septimam Lucem quieti consecras, En te reposcit denuo Alter creatorem labor. Te cuncta nempe praedicant; Te terra, pontus, sidera Cantu celebrant aemulo; Peccator unus dissonat. Tu pectus aufer saxeum; Tu carneum pectus crea: Et caritatis uberes Fructus canent hymnum tibi. Haec te juvant praeconia, Si facta voci consonent: Sic efficaci flectitur Divina majestas prece. Aeterna laus et gloria Uni sit et trino Deo, Qui cuncta nutu condidit, Nutuque servat condita. AD LAUDES. Rerum Creator omnium, Nostros labores adjuva; Ut casta Christi nomine Nos vita dignos arguat. Tu nempe sanctus et potens, Placere das solus tibi: Tu legis auctor das sequi Quod lege praemonstras iter. Cingunt iter pericula, Tu lubricos firma pedes; Et certiore fervidi Pergemus ad metam gradu. O meta felix, pax ubi Et vera nos manet quies; Ubi voluptatis sacro Torrente potabis tuos! Te mens, O alma Trinitas, Anhelat ardens, te sitit: Tua redemptis gratia Aeterna redde praemia. AD VESPERAS. Supreme motor cordium, Tu sanctitatis frugibus Justos ab orbe condito Tenore ditas perpeti. Hic spes, fides et caritas Dulci cohaerent vinculo: Praesentis aevi post diem Manebit una caritas. O caritas! O Veritas! O lux perennis! en erit, Post tot labores, ut tuo Tandem fruamur Sabbato. Hic mille per discrimina Semen gementes spargimus: Illic ovante splendidam Gestabimus messem manu. Tu trine, tu potens Deus, Fructus adauge quos petis: Mox dona, justus arbiter, Coelo coronabis tua. HYMNI DE TEMPORE. IN ADVENTU. AD OFFICIUM NOCT. Instantis adventum Dei Poscamus ardenti prece: Festisque munus inclytum Praeoccupemus canticis. Aeterna Proles feminae Non horret includi sinu; Fit ipse servus, ut jugo Nos servitutis eximat Mansuetus et clemens venit; Occurre, festina, Sion: Ultro tibi quam porrigit, Ne dura pacem respuas. Mox nube clara fulgurans Mundi redibit arbiter, Suique membra corporis Coelo triumphator vehet. Foetus tenebrarum, die Cedant propinquo crimina: Adam reformetur vetus, Imago succedat novi. Qui liberator advenis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Jordanis oras praevia Vox ecce Baptistae quatit: Praeconis ad grandes sonos Ignavus abscedat sopor. Auctoris adventum sui Tellus, et aether, et mare Praegestiente sentiunt Et jam salutant gaudio. Mundemus et nos pectora: Deo propinquanti viam Sternamus; et dignam domum Tanto paremus hospiti. Tu nostra, tu, Jesu, salus; Tu robur et solatium: Arens ut herba, te sine Mortale tabescit genus. Aegris salutarem manum Extende: prostratos leva: Ostende vultum, jam suus Mundo reflorescet decor. Qui liberator advenis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre, et almo Spiritu, In sempiterna secula. AD VESPERAS. Statuta decreto Dei Tandem propinquant tempora: Emptus tot annorum mora Affulget e coelo dies. Patris nefando crimine Proles jacebat saucia: In mortis umbra conditum Sedebat humanum genus. Morti secundae debitos Et sempiternis ignibus Horrenda justi Judicis Manebat expectatio. Heu! quis ruinae tam gravis Sarcire damna; quae manus Afferre tam grandi queat Parem medelam vulneri? Tu, Christe, tu solus tuo Delapsus e throno Deus, Imagini potes tuae Formam decusque reddere. Rorate, coeli desuper; Justumque foecundo sinu Complexa tellus, perdito Orbi salutem germinet. Sit sempiterna laus tibi, Verbum Patris factum caro, Cum Patre, cumque Spiritu, Nunc, et per omne seculum. AD COMPLETORIUM. In noctis umbra desides Dum somnus artus occupat, Ad te, Deus, fidelibus Mens excubat suspiriis. Desiderate gentibus, Verbum Patris, mundi salus, Audi preces gementium, Tandemque lapsos excita. Adsis, Redemptor, et tuae Plebis relaxans crimina, Adae scelus quas clauserat Reclude coelestes domos. Qui liberator advenis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN VIGILIA NATALIS DOMINI. AD COMPLETORIUM. Mundi salus qui nasceris, Jesu puer; nos respice; Da moribus castis tuam Referre nos infantiam. Fessos diurno dum levat Labore nocturnus sopor, Defende, Pastor, bestiis Tuas ab infestis oves. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN NATIVITATE DOMINI. AD PRIMAS VESPERAS ET LAUDES. Missum Redemptorem polo Novumque totus, qua patet, Adoret orbis Principem Natum Maria virgine. Rerum creator omnium Servile corpus induit; Ut carne carnem liberans, Ne perderet quos condidit. Quod ante mundi tempora Verbum Patris prodit sinu, Obnoxius nunc tempori Mortalis infans nascitur. Foeno cubare sustinet, Praesepe non horret Deus, Et indiget lactis cibo Cibus perennis coelitum. Quae cardines mundi rotant Manus ligantur fasciis: Imbellis et plorans jacet, Ut nos jacentes erigat. Judex futurus seculi Nunc blandus ad cunas vocat: Amore tanto, mutui Amoris exposcit vices. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu In sempiterna secula. AD OFFICIUM NOCT. Jam desinant suspiria; Audivit ex alto Deus: Coeli patescunt; en adest Promissa pax mortalibus. Profunda noctis otia Coelestis abrumpit chorus; Natumque festo carmine, Annuntiat terris Deum. Specum sacratam pervigil Dum turba pastorum subit, Eamus, et castis pia Cunis feramus oscula. At quale nobis panditur Intrantibus spectaculum! Praesepe, foenum, fasciae, Parens inops, infans puer. Tu-ne ille, Christe, Filius Et splendor aeterni Patris? Illum-ne cerno qui levi Orbem pugillo sustinet? Sic est: verenda queis lates, Fides penetrat nubila: Agnosco quem proni vident, Tremunt, adorant Angeli. Agis magistrum vel tacens: Ex hac cathedra nos doces Vitare quod carni placet, Caro quod horret perpeti. Castos amores nutriens, Sanans tumentes spiritus, Divine, nostris, o Puer, Praecordiis innascere. AD VESPERAS. Jesu, Redemptor omnium, Summi Parentis unice, Qui solus ante secula Patri Deo par nasceris. Tu nostra pax et gloria, Spes una tu mortalium, Intende quas tibi preces De cordis ara fundimus. Qui corporis nostri volens Nascendo formam suscipis, Divinitatis nos simul Das esse consortes tuae. Ad illud evectos decus Tuere fratres; degener Ne vita sontes pristinam In vilitatem deprimat. Hoc sancta te poscit dies, Ortus dies tui memor, Qua lucido surgens thoro Sol verus orbem visitas. Nunc ergo terra, nunc polus, Vastique tractus aequoris, Qui te dedit, festis Patrem Laudare certent canticis. Et nos, perennis o quibus Salutis auctor nasceris, Faustum triumphali juvat Ornare concentu diem. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN FESTO S. STEPHANI PROTO-MARTYRIS. AD OFFICIUM NOCT. O qui tuo, dux Martyrum, Praefers coronam nomine, Non de caducis floribus Tibi coronam nectimus. Tuo cruenta sanguine, Quam saxa fulgent pulchrius? Aptata sacro vertici Non sic micarent sidera. Quot facta fronti vulnera, Tot tela lucis emicant; Et Angelo monstrat parem, Quod prodit e vultu, jubar. Tu prima Christo victimae Vitam rependis victima, Primusque testis aemulo Deum fateris funere. Tu primus ostensam tibi Maris rubri sulcas viam: Quot te sequentur Martyrum Quibus praeis, exercitus! Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Quid, obstinata pectora, Verbo Dei resistitis? Qui vos Deo plenus docet, Hunc destinatis funeri. Omnes in unum saeviunt, Saxis gravant truces manus: Hunc particeps Saulus necis Per omnium dextras petit. Quid hoc? repente panditur Stellata coeli regia: Ad dexteram Patris videt Sublime stantem Filium. Non deseris, dux, militem Quem, Christe, spectans roboras; Stas arbiter certaminis, Futurus ipse praemium. Deo mori sub judice Pugnantis est victoria: Dum grando saxorum pluit, Nil sentit affixus polo. Mens nempe largo vividae Torrente lucis ebria, Nil corporis memor sui, Jam se beatis inserit. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD VESPERAS. Miris probat sese modis Suos in hostes caritas; Et blandiens et increpans Amica semper caritas. Qui stans perorabat sibi, Cadens et expirans humi, Lingua diserti sanguinis, Suis perorat hostibus. Audivit e coelo Deus Suprema verba Martyris; Dux Saulus, et testis necis Necis fit ipse praemium. Fractis jacens cervicibus, Et sic perire laetior, O Christe, dixit, suscipe Quem pono pro te spiritum. Tum blanda mors amabili Sopore clausit lumina; Ad lucis aeternae jubar, Exutus artus, evolat. Servire mensis pauperum Id muneris quondam tui; Conviva nunc dignus Deo, Mensis supernis assides. Tu nuptiali splendidus Tui cruoris purpura, Ad immolati transvolas Admissus Agni nuptias. Quid non, Deus, si respicis, Humana possunt pectora? Cujus triumphum pangimus, Fac nos et exemplum sequi. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN FESTO S. JOANNIS APOSTOLI. AD OFFICIUM NOCT. Tu, quem prae reliquis Christus amaverat, O dulces hominis deliciae Dei, Curarum socius, funeris et comes, Et testis quoque gloriae. Fortunate nimis, cui licitum fuit Attrectare manu Verbum hominem Deum, Hunc audire, oculis cernere, mutuo Quin et colloquio frui! Haec dos quanta fuit, cum tibi credidit Sensus Christus amans pectoris intimos, Quando monte super totus homo Deus Sese numine vestiit? Jesu tu placido dum recubas sinu, Potas plena Deo vivida flumina; Illapsu tacito se propius tuis Numen sensibus inserit. Ex hoc fonte Deum plenius hauseras; Corpus destituit mens velut ebria; Dic, cum blanda quies lumina clauserit, Quae coelestia videris. O sacros aditus! O bene mutui Hac ignota tenus gaudia pectoris! Quae non tela jacit divus amor sacris His fornacibus incubans! Hinc tu semper amans, semper amabilis: Hinc et frontis honos, virgineus pudor; Hinc coeleste jubar, quod superos decet, Toto vertice funditur. Hinc creber repetis, creber idem sonas: Quidquid faris, amor, sic amor imperat: Vix sese capiens aestuat, et suis Pectus rumpitur ignibus. Sit laus summa Patri, summaque Filio; Sit par, sancte, tibi gloria, Spiritus: Haec est certa fides, fontibus e tuis Quam divinitus hausimus. AD LAUDES. Quem nox, quem tenebrae, densaque nubila, Circumfusa tegunt lumine splendidum, Imbelles oculos terrificis Deus Ne fulgoribus obruat. O dilecte Deo, quam tibi clarius, Dum tu vivis adhuc, se dedit aspici! Tu secreta Dei, mentis et intimae Rimaris penetralia. Ceu pennis aquilae, raptus in aethera Coelum mente petis, sidera transvolas; Nil obstant rutili fulgura luminis, Nudo Numine pasceris. Aeterno genitum de Patre Filium, Dempta nube, vides, eque Deo Deum Descendisse sacros de patrio sinu Castae Virginis in sinus. In nos hoc potuit tantus amor Dei! Terris ipse sui numinis immemor, Nobis factus homo, se facit exulem, Ut coelo trahat exules. Per te sacra patent abdita vatibus: Quae lux in tenebris fulgeat, indicas: A quo vita fluit, principium petis, Et primordia luminis. Patri maxima laus, maxima Filio, Amborumque sacro maxima Flamini: Haec est certa fides, fontibus e tuis Quam divinitus hausimus. AD VESPERAS. Sit qui rite canat te modo virginem, Te scriptis celebrem dicat Apostolum, Jungat veridicis te quoque Vatibus, Christi te cano Martyrem. Diri testis eras funeris, et comes, Votis cum Domino fixus eras cruci; Hoc tantum licuit tunc tibi mutuis Respondere doloribus. Pendens funerea Christus ab arbore, Te matri miserae jam sine filio, Natum substituit. Credere Virginem Quam par est tibi virgini! Tali deposito quid pretiosius? Mater vera Dei jam tua dicitur, Natus jure pari dicere; mortui Jacturam reparas Dei. Christus vocis egens, te morientibus, Qua fas est, oculis discipulum docet, Ex illa cathedra quam cruor imbuit, Terris praedicat omnibus. Christi fide comes, passibus aemulis, Quo te duxit amor, te liceat sequi: Ingens ille mihi sit favor, et pati Cum Christo, simul et mori. Sit laus summa Patri, summaque Filio; Sit par, sancte, tibi gloria, Spiritus: Haec est certa fides, fontibus e tuis Quam divinitus hausimus. IN FESTO SS. INNOCENTIUM. AD OFFICIUM NOCT. ET SECUNDAS VESPERAS. Salvete, flores Martyrum, In lucis ipso limine Quos saevus ensis messuit, Ceu turbo nascentes rosas. Vos prima Christi victima, Grex immolatorum tener, Aram sub ipsam simplices Palma et coronis luditis. Quid proficit tantum nefas? Quid crimen Herodem juvat? Unus tot inter funera Impune Christus tollitur. Inter coaevi sanguinis Fluenta solus integer, Ferrum quod orbabat nurus Partus fefellit Virginis. Sic dira regis impii Edicta quondam fugerat, Christi figuram praeferens, Moses receptor civium. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Molles in agnos ceu lupus, Amens tyrannus irruit, Et destinat promiscua In strage Christum perdere. Cunae redundant sanguine; Sed in Deum frustra furit: Unum petit tot mortibus, Mortes tot unus effugit. Matres, querelis parcite; Quid rapta fletis pignora? Agnum salutis obsidem Denso sequuntur agmine. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN FESTO CIRCUMCISIONIS DOMINI. AD PRIMAS VESPERAS. Debilis cessent elementa legis: Sat diu mentes timor occupavit: Foedus aeterni stabilire Jesus Coepit amoris. Sole de vero radius, paterni Luminis purus sine nube splendor, Probra peccati puer ecce tinctus Sanguine praefert. Stillat excisos pueri per artus Efficax noxas abolere sanguis: Obligat morti pretiosa totum Stilla cruorem. Haec dies nomen tibi comparavit, O Puer, pronus quod adoret orbis; Et simul dici, simul ipse Jesus Incipis esse. Summa laus Patri; simul aequa Nato, Qui suo mundum redimit cruore: Par sit amborum tibi laus per omne, Spiritus, aevum. AD OFFICIUM NOCT. Felix dies, quam proprio Jesus cruore consecrat! Felix dies, qua gestiit Opus salutis aggredi! Vix natus, ecce lacteum Profundit Infans sanguinem: Libamen est hoc funeris, Amoris hoc praeludium. Intrans in orbem, jam Patris Mandata promptus exsequi, Statum praeoccupat diem, Et qua potest fit victima. Amore se facit reum, Poenasque solvit innocens; Sub lege factus legifer, A lege nos ut eximat. Quo Christus ictu laeditur, Lex abrogata concidit; Et incipit lex sanctior, Mansura semper caritas. Tu, Christe, quod non est tuum, Nostro recide pectore: Inscribe nomen, intimis Inscribe legem cordibus. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Noxium Christus simul introivit Innocens orbem; Pater, inquit, adsum: Vindices poscat (venio paratus) Ultio poenas. Non placet fusus cruor hostiarum: Quod mihi aptasti, Pater, ecce corpus; Agnus implebo moriens figuras Verus inanes. Dixit; et Patris veneratus iram, Sustinet vulnus silicis cruentae; Et jugum legis subit ipse, servis Ut juga demat. Jam nihil carnem spoliare prodest; Sed malas cordis resecare fibras; Hoc opus; tali nova sanciuntur Foedera lege. Summa laus Patri; simul aequa Nato, Qui suo mundum redimit cruore: Par sit amborum tibi laus per omne, Spiritus, aevum. AD SECUNDAS VESPERAS. Victis sibi cognomina Sumant tyranni gentibus: Tu, Christe, quanto dignius Ab his capis quos liberas! Non alterum mortalibus Aegris quod invocent datum, Resurgerent quo mortui, Perenne per quod viverent. Tanti quod illi constitit, Toto quod emptum sanguine, Nostro-ne rursum crimine Insana gens delebimus? Sacro pati pro nomine, Summi sit instar muneris: Amara non mors amplius, Fit mors per hoc amabilis. Tu qui vocari sustines, Jesu, salus mortalium, Audi vocantes nos, tuo Qui gloriamur nomine. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN EPIPHANIA DOMINI. AD PRIMAS VESPERAS. Quae stella sole pulchrior Coruscat? haec Regis novi Revelat ortus: haec Dei Praesignat ad cunas iter. Stat vatibus priscis fides; En stella surgit ex Jacob; Arrectus ad spectaculum Eous orbis emicat. Dum sidus admonet foris, Lux fulget intus clarior; Suadetque vi blanda magos Signi datorem quaerere. Segnes amor nescit moras: Labor, pericla, nil movent: Domum, propinquos, patriam, Deo vocante, deserunt. Micante dum nos allicis, O Christe, stella gratiae; Ne tarda coelesti sinas Obstare corda lumini. Qui lumen est, sit laus Patri; Qui se revelat gentibus, Sit laus perennis Filio: Par sit tibi laus, Spiritus. AD LAUDES. Linquunt tecta Magi principis urbis, Et parvae cupidis moenia Bethleem Votis praecipiunt; jamque sub imo Spe subnixa fides corde triumphat. O qui laetitiae sensus, ut illis Signans rursus iter stella refulsit: Incumbensque domo lampade prona, Infantem exhibuit matris in ulnis! Non hic splendet ebur, non micat aurum; Non velat rutilans purpura corpus: Horrens his stabulum, regia; nudum Hic praesepe, thronus, purpura, panni. Reges pompa alios dives adornet: Regnantem melius se probat ipse In vili palea, paupere cultu, Flectens imperio corda potenti. Ad cunas humiles poplite curvo, Praesens in Puero Numen adorant: Et nos ad Puerum, digna propago Patrum, plena fide corda feramus. Regi castus amor porrigat aurum; Castigata homini corpora myrrham; Instar thuris erunt vota precesque: Illo thure Deum rite fatemur. Qui fons luminis est, gloria Patri: Qui miro recreas lumine gentes, Aequalis tibi sit gloria, Nate: Amborum similis laus sit Amori. AD VESPERAS. Huc vos, o miseri: surda relinquite Quae caeci colitis, mutaque numina: Se vobis aperit splendida civitas, Veri Numinis hospita. En vestrae praeeunt primitiae Magi: Vatum dicta patent: exitialibus Errorum tenebris obsita gens diu, Miro lumine spargitur. Ambo sic populi, dissociabilis Quos dudum paries separat, unicum In corpus coeunt. Hoc proprium modo Ambobus maneat decus! O arcana Dei consilia! o tuo Deturbata gradu, primus amor Dei, Plebs Judaea! tuis gloria gentium Damnis, vitaque nascitur. Jam nativa oleae brachia decidunt, Rami degeneres, germen adulterum, Miraturque novos semine non suo Arbor crescere surculos. Nos radix oleae sustinet. Ah! cave, Qui stas, ne sterili deficias fide. Tu ramos veteres insere denuo: Tu serva, Deus, insitos. Qui nos membra sacri corporis efficit, Sit laus summa Patri: laus quoque Filio, Cujus membra sumus: quo vigor influit Membris, laus tibi, Spiritus. INTRA OCTAVAM EPIPHANIAE. AD OFFICIUM NOCT. Qua lapsu tacito stella loquacibus Scintillat radiis, huc oculis Magi, Huc desideriis, huc rapidis simul Certant tendere passibus. Ut ventum Solymam, non sine numine Laetam stella facem, proh dolor! occulit; Incertosque viae, ceu medio vagam Cursu, destituit, ratem. Illi, nil rabiem principis, invidas Nil artes veriti, (tanta animis fides!) Urbis per trepidae compita praedicant Regem quaerere se novum. Nec vos irrita spes decipiet, Magi; Quo divina vocat pagina, tendite: Illic quem sua plebs respuit, exteris Regem nosse Deum datur. Sit laus summa Patri, summaque Filio; Amborum sit idem Spiritui decus, Qui, dum stella pedes praevia dirigit, Dux mentem melior monet. IN OCTAVA EPIPHANIAE. AD PRIMAS VESPERAS. Clamantis ecce vox sonans Deserta Judaeae quatit: Mox ad Joannem confluunt, Quos criminum moles gravat. En ipse permistus reis Accedit Agnus innocens; Agnus suo qui sanguine Piabit orbis crimina. Sub nube carnis at suum Lucerna Solem detegit; Lymphis nec audet tingere, A quo lavari debuit. Parere sed fas est Deo, Vel quando sese deprimit: Hunc omne virtutum genus Implere nempe sic decet. Agnosce, Praecursor, tibi Intus revelat quem Deus: Tu mergis undis corpora, Hic corda mundat Spiritu. Mundi scelus qui diluis, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD OFFICIUM NOCT. Non abluunt lymphae Deum, Sed abluit lymphas Deus; Carnisque contactu sacrae Vim dat lavandi criminis. Promissus ecce jam patet Fons abluendis cordibus. Res mira! tingitur caro, Mentisque labes tollitur. His tincta nam canalibus Regis supremi purpura Tinctos cruentat, et nivis Instar dat esse candidos. Foecunda sancto Spiritu Virgo Deum nobis parit: Foecunda sancto Spiritu, Nunc unda nos parit Deo. Mundi scelus qui diluis, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES ET VESPERAS. Emergit undis, et Deo Fundit preces homo Deus: Patet polorum regia, Adest repente Spiritus. Instar columbae, vertici Illapsus insidet sacro; Summi Patris vox personat: Dilectus hic est Filius. Christi dicata corpore Sic quem lavacra consecrant, Hic nascitur proles Dei; Coelum precanti panditur. Castis fit, expers sordium, Columba simplex moribus: Divinus hunc intus regit, Agit, fovetque Spiritus. O Christe, sacri gurgitis Quos abluisti fontibus, Tuo cruore candidos Fac nulla labes inquinet. Mundi scelus qui diluis, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN DOMINICIS AB OCTAVA EPIPHANIAE, _Ad Praesentationem Domini, nisi prius occurrat Septuagesima_. AD PRIMAS VESPERAS. Verbum quod ante secula Sinu paterno nasceris, Recens homo sub tempore E Virginis prodis sinu. Fatale rumpis vinculum, Quo nos Adamus nexuit: Reddis quod ille perdidit: Spes illa tecum nascitur. Jam dura discis perpeti Quae ferre par sontes fuit: Orbis saluti, fletibus Praeludis in cunis puer. Fis pauper, indigentia Et nos tua ditescimus: Luges; tuis et lacrymis Totum lavas mundi scelus. Pannis opertus vilibus Lates, recumbens in specu: Homo, superbis! et Deum Panni, specus non dedecent. A Patre missus, perditi Qui factus es mundi salus, Jesu, perire ne sinas Tot quos emis laboribus. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD OFFICIUM NOCT. Fac, Christe, nostri gratia, Defuncte tot laboribus, Ut mente grata, sic piis Hos praedicari cantibus. Castae parentis in sinu Inclusus ardebas pati: Aeternus ut discas mori, Mortale corpus induis. Vix natus, imbellis puer, Acuta sentis frigora; En vile pro molli thoro Foenum tibi supponitur. Amore te facis reum: Fers sponte poenas innocens; Nec eximis te legibus, Supremus ipse legifer. Qui primus excisa cruor E parte stillat corporis, Membris micans ex omnibus, Torrentis instar proruit. Qui mucro lactentes necat, Idem tuum pectus fodit, Et quo cadebant parvuli, Hoc tu cadebas vulnere. Exul Deus prompta fuga Tuae saluti consulis; Intras Pharon verax Deus, Mistus Diis mendacibus. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Divine, crescebas, Puer, Crescendo discebas mori: Haec destinata tunc erant Mortis tuae praeludia. Satus Deo, volens tegi, Elegit obscurum Patrem: Qui fecit aeternas domos, Domo latet sub paupere. Coelum manus quae sustinent, Fabrile contrectant opus; Supremus astrorum Parens Fit ipse vilis artifex. Tremenda cujus praepetes Mandata portant Spiritus, Cui pronus orbis subditur, Se sponte fabro subjicit. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD VESPERAS. Christus tenebris obsitam Lustrando Judaeam docet: Gens obstinato pectore Christum docentem respuit. Sese Deum signis probat; Surgunt sepulcris corpora; Erepta muto vox redit, Claudo gradus, caeco dies. Gens dura, flecti nescia, Aures sacris sermonibus Obturat; et solem fugit, Amore noctis perdita. Nos lumen ambimus, Patris In quo refulget claritas: Ne mentibus subrepere Tetram sinas caliginem. Nunquam recedas a piis, Lux sempiterna, cordibus; Te veritate fulgeant, Te caritate ferveant. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN SABBATO ANTE SEPTUAGESIMAM. AD VESPERAS. Te laeta, mundi Conditor, Unum manet semper quies: Festiva coelestes choros Semper decent praeconia. Nos, sanctitate perdita, Poenalis expectat labor: Hymnos ne dulces patriae Moesti canamus exules? Qui te piis placabilem Spondes futurum fletibus, Lugere da longi, Pater, Delicta, causas exili Verum salubrem temperet Spe nixa moerorem fides; Tu mox quieti nos tuae, Laetisque reddes canticis. Sit summa Patri gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. IN DOMINICIS A SEPTUAGESIMA AD QUADRAGESIMAM. AD OFFICIUM NOCT. Rebus creatis nil egens, Temet beatus, nunc tuo Prodis ab arcano, Deus, Mundoque das primordia. Tu cuncta quae non sunt vocas, Et illa se sistunt tibi; Miroque concentu, suo Dant conditori gloriam. At mundus e sinu tuo Dum prodit aspectabilis, Augustiorem cogitas Mundum, Creator, alterum. Illum Redemptor artifex Virtutibus condet suis, Sparsoque terris omnibus Verbi potentis semine. Illum, peractis seculis, Coelo locabit; et throni Mensaeque consortem suae Deo redonabit Patri. Utrique mundo qui praees, Utrumque conserva, Pater: Utrumque, Fili, dirige: Utrumque, Flamen, consecra. AD LAUDES. Qui nos creas solus, Pater, De pristino lapsos statu Non solus instauras: simul Nostros labores exigis. Delicta poenitentibus Clemens relaxas; improbos Vocas morantes, et viam Erroris urges linquere. Scelus remordet; intimo Pectus dolore scinditur: Ultoris et partes Dei Exercet in semet nocens. Vitare plagas admonet Aegre recepta sanitas; Et arctiorem sensuum Hortatur ad custodiam. Divina non scrutabilis O altitudo consili! Sic vel malorum providus Educis e sinu bona. At obstinatis vindicem Iram reservas: mergitur Scelestus orbis; unicus Noe superstes effugit. Hic, praeco poenitentiae, Novi sequester foederis, Servator orbis et parens, Christi figuram praetulit. Sit laus Patri, laus Filio; Utrumque qui nectis Deus, Utrique compar, sit tibi Laus sempiterna, Spiritus. AD VESPERAS. Vos ante Christi tempora, Christi fideles asseclae, Verenda justorum cohors, Primique credentum patres: Vestram quis o dignis queat Efferre laudibus fidem? Crebros anhelantis spei Quis explicet suspiritus? Hic exules, hic advenae, Mundi figuram spernitis: Non littera, sed spiritu, Promissa pensatis bona. Intenta mens uni Deo Respectat aeternas domos: Fac, Christe, nos veram quoque Desiderare patriam. Sit laus Patri; laus Filio: Utrumque qui nectis Deus, Utrique compar, sit tibi Laus sempiterna, Spiritus. IN QUADRAGESIMA. AD OFFICIUM NOCT. Quod lex adumbravit vetus, Quod ipse sacravit novi Christus minister foederis, Decurrimus jejunium. Utamur ergo parcius Verbis, cibis et potibus, Somno, jocis; et arctius Perstemus in custodia. Intenta mens cupidinis Fraenet rebelles impetus; Ne cordis arcem, janua Qua se dat, hostis occupet. Omnes ad aram cernuo Vultu precemur supplices: Ploremus, atque vindicem Flectamus iram Judicis. Judex tremende, nos premit Immensa moles criminum: Immensa sed, clemens Pater, Parcendo vinces crimina. Nos, testa quamquam fictilis, Opus tuum sumus tamen: Perire ne plebem sinas Christi redemptam sanguine. Quod fecimus sana malum; Auge bonum quod poscimus: Da corde contrito, Deus, Tuam mereri gratiam. Praesta, beata Trinitas; Concede, simplex Unitas, Ut fructuosa sint tuis Jejuniorum munera. AD LAUDES. Solemne nos jejunii Nunc tempus ad planctum vocat; Plorat sacerdos; flebili Clamore templa personant. Lugubris at frustra sonus Ad Numen iratum venit, Ni corde pulsus intimo Sensum doloris indicet. Nil frontibus sparsus cinis, Nil scissa vestis proderit, Ni fracta scindantur simul Vivo dolore pectora. Vultum rigantes fletibus Flectamus iram Numinis, Quae criminis nostri memor, Intentat ultrices minas. O juste Judex! o Deus! Sis lentus ad poenam, Pater: Das poenitendi tempora, Et cor simul da poenitens. Praesta, beata Trinitas; Concede, simplex Unitas; Ut fructuosa sint tuis Jejuniorum munera. AD VESPERAS. Audi, benigne Conditor, Nostras preces cum fletibus, In hoc sacro jejunio Fusas quadragenario. Scrutator alme cordium, Infirma tu scis virium; Ad te reversis exhibe Remissionis gratiam. Multum quidem peccavimus; Sed parce confitentibus: Ad nominis laudem tui Confer medelam languidis. Sic corpus extra conteri Dona per abstinentiam, Jejunet ut mens sobria A labe prorsus criminum. Praesta, beata Trinitas; Concede, simplex Unitas, Ut fructuosa sint tuis Jejuniorum munera. AD COMPLETORIUM. O splendor aeterni Patris, Tu, Christe, qui verus dies, Et vera lux de lumine, Mentis fugas caliginem: En solis abcessit jubar, Noctisque succedunt vices: Qui prosperum donas diem, Da tuta noctis otia. Si clausa torpent lumina, Suspiret ad te mens vigil; Potente, qui te diligunt, Servos tuere dextera. Tu, quos molesti corporis Gravis retardat sarcina, Fac mentis alis libero Sursum volatu tendere. O spes salutis unica, Votis adesto supplicum: Defende quos mercatus es, Mercede fusi sanguinis. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. IN FESTO QUINQUE PLAGARUM CHRISTI. _Feria Sexta post Cineres._ AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Prome vocem, mens, canoram, Plange tristi carmine; Dic Crucifixi dolores, Mortui dic vulnera, Innocens quae sponte Christus Pro reis fert victima. Caesus immiti furore Nostra propter crimina, Nos suo livore sanat, Nos jacentes erigit; Et fovet plagas tumentes, Et cruentas alligat. Trans manus pedesque fixus, Nostra rumpit vincula: Totque fontes sunt salutis, Quot fluit plagis cruor; Et quibus clavis tenetur, Nos tenet fixos cruci. Mortui pectus sacratum Vulneratur lancea; Inde sanguis mistus unda Fervidus prolabitur: Ad lavacrum praebet undam, Ad coronas sanguinem. Fac, Redemptor, hauriamus His aquas de fontibus; Poculum sint ac medela, Sint et olim praemium; Ut redemptus te per omne Laudet orbis seculum. AD OFFICIUM NOCT. Lugete, pacis Angeli: Mortalis en ultro Deus, Culpae gerens imaginem, Poenam nocentum sustinet. Amoris O miraculum! O cordis humani stupor! Insons Deus neci datur; Pigebit et sontes pati? Nos sempiternis crux tua O Christe, flammis eruit: Hic ure vindex, hic seca, Parcas in aeternum modo. Caro reclamat; sed Patris Urget voluntas: nos tua Virtute da fortes sequi, Jesu, quod exemplo doces. Livore sanatos tuo, Tuoque lotos sanguine, Peccando ne novam sinas Parare nos tibi crucem. Qui Filium tradit, Patri, Natoque sit laus victimae: Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spiritus. AD LAUDES. Quae te pro populi criminibus nova Insontem properat perdere caritas? Quid non pro misera gente luis volens Factus victima Pontifex? Clavi qui geminum transadigunt pedem, Captivos laqueo daemonis eruunt; Transfixaeque manus excutiunt vetus, Quo mundus premitur, jugum. Obstetrix penitus lancea perforat, Quo nos parturiat, pectus amabile: Hoc quae fonte fruit, nos aqua, nos cruor, Sanat, liberat, abluit. O vitae latices, vivida frumina! O sacros aditus pectoris intimi! O petrae solidae tuta foramina! O cordis penetralia! Te si nostra, Pater, crimina provocant, Nati sacra lubens vulnera respice, Cum noster laceras objiciet tuis Judex fulminibus manus. Fac per saeva, Pater, vulnera, per cruces, Sic aeterna tuos quaerere gaudia, Ut cum Prole tibi jugiter, ac tuo Reddant Spiritui decus. IN DOMINICA PASSIONIS. _Quinta Quadragesimae._ AD PRIMAS VESPERAS. Fando quis audivit, Dei Quis grande dicat brachium? Perculsa mens confunditur; Stupet fides, vox deficit. Ab orbe, Jesu, condito Occisus Agnus, nunc Patri Priscis adumbratam sacris Ardes litare victimam. At cur humi stratus jaces? Quis iste moerentis pavor? Quis iste qui toto fmit Sudor cruentus corpore? Hunc vis doloris exprimit, Horrorque teter criminum: Vices nocentum sustinens, Iram reformidas Patris. Te terret objectus calix: At ille, ni totum bibas, Per sempiterna nos manet Exhauriendus secula. Vincet pavorem caritas; Vincet voluntas patria: Temet potestati, Deus, Tradis tenebrarum volens. Et jam flagellis, ictibus, Ludibriis, spinis, cruci, Piacularis hostia, Voves adorandum caput. Qui Filium tradit, Patri, Natoque sit laus victimae; Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spiritus. AD OFFICIUM NOCT. Opprobriis, Jesu, satur, Ligni fatiscens pondere, Ferale, verus Isaac, Mactandus ascendis jugum. Clavis statim trabalibus Fixus manus, fixus pedes, Sublime terris omnibus Attolleris spectaculum. In nos o aeterni Patris Incomprehensa caritas! Insons cruentae Filius Pro sontibus morti datur. Illo lavari sanguine Opportuit mundi scelus; Talem severa Numinis Poscebat ira victimam. Crux debitae nos vinculo Damnationis eximit; Et pacis aeterno ligat Terras polumque foedere. Qui Filium tradit, Patri, Natoque sit laus victimae; Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spiritus. AD LAUDES. Dum, Christe, confixus cruci Agis supremos spiritus, Fas nos salubri figere Intenta ligno lumina. Anguis veneno perfidi Inflicta nobis vulnera, Pendentis e celsa trabe Sanabit aspectus Dei. Hic nos olympo parturis; Hic Martyres formas tuos; Hic ultimo sanctam fidem Fundas amoris pignore. Hinc cuncta terrarum, suo, Regnator ut sedens throno, Utrinque protensae manus Virtute divina trahis. Nos ergo coelestis thronum Sinas adire gratiae, Pedemque complexos crucis Tuo rigari sanguine. O spes salutis omnium, Crux vera mundi gloria, Infixa semper haereas Imisque regnes cordibus. Qui Filium tradit, Patri, Natoque sit laus victimae. Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spiritus. AD VESPERAS. Vexilla Regis prodeunt: Fulget crucis mysterium, Quo carne carnis Conditor Suspensus est patibulo. Quo vulneratus insuper Mucrone diro lanceae, Ut nos lavaret crimine, Manavit unda et sanguine. Impleta sunt quae concinit David fideli carmine, Dicens: In nationibus Regnavit a ligno Deus. Arbor decora et fulgida, Ornata Regis purpura, Electa digno stipite Tam sancta membra tangere. Beata cujus brachiis Secli pependit pretium, Statera facta corporis, Praedamque tulit tartari. O Crux, ave, spes unica; Hoc Passionis tempore, Auge piis justitiam, Reisque dona veniam. Te, summa Deus Trinitas, Collaudet omnis spiritus: Quos per Crucis mysterium Salvas, rege per secula. IN COMPASSIONE BEATAE MARIAE. _Feria Sexta post Dominicam Passionis._ AD PRIMAS VESPERAS ET OFFICIUM NOCT. Dum spargit aram sanguine Jesus salutis hostia, Praesens doloris aemulum Maria pectus immolat. Caput cruentum Filii Matris coronat verticem: Clavis iisdem figitur Christus cruci, Christo parens. O passionis mutuae, Jesu, Maria, conscii! Alterna vobis vulnera Inferre tandem parcite. Quem vos doletis, noster est Error, furorque criminum: Totum scelus fatentibus Partem doloris reddite. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Illaesa, te, puerpera, Non fecerat matrem dolor; Nascente quem nesciveras, Orbata sentis Filio. Dum te salutat ultimum, Natoque tradit alteri, Natumque tradit alterum, In morte Christum parturis, Non ejulantem cernimus, Non ungue vellentem comas: Silensque plus novit pati Virtus dolore fortior. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN TEMPORE PASCHALI, _Usque ad Ascensionem Domini._ AD OFFICIUM NOCT. Adeste, Coelitum chori, Laetum sonantes canticum, Dum liber inter mortuos, Christus sepulchrum deserit. Frustra sepulcro milites Apponit insanus furor: Frustra specus gens perfida Firmat sigillis ostium. Inanis absistat metus: Hinc nemo corpus auferet, Sed vi reviviscet sua Qui sponte mortem pertulit. Clausa, sigillis integris, Exire spelunca potest, Quem matris alvo Virginis Effudit illaesus pudor. Ridebat hunc turpi trabe Vesana pendentem cohors: Descendat, inquit, et Deum Illi Patrem fatebimur. At tu, paternis obsequens Ad usque mortem legibus, Orbem sacerdos victima Toto piabas sanguine. Non ille descendit cruce; Plus fecit; ecce mortuus Se reddit ipse lumini, Deo natum jam credite. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD LAUDES. Aurora lucis dum novae Spargit polum fulgoribus, Victoris Agni jubilans Orbis triumphos personet. Fuso Redemptor sanguine Piavit orbis crimina: Scissoque sanctuarium Patere dat velamine. Granum solo reconditum Iners manere non potest; Vix mortuum jam germinat: Hinc quanta pullulat seges! Non destruuntur funere, Sed seminantur corpora; Fecit resurgendi viam Surgens ab inferis Deus. Affixa cum Christo cruci, Christo caro commortua, Et ipsa surget splendidis Christi decora dotibus. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD PRIMAM, TERTIAM, SEXTAM, ET NONAM. (_In finem Hymnorum._) Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD VESPERAS. Forti tegente brachio, Evasimus rubrum mare, Tandemque durum perfidi Jugum tyranni fregimus, Nunc ergo laetas vindici Grates rependamus Deo; Agnique mensam candidis Cingamus ornati stolis. Hujus sacrato corpore, Amoris igne fervidi, Vescamur atque sanguine: Vescendo, vivimus Deo. Jam Pascha nostrum Christus est, Hic agnus, haec est victima, Cruore cujus illitos Transmittit ultor Angelus. O digna coelo victima, Mors ipsa per quam vincitur, Per quam refractis inferi Praedam relaxant postibus. Christus sepulcri faucibus Emersus ad lucem redit; Hostem retrudit tartaro, Coelique pandit intima. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD COMPLETORIUM. Jesu, redemptor seculi, Qui tertio post funera Redux ab inferis die, Mortem resurgendo necas. Nox atra jam terras premet, Mergetque somno lumina: Hostis furorem perfidi, Artesque coecas disjice. Ut justa dum curas Ievat, Et corpus instaurat quies: Sic membra somnus occupet, Ne corda torpor opprimat. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. IN ASCENSIONE DOMINI. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Opus peregisti tuum: Te, Christe, victorem necis Aeterna, quam reliqueras, Coelo reposcit gloria. Jam nube vectus fulgida, Terras jacentes despicis: Educta longo carcere Regem sequuntur agmina. Mirante turma coelitum, Panduntur aeternae fores; Ovansque sublimem Patris Homo Deus scandis thronum. Illic patronus, pontifex, Pacis sequester, quem tua Semel profudit caritas, Offerre pergis sanguinem. Illinc adornas et foves Ecclesiam sponsus tuam; Cunctisque vitam dividis, Infusa ceu mens, artubus. Illinc tot inter praelia Periclitantem sustines; Das militanti vincere, Palmam triumphanti paras. Quo, Christe, praecedis caput, Huc integrum corpus vocas: Vestigiis tritam tuis Fac membra sectentur viam. Qui victor ad coelum redis, Jesu, tibi sit gloria, Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD OFFICIUM NOCT. Promissa, tellus, concipe gaudia; Te fausta coelo conciliat dies: Deus tumentes ponet iras: Sancta tuus Mediator intrat. Tu, Christe, victor mortis et inferi, Cruore partam suscipe gloriam: Procede, regna, sume sceptrum: Subjicitur tibi totus orbis. Quid obstupentes suspicitis polo, O vos, euntem, discipuli, Deum? Ut nunc Redemptor, scandit astra, Sic veniet metuendus ultor. O Christe, dextrae qui Patris assides, Fac nos triumphi participes tui: Certamen urget: militemus, Et duce te, superemus hostem. Laus summa Patri, qui Genitum polo Pads perennis suscipit obsidem: Laus, qui triumphat, summa Nato: Par tibi laus, utriusque Nexus. AD LAUDES. Jesu, nostra redemptio, Amor et desiderium, Deus creator omnium, Homo in fine temporum. Quae te vicit clementia, Ut nostra ferres crimina, Crudelem mortem patiens, Ut nos a morte tolleres? Inferni claustra penetrans, Tuos captivos redimens, Victor triumpho nobili, Ad dextram Patris residens. Ipsa te cogat pietas Ut mala nostra superes Parcendo, et voti compotes Nos tuo vultu saties. Tu esto nostrum gaudium, Qui es futurus praemium: In te sit nostra gloria Per cuncta semper secula. IN OCTAVA ASCENSIONIS. AD PRIMAS VESPERAS. Felix dies mortalibus, Qua per profusum sanguinem Homo Deus clausas diu Intravit aeternas domos! Nos membra, quo nostrum caput, Quo dux praeivit, ibimus: Si jungat una mens simul, Nos una junget gloria. Discessit et suis adest, Praesente semper Spiritu, Miscens suo se corpori Omnes in artus influit. At illa quae! qualis dies! Dies tremenda sontibus, Dum sede descendens sua Redibit ultor criminum. Damnatus insons a reis Partes resumet judicis, Ad cujus ora contrement Dijudicandi judices. Ut morte dignos solveret, Morti volens se subdidit: Cui mors Dei non proderit, Vindicta qualis imminet! Quem noxa lethalis premit, Praevertat iram Numinis; Largisque prudens debitos Extinguat ignes fletibus. Venture Judex seculi, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD OFFICIUM NOCT. Sensus quis horror percutit? Coelum profundum scinditur: Christum sedentem nubibus Hinc inde stipant agmina. Feralis ad sonum tubae Mors jussa reddit mortuos, Quos ad tribunal Judicis Urgent coactos Angeli. Pios locans ad dexteram, Repellit ad laevam reos: Novit gregem Pastor suum, Oves ab haedis segregat. Ad Judicis sedent latus, Quicumque, spretis omnibus, Fugere mundum pauperes, Deum secuti pauperem. Crux ante Judaeis probrum, Ludibrium crux gentibus, Terror reis, probis amor, Summo micabit aethere. Fixere quem dirae trabi, Cernrent, pavebunt, ingement: Vultu beabit quo suos, Hoc territabit impios. Fac, Christe, ne mores bonos Contage mundus inquinet: Secerne nos ab improbis Ne misceamur sontibus. Venture Judex seculi, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES ET VESPERAS. Nobis, olympo redditus Qui, Christe, sedes praeparas, Nos exules in patriam Trahas amoris nexibus. Bonis abundans omnibus, Ingens eris merces, Deus. Quam longa pro poena brevi Tuos manebunt gaudia! Tunc ore nudo, qualis es, Quantusque, te videbimus, Amabimus te jugiter, Te jugiter laudabimus. Si quos amas, non deseris, Nostrae salutis obsidem Mittas ab altis sedibus, Qui nos adoptet, Spiritum. Venture Judex seculi, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN VIGILIA PENTECOSTES. AD OFFICIUM NOCT. O Christe, qui noster poli Praecursor intras regiam, Quos hic jacentes respicis, Sursum voca, sursum rape. Ad illa fac nos currere, Amore casto gaudia, Terrena quae mens non capit, Quae sola perspicit fides: Ubi laborum praemium Dat ipse se suis Deus; Et ut beatos expleat, In omnibus fit omnia. Qui nos ad istam gratia Ducat potenti gloriam, Nunc e supernis sedibus Emitte nobis Spiritum. Qui patris ad dextram sedes, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD LAUDES. Supreme Rector coelitum, Qui morte devicta potens, Cruore signatam tuo Ad astra pandis semitam: Alto benignus e throno, E Patris almi dextera, Quos hic relinquis orphanos, Non intueri desinas. Nos, Christe, tot doloribus Quos parturisti, respice; Quos obstetrice lancea Apertus effudit sinus. Parta tuis laboribus Jam tu potiris gloria: Nunc hora; promissum Patris Nunc mitte nobis Spiritum. Qui Patris ad dextram sedes, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN DIE PENTECOSTES. AD PRIMAS VESPERAS. Veni, superne Spiritus: Purgata Christi sanguine, Tuique terra jam capax, Expandit arentes sinus. Christi petentis aethera Exsolve promissam fidem, Et nostra praesens igneo Munda lavacro pectora. Lugemus amissum Patrem; Te nostra tangat orbitas: Solare moestos; anxiis Spem redde, qui solus potes. Docere quae Christus rudes Prudens alumnos distulit, Haec praeparatis insere Novus magister mentibus. Olim per umbras vatibus Retecta paucis veritas, Nunc orbe toto dissitis Per te patescat gentibus. Divina jam nos unctio Informet omnes: hactenus Mutis aratam litteris Inscribe legem cordibus. Sit laus Patri; laus Filio: Utrumque qui nectis, Deus, Utrique compar, sit tibi Decus perenne, Spiritus. AD OFFICIUM NOCT. Inter sulphurei fulgura turbinis, Flammarumque globos et sonitum tubae, Antiquam veteri, monte Sina super, Legem das populo, Deus. His infida probas corda pavoribus; Et peccare vetas, aut pretium mori: Verum terribiles quid parient minae? Quo tantus recidet tremor? En fumantis adhuc montis ad infima Plebs oblita datam continuo fidem, Brutam perfida plebs effigiem colit, Veri Numinis in locum. Heu mens nostra, Deus, te sine quid potest? Lucem prome animis; cordis aheneam Molli duritiem; redde, potes, Deus, Voci nos dociles tuae. Sit laus summa Patri, summaque Filio; Sit par, alme, tibi laus quoque, Spiritus, Per quem legis amor cordibus insitus Dat quod lex jubet, exequi. AD LAUDES. Audimur: almo Spiritus Descendit e sinu Patris, Aegrisque fert mortalibus Promissa coeli munera. Quot proditur miraculis Praesentis adventus Dei! Jam tota sublimi domus Repente flatu personat. Puro caducus aethere, Candentis ad linguae modum, In considentum verticem Ignitus imber depluit. Quae flamma summas alluit Innoxio tactu comas, Haec gliscit arcanis simul In pectus et mentem viis. Stupente turba gentium, Linguis loquuntur omnibus, Vatum crepant oracula; Quidquid profantur, ignis est. Inter profandum, Spiritus In audientes irruit, Instincta quo passim nova Surgit Prophetarum seges. Sit laus Patri; laus Filio: Par sit tibi laus, Spiritus, Afflante quo mentes sacris Lucent et ardent ignibus. AD TERTIAM. Veni, Creator Spiritus, Mentes tuorum visita, Imple superna gratia Quae tu creasti pectora. Qui Paracletus diceris, Donum Dei altissimi, Fons vivus, ignis, caritas, Et spiritalis unctio; Tu septiformis munere, Dextrae Dei tu digitus, Tu rite promissum Patris, Sermone ditans guttura: Accende lumen sensibus, Infunde amorem cordibus, Infirma nostri corporis Virtute firmans perpeti. Hostem repellas longius, Pacemque dones protinus; Ductore sic te praevio, Vitemus omne noxium. Per te sciamus da Patrem, Noscamus atque Filium, Te utriusque Spiritum Credamus omni tempore. Sit laus Patri; laus Filio; Par sit tibi laus, Spiritus, Afflante quo mentes sacris Lucent et ardent ignibus. AD SECUNDAS VESPERAS. Quo vos Magistri gloria, quo salus Invitat orbis, sancta cohors, Dei Portate verbum: vos reposcit Prima seges, pia cura fratrum. Proh! quanta messis protinus extitit! Ter mille verbum concipiunt viri: Deoque maturante, reddunt Multiplicem, bona terra, fructum. Compuncta passim pectora fletibus Moerent amaris, atque piaculo Ardent salutaris lavacri Praeteritas abolere labes. At non Hebraeis limitibus sacer Haerebit ardor. Sol habitabiles Qua lustrat oras, hac triumphis Materies patet ampla vestris. Jam mille divum templa solo ruunt: Cedit superbae vis sapientiae, Cedunt tyranni, victa cedit Carnificum rabies furentum. Novum potentis gratia Spiritus Creavit orbem: nos quoque, nos tuae Succendat ardor caritatis, Alme Deus, renovetque totos. Laus summa Patri, summaque Filio; Sit, sancte, compar laus tibi, Spiritus, Quo dua mitescunt, novasque Concipiunt pin corda flammas. AD COMPLETORIUM. Adsis superne Spiritus, Pater benigne pauperum: Sinuque fundas uberi Promissa terris munera. Dum nox creati luminis Jubar tenebris obruit, Splendere tu non desinas, Lux increata mentium. Tu cordis hospes intimus. Dulcis laborum tu quies; Tu fletibus quos elicis Divina misces gaudia. Totius o fons gratiae, Certare da nos fortiter: Certantibus da vincere, Vincentibus da praemium. Sit laus Patri, laus Filio: Par sit tibi laus, Spiritus, Afflante quo mentes sacris Lucent et ardent ignibus. IN FESTO TRINITATIS. AD PRIMAS VESPERAS. Ter sancte, ter potens Deus, Incomprehensa Trinitas: O lux perennis! propriis O ter beata gaudiis! O vera semper Unitas! O una semper Veritas! O sancta semper, quae bonum Diffundis omne, Caritas! Te densa circum nubila, Te circum inaccessum jubar, Quod intus ardent Angeli Circum trementes cernere. Te confitetur in tuo Et plebs renata nomine; Firmaque praelibat fide Amor quod ambit praemium. Da posse quod jubes, Pater: Da scire, Fili, quod doces: Fac corde toto, Spiritus, Nos velle quod probas bonum. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Sancto simul cum Spiritu, Regnans per omne seculum. AD OFFICIUM NOCT. Sublime Numen, ter potens, ter maximum, Incomprehensum lucis immensae jubar, Simplex et unus, et tribus constans Deus, Te res creatae laude jugi concinant. Tu Trinitatis fons inexhaustus, Pater, Filique nascens Patris aeterno sinu, Ac sancte manans e duobus Spiritus, Nil vos in una dividit substantia. Persona triplex: una jungit Unitas, In Patre semper Natus; in Nato Pater; Uterque sacro semper est in Spiritu; In Patre semper, inque Nato Spiritus. Sed nullus horum quemlibet vincit, gradu Vel major extat, vel prior potentia: Aequale regnum, parque majestas trium, Origo nulli dignius confert bonum. Rerum creator, laus tibi, vivens Pater: Laus aequa, mundum qui redemit, Filio: Quo nos supernis ignibus succendimur, Compar in aevum Flamini sit gloria. AD LAUDES. O luce quae tua lates, Beata semper Trinitas, Te confitemur, credimus, Pioque corde quaerimus. O sancte sanctorum Pater! O Nate de Deo Deus! O caritatis vinculum, Jungens utrumque, Spiritus! Ut se videt totum Pater, Coaeva Proles nascitur; Amorque quo se diligunt, Et ipse procedit Deus. Est totus in Nato Pater, In Patre totus Filius; Natoque plenus ac Patre Inest utrique Spiritus. Quod Natus est, hoc Spiritus; Hoc est uterque quod Pater: Tres una summa Veritas: Tres una summa Caritas. Aeterna Patri gloria, Natoque sit cum Spiritu, Qui vivit et regnat Deus In seculorum secula. IN FESTO CORPORIS CHRISTI. AD OFFICIUM NOCT. Sacris solemniis juncta sint gaudia, Et ex praecordiis sonent praeconia: Recedant vetera, nova sint omnia, Corda, voces, et opera. Noctis recolitur coena novissima, Qua Christus creditur agnum et azyma Dedisse fratribus, juxta legitima Priscis indulta patribus. Post agnum typicum, expletis epulis, Corpus Dominicum datum discipulis, Sic totum omnibus, quod totum singulis, Ejus fatemur manibus. Dedit fragilibus corporis ferculum; Dedit et tristibus sanguinis poculum, Dicens: Accipite quod trado vasculum; Omnes ex eo bibite. Sic sacrificium istud instituit, Cujus officium committi voluit Solis Presbyteris, quibus sic congruit Ut sumant, et dent ceteris. Panis angelicus fit panis hominum: Dat panis coelicus figuris terminum: O res mirabilis! manducat Dominum, Pauper, servus, et humilis. Te, trina Deitas, unaque, poscimus; Sic nos tu visita sicut te colimus: Per tuas semitas duc nos quo tendimus, Ad lucem quam inhabitas. AD LAUDES. Verbum supernum prodiens, Nec Patris linquens dexteram, Ad opus suum exiens, Venit ad vitae vesperam. In mortem a discipulo Suis tradendus aemulis, Prius in vitae ferculo Se tradidit discipulis. Quibus sub bina specie Carnem dedit et sanguinem; Ut duplicis substantiae Totum cibaret hominem. Se nascens dedit socium, Convescens in edulium: Se moriens in pretium, Se regnans dat in praemium. O salutaris Hostia, Quae coeli pandis ostium: Bella premunt hostilia; Da robur, fer auxilium. Qui carne nos pascis tua, Sit laus tibi, Pastor bone, Cum Patre cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD SECUNDAS VESPERAS. Pange, lingua, gloriosi Corporis mysterium, Sanguinisque pretiosi Quem in mundi pretium, Fructus ventris generosi, Rex effudit gentium. Nobis datus, nobis natus Ex intacta Virgine, Et in mundo conversatus, Sparso verbi semine, Sui moras incolatus Miro clausit ordine. In supremae nocte coenae Recumbens cum fratribus. Observata lege plene, Cibis in legalibus, Cibum turbae duodenae Se dat suis manibus. Verbum caro panem verum Verbo carnem efficit: Fitque sanguis Christi merum; Et si sensus deficit, Ad firmandum cor sincerum Sola fides sufficit. Tantum ergo Sacramentum Veneremur cernui; Et antiquum documentum Novo cedat ritui: Praestet fides supplementum Sensuum defectui. Genitori, genitoque Laus et jubilatio, Salus, honor, virtus quoque Sit et benedictio: Procedenti ab utroque Compar sit laudatio. AD PRECES SEROTINAS. (_Per Octavam._) Adoro te devote, latens Deitas Quae sub his figuris vere latitas: Tibi se cor meum totum subjicit, Quia te contemplans totum deficit. Visus, tactus, gustus in te fallitur, Sed auditu solo tuto creditur: Credo quidquid dixit Dei Filius; Nil hoc Veritatis verbo verius. In cruce latebat sola Deitas, At hic latet simul et humanitas: Ambo tamen credens atque confitens, Peto quod petivit Latro poenitens. Plagas, sicut Thomas, non intueor; Deum tamen meum te confiteor: Fac me tibi semper magis credere, In te spem habere, te diligere. O memoriale mortis Domini, Panis vivus, vitam praestans homini, Praesta meae menti de te vivere, Et te illi semper dulce sapere. O fons puritatis, Jesu Domine, Me immundum munda tuo sanguine, Cujus una stilla salvum facere Totum quit ab omni mundum scelere. Jesu, quem velatum nunc aspicio, Oro, fiat illud quod tam sitio: Ut, te revelata cernens facie, Visu sim beatus tuae gloriae. COMMUNE ET PROPRIUM DE FESTIS. Dec. 8. IN CONCEPTIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS. AD SECUNDAS VESPERAS. Ut sol decoro sidere Splendescit, umbrae nescius; Sic, Virgo, nullam pectore Admittis umbram criminis. Ut luna, coelos recreans, Vincit tenebras lumine; Sic tota fulges, et tuum Sic nulla nox laedit decus. Ut floret, horti gloria, Candore puro, lilium; Color tibi, flos Virginum, Sic purus aeternum manet. Ut unda, vitro purior, Vultum fidelis exhibet; Sic mente sinceram Dei, Virgo, refers imaginem. Sit laus Patri, laus Filio, Sit par tibi laus, Spiritus, Dignam Deo qui Virginem Formans ab ortu praeparas. Jan. 25. IN CONVERSIONE S. PAULI. AD PRIMAS VESPERAS. Pastore percusso, minas Spirabat et caedes lupus; Sparsumque vastabat gregem, Te, Christe, Saulus nesciens. Et jam catenas stringere, Ferox parabat, jam cruces; Sed o! repente sternitur, Verboque perculsus ruit. Quid, Saule, Saule, quid struis? Agnosce victricem manum: Coelo reluctari nefas; Absiste Jesum persequi. Jam tendit imbelles manus; Jam colla submittit jugo: Stupens jacet, clamat tremens: Quid, Christe, quid victor jubes? Ex hoste miles, ex lupo Agnus, gregi se devovet; Et raptor ipse nobili Raptus triumpho ducitur. O celsa cedrorum, Deus, Qui voce vertis culmina! O qui potenti subjicis Mentes superbas gratiae! Tu, Pastor, infensas tuo Vires ovili contere; Et nostra, si quid devium, Ad te reflecte pectora. Uni sit et trino Deo Suprema laus, summum decus, De nocte qui nos ad suae Lumen vocavit gloriae. AD OFFICIUM NOCT. Quos in hostes, Saule, tendis? Quo furore percitus? Immolare quid tot ardes Innocentes victimas? Insequendo quem lacessis, Senties mox vindicem. Christus instat; impotentem Caecat, urget, dejicit: Ille cedit imperanti, Seque totum subjicit: Insecutor ante Christi, Praeco Christum personat. Ante plenus qui minarum Praeparabat vincula, Nunc tremens, nec jam rebellis, Per manus deducitur: Qui lupus rapax furebat, Nunc in agnum vertitur. Dura, Christe, quam potenti Corda versas dextera! Qui tuum delere nomen Vult tuorum sanguine, Universum mox per orbem Ipse clarabit suo. Sit suprema laus Parenti, Qui creavit omnia: Filioque qui redemit Morte nos volens sua: Par et illi, cujus almo Confovemur halitu. AD LAUDES. Quae gloriosum tanta coelis evocat Te, Christe, causa? tune rursum visere Mundum redemptor? tune Judex seculi? Novumne prodis ultor hostem perdere? Heu quam cruentus persecutor! quam ferox Insurgit! horret, ac fugit grex qua premit; Humana tanto nulla par hosti manus: Te, Christe, sparsae vindicem poscunt oves. Hunc ergo voce victor una subjicis; Totum sed uno subdis in Saulo tibi, Vincisque mundum; sternis ut mox erigas, Agnisque praedam dividat lupus tuis. Sit Trinitati sempiterna gloria, Honor, potestas, atque jubilatio, In unitate, quae gubernans omnia, Per cuncta regnat seculorum secula. Feb. 2. IN PRAESENTATIONE DOMINI. AD PRIMAS VESPERAS. Templi sacratas pande, Sion, fores; Christus sacerdos intrat et hostia: Cedant inanes veritati, Quae se animis aperit, figurae. Non immolandi jam pecudum greges, Fumabit ater non cruor amplius; En ipse placando Parenti Ipse suis Deus adstat aris. Virgo latentis conscia Numinis, Demissa vultus, quem peperit Deum, Hunc gestat ulnis; pauperumque Munera fert teneras volucres. Hic omnis aetas, omnis et adstitit Sexus, propinquo Numine plenior; Omnes anhelantis tot annos Nunc fidei pretium reportant. Testes tot inter, magnanimo, Deus, Tibi litabat firma silentio Verbi silentis muta mater: Cuncta animo penitus premebat. Sit summa Patri, summaque Filio, Sanctoque compar gloria Flamini. Sanctae litemus Trinitati Perpetuo pia corda cultu. AD OFFICIUM NOCT. Fumant Sabaeis templa vaporibus; Nos sacra poscunt: jam praeit hostia; Sequamur omnes, et vicissim Puro animo memores litemus. Lumen ministret splendidior fides: Ministret ignes flammea caritas; Fundatque divinos honores Innocuae bona fama vitae. Vitae nocentis quid trahimus moras? Sit fas beato cum sene commori; Ut quem sub aris immolatum Vidimus, hoc etiam fruamur. Sit summa Patri, summaque Filio, Sanctoque compar gloria Flamini; Sanctae litemus Trinitati Perpetuo pia corda cultu. AD LAUDES. Qui sacris hodie sistitur aris, Stat signum populis omnibus infans: Idem Judaicae gloria gentis, Et toti nova lux addita mundo. Plausus insolitos audit uterque Miraturque parens: vota faventum Votis excipiunt, et sua laetis Gratantum ominibus gaudia miscent. Afflatae subito Numine mentes Vix sese capiunt: spesque salutis Hac inclusa tenus corde sub imo, Ipsis jam manibus prensa tenetur. Quem videre procul mente Prophetae, Nunc te das oculis, Christe, fruendum; Mox idem feries, ora resolvens, Dictis attonitas grandibus aures. Si nostris modo te sensibus aufers, Horum firma fides suppleat usum; Hac te, Christe, manu tangere fas est: In templis resides nunc quoque nostris. Aeterno sit honor lausque Parenti: Qui placare paras victima Patrem, Aequalis tibi sit gloria, Nate: Amborum similis laus sit amori. AD SECUNDAS VESPERAS. Stupete, gentes; fit Deus hostia: Se sponte legi Legifer obligat: Orbis Redemptor nunc redemptus: Seque piat sine labe mater. De more matrum, Virgo puerpera Templo statutos abstinuit dies. Intrare sanctum quid pavebas, Facta Dei prius ipsa templum? Ara sub una se vovet hostia Triplex: honorem virgineum immolat Virgo sacerdos, parva mollis Membra puer, seniorque vitam. Eheu! quot enses transadigent tuum Pectus! quot altis nata doloribus, O Virgo! Quem gestas, cruentam Imbuet his sacer Agnus aram. Christus futuro, corpus adhuc tener, Praeludit insons victima funeri: Crescet; profuso vir cruore, Omne scelus moriens piabit. Sit summa Patri, summaque Filio, Sanctoque compar gloria Flamini; Sanctae litemus Trinitati Perpetuo pia corda cultu. Mar. 25. IN ANNUNCIATIONE ET INCARNATIONE DOMINI. AD PRIMAS VESPERAS. Haec illa solemnis dies, Dies salutis nuntia, Qua missa coelo tristibus Venere terris gaudia. Unius omnes crimine Casu gravi lapsi sumus: Ut ipse lapsos erigat, Descendit in terras Deus. Qui Patris aeterno sinu Aeterna Proles nascitur, Obnoxius fit tempori, Sinum nec horret Virginis. Mortale corpus induit, Orbi piando victimam; Ut innocenti sanguine Scelus nocentum diluat. Qui cuncta complet numine, Nostros se in artus colligit: Ut nos reducat ad Deum, Et ipse nobiscum Deus. Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. AD OFFICIUM NOCT. Coelestis Ales nuntiat Implenda mox mysteria: Virtute foecunda Deus Illapsus implet Virginem. Qualis stupendo gloria Te, Virgo, de partu manet! Conceptus in tuo sinu, Natus Deo, nunc est tuus. De virginali sanguine, Quem nulla labes inficit, Fingente sancto Spiritu, Christi caro compingitur. Nobis per hanc mortalibus Lactescit esca Coelitum: Nos pascit infantes homo, Qui pascit angelos Deus, Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. AD LAUDES. Pulsum supernis sedibus, Umbris tot annos obsitum, Coelestis ignarum viae, Errabat humanum genus. Coelestis en Rex curiae, Ut monstret ad coelum viam Secumque ducat exules, Se sponte fecit exulem. Se deviis praebet ducem, Vires dat ambulantibus; Est ipse qua ducit via; Quo ducit, ipse terminus. Deus, suprema Veritas, Umbrata velo corporis, Puris videnda mentibus, Lustra tuo nos lumine. Et tu, tuorum sis memor, Quae, dum modesto pectore Te dicis ancillam Dei, Regina mundi diceris. Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. Maii 1. SS. PHILIPPI ET JACOBI APOSTOLORUM. AD PRIMAS VESPERAS. Dum morte victor obruta Ab inferis Christus redit, Vos pangimus, dirae necis Vitaeque testes redditae. Vobis datum prae ceteris Latus Magistri cingere: Vobis futurae sedulus Arcana credit gloriae. At, ille privatim suae Dum nuntiat crucis probrum, Cur horret humanus nimis, Qui decipit sensus, amor? Opportuit Christum pati, Qui postea resurgeret: Illinc homo verus patet; Hinc se probat vere Deum. Illos magister qui doces, Tu Christe, tu nos erudi: Si quid latet, tu detege; Amare da quod jam patet. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio; Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD OFFICIUM NOCT. Praedicta Christi mors adest; At vos timori parcite: Nil inde, nil caros pius Remittet in fratres amor, Durate fortes; irritos Mundi tumultus spernite: Deo volente, turbini Serena succedet dies. Coeli perenne gaudium Solabitur luctus breves; Brevem triumphum seculi Aeternus obruet dolor. Qui carne frater in suo Mortem peremit corpore, Divinitatis vos suae Dignabitur consortio. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere, Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD LAUDES. Regnis paternis debitus Cruore quae pandit suo, Vos propter hospes exteras Adhuc colit terras Deus. Ignota tardis mentibus Patere dat mysteria, Per mille praesagas sui Se detegens imagines. En immolandus a Patre, Suum ferens lignum Puer: En Agnus ille, sanguine Qui tincta servat limina. Amoris o quae pignora! Vobis oves credit suas: Ligare dat, dat solvere Quae solvit et ligat Deus. Da, Christe, da tecum mori: Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. Maii 6. S. JOANNIS APOSTOLI ANTE PORTAM LATINAM. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Urbem Romuleam quis furor incitat? Christi discipulus Caesare judice Damnatus rapitur: nil venerabilis Frontis canities movet. In fervens olei conjicitur mare: Nil aestus nocuit, flamma sed hospiti Parcit blanda suo; ceu pugil ungitur, Hinc et fortior exilit. Edicto steriles pulsus in insulas Exul tunc socio perfruitur Deo: Hic ventura videt, quae calamo notans Sublustri nebula tegit. Sic nos Christus amet, sic doceat pati; Discamusque mori, simus ut et necis Sacrae participes: non aliis patet Coelum conditionibus. Patri maxima laus, maxima Filio, Amborumque sacro maxima Flamini: Haec est certa fides, fontibus e tuis Quam divinitus hausimus. AD LAUDES. Jussu tyranni pro fide Pulsus, Joannes, exulas: Fertur volatu libero Mens celsa supra sidera. Illic revelat se tibi Qui mortuus vivit Deus, Agnus salutis hostia, Et morte devicta leo. Arcana te vatem docet Regni sui mysteria: Pandit cruore Martyrum Ubique spargendam fidem. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere; Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. Junii 11. S. BARNABAE APOSTOLI. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Coelo datur quiescere, Terris relictis, Barnaba: Solemnis haec affert tuis Finem dies laboribus. Quem propter, agro vendito, Opes caducas deseris, Magno rependens foenore En fundus ipse fit tuus. Tu sacra per jejunia, Tu publicas inter preces, Jubente sancto Spiritu, Christi crearis nuntius. Quas non adis mundi plagas, Pauli laborum particeps? Vos unus ambo spiritus, Vos una junxit caritas. Quam vestra gens Christi fidem Luci rebellis reppulit, Nil haesitantes barbaris Portastis illam gentibus. Fac, Christe, nostris se tuum Cum lumen offert mentibus, Amore ne noctis suae Coeleste donum respuant. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Qui Patris ad dextram sedes, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. Junii 24. NATIVITATIS S. JOANNIS BAPTISTAE. AD PRIMAS VESPERAS. Christe, prolapsi reparator orbis, Ut tuum casto celebremus omnes Ore Baptistam, maculas profani Elue cordis. Hunc paraturum Domino sequenti Semitam prisci cecinere vates: Vatibus cunctis fuit ipse major, Judice Christo. Hic et inclusus genitricis alvo, Sentit exultans Dominum latentem; Jamque coelesti trepidat venire Obvius Agno. Quid fide pendes dubia Sacerdos? Muta torpebit tibi vox: at infans Protinus nascens patriae resolvet Vincula linguae. Quin repromissam, subitus Propheta, Cernis humano generi salutem; Nuntias pacem, reserasque fatis Grandibus ora. Gaudet admirans populus stupetque: Quis puer, clamant, erit iste, cujus Se statim prodit manifesta tantis Gloria signis? Laus sit aeternae sua Trinitati, Quae novam mundo paritura lucem, Praevium Soli voluit Joannem Surgere sidus. AD OFFICIUM NOCT. Exiit cunis pretiosus infans, Munus Excelsi: venit ut tenello Corpori robur, nova ditat intus Gratia mentem. Jamque conventus fugiens profanos, Horridis blanda procul urbe lustris, Militem Christo parat, innocentes Saevus in artus. Cinctus hirsuti spoliis cameli, Arido vitam tolerare victu Gaudet, insulsas medicans agresti Melle locustas. Scilicet, sacra stimulante flamma, Perfidam natus renovare gentem, Ad patrum mentes revocabit olim Corda nepotum. Qui creat mundum, sit honos Parenti: Laus tibi compar, Reparator orbis: Aequus amborum sit honos per omne Tempus Amori. AD LAUDES. Nunc suis tandem novus e latebris Prodit Elias, populisque Christum Clamat, exprobrans sua viperinae Crimina proli. En Deus judex, Deus en propinquat Ventilans fruges: superis recondet Triticum cellis, paleasque diros Tradet in ignes. Hujus adventu, rigidum superbi Deprimant montes caput; erigantur Vallium passim cava: corrigantur Prava viarum. Sancte praecursor, date praeco lucis, Excitet somno tua vox inertes; Ut graves olim fugiamus Agni Vindicis iras. Summa laus Patri, genitoque Verbo: Aequus amborum sit honos Amori, Qui sacrum Christi pugilem potenter Ungit et armat. AD SECUNDAS VESPERAS. Quid moras nectis? Domino jubenti Cede: qui sacro lavat igne corda, Hic tuis ardet manibus, Joannes, Amne lavari. Quis fuit sensus tibi, cum videres Supplicis ritu dare colla pronum, Cui pedum summo reputes honori Solvere lora? Cernis ut, nimbo rutilante, Christo Spiritus, Patris comitante voce, Incubat; sese Triadisque tota Pandit imago? Diligens instas operi minister; Victimam mundi scelus auferentem Praedicas agnum, digitoque fidus Indice monstras. Immemor laudis propriae, magistro Debitos Christo properas alumnos Reddere: ardebas minui, decebat Crescere Christum. Nec fidem vita sat erit probasse; Vindicem laesi rigidum pudoris Te manet carcer: Domino cruenta Morte praeibis. Laetus aeternum celebret Parentem Orbis: aeternum celebret Parentis Filium: par sit tibi laus per omne, Spiritus, aevum. Junii 29. SS. PETRI ET PAULI APOSTOLORUM. AD PRIMAS VESPERAS. Quos junxit unus, vita dum mansit, labor, Quos una clarat morte palma Martyres, Ambo sacrati principes exercitus, Coelo receptos una vos colit dies. Vos, angularis cui subest Christus lapis; Fundatis Aedem: mystico vos Corpori, Cui praesidere gaudet augustum Caput, Fulgere clara jussit ambo lumina. In te potestas clavium, Petre, eminet; Te, Paule, flumen irrigat scientiae: Uterque Pastor, et magister, et parens, Olimque mundo destinati judices. Infirmitatem carnis experti tamen, Nostis caducam fictilis testam luti; Et consecuti gratiam, clientibus Praestatis ultro quam pie poscunt opem. Vos ergo votis supplicum solemnibus Adeste: lapsis impetrate gratiam; Ut Christianis assequamur moribus, Quae sancta mundo tradidistis dogmata. Sit sempiterno sempiterna laus Patri: Petro supernus quem revelavit Pater, Aeterne Fili, laus tibi sit maxima: Sit par supremo laus decusque Flamini. AD OFFICIUM NOCT. Orbe nunc toto celebrentur ambo Principes, orbis decus atque lumen, Mille qui Christo peperere verbi Semine gentes. Auctor incoepti Deus: ille terras Incolens, primas tibi, Petre, defert; Mox vocat Paulum, seperas regressus Victor ad arces. Alter aeterni Patris eruditur Voce delapsa: super astra raptus Alter arcanae sacra veritatis Flumina potat. Quanta sub vili latitat potestas Corpore! infirmos tua sanat umbra, Petre: lethales tua, Paule, pellunt Lintea morbos. Mergitur ponto superante Petrus; Naufragum Paulus fluitat per aequor: Christe, ades, saevosque jubes utrique Parcere fluctus. Heu! fidem cernis titubare nostram: Tu vacillantes rege, Christe, gressus. Fac, Deus, tantos docili sequamur Corde magistros. AD LAUDES. Jam nil Hebraeis, Gentium plebs, invide, Dignata eisdem, fausta plebs, honoribus: Ovile summus Pastor expandit suum, Novusque primo grex adunaris gregi. Promissa Patrum, Christe, natus exequi, De stirpe Jacob quaeris amissas oves; Petrumque, primo quem locavisti gradu, Tanto labori sufficis vicarium. Divina Gentes at simul clementia Respectat; illis, Paule, Doctor mitteris: Arcana profers tu Dei mysteria; Tu christianae praeco fulges gratiae. Utrimque fervet uberi fructu labor: Judaeus, an sis barbarus, nil interest: Diversa quamquam sors duobus obtigit, Par universi cura succendit gregis. Sit sempiterno sempiterna laus Patri: Petro supernus quem revelavit Pater, Aeterne Fili, laus tibi sit maxima: Sit par supremo laus decusque Flamini. AD SECUNDAS VESPERAS. Tandem laborum, gloriosi principes Fructum tenetis: fana passim corruunt: Quin ipsa late Roma victrix gentium, Se Christiano jam stupet subdi jugo. Saevit Tyrannus; at triumphant victimae: Alter per ensem victor, alter per crucem, Coelo coronam laureati possident; Fususque sanguis Christianos seminat. Superba sordent Caesares cadavera, Queis urbs litabat impii cultus ferax: Apostolorum gloriatur ossibus, Fixamque adorat collibus suis crucem. Nunc o cruore purpurata nobili, Novisque felix Roma conditoribus, Horum trophaeis aucta, quanto verius Regina fulges orbe toto civitas; Sit semipterno sempiterna laus Patri: Sit sempiternum Filio Patris decus: Qui nectis ambos, aequus ambobus, tibi Divine, sit laus sempiterna, Spiritus. Junii 30. IN COMMEMORATIONE S. PAULI APOSTOLI. AD OFFICIUM NOCT. Sat, Paule, sat terris datum Post multa te certamina, Cursu peracto, debita Corona jam coelo manet. Quot tu mari periculis, Terraque jactatus malis! Quot saxa, virgae, compedes! Quot damna, curae, funera! Nunc ille confixum suae Qui te cruci dudum tenet, Te Christus ad vitam vocat; Tibique lucrum jam mori. Sed caritatis viscera Strictis coaretant nexibus; Christoque quos tu parturis Patrem reposcunt filii. Verum paratur jam tibi Finis laboris ardui, Mercesque: bissenos thronus Te poscit inter judices. Uni sit et trino Deo Suprema laus, summum decus, De nocte qui nos ad suae Lumen vocavit gloriae. Julii 2. IN VISITATIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS. AD PRIMAS VESPERAS. Quo sanctus ardor te rapit, O Virgo, flos o Virginum? Quo tendis, et cito gradu Conscendis alta montium? Urget sacer te Spiritus Toto repletam Numine: Matris Dei jam dignitas Nil caritati detrahit. Tibi propinquam sanguine Matrem puella visitas, Concessa cui divinitus Grataris alvi munera. O quanta matrum gaudia! Stupente natura, gravem Anum stupes, quae Virginem Foetam Deo te praedicat. Absconditum sub intimo Ceu nube, portabas sinu Solem, suo qui protinus Lustrabit orbem lumine. Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. AD OFFICIUM NOCT. Montes, superbum verticem, Qua Virgo transit, subdite, Cui se libenter sternerent Vel ipsa coeli sidera. Occulta quae latet domi, Audet foras se prodere: Semper sibi timens pudor Se caritate protegit. It illa, non nectit moras: Fugit videri, nec minus Fugit videri, ne suo Quidquam pudori detrahat. Beata quam pressit pede, Tellus! beata semita! Colles beati, qui simul Cum matre sensistis Deum! Beatiores hospites, Vos o quibus coelestia, Loquente matre Virgine, Audire verba contigit! Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. AD LAUDES. Ad prima verba Virginis, Intus movente Spiritu, In matris alvo conditus, Infans Joannes gestiit. Agnovit infantem Deum: Quem sensit, ardet prodere; Vates et infans, qua potest, Adesse Christum nuntiat. Hic jam Redemptoris vices, Praeconis ille sustinet: Materna claustra non vetant Quin ambo munus impleant. Felix puer, felix parens, Felix sacerdos, et domus, Qui per parentem Virginem Deo fruuntur hospite! Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. Julii 22. S. MARIAE MAGDALENES. AD PRIMAS VESPERAS. Procul maligni cedite spiritus; Nunc imperanti cedite Numini, Fessamque duris Magdalenam Parcite nunc agitare poenis. Christi jubentis numine territi Fugere septem: mox sibi reddita, Te, Christe, consectatur unum, Et memori tibi mente servit. Quin et cruenta de trabe pendulo Christo litabat mille doloribus: Quam vellet insontis Magistri Sola graves tolerare poenas. Miscere fletus sanguinis aemulos Non cessat, adstans victima victimae, Christus, silendo, nil rependit: Quam melius probat hinc amantem! Laus, summa Patri, summaque Filio: Sit summa puro laus quoque Flamini, Afflante quo semper calescunt Aethereis pia corda flammis. AD OFFICIUM NOCT. Plagis Magistri saucia, Dum moesta largos funderet Maria fletus, acrior Revixit in poenis amor. Non turba, non vetat crucis Mortisque dirae scandalum, Inter furentes quaerere Ligno peremptum milites. Quis tantus ignaram labor Exercet? Extinctam doles In morte vitam: quid gemis, Mors ipsa cum victrix cadit? En ille quem luges amans, Praesens resumpto corpore, Notis amantem te redux Primam salutat vocibus. O si beatos tangere, O si tenere fas pedes! Sed hic perennis non datur Gustare vitae gaudia. Impleta nunc Apostolam Promissa te primam choro Apostolorum grandia Jubent referre nuntia. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc, et per omne seculum. AD LAUDES. Maria sacro saucia vulnere, Non jam dolendum quid Dominum doles? Semper renascens hic amoris Unde tibi violentus ardor? Quem quaeris ipso funeris in sinu, Victo triumphat funere clarior, Vivit: retecto jam sepulcro, Ecce jacent revoluta saxa. Myrrham quid affers, vanaque balsama? Haec luce functis debita munera: Mox ille donandos Olympo Non eget his redivivus artus. Ingens amantem te dolor indicat; Amans vicissim se Deus obtulit: Agnosce vocem tu Magistri Nomine te proprio vocantis. Tu prima testis, primaque nuntia, Velox in urbem protinus advola; Christique nutantes Ministros Plena Deo propiore firma. Laus summa Patri, summaque Filio: Sit summa puro laus quoque Flamini, Afflante quo semper calescunt Aethereis pia corda flammis. Aug. 1. IN LIBERATIONE S. PETRI A VINCULIS. AD PRIMAS VESPERAS ET OFFICIUM NOCT. Qui Christiano gloriantur nomine, Ahena frustra vincla captivos tenent; Frustra satelles servat insomnis fores: Inter catenas mente stant liberrima. Ornant revinctos invidendae compedes; Nec ponderosae, quas amor leves facit: Non densa tetri carceris nox obsidet, Aeterna summo quos manet coelo dies. Dulces catenae, quae reum non arguunt, Sed Christi amantem quae probant Apostolum! Regum coronis, aureis monilibus, Vos sacra pluris aestimamus vincula. Patri supremo sit suprema gloria; Tibique laudes totus orbis concinat, Aeterne Fili, splendor aeterni Patris: Compar sit almo laus decusque Flamini. AD LAUDES ET SECUNDAS VESPERAS. Petrum, tyranne, quid catenis obruis, Jubesque condi carceris nigro specu? Quid trux satelles ante limen excubat? Carcer, satelles, vincla non Petrum tenent. Fulgens ab alto venit Ales aethere; Recedit horror, et fugat noctem dies: Jubente Christo, rupta vincla concidunt; Panduntur ultro clausa ferro limina. Coelestis ille ductor ostendit viam: It Petrus; atque somnium quod fit, putat. Verum, recepta mente, victricem Dei Suae salutis certus agnoscit manum. Lux nostra, Christe, nostra libertas, vides Quibus catenis vinciant nos crimina, Et quanta nostris incubet nox mentibus: Caecis diem fer, rumpe vinctis vincula. Patri supremo sit suprema gloria; Tibique laudes totus orbis concinat, Aeterne Fili, splendor aeterni Patris; Compar sit almo laus decusque Flamini. Aug. 6. IN TRANSFIGURATIONE DOMINI. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Hoc, jussa quondam rumpimus Festo die silentia: Celata dudum jam decet Vulgare nos mysteria. Montis sub alto vertice, Tribus vocatis testibus, O Christe, visus hactenus Terris homo, pates Deus. Tuae latens lucis jubar Sacros in artus effluit; Vestis tuo te numine, Tibique totus redderis. Coelo tonante, protinus Audita summi vox Patris: Te, nube rupta, Filium, Quo gloriatur, asserit. Hic est Magister omnium, Quem pronus orbis audiat. Silete, mortales: Deus Qui nos docet, fatur Deus. Qui, nube rupta, te palam Natum vocavit, laus Patri; Tibique Nato; nec minor Laus utriusque Flamini. AD OFFICIUM NOCT. Quam nos potenter allicis! Te, Christe, quando detegis, Te, quando celas, providus Nobis peraeque consulis. Hic nos adoptat filios, Qui te vocavit Filium; Sponsor futurae gloriae Dat certa nobis pignora. E nube quid, Pater, probas? De monte, Fili, quid doces? Umbris procul cedentibus, Restabat una veritas. Ut jussa Patris impleas Mactanda mundo victima, Formam resumens pristinam, Mortalitati redderis. Fac, Christe, qui nobis lates, Obscura dum regit fides, Fracto solutos corpore Nos te videre, te frui. Qui, nube rupta, te palam Natum vocavit, laus Patri; Tibique Nato; nec minor Laus utriusque Flamini. AD LAUDES. Jesu, dulcedo cordium, Fons vivus, lumen mentium, Excedens omne gaudium Et omne desiderium: Mane nobiscum Domine: Et nos illustra lumine, Pulsa mentis caligine, Mundum replens dulcedine. Quando cor nostrum visitas, Tunc lucet ei veritas: Mundi vilescit vanitas, Et intus fervet caritas. Jesu mi bone, sentiam Amoris tui copiam: Da mihi per praesentiam Tuam videre gloriam. Quem tuus amor ebriat, Novit quid Jesus sapiat: Quam felix est quem satiat! Non est ultra quod cupiat. Tu fons misericordiae, Tu vere lumen patriae, Pelle nubem tristitiae, Dans nobis lucem gloriae. Aug. 14. IN VIGILIA ASSUMPTIONIS BEATAE MARIAE VIRGINIS. AD LAUDES. Quod carne Christum, Virgo, paris, vocant Hinc te beatam: rectius occupas Nomen beatae, quae fideli Credideris, pia Virgo, corde. Orbata Nato, non muliebriter Ploras ademptum. Scilicet altior Tellure coelestes, triumphans Quo rediit, meditaris arces. Amoris illuc te rapit impetus: Tardi sed obstant vincula corporis, Dolesque durum longioris Exilii tolerare pondus. Haec vota tandem qui cumulas, Pater, Succurre nostris, auspice Filio; Infunde sacrum, quo vigemus, Pectoribus, Deus alme, Flamen, Aug. 29. IN DECOLLATIONE S. JOANNIS BAPTISTAE. AD PRIMAS VESPERAS. Quis ille, sylvis e penetralibus Egressus, ad se tot populos trahit? Ab ore pendentes loquentis Qua subito tenet arte turbas? An ille fastu regifico tumens, Molli solutus diffluit otio? Levisne arundo ventilatur Arbitrio popularis aurae? Atqui ter annos jam decies trahit Vitam in profundis saltibus asperam, Virtutis Eliae futurus Atque animi generosus haeres. Ergo severam Numinis omnibus Ostentat iram, non timidus mori: Assertor acer veritatis, In proceres tonat inque plebem. Aula receptum non retinet timor, Non blanda flectit gratia Principis, Contaminati quin reprendat Flagitium opprobriumque lecti. Sit summa Patri, summaque Filio, Sanctoque compar gloria Flamini: Sanctae litemus Trinitati Perpetuo pia corda cultu. AD OFFICIUM NOCT. Impune Vati non erit: impotens Totum furorem femina colligit; Iraeque causas aggerando Exstimulat fera corda regis. Quid non libido cogis adultera? Dantur catenis innocuae manus: At alligari veritatis Nescia vox, sua jura servat. Christum vel atro carceris in specu Praeco fidelis nuntiat: et suos Divina patranti Magistro Discipulos jubet ire testes. Vinctus triumphat, tu pavitans fremis, Tyranne. Caecum mens male conscia Quatit flagellum: stricta Vatem Impavidum feriet securis. Sit summa Patri, summaque Filio, Sanctoque compar gloria Flamini: Sanctae litemus Trinitati Perpetuo pia corda cultu. AD LAUDES. Ecce, saltantis pretium puellae, Fertur in disco caput amputatum: Haec cruentatis nova proferuntur Fercula mensis. Quae rudes sylvis populos docebat, Quae Deum tota resonabat aula, Illa vox, eheu! gladio resecta, Muta silebit. Occidit Vates, et adhuc timetur, Vox silet verbi, cruor ille clamat: Sancta fraterni temerata carpit Foedera lecti. Nube sub densa jubar involutum Venerat caecis aperire seclis: Sole maturo, velut umbra, cessit Lucifer Orbi. Summa laus Patri, genitoque Verbo: Et tibi compar, utriusque nexus Spiritus semper, Deus unus omni Temporis aevo. AD SECUNDAS VESPERAS. Omnibus manat cruor ecce venis: Hinc sitim longam satia, tyranne; Et cibos inter paterasque puro Sanguine liba. Ut caput vidit, dapibus paratis, Triste fumanti natitare tabo, Haesit, impastis fremuitque mensis Funeris auctor. Non tamen frontis gravitas serenae Cessit immiti violata ferro: Dura mitescit placido sub ore Mortis imago. Sic suo rursum Deus hunc praeire Nuntium Christo jubet, inferisque Ferre praeconem nova liberandi Gaudia mundi. Qui Deo plenus rigidis futurum Moribus Christum rudis exprimebat; Debuit dura quoque morte totum Reddere Christum. Summa laus Patri, genitoque Verbo; Et tibi compar, utriusque nexus Spiritus semper, Deus unus omni Temporis aevo. Sept. 2. SS. LAZARI, MARIAE, ET MARTHAE. AD PRIMAS VESPERAS. Flagrans amore, perditos Dum nos Redemptor quaereret, Defessus ad Martham Deus Sese recepit hospitam. Beata, quae tantum suis Amica tectis hospitem Fovere gaudet, et Deo Inferre convivae dapes! Dum Martha pascit, pascitur Maria felix; ac sedens, Magnoque tuta Judice, Partem potitur optimam. Nunc, Martha, nunc sedens Deo, Et ipsa Verbo pasceris; Et juge se tuus tibi Conviva dat convivium. Da, Christe, Sanctorum quies, Sic nos ad unum tendere Per multa, posthac optima Ut parte possimus frui. AD OFFICIUM NOCT. Redditum luci, Domino vocante, Lazarum, turbae, domitamque mortem Laudibus festis, modulisque sacri Dicite cantus. Ille qui Christum meruit frequenti Hospitem gaudens recreare mensa, Foetidus clauso, data praeda morti, Conditur antro. Heu! tua praesens ope si jacenti, Fata qui praescis, Deus, astitisses; Viveret, necdum premerentur atra Lumina nocte. Jamque mors vitae Domino solutam, Si jubes, reddet spoliata praedam; Nunc et extinctus superas amicus Surget ad auras. Ecce dilecti lacrymis honoras Hospitis funus, fremituque prodis Quam pio plangas, Pater, impiorum Corde ruinam. Ut Patrem semper pia Spiritumque Omne plebs tecum celebret per aevum Christe, credentes animas secundae Eripe morti. AD LAUDES. Panditur saxo tumulus remoto: Intimos clamor penetrat recessus; Et Deum sentit docili jubentem Aure cadaver. Proh stupor! notas repetit medullas Spiritus; caecam pedibus revinctus Dum viam carpit, sibimet superstes Prodit et haeres. Ipsa sic ruptis inimica vinclis Mors fugit, vinci patiens; futuris Summa praeludit tua sic triumphis, Christe, potestas. Ut Patrem semper pia Spiritumque Omne plebs tecum celebret per aevum, Christe, credentes animas secundae Eripe morti. AD SECUNDAS VESPERAS. Intrante Christo Bethanicam domum, Curramus omnes: hospite splendidam Simone coenam praeparante, Tam celebrem penetremus aulam. Hic dum ministrat Martha celer gradu, Fraterque laetas assidet ad dapes; Maria, Christo tu fragranti Vasa reples pretiosa nardo. Pedes inungens, tergere crinibus Gaudes; liquorem fundis et in caput; Et, vase fracto mox inundans, Tecta novo recreas odore. Sed cur iniquo dente lacesseris, Dum gloriosis obsequiis vacas? Unguenta fundens, antevertis Exequias morientis Agni. Quantum per orbem Christiadum fides Diffusa vastas subjiciet plagas, Tantum Mariae grande factum Per populos resonabit omnes. Laus summa Patri, summaque Filio, Sanctoque compar gloria Flamini; Quo dante, jam nunc sponsa Christi Perpetua fruitur quiete. Sept. 8. IN NATIVITATE BEATAE MARIAE VIRGINIS. AD OFFICIUM NOCT. Laetis terra sonet plausibus: huic Dei Mater Virgo datur; munere quo nova Se rerum facies protinus exerit, Mundo pax redit aurea. Haec est illa domus, qua Deus advena In terris habitat, digna Deo domus; Templum grande, sibi quod propria manu Summus condidit Artifex. Aureis arca vetus fulserit undique Scintillans radiis. Haec vacuas decent Umbras: interior Numinis ipsius Arcam nobilitas decet. Non hic manna latet, legifer aut lapis, Non ramus sterilis: flos viget hic ferax Virtutum; sacer hic panis homo Deus; Hic legis residet dator. Sit laus summa Patri, summaque Filio: Amborum sit idem Spiritui decus, Arcanis habilem qui thalamum modis Christo praeparat hospiti. AD LAUDES. Mortale, coelo tolle, genus, caput; En noctis horror desiit; en jubar Nascentis Aurorae propinquum Admonuit properare Solem. Sacro tumentes germine jam polus Terras amicis imbribus irrigat; De stirpe Jesse virga surgit Conspicuum paritura florem. Coelestis illum gratia Spiritus Inunget; illi Justitia, et Fides, Timorque castus, Veritasque, Et Pietas, comites praeibunt. Hunc ergo, quem tot secla fidelibus Votis anhelant, quem misero Deus Promisit orbi, spem salutis, Accelera, pia Virgo, fructum. Sit Trinitati perpetuum decus, Inflicta mundo quae miserans mala In matre pignus nascituri Non dubium dat habere Christi. Sept. 14. IN EXALTATIONE SANCTAE CRUCIS. AD OFFICIUM NOCT. Lignum Crucis mirabile Totum per orbem prominet, In qua pependit innocens Christus, Redemptor omnium. Hanc nulla cedrus arborem Adaequat alto vertice, Quae poma nescit noxia, Sed ferre vitae praemia. Tu, Christe, Rex piissime, Hujus Crucis signaculo, Diebus, horis omnibus, Munire nos non abnuas: Ut lingua cordi consona, Comesque cordis puritas, Laudis tibi perenniter Munus rependat debitum. Qui per crucem nos liberas, Fili, tibi laus maxima Cum Patre; nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. Sept. 29. S. MICHAELIS ET OMNIUM ANGELORUM. AD PRIMAS VESPERAS. Christe, qui sedes Olympo, Par Deo Patri Deus, Quem tremiscunt intuendo Puriores Spiritus: Da choris junctos supernis Ore puro psallere. Inter omnes fulguranti Ense victor emicat, Qui draconis insolentem Contudit ferociam, De polo trusit rebellem In profunda tartara. Dum superbum sternis hostem, Intonas; Quis ut Deus? Obstinata turba praeceps Clade communi ruit: Te triumphantem coronat Qui tibi dat vincere. Tu decore vincis omnes, Alitum pulcherrime: Assides Deo propinquus, Consili tu particeps; Astra claudis et recludis, Nosque sistis Judici. Te tremendo poscat aeger Mortis in luctamine; Advolantis efficacem Sentiet praesentiam; Corporis vinclis solutum Mox ad astra transferes. Sit suprema laus Parenti, Qui creavit omnia: Filioque qui redemit Morte nos volens sua: Par et illi, cujus almo Confovemur halitu. AD OFFICIUM NOCT. Descende coelo: te Michael vocat Quae festa terris te celebrat dies: Ne vota spernas, Christianae Grande decus columenque gentis. Adstas minister tu propior throno, Mandata promptus Numinis exsequi, Te qui fideles perstitere Aligeri, duce gloriantur. Illustre sit fas dicere proelium; Sit fas triumpho plaudere nobili, Quo dissipati perduelles Aethereis cecidere regnis. Movere bellum pacis in atriis Insanus ardet Lucifer, et polo Parare dementes ruinas Atque Dei solio minari. Invadit idem mille acies furor; Fervent tumultu sidera: grandium Dux magne bellorum, Tonantis Jura datur tibi vindicare. Hac fulguranti voce, Quis ut Deus? Pellis superbos: strenuus impias Vexare turmas, et rebelles Perpetuis religare flammis. Sit laus Parenti, qui creat Angelos; Per quem triumphant gloria Filio: Quo roborantur laus sit almo Spiritui: tribus una semper. Oct. 2. SS. ANGELORUM CUSTODUM. AD PRIMAS VESPERAS ET OFFICIUM NOCT. Custodes hominum psallimus Angelos, Naturae fragili quos Pater addidit Coelestis comites, insidiantibus Ne succumberet hostibus. Nam quod corruerit proditor Angelus, Concessis merito pulsus honoribus, Ardens invidia, pellere nititur Quos coelo Deus advocat. Huc custos igitur pervigil advola, Avertens patria de tibi credita Tam morbos animi, quam requiescere Quidquid non sinit incolas. Qui lucis Pater est, gloria sit Patri: Qui lux ipsa Patris, gloria Filio: Amborumque tibi, nexus amabilis, Compar gloria, Spiritus. AD LAUDES. Regnator orbis summus et arbiter, Cui prona servit curia Coelitum, Quae voce sola tu creasti, Perpetua regis ipse cura. Nobis fideles providus Angelos Missos Olympo suppeditas duces, Qui nos tot obsessos periclis Incolumes sine labe servent: Ne nos malignis fraudibus occupans, Incauta fallat pectora subdolus Suasor malorum; ne redemptam Abripiat lanietque praedam. Laus summa Patri, summaque Filio; Tibique compar gloria, Spiritus, Qui per salutis tot ministros Das patrias remeare sedes. Oct. 31. IN VIGILIA OMNIUM SANCTORUM. AD OFFICIUM NOCT. Pugnate, Christi milites, Fortes fide resistite: Immensa promisit Deus Pio labori praemia. Non ille fluxas ac leves Palmas dabit vincentibus; Sed lucis aeternae decus, Et pura semper gaudia. Mentes beatas excipit Formosa Coelitum domus: Hic turba, coelis altior, Subjecta calcat sidera. Caduca vobis praemia Offert levis mundi favor: Vultus ad astra tollite; Hic ipse fit merces Deus. Qui nos coronat, laus Patri, Laus, qui redemit, Filio; Alma juvans nos gratia, Sit par tibi laus, Spiritus. AD LAUDES. Coelestis, O Jerusalem, Mansura semper civitas, O ter beati, quos tuis Cives recondis moenibus! Tu pacis aeternae domus, Dilecta Sanctorum quies, Sedes Deo fruentium, Regis superni curia. Hic in throno sedens Deus Cunctos beat praesentia: Hic sol perennis, splendido Affulget Agnus lumine. Hac sede, quo datur frui Nil dulce turbat otium: Hic unus est Sanctis labor Dei vacare laudibus. Huc certa nos spes evocat, Huc vota tendant omnia: Nec terreat brevis labor: Aeterna quos merces manet. Perennis o Sol patriae, Jesu, tibi sit gloria, Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. Nov. 1. IN FESTO OMNIUM SANCTORUM. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Coelo quos eadem gloria consecrat, Terris vos eadem concelebrat dies: Laeti vestra simul praemia pangimus, Duris parta laboribus. Jam vos pascit Amor, nudaque Veritas; De pleno bibitis gaudia flumine; Illic perpetuam mens satiat sitim, Sacris ebria fontibus. Altis secum habitans in penetralibus, Se Rex ipse suo contuitu beat; Illabensque, sui prodigus, intimis Sese mentibus inserit. Altari medio, cui Deus insidet, Agni fumat adhuc innocuus cruor: Quae mactata Patri se semel obtulit, Se jugis litat hostia. Pronis turba senum cernua frontibus, Inter tot rutili fulgura luminis, Regnanti Domino devovet aurea, Quae ponit, diademata. Gentes innumerae, conspicuae stolas Agni purpureo sanguine candidas, Palmis laeta cohors, cantibus aemulis Ter sanctum celebrant Deum. Sit laus summa Patri, summaque Filio: Sit par, sancte, tibi laus quoque, Spiritus, Qui das pro meritis, optimus arbiter, Te totum simul omnibus. AD LAUDES. Hymnis dum resonat curia Coelitum, Hic flemus patriis finibus exules: Hic suspensa tenemus Mutis cantibus organa: Quando mens misero libera carcere Se vestris sociam coetibus inseret; Et, caligine pulsa, Coeli lucem habitabimus? Obscurae fugient mentis imagines, Cum stantes propius luminis ad jubar, Nos verum sine nube Ipso in fonte videbimus. Nobis, sancta cohors, sis bona: fluctibus Luctantes mediis quos modo respicis, Da portus, duce Christo, Da contingere prosperos. A quo cuncta fluunt, maxima laus Patri; Qui mundum reparat, maxima Filio: Et quo pectora flagrant, Sit laus maxima Flamini. Nov. 21. IN PRAESENTATIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS. AD PRIMAS VESPERAS. Quam pulchre graditur filia Principis, Templi cum properat limina tangere! Praeludit meliori, Quam mox offeret hostiam. E matris gremio, Numinis in sinum Infans non dubiis passibus advolat; Virgo Numinis ara, Aris victima sistitur. Sponso membra Deo mollia devovet; Cordis virginei dedicat intima: Verbo debita mater, Verbo viscera consecrat. Tecum cuncta Deo prodiga dum voves, Numen, Virgo, tui pectoris incola, Quanto foenore pensat Terrae quae bona despicis? Quid nos illaqueant improba gaudia? Cur nos jam pigeat vincula rumpere? Dux est Virgo sacerdos, Fas sit quo properat sequi. Ergo nunc tua gens se tibi consecrat; Ergo nostra manes portio, tu, Deus, Qui de Virgine natus, Per nos saepe renasceris. Sit laus summa Patri, summaque Filio, Sit par, sancte, tibi gloria, Spiritus, Si nos intus aduris, Puro corde litabimur. AD OFFICIUM NOCT. Infans pulsa recens matris ab ubere, Abscondi tacitis quaerit in atriis; Templum Virgo futura, Templi crescit in aedibus. In blanda requie, plena negotio, Uni nota Deo vivere cogitat; Hic pro lacte parentis Sugit Numinis ubera. Sic aurora novi nuntia luminis, Primo mane latet nubibus obsita; Mox solem paritura, Plenum qui referat diem. Sol in virgineo pectore praeviis Ardorem radiis suscitat intimum: Hoc foecunda calore Virtus insita germinat. Ut fert prima novis munera frondibus Arbos irrigui fontis in alveo; Fructum Virgo datura, Sese floribus induit. Sit suprema tibi gloria, Trinitas; Quo Virgo teneram se vovet hostiam, Puri Flamen amoris, Fac nos jam tibi vivere. AD LAUDES. O sancte Sanctorum Deus, Quam pura sese devovet Ignota prisco foederi, Tuas ad aras hostia! Afflata puro Numine, Taedas jugales respuens Maria, vinclo perpetis Se castitatis obligat. Prolis coaeternae Patri Futura mater, sic sui Parare Sponso Virginum Festinat aulam pectoris. Fallacis aevi ludicra Perosa, nesciri studet; Solo, placere cui cupit, Deo frui beatior. Hinc quanta posthac Virginum Surrexit in terris seges! Laus quanta, despectae prius Adjecta continentiae! Quotquot pudoris aemulae Matris prement vestigia, Tot illa post se Filii Dux sistet ad Regis thronum. Sit laus Patri, laus Filio Qui Virgines sponsat sibi; In quo litantur hostiae Par sit tibi laus, Spiritus. COMMUNE SANCTORUM. APOSTOLORUM. AD OFFICIUM NOCT. Supreme, quales, Arbiter, Tibi ministros eligis, Tuas opes qui vilibus Vasis amas committere! Haec nempe plena lumine Tu vasa frangi praecipis; Lux inde magna rumpitur, Ceu, nube scissa, fulgura. Totum per orbem nuntii, Nubes velut, citi volant: Verbo graves, Verbo Deo, Tonant, coruscant, perpluunt. Christum sonant: versae ruunt Arces superbae daemonum: Circum tubis clangentibus, Sic versa quondam moenia. Fac, Christe, coelestes tubae Somno graves nos excitent: Accensa de te lumina Pellant tenebras mentium. Uni sit et trino Deo Suprema laus, summum decus, De nocte qui nos ad suae Lumen vocavit gloriae. AD LAUDES. Coelestis aulae Principes, Sacri duces exercitus, Bissena mundi lumina, Olim futuri judices; Mersis gravi caligine, Per vos dies renascitur: Quos vanus error luserat, Illustrat alma Veritas. Non vi, nec armis militum, Fandi nee ullis artibus; Verbo sed irrisae Crucis, Christo rebelles subditis. Quibus gemebat subditus, Rumpuntur orbis vincula: Jam gaudet, excusso jugo, Liber Dei sub legibus. Vulgata terris omnibus Per vos Dei mysteria: Sic vestra terris omnibus Praeclara facta personant. Uni sit et trino Deo Suprema laus, summum decus, De nocte qui nos ad suae Lumen vocavit gloriae. AD SECUNDAS VESPERAS. Quem misit in terras Deus, Ut morte nos servet sua, Amoris his fidos sui Vos eligit vicarios. Occisus Agnus a lupis, Vos misit agnos ad lupos: Mores ferinos exuunt, Agni repente de lupis. Quae victimarum caedibus Tellus madebat impiis, Vestris eam sudoribus, Vestro piastis sanguine. Hoc rore facta pinguior, Quot illa fructus protulit! Quae, quanta surrexit seges! Et ista nos seges sumus. Quam si bonus respexeris, Qui das rigatis crescere, Frumenta nos coelestibus Matura condes horreis. Uni sit et trino Deo Suprema laus, summum decus, De nocte qui nos ad suae Lumen vocavit gloriae. EVANGELISTARUM. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS ET AD OFFICIUM NOCT. Christi perennes nuntii, Retecta qui coelestibus Scriptis Dei mysteria Totum per orbem spargitis: Olim sub umbris condita Vates sacri quae viderant, Umbris procul cedentibus, Vidistis haec pleno die. Humana quae tulit Deus, Divina quae gessit homo, Seris legenda posteris, Dictante scripsistis Deo. Loco remotos, tempore, Vos rexit idem Spiritus; Vestris adhuc in paginis Nobis loqui non desinit. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. AD LAUDES. Sinae sub alto vertice, Coelo tonante, lex data: Inter tubas et fulgura Praesens minabatur Deus. Nunc, temperato Numine, Per vela carnis blandius Amat videri, languidis Se lumen aptans sensibus. Insculpta saxo lex vetus Praecepta, non vires dabat: Inscripta cordi lex nova Quidquid jubet, dat exequi. Scripsistis hanc fida manu; Hanc voce, voci consonis Hanc praedicastis moribus; Signastis hanc et sanguine. Afflante divo Spiritu, Quae verba vitae traditis, Haec ille nostris imprimat Delenda nunquam cordibus. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri, laus Filio Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. UNIUS MARTYRIS. AD PRIMAS VESPERAS. Ex quo, salus mortalium, Fluxit sacer Dei cruor; Homo redemptus aemulum Deo litavit sanguinem. Non jam crucis Christi pudet: Quin surgit ingens gloria Deum fateri mortuum, Pro mortuo mori Deo. Hoc iste plenus spiritu Ridet minas, ridet neces; Tuaque fretus dextera, Tibi, Redemptor, militat. Parata spectans praemia, Securus ad poenas volat: Sic pugnat, ut speret mori, Et morte mortem vincere. Unus tot armatas manus Stupente lassat judice; Et tortus ipsis qui cadit Torquentibus fit fortior. Da, Christe, tanti militis Aequare facta fortia; Da sustinere pro tuo, Quodcumque durum, nomine. Aeterne tu Verbi Pater, Aeterne Fili par Patri, Et par utrique Spiritus, Tibi, Deus, sit gloria. AD OFFICIUM NOCT. Felix morte tua, qui cruciatibus Coelo difficilem rumpere amas viam, Et signare cruore Quam Christo dederas fidem! Poenis victa quibus deficeret fides, Tu poenas avida mente praeoccupas: Cui non sufficit una, Ambis innumeras neces. Te pro lege sua magnanimum mori, Te Christus pugilem spectat ab aethere: Ne succumbere possis, Tecum praelia sustinet. Et nos delicias, vana per otia, Gens infida Deo, quaerimus anxii: Quid torpemus? inertes Sanguis Martyris excitat. Semper maxima laus ingenito Patri: Semper laus genito maxima Filio: Sacri nexus amoris, Sit laus par tibi, Spiritus. AD LAUDES. Jam non te lacerant carnificum manus, Inter qui recubas Coelituum choros: Nunc pro carcere caeco Fulgentes habitas domos. Non jam vincla manus, non cohibent pedes; Tu liber superum regna perambulas: Quot plagis laniatus, Coelo tot radiis nites. Nec te dira fames, nec sitis amplius, Nec probrosa premit te modo nuditas, Nunc te lumine puro Pascit Christus et induit. Sic tu Martyribus dexter ades, Deus, Ut quos mors perimit, gloria vindicet; Confundisque tyrannum Dum quos deprimit, elevas. Semper maxima laus ingenito Patri: Semper laus genito maxima Filio: Sacri nexus amoris, Sit laus par tibi, Spiritus. PLURIUM MARTYRUM. AD PRIMAS VESPERAS. Christi Martyribus debita nos decet, Virtutis memores, promere cantica; Quos nec blanditiis, nec potuit minis Fallax vincere seculum. Coelestis Patriae mens inhians bonis, Mundi spernit opes fluxaque gaudia: Vitae quin etiam, prae Domini lucro, Jacturam facilem putant. Non vultus metuunt carnificum truces: Foetas suppliciis despiciunt manus: Enses, flagra, rotas, omnia perpeti Victrix edocuit fides. O incredibilem vim patientiae! Non, artus laceros qui cruciat dolor, Extorquet gemitum, non querimoniam Agnis mitibus elicit. Ergo nunc propior, Christe, tibi sedet Palmis turba nitens usque virentibus, Victorumque gerens praemia, nobiles Multo sanguine laureas. Sit laus summa Patri, summaque Filio; Sit par, sancte, tibi gloria, Spiritus, Cujus praesidio praelia sustinent, Contempta nece, Martyres. AD OFFICIUM NOCT. Fortes cadendo Martyres, Quos empta fuso sanguine Coelestis ornat purpura, Junctis canamus vocibus. Acti procellis omnibus, Sui cruoris flumine Vehuntur, et Christo duce, Portus beatos occupant. Saevit tyrannus, allicit; Temnunt minas, temnunt preces, Deum minantem dum timent, Dum munerantem diligunt. Quem lictor insanus sitit, Quem caecus effundit furor, Amor sacerdos prodigum Christo cruorem consecrat. Et ille mixtus sanguini Quem fudit in ligno Deus. Fundentibus placabilem Orare non cessat Deum. Implere vos omnes decet Passo Deo quod defuit: Per tot neces laeso Patri, Fit plena Christus hostia. Sit laus Patri, laus Filio; Par sit tibi laus, Spiritus, Qui praeliantes roboras Palmisque donas Martyres. AD LAUDES. Quam, Christe, signasti viam Primus profuso sanguine, Per hanc tui te fortiter Ducem sequuntur milites. Fossus manus, fossus pedes, Ovans ad astra transvolas; Et membra trunci Martyres Addunt triumpho se tuo. Omnes in ostro splendidi Tuum tribunal ambiunt: Accepta monstrant vulnera, Et per tot ora supplicant. Audire si nos respuis, Quos criminum moles gravat; Audi tuos, qui sanguinem Fudere pro te, Martyres. Fac, si tyrannus deficit, Ne blandiendo mollius Frangat voluptas pectora, Ipsis tyrannis saevior. Aeterne tu Verbi Pater, Aeterne Fili par Patri, Et par utrique Spiritus, Tibi, Deus, sit gloria. PONTIFICUM. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Christe, Pastorum caput atque princeps, Praesulis festam venerata lucem, Debitis supplex tua templa votis Turba frequentat. Ille non vano tenuit tremendam Spiritu sedem, proprio nec ausu: Sed sacrum jussus, Domino vocante, Sumpsit honorem. Strenuum bello pugilem superni Chrismatis pleno tuus unxit intus Spiritus cornu, posuitque sanctam Pascere gentem. Fit gregis pastor, pater atque forma: Laetus impendit sua, seque; servus Omnium, curis gravis, omnibusque Omnia factus. Pro reis orat, reficit gementes, Erigit lapsos, tenebrasque pellit; Fit potens verbo, docet alta, pravum Conterit hostem. Fac ut illius precibus juvemur, Christe, fac Patrem, pariterque tecum Spiritum jugi celebremus hymno Omne per aevum. AD OFFICIUM NOCT. Christe, decreto Patris institutus Pontifex summo, tibi, qui fideles Quos legis, formas populis regendis Ipse ministros: Hunc juvat festo celebrare cantu, Qui licet magnis meritis abundans, Flens et invitus, duce te, tremendum Sumpsit honorem. Noverat quantis pateat periclis Ille, qui summos apices adeptus, Omnium curas, sibi raptus uni, Sustinet omnes. Fecerat fervens amor inquietum: Quo gregis cari pia cura poscit, Advolat promptus: mora non euntem Ulla retardat. Dux iter, vita praeeunte, monstrat; Comprobat factis sua dicta magnis; Et domum sanctam bene olente Christi Implet odore. Lux erat caeco, columen labanti, Una spes lapso, misero levamen, Providus cunctis pater, omnibusque Omnia factus. Christe, Pastorum bonus ipse Pastor, Qui greges pascis proprio cruore, Fac ut aeterne subeant opima Pascua vitae. AD LAUDES. Jesu, Sacerdotum decus, In hac die, qua gloria Sanctum coronas Praesulem, Votis adesto supplicum. Sui probatus praemium Amoris, et pignus tui, A Patre traditos tibi Accepit agnos pascere. Hos novit, et praeit vocans In tuta quemque pascua, Victumque praebet: audiunt Sequuntur, et vivunt oves. Quam sentit errantem jugis, Hanc nocte quaerit ac die; Et gaudet inventam suo Portans ovili reddere. Arcet frementes bestias, Lupi retundit impetus, Dolosque fallit, vel mori Caro paratus pro grege. Offert frequentem victimam Cum plebe Pastor innocens, Secumque devotum gregem Pius Sacerdos immolat. Supreme Christe Pontifex, Jugis tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. DOCTORUM. AD PRIMAS VESPERAS. O qui perpetuus nos monitor doces, Vox aeterna Patris, Christe, vicarios Doctores, patrias cum remeas domos, Nobis quam bene suppetis! Hi semper vigilant, ne quid adulterum Corrumpat fidei virgineum decus: Laedi vel leviter non patitur fides, His custodibus integra. Infames abolent relliquias Deum: Errores abigunt, crimina dedocent; Christo restituunt, quos male credulos Mendax hiserat haeresis. Patrum canitiem, tot venerabiles Rugas objiciunt, unde nitet fides: Quae sunt prisca, docent; quae nova, subruunt. Servant depositum Dei. Sit suprema tibi gloria, Veritas, Quae per scripta Patrum, quando foris sonas, Mentes interius muta doces, simul Et te cordibus inseris. AD OFFICIUM NOCT. Jam nunc, quae numeras tot tibi vindices. Effer sidereum, Relligio, caput; Quot sunt mota tibi praelia, nobiles Tot nectis tibi laureas. Cum per mille neces impietas furit, Opponis valido pectore Martyres; Cum per mille dolos decipit haeresis, Doctores tibi suscitas. Quando sparsa lues undique criminum, Hi gliscens vitium protinus amputant: Quando plurima nox mentibus incubat, Hi plenum revehunt diem. Firmant instabiles, et dubios regunt: Monstrant tuta procul littora naufragis: Nobis, qui vehimur caeca per aequora, Lucent perpetuae faces. Quae dixere tuis consona sensibus, Nostris illa, Deus, cordibus imprimas: Quos terris colimus, quos sequimur duces, Fac nos moribus assequi. Sit suprema tibi gloria, Veritas, Quae per scripta Patrum, quando foris sonas, Nullo vocis egens corda doces sono, Et te mentibus inseris. AD LAUDES. Vos succensa Deo splendida lumina, Vos sal, nos homines quo sapimus Deum; Aevum, puri animo, moribus integri, Quo condimur in alterum. Per vos Relligio, tutaque Veritas Per vos virgineis fulget honoribus: Per vos Christus amat pandere divites Thesauros sapientiae. Vestris unda fluit pura canalibus; Christi floret ager; munda nitet seges: Lac aptum pueris, et solidum viris Cauti sufficitis cibum. Hi sunt, summe Deus, qui tibi militant; Hi sunt, qui stabiles aedificant domos: Una docta cohors arma tenet manu, Muros construit altera. Vicistis stygias vos quibus haereses, Haec nos accipimus tela superstites: His pugnamus adhuc, nec dubio exitu; His armis quoque vincimus. Sit suprema tibi gloria, Veritas, Quae per scripta Patrum, quando foris sonas, Nullo vocis egens corda doces sono, Et te mentibus inseris. PRESBYTERORUM. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Quantis micas honoribus, Coelo Sacerdos addite, Cum, praemiorum prodigus, Totum tibi dat se Deus! Partis labore plurimo Quot clarus es virtutibus, Tot fulgurantem gloria Ornant coronae verticem. Quos parturisti Numini, Te filii nunc ambiunt; Tuoque laetis cantibus Certant triumpho plaudere. Christus tuum fit praemium, Quem consecrasti victimam: Dehinc aperto Numine Te pascet esca Coelitum. Adhuc sacerdos, hostiam Gratam Deo, nos devove; Undisque mersos naufragis, Duc ad salutis littora. Jesu, Sacerdotum decus, Jugis tibi sit gloria, Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. AD OFFICIUM NOCT. Jam satis fluxit cruor hostiarum, Pristinae cessent holocausta legis: Christe, quos formas, meliora libant Sacra ministri. Elicit flammas Elias ab alto, Mysta nunc major jubet, et potenti Obsequens verbo Deus adstat aris, Hostia factus, Pingue libamen, novus et Sacerdos, Orbe jam toto Deus immolatur: Se manu nostra litat incruento Funere Christus. Tale nil priscis Patribus tributum, Angelis nusquam data par potestas: Se manu nostra Deus ipse cunctis Praebet in escam. Christe, fac semper tua sacra puro Corde tractemus, manibusque puris; Caritas aptos tua nos tremendis Applicet aris. Luminis splendor, Patris una proles, Christe, te pronus veneretur orbis, Qui sacerdotes per Amoris almi Flamen inungis. AD LAUDES. O Sacerdotum veneranda jura! Ceu vices Christi teneant, salutis Arbitri, claudunt, reserantque nobis Atria coeli. Omne pendentes scelus in statera Cum reum solvunt, Deus ipse solvit; Cum ligant sontem, Deus ipse sontis Vincula nectit. Quam manus morbis adhibent peritas! Cum secant, semper pia dextra caedit; Cum fovent, semper pia lenit ungens Vulnera dextra. Verba dum promunt, populos fidelis Excipit vocem, cupidus doceri; Nempe divinae sacra verba legis Mente recondunt. Irruens prompti cohibere fulmen, Stant ab adverso, Dominumque placant, Vindices in nos quoties ab alto Depluit iras. Dum Sacerdotes tua sacra tractant, Christe, fac sacris quibus applicasti, Consonent mores, populique fiat Forma Sacerdos. Luminis splendor, Patris una proles, Christe, te pronus veneretur orbis, Qui Sacerdotes per Amoris almi Flamen inungis. ABBATUM, MONACHORUM, ET ANACHORETARUM. AD PRIMAS VESPERAS. Felices nemorum pangimus incolas, Certo consilio quos Deus abdidit, Ne contagio secli Mores laederet integros. Ut te possideant, quem sitiunt Deum, Urbes, regna, suos, se quoque deserunt: Totus viluit orbis, Dum coelestia cogitant. Nudi, prompti, alacres, liberi ab omnibus, Ad luctam pugiles ocius advolant; Ut vastum mare tranent, Prudentes onus exuunt. Aeternas ut opes, certaque gaudia Securi rapiant, omnia ludicra Sano pectore temnunt, Confisi melioribus. Illis summa fuit gloria, despici; Illis divitiae, pauperiem pati; Illis summa voluptas, Longo supplicio mori. Fac nos, summe Deus, quae patimur mala In poenam scelerum ferre libentius; Et tellure relicta, Immortalia quaerere. Aeternus sit honos ingenito Patri; Sit par unigenae gloria Filio: Sacri nexus amoris, Laus compar tibi, Spiritus. AD LAUDES. Pro Coenobita. O pulchras acies, castraque fortia, Quae spes, una fides, unus amor regit! Omnes lege sub una, Uno sub duce militant. Heu! quantis rapiunt astra laboribus! Pusant perpetuis questibus aethera, Per jejunia longa Vires corporis atterunt. Abbatum, etc. Votis unanimes, vi quoque fletuum Instant, et socias ingeminant preces Et concordibus armis Vim coelo simul inferunt. Haec vis grata Deo: sic amat optimus Vinci per lacrymas, per gemitus, Pater: Sic duris reseratur Coelum conditionibus. Fervent quando die cuncta tumultibus, Altum turba silet: cetera dum tacent, Hi per cantica rumpunt Noctis longa silentia. Exercet vigiles continuus labor; Incumbunt operi non resides manus; Tellus culta colonis Victum suppeditat suis. Quin regina sui mens quoque subditur, Rectorisque studet nutibus obsequi: Nil servat sibi juris, Capto liberior jugo. Aeternus sit honos ingenito Patri: Sit par unigenae gloria Filio: Sacri nexus amoris, Laus compar tibi, Spiritus. Pro Anachoreta. Quid tu, relictis urbibus, Mortalium consortia Timens fugis? quid tu vides, Solusque tecum cogitas? Mentis volatu libero, Percurris aeternas domos; Et quae negas mortalibus, Transfers Deo commercia. Praesens choris coelestibus, Sacro quietus otio, Totus tuendo Numini, Totus colendo tu vacas. Quam pura, qui te diligunt, O Christe, libant gaudia! Te propter antris abditos Sinu recondis in tuo. Aeterna laus et gloria Uni sit et trino Deo, Terrena qui calcantibus Se prodigus dat praemium. JUSTORUM. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Summi pusillus grex Patris, Timore mentem solvite: Sui paternus vos amor Vult esse regni compotes. En regnat inter Coelites, Qui vixit olim seculo Ignotus, exosus sibi, Qui pauper, et sciens pati. Angusta poenitentiae Ingressus, et viam crucis, Per dura Christum praelia, Per damna non timet sequi. Carnem terit jejuniis; Linguam domat silentio: In pauperum, parcus sibi, Abscondit et spargit sinu. Sapore verbi pascitur; Totoque legem pectore Scrutatus, orat pervigil: Mens celsa versatur polo. Hac surgit ad coelum via: Et nos eadem da, Pater, Da, Nate, da cum Spiritu, Ad te venire semita. AD OFFICIUM NOCT. Non parta solo sanguine Ornat beatos purpura: Sunt incruenta, quae suos Habent triumphos, praelia. Non iste flammas, non cruces; Non sensit uncos pectines: Crudelis et durus sibi Se morte lenta conficit. Si lictor illi defuit, Si vincla, fustes, ungulae; Parata pro Christo mori Hoc supplet omne caritas. Corpus subegit castitas, Et liberam mentem fides: Amor supernis ignibus Totam litavit hostiam. Venis apertis omnibus Qui vellet ultro erumpere, Fraudatus optata via, It fusus in fletum cruor. Da, Christe, sic nos vivere, Discamus ut semper mori: Da, post brevis vitae dies, Vitae perennis gaudia. Fons sanctitatis, O Deus Aeterna Justorum quies, Honor tibi, laus, gloria, Nunc et per omne seculum. AD LAUDES. Qui te, Deus, sub intimo Amans recepit pectore, Non ille terras amplius Suspirat, oblitus sui. Quid ergo gaudes nectere Tristes moras amantibus? Terris retardas exules Cives polo quos destinas. Hinc fervet in dies amor; In vota toti diffluunt; Ad astra festinantibus Fit poena vita longior. Vix iste tardi corporis Pondus molestum sustinet; Prae mortis occupat diem, Ardens Deo se jungere. Fons sanctitatis, O Deus Aeterna Justorum quies, Honor tibi, laus, gloria, Nunc et per omne seculum. VIRGINUM. AD PRIMAS VESPERAS. Pro Martyre. O vos cum citharis dulce sonantibus, Coetus Angelici, dicite Virginem; Nunc aptate tubas, sumite tympana, Christi dicite Martyrem. Vestris illa fuit debita coetibus, Quae mortalis adhuc, nobilis aemula, Ut vos exprimeret, dedidicit genus, Virgo corporis immemor. Quid non cogis amor? Fortiter ambiit Sponso virgineum fundere sanguinem: Obliti meminit tunc bene corporis, Praeclarae sitiens necis. Sic qua parte minor, vos supereminet, Immortale genus, quae potuit mori, Et per damna sui corporis, integram Testari Domino fidem. Patri maxima laus, maxima Filio, Amborumque sacro gloria Flamini, Cujus praesidio praelia sustinent, Spreto funere, Virgines. Pro non Martyre. Vos O virginei cum citharis chori, Agni deliciae, pars gregis optima, Sponsum virgineo progenitum sinu Puris tollite laudibus. Haec est sacra dies, obvia qua suo Cum plena rutilans lampade jungitur Sponso, stansque throno proxima concinit Virgo cantica Virgini. Solo digna Deo conjuge, respuit Mortales thalamos: ut semel obligat Sese fida suo, quem bene deperit, Ultro se Deus obligat. Purum ne maculent pectus imagines, In se tota sui corporis immemor Mens sese recipit; nil oculi vident, Surdis nil sonat auribus. Aegro vix sua sunt pabula corpori, Ardet mille modis ante diem mori: Quidquid mors rapiet, jam sibi praeripit; Unus fit Deus omnia. Fac, o Christe, tuae Virginis aemulos, Hac nos ire tibi qua graditur via: Qui gens sancta sumus, moribus integris Fac soli tibi vivere. Da te, summe Pater, tollere laudibus Da te, Christe, sequi, laurea Virginum: Fac incensa tuis, Spiritus, ardeant Flammis frigida pectora. AD OFFICIUM NOCT. Pro Martyre. Virginum robur, Deus, atque custos: Sexus imbellis, medios per enses, Dum faves, quas non superat virili Pectore mortes! Pro tuis aris animosa Virgo Molle dat poenis lacerare corpus: Non suos sentit, memor o! tuorum, Christe, dolorum. Non graves plagae, validi nec ictus Integram possunt violare mentem: Quin sacri crescit magis obstinatus Ardor amoris. Sponsa dilecto placitura Sponso, Despicit ruptum laniata corpus: Est suus truncis honor et venustas Est sua membris. Omnis a recto fluit ille splendor: Christe, sic olim cruce tensus alta, Obsequens Patri, laceros placebas Horridus artus. Summa laus Patri, genitoque Verbo; Et tibi compar, utriusque Nexus: Fac tibi semper placeamus uni Moribus aequis. Pro non Martyre. Coelestis aula panditur: En sponsus; omnes obviae Exite Sponso Virgini, Exite, sponsae Virgines. Haec nuptialis est dies, Quae, longa post suspiria, Dat omnibus, dat singulis Jam plenius frui Deo. Quae casta vobis gaudia, Quos afflet ignes, dicite: Ab ore cujus purior Torrens voluptas effluit? Hunc propter unum viluit Superba regum purpura: Dotata quae sponso Deo, Quid Virgo terris ambiat? O virginales nuptiae, Per quas caro fit spiritus! O dulce vinclum, jungitur Quo mens Deo, menti Deus! Sit laus Patri, laus Filio Sit par tibi laus, Spiritus, Divina qui perennibus Firmas sigillis foedera. AD LAUDES. Pro Martyre. Quid sacram, Virgo, generosa Martyr, Ambiunt frontem duplices coronae? Nempe non unum gemino reportas Hoste triumphum. Mollior fregit neque te voluptas; Impotens flexit neque te tyrannus: Tu graves poenas, pariterque blandos Vincis amores. Liliis Sponsus recubat, rosisque: Tu, tuo semper bene fida Sponso, Et rosas martyr, simul et dedisti Lilia virgo. Summa laus Patri, genitoque Verbo; Et tibi compar, utriusque Nexus: Fac tibi semper placeamus uni Moribus aequis. Pro non Martyre. Non vana dilectum gregem Pavere mundi gaudia, Nec pura fallax pectora Imago lusit seculi. Sed haec tuarum propria Sunt, Christe, sponsarum bona, Te semper, et tecum tuis In te potiri gaudiis. Castis vicissim tu tibi In cordibus thorum struis: Interque flammas intimo Amans quiescis in sinu. Hic unus est sponsis amor, Unusque tecum spiritus; Beasque sponsus singulas, In teque transformas, Deus. Te deprecamur supplices, Nostris ut addas sensibus, Nescire prorsus omnia Corruptionis vulnera. Sit laus Patri, laus Filio: Sit par tibi laus, Spiritus, Divina qui perennibus Firmas sigillis foedera. AD SECUNDAS VESPERAS. Pro non Martyre. O virgo, pectus cui sacrum, Amoris expers improbi, Intus suis ardoribus Sanctus perussit Spiritus! Non te voluptas dulcibus Fallax venenis molliit, Solas amantem persequi Coelestis Agni nuptias. Sic ille natus Virgine Suo decore ceperat, Ut ejus ardens ignibus Mundana cuncta temneres. Beata cui nunc, Coelitum Inter canentium choros, Coelo licet perennibus Sponsi potiri gaudiis. Aeterne sponse Virginum, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. SANCTARUM MULIERUM. AD PRIMAS VESPERAS. Ad nuptias Agni Pater Matres et innuptas vocat: O te beatam, cui thorus Interque sponsas sors datur! Lex nuptiarum caritas; Dos magna, paupertas, tibi, Calcare fallaces opes, Caduca corde spernere. Te multus oblectat labor, Fusaeque jejunam preces: Te poenitentem lacrymae, Te cura pauperum juvat. Quacumque confixam sibi, Per probra sponsam, per cruces Trahit Magister; et sequi Despecta gaudes, et pati. Beata quae sponso Deo Castis adhaeret vinculis: Sic corpus unum possumus, Sic unus esse spiritus. Hoc praestet almo cum Patre, Natoque nobis Spiritus, Qui trinus ac unus Deus Regnat per omne seculum. AD OFFICIUM NOCT. Adeste, sanctae Conjuges; En illa fortis Femina, Ornata quae virtutibus Inter triumphat Coelites. Blandos ut hostes vinceret, Hanc fortitudo vestiit: Ut prosit intuentibus, Coelestis ornavit decor. Non vana pompa seculi Sensus fefellit, nec malis Gliscens voluptas artibus Virile pectus molliit. Non illa luxu vestium, Non crine torto splenduit: Cultu nitens sed simplice, Puris placebat moribus. Se sub serenis vultibus Austera virtus occulit: Timet videri, ne suum, Dum prodit, amittat decus. Pascenda coelesti cibo, Sacris studebat litteris; Templo frequens, sed sedula Redibat ad curam domus. Agni vocans ad nuptias, Tibi, Pater, sit gloria: Sit aequa Nato, nec minor Laus utriusque Flamini. AD LAUDES. Ardet Deo quae Femina, Latere frustra cogitat: Quot indigos haec sublevat, Tot proditur praeconibus. Prodesse quaerit omnibus, Curis honestis anxia; Patrona custos virginum, Secunda mater orphanis. Pannis latentem vilibus Christum fovebat hospitem: Quas dura subtraxit sibi, Opes refundit prodiga. Pacem domi, pacem foris Alto colit silentio; Lites amat componere, Ut una mens sit omnibus. Aeterne tu Verbi Pater, Aeterne Fili par Patri, Et par utrique Spiritus, Tibi, Deus, sit gloria. AD SECUNDAS VESPERAS. O jam beata, quae suo Tandem soluta corpore, Vinclis perennioribus Uni Deo conjungitur! Per quos gradus coelum petit, Hac ire vos omnes docet, Junctae jugali vinculo, Et vos solutae Conjuges. Insignis et nos Feminae Sequi decet vestigia, Magnum vel ipsis quae fuit Virtutis exemplum viris. Queis arsit illa, fac, Deus, Flagremus et nos ignibus; Eoque, quo te vis coli, Amore fac mens te colat. Aeterne tu Verbi Pater, Aeterne Fili par Patri, Et par utrique Spiritus, Tibi, Deus, sit gloria. IN OFFICIO DEDICATIONIS ECCLESIAE. AD OFFICIUM NOCT. Patris aeterni Soboles coaeva, Dum tuae sacros pia plebs honores Aedis instaurat, Deus alme, nostris Annue votis. Hic sacri fontis latices ab ortu Inditi purgant maculam reatus: Hic et infusum nova membra Christo Chrisma coaptat. Hic sua pascit populos fideles Carne, qui mundi scelus omne tollit Agnus, et fusi pretium cruoris Ipse propinat. Hic salus aegris animis paratur: Hic reos judex facilis relaxat, Atque lethalem rediviva pellit Gratia culpam. Cujus in coelo thronus est perennis, Incolit parvam Deus altus aedem: Hic adorator sibi quisque sedem Praeparat astris. Nullus hanc turbo quatit, irruentis Nulla vis nimbi, rapidive fluctus: Cedit hanc contra furor inferorum Irritus omnis. Laus Deo, virtus, honor, et potestas Una sit Patri, parilique Proli: Par sit amborum tibi nexus omni, Spiritus, aevo. AD LAUDES. Urbs beata, vera pacis Visio, Jerusalem, Quanta surgit! celsa saxis Conditur viventibus: Quae polivit, haec coaptat Sedibus suis Deus. Singulis ex margaritis Singulae portae nitent: Murus omnis fulget auro, Fulget unionibus: Angularis petra Christus Fundat urbis moenia. Ejus est sol caesus Agnus, Ejus est templum Deus: Aemulantes hic beati Puriores Spiritus, Laude jugi Numen unum Terque Sanctum concinunt. Hinc et inde sunt aperta Civitatis ostia: Quisquis ambit huc venire, Inserique moenibus, Ante duris hic probari Debuit laboribus. Sit perennis laus Parenti; Sit perennis Filio: Laus tibi, qui nectis ambos, Sit perennis, Spiritus, Chrisma cujus nos inungens Viva templa consecrat. AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS. Ecce sedes hic Tonantis, Ecce coeli janua: Hic sacerdos, ara, templum, Hic Deus fit hostia; Incruenta morte jugis Hic amor litat Deum. Qualis ara, quanta sedes Ipsius capax Dei! Quem nec universa terra, Omne nec coelum capit, Orbe parvo se coarctans, Hic latere sustinet. Quam libenter hic pudicis Inserit se cordibus! Hic amantis tota Christi Exerit se caritas: Hic Pater caros sedere Gestit inter filios. Hinc facesse quem profana Polluit contagio, Neu sacrum transire limen Inquinatus audeas: Ultor adstat cum flagellis Puniens sontes Deus. Sit perennis laus Parenti; Sit perennis Filio: Laus tibi, qui nectis ambos, Sit perennis, Spiritus, Chrisma cujus nos inungens Viva templa consecrat. DOXOLOGIAE. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Sancto simul cum Spiritu, Nunc et per omne seculum. IN NATIVITATE DOMINI. Qui natus es de Virgine, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN EPIPHANIA DOMINI. Qui te revelas Gentibus, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN OCTAVA EPIPHANIAE. Mundi scelus qui diluis, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN TEMPORE PASCHALI. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Sit laus Patri; laus Filio, Qui nos, triumphata nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spiritus. IN ASCENSIONE DOMINI. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Qui victor ad coelum redis, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN OCTAVA ASCENSIONIS. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Venture Judex seculi, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. POST OCTAVAM ASCENSIONIS. Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da surgere: Terrena da contemnere; Amare da coelestia. Qui Patris ad dextram sedes, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN DIE PENTECOSTES. Sit laus Patri; laus Filio: Par sit tibi laus, Spiritus, Afflante quo mentes sacris Lucent et ardent ignibus. IN ANNUNCIATIONE DOMINI. Mundo redemptor qui venis, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. IN FESTO CORPORIS CHRISTI. Qui carne nos pascis tua, Sit laus tibi, Pastor bone, Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN TRANSFIGURATIONE DOMINI. Qui, nube rupta, te palam Natum vocavit, laus Patri; Tibique Nato; nec minor Laus utriusque Flamini. IN SUSCEPTIONE SANCTAE CRUCIS. Qui per crucem nos liberas, Fili, tibi laus maxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spiritus. IN APOSTOLIS. Uni sit et trino Deo Suprema laus, summum decus, De nocte qui nos ad suae Lumen vocavit gloriae. IN EVANGELISTIS. Fons sanctitatis, o Deus, Aeterna Sanctorum quies, Te laudet omnis spiritus, Nunc et per omne seculum. IN UNO MARTYRE. Fortem coronans militem, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN PLURIBUS MARTYRIBUS. Sit laus Patri, laus Filio; Par sit tibi laus, Spiritus, Qui praeliantes roboras, Palmisque donas Martyrum. IN PONTIFICIBUS. Supreme Christe Pontifex, Jugis tibi sit gloria, Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN DOCTORIBUS. Qui vera lux es mentium, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN PRESBYTERIS. Jesu, Sacerdotum decus, Jugis tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN ABBATIBUS, ETC. Aeterna laus et gloria Uni sit et trino Deo, Terrena qui calcantibus Se prodigus dat praemium. IN JUSTIS. Fons sanctitatis, o Deus, Aeterna Justorum quies, Honor tibi, laus, gloria, Nunc et per omne seculum. IN VIRGINIBUS. Aeterne Sponse Virginum, Jesu, tibi sit gloria Cum Patre, cumque Spiritu, In sempiterna secula. IN SANCTIS MULIERIBUS. Agni vocans ad nuptias, Tibi, Pater, sit gloria: Sit aequa Nato, nec minor Laus utriusque Flamini. IN OFFICIO DEDIC. ECCLESIAE. Sit laus Patri, laus Filio; Par sit tibi laus, Spiritus, Divina cujus unctio Nos templa Christo consecrat. HYMNI ECCLESIAE. PARS II. E BREVIARIIS ROMANO, SARISBURIENSI, EBORACENSI ET ALIUNDE. PRAEFATIO. Ne mirum tibi, Lector benevole, videatur, Hymnos, quos in manibus habes, et materie vetustos et stilo, hodiernis typis et hodiernorum favori esse commendatos. Non enim abs te exigitur, ut quicquid hic scriptum inveneris, id in sinum tuum recipias illico, absque animi ulla exercitatione aut judicio tuo. Neque qui totum aliquid edit in publicum, illum oportet universi operis in singula quaeque jurare, aut in rerum squalore immorari quod in antiquitate versatur. Alia nimirum sunt in monumentis veterum simplicis ac pristinae naturae elementa; prorsus aliud concretum vitium, et sordes temporum. Cordati autem hominis est, neque obsoleta pro priscis, nec peregrina pro falsis habere. Quod quidem optimo consilio actum est olim a patribus nostris, qui, caeco quodam reformationis, quam vocant, aestu in Ecclesia passim fervente, e religionibus suis, non quae exterorum studium posceret, sed quae vis extorqueret, missa fecerunt; a malesana philosophia ereptis caeteris, ea concedendo, quae sanctitatem plane nullam, parem autem invidiam haberent. Hinc illi, quibus nunc utimur, ritus et caeremoniae; hinc rerum divinarum ordo; hinc et disciplinae nostrae forma et agendi ratio repetenda est. Quod si fiat quaestio, cur diligentissimi viri, cum nostra omnia retractarent, hymnodiam solum intactam, et tanquam desperatam, ne dicam improbatam reliquerint, id vero ex ejusmodi silentio minime colligendum erit. Nam, cum statutum esset, ut cultus divinus, eo usque in Latino idiomate absolutus, transiret in vernaculam, quis daret, ut qui possent aliquid in rebus reformandis, ii in poetica florerent simul, verba autem in versum et quaestiones ad veritatis normam, pari solertia redigerent? Unde factum est, ut in officiis divinis, dum habemus caetera, hymnos non habeamus. Quare in hac Ecclesiae nostrae qualicunque inopia, hoc tempore, Lector benevole, tibi apponenda statuimus illa vel illorum similia, quae nostri in saeculo decimo sexto, cum sua essent, de manibus prudenter amiserunt; non illa, ex omni parte approbanda, sed aspersa maculis, ita vero ut modo vix quicquam improbes, modo improbes, at neque ut rejicias nec tamen ut possis mederi. Nam quae tota reprobanda erant, ista scilicet tota omisimus; caetera subjicimus judicio tuo. J. H. N. Hymni e Breviario Romano 217 Hymni e Breviario Sarisburiensi 309 Hymni e Breviario Eboracensi 347 Prosae e Missali Parisiensi 361 Prosae e Processionali Eboracensi 385 HYMNI E BREVIARIO ROMANO. HYMNI. DOMINICA. AD MATUTINUM. Per Hyemem. Primo die, quo Trinitas Beata mundum condidit, Vel quo resurgens Conditor Nos morte victa liberat: Pulsis procul torporibus Surgamus omnes ocyus, Et nocte quaeramus Deum, Propheta sicut praecipit: Nostras preces ut audiat, Suamque dextram porrigat, Et expiatos sordibus Reddat polorum sedibus. Ut, quique sacratissimo Hujus diei tempore Horis quietis psallimus, Donis beatis muneret. Jam nunc paterna claritas Te postulamus affatim, Absint faces libidinis, Et omnis actus noxius. Ne foeda sit, vel lubrica Compago nostri corporis, Ob cujus ignes ignibus Avernus urat acrius. Mundi Redemptor, quaesumus, Tu probra nostra diluas: Nobisque largus commoda Vitae perennis conferas. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. Per Aestatem. Nocte surgentes vigilemus omnes, Semper in psalmis meditemur, atque Voce concordi Domino canamus Dulciter hymnos. Ut pio Regi pariter canentes, Cum suis Sanctis mereamur aulam Ingredi coeli, simul et perennem Ducere vitam. Praestet hoc nobis Deitas beata Patris, ac Nati, pariterque Sancti Spiritus, cujus resonat per omnem Gloria mundum. AD LAUDES. Per Hyemem. Aeterne rerum conditor, Noctem diemque qui regis, Et temporum das tempora, Ut alleves fastidium. Nocturna lux viantibus A nocte noctem segregans, Praeco diei jam sonat, Jubarque solis evocat. Hoc excitatus Lucifer Solvit polum caligine, Hoc omnis erronum cohors Viam nocendi deserit. Hoc nauta vires colligit, Pontique mitescunt freta: Hoc, ipsa petra Ecclesiae, Canente, culpam diluit. Surgamus ergo strenue, Gallus jacentes excitat, Et somnolentos increpat, Gallus negantes arguit. Gallo canente spes redit, Aegris salus refunditur, Mucro latronis conditur, Lapsis fides revertitur. Jesu, labantes respice, Et nos videndo corrige: Si respicis, labes cadunt, Fletuque culpa solvitur. Tu lux refulge sensibus, Mentisque somnum discute: Te nostra vox primum sonet, Et vota solvamus tibi. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. Per Aestatem. Ecce jam noctis tenuatur umbra, Lux et aurorae rutilans coruscat, Supplices rerum Dominum canora Voce precemur. Ut reos culpae miseratus, omnem Pellat angorem, tribuat salutem, Donet et nobis bona sempiternae Munera pacis. Praestet hoc nobis Deitas beata Patris, ac Nati, pariterque sancti Spiritus, cujus resonat per omnem Gloria mundum. _Per Hebdomadam._ AD PRIMAM. Jam lucis orto sidere Deum precemur supplices, Ut in diurnis actibus, Nos servet a nocentibus. Linguam refraenans temperet, Ne litis horror insonet: Visum fovendo contegat, Ne vanitates hauriat. Sint pura cordis intima; Absistat et vecordia: Carnis terat superbiam Potus cibique parcitas: Ut cum dies abscesserit, Noctemque sors reduxerit, Mundi per abstinentiam Ipsi canamus gloriam. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. _Per Hebdomadam._ AD TERTIAM. Nunc sancte nobis Spiritus, Unum Patri cum Filio, Dignare promptus ingeri Nostros refusus pectori. Os, lingua, mens, sensus, vigor Confessionem personent, Flammescat igne charitas, Accendat ardor proximos. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. _Per Hebdomadam._ AD SEXTAM. Rector potens, verax Deus, Qui temperas rerum vices, Splendore mane illuminas, Et ignibus meridiem: Extingue flammas litium, Aufer calorem noxium, Confer salutem corporum, Veramque pacem cordium. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. _Per Hebdomadam._ AD NONAM. Rerum Deus tenax vigor, Immotus in te permanens, Lucis diurnae tempora Successibus determinans: Largire lumen vespere, Quo vita nusquam decidat, Sed praemium mortis sacrae Perennis instet gloria. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD VESPERAS. Lucis Creator optime, Lucem dierum proferens, Primordiis lucis novae Mundi parans originem. Qui mane junctum vesperi Diem vocari praecipis, Illabitur tetrum chaos, Audi preces cum fletibus. Ne mens gravata crimine, Vitae sit exul munere, Dum nil perenne cogitat, Seseque culpis illigat. Coeleste pulset ostium: Vitale tollat praemium: Vitemus omne noxium, Purgemus omne pessimum. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. _Per Hebdomadam._ AD COMPLETORIUM. Te lucis ante terminum Rerum Creator poscimus, Ut pro tua clementia, Sis praesul et custodia. Procul recedant somnia, Et noctium phantasmata; Hostemque nostrum comprime, Ne polluantur corpora. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. FERIA II. AD MATUTINUM. Somno refectis artubus, Spreto cubili surgimus; Nobis, Pater, canentibus Adesse te deposcimus. Te lingua primum concinat, Te mentis ardor ambiat: Ut actuum sequentium Tu, sancte, sis exordium. Cedant tenebrae lumini: Et nox diurno sideri: Ut culpa, quam nox intulit, Lucis labascat munere. Precamur iidem supplices, Noxas ut omnes amputes, Et ore te canentium Lauderis omni tempore. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD LAUDES. Splendor Paternae gloriae, De luce lucem proferens, Lux lucis, et fons luminis, Diem dies illuminans: Verusque sol illabere, Micans nitore perpeti; Jubarque sancti Spiritus Infunde nostris sensibus. Votis vocemus et Patrem, Patrem potentis gratiae, Patrem perennis gloriae, Culpam releget lubricam. Confirmet actus strenuos, Dentes retundat invidi: Casus secundet asperos: Agenda recte dirigat. Mentem gubernet, et regat; Sit pura nobis castitas: Fides calore ferveat: Fraudis venena nesciat. Christusque nobis sit cibus, Potusque noster sit fides, Laeti bibamus sobriam Profusionem Spiritus. Laetus dies hic transeat: Pudor sit ut diluculum: Fides velut meridies: Crepusculum mens nesciat. Aurora lucem provehit, Cum luce nobis prodeat, In Patre totus Filius, Et totus in Verbo Pater. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. AD VESPERAS. Immense coeli Conditor, Qui mixta ne confunderent, Aquae fluenta dividens, Coelum dedisti limitem. Firmans locum coelestibus, Simulque terrae rivulis, Ut unda flammas temperet, Terrae solum ne dissipent. Infunde nunc, piissime, Donum perennis gratiae: Fraudis novae ne casibus Nos error atterat vetus. Lucem Fides adaugeat: Sic luminis jubar ferat: Haec vana cuncta proterat, Hanc falsa nulla comprimant. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. FERIA III. AD MATUTINUM. Consors Paterni luminis, Lux ipse lucis, et dies, Noctem canendo rumpimus, Assiste postulantibus. Aufer tenebras mentium: Fuga catervas daemonum; Expelle somnolentiam, Ne pigritantes obruat. Sic Christe nobis omnibus Indulgeas credentibus, Ut prosit exorantibus, Quod praecinentes psallimus. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD LAUDES. Ales diei nuntius Lucem propinquam praecinit, Nos excitator mentium Jam Christus ad vitam vocat. Auferte, clamat, lectulos, Aegro sopore desides: Castique, recti, ac sobrii Vigilate: jam sum proximus. Jesum ciamus vocibus, Flentes, precantes, sobrii: Intenta supplicatio Dormire cor mundum vetat. Tu Christe somnum discute: Tu rumpe noctis vincula: Tu solve peccatum vetus, Novumque lumen ingere. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. AD VESPERAS. Telluris alme Conditor, Mundi solum qui separans, Pulsis aquae molestiis, Terram dedisti immobilem: Ut germen aptum proferens, Fulvis decora floribus, Fecunda fructu sisteret, Pastumque gratum redderet. Mentis perustae vulnera Munda virore gratiae: Ut facta fletu diluat, Motusque pravos atterat. Jussis tuis obtemperet: Nullis malis approximet: Bonis repleri gaudeat, Et mortis ictum nesciat. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. FERIA IV. AD MATUTINUM. Rerum Creator optime, Rectorque noster, aspice; Nos a quiete noxia Mersos sopore libera. Te, sancte Christe, poscimus: Ignosce culpis omnibus: Ad confitendum surgimus, Morasque noctis rumpimus. Mentes manusque tollimus, Propheta sicut noctibus Nobis gerendum praecipit, Paulusque gestis censuit. Vides malum quod fecimus: Occulta nostra pandimus: Preces gementes fundimus, Dimitte quod peccavimus. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD LAUDES. Nox, et tenebrae, et nubila, Confusa mundi, et turbida: Lux intrat: albescit polus: Christus venit: discedite. Caligo terrae scinditur Percussa solis spiculo, Rebusque jam color redit, Vultu nitentis sideris. Te, Christe, solum novimus, Te mente pura, et simplici, Flendo, et canendo, quaesumus, Intende nostris sensibus. Sunt multa fucis illita, Quae luce purgentur tua: Tu vera lux coelestium Vultu sereno illumina. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. AD VESPERAS. Coeli Deus sanctissime, Qui lucidas mundi plagas Candore pingis igneo, Augens decoro lumine: Quarto die qui flammeam Dum solis accendis rotam; Lunae ministras ordinem, Vagosque cursus siderum: Ut noctibus, vel lumini Diremptionis terminum, Primordiis et mensium Signum dares notissimum. Expelle noctem cordium: Absterge sordes mentium: Resolve culpae vinculum: Everte moles criminum. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. FERIA V. AD MATUTINUM. Nox atra rerum contegit Terrae colores omnium; Nos confitentes poscimus Te, juste Judex cordium, Ut auferas piacula, Sordesque mentis abluas, Donesque, Christe, gratiam, Ut arceantur crimina. Mens ecce torpet impia, Quam culpa mordet noxia: Obscura gestit tollere, Et te, Redemptor, quaerere. Repelle tu caliginem Intrinsecus quam maxime; Ut in beato gaudeat Se collocari lumine. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD LAUDES. Lux ecce surgit aurea: Pallens facessat caecitas, Quae nosmet in praeceps diu Errore traxit devio. Haec lux serenum conferat, Purosque nos praestet sibi; Nihil loquamur subdolum: Volvamus obscurum nihil. Sic tota decurrat dies, Ne lingua mendax, ne manus, Oculive peccent lubrici, Ne noxa corpus inquinet. Speculator adstat desuper, Qui nos diebus omnibus, Actusque nostros prospicit A luce prima in vesperum. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. AD VESPERAS. Magnae Deus potentiae, Qui fertili natos aqua Partim relinquis gurgiti, Partim levas in aÎra. Demersa lymphis imprimens, Subvecta coelis erigens: Ut stirpe ab una prodita, Diversa repleant loca. Largire cunctis servulis, Quos mundat unda sanguinis, Nescire lapsus criminum, Nec ferre mortis taedium. Ut culpa nullum deprimat; Nullum efferat jactantia: Elisa mens ne concidat: Elata mens ne corruat. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. FERIA VI. AD MATUTINUM. Tu Trinitatis Unitas, Orbem potenter quae regis, Attende laudis canticum, Quod excubantes psallimus. Nam lectulo consurgimus Noctis quieto tempore, Ut flagitemus omnium A te medelam vulnerum. Quo fraude quidquid daemonum In noctibus deliquimus; Abstergat illud coelitus Tuae potestas gloriae. Ne corpus adstet sordidum, Nec torpor instet cordium, Nec criminis contagio Tepescat ardor spiritus. Ob hoc Redemptor, quaesumus, Reple tuo nos lumine, Per quod dierum circulis, Nullis ruamus actibus. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice; Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD LAUDES. Aeterna coeli gloria, Beata spes mortalium, Summi Tonantis Unice, Castaeque proles Virginis: Da dexteram surgentibus, Exurgat ut mens sobria, Flagrans et in laudem Dei Grates rependat debitas. Ortus refulget lucifer, Praeitque solem nuntius: Cadunt tenebrae noctium: Lux sancta nos illuminet: Manensque nostris sensibus, Noctem repellat saeculi, Omnique fine temporis Purgata servet pectora. Quaesita jam primum Fides In corde radices agat, Secunda Spes congaudeat, Qua major extat Charitas. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. AD VESPERAS. Hominis superne Conditor, Qui cuncta solus ordinans, Humum jubes producere Reptantis et ferae genus: Et magna rerum corpora, Dictu jubentis vivida, Per temporum certas vices Obtemperare servulis; Repelle, quod cupidinis Ciente vi nos impetit, Aut moribus se suggerit, Aut actibus se interserit. Da gaudiorum praemia, Da gratiarum munera: Dissolve litis vincula, Adstringe pacis foedera. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. SABBATO. AD MATUTINUM. Summae Parens clementiae, Mundi regis qui machinam, Unius et substantiae, Trinusque personis Deus. Nostros pius cum canticis Fletus benigne suscipe; Ut corde puro sordium Te perfruamur largius. Lumbos, jecurque morbidum Flammis adure congruis; Accincti ut artus excubent Luxu remoto pessimo. Quicumque ut horas noctium Nunc concinendo rumpimus, Ditemur omnes affatim Donis beatae patriae. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice, Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne saeculum. AD LAUDES. Aurora jam spargit polum. Terris dies illabitur; Lucis resultat spiculum: Discedat omne lubricum. Phantasma noctis exulet: Mentis reatus corruat: Quidquid tenebris horridum Nox attulit culpae, cadat. Ut mane, quod nos ultimum Hic deprecamur cernui; Cum luce nobis effluat, Hoc dum canore concrepat. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. AD VESPERAS. Jam sol recedit igneus, Tu lux perennis Unitas, Nostris, beata Trinitas, Infunde lumen cordibus. Te mane laudum carmine, Te deprecamur vespere: Digneris, ut te supplices Laudemus inter Coelites. Patri, simulque Filio, Tibique sancte Spiritus, Sicut fuit, sit jugiter Saeclum per omne gloria. HYMNI DE TEMPORE. SABBATO ANTE DOMINICAM I. ETC. ADVENTUS. AD VESPERAS. Creator alme siderum, Aeterna lux credentium, Jesu Redemptor omnium, Intende votis supplicum. Qui, daemonis ne fraudibus Periret orbis, impetu Amoris actus, languidi Mundi medela factus es. Commune qui mundi nefas Ut expiares, ad crucem E Virginis Sacrario Intacta prodis victima. Cujus potestas gloriae, Nomenque cum primum sonat. Et Coelites, et inferi Tremente curvantur genu. Te deprecamur ultimae Magnum diei Judicem; Armis supernae gratiae Defende nos ab hostibus. Virtus, honor, laus, gloria, Deo Patri, cum Filio, Sancto simul Paraclito, In saeculorum saecula. PER ADVENTUM. AD MATUTINUM. Verbum supernum prodiens E Patris aeterni sinu, Qui natus orbi subvenis, Labente cursu temporis; Illumina nunc pectora, Tuoque amore concrema; Ut cor caduca deserens Coeli voluptas impleat. Ut cum tribunal Judicis Damnabit igni noxios, Et vox amica debitum Vocabit ad coelum pios; Non esca flammarum nigros Volvamur inter turbines, Vultu Dei sed compotes Coeli fruamur gaudiis. Patri, simulque Filio, Tibique, sancte Spiritus, Sicut fuit, sit jugiter Saeclum per omne gloria. AD LAUDES. En clara vox redarguit Obscura quaeque personans: Procul fugentur somnia: Ab alto Jesus promicat. Mens jam resurgat torpida, Non amplius jacens humi: Sidus refulget jam novum, Ut tollat omne noxium. En Agnus ad nos mittitur Laxare gratis debitum: Omnes simul cum lacrymis Precemur indulgentiam: Ut cum secundo fulserit, Metuque mundum cinxerit, Non pro reatu puniat, Sed nos pius tunc protegat. Virtus, honor, laus, gloria Deo Patri cum Filio, Sancto simul Paraclito, In saeculorum saecula. IN NATIVITATE DOMINI. AD VESPERAS. Jesu Redemptor omnium, Quem lucis ante originem Parem Paternae gloriae Pater supremus edidit. Tu lumen, et splendor Patris, Tu spes perennis omnium, Intende quas fundunt preces Tui per orbem servuli. Memento, rerum Conditor, Nostri quod olim corporis, Sacrata ab alvo Virginis Nascendo, formam sumpseris. Testatur hoc praesens dies Currens per anni circulum, Quod solus e sinu Patris Mundi salus adveneris. Hunc astra, tellus, aequora, Hunc omne, quod coelo subest, Salutis Auctorem novae Novo salutat cantico. Et nos, beata quos sacri Rigavit unda sanguinis, Natalis ob diem tui Hymni tributum solvimus. Jesu, tibi sit gloria, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. AD LAUDES. A solis ortus cardine Ad usque terrae limitem, Christum canamus Principem, Natum Maria Virgine. Beatus auctor saeculi Servile corpus induit, Ut carne carnem liberans, Ne perderet quos condidit. Castae Parentis viscera Coelestis intrat gratia; Venter Puellae bajulat Secreta, quae non noverat. Domus pudici pectoris Templum repente fit Dei: Intacta nesciens virum, Concepit alvo Filium. Enititur puerpera, Quem Gabriel praedixerat, Quem ventre matris gestiens, Baptista clausum senserat. Foeno jacere pertulit: Praesepe non abhorruit: Et lacte modico pastus est, Per quem nec ales esurit. Gaudet chorus coelestium, Et angeli canunt Deo: Palamque fit pastoribus Pastor, Creator omnium. Jesu, tibi sit gloria, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. IN FESTO SS. INNOCENTIUM. AD MATUTINUM. Audit tyrannus anxius Adesse regum Principem, Qui nomen Israel regat, Teneatque David regiam. Exclamat amens nuntio: Successor instat, pellimur; Satelles i, ferrum rape; Perfunde cunas sanguine. Quid proficit tantum nefas? Quid crimen Herodem juvat? Unus tot inter funera Impune Christus tollitur. Jesu, tibi sit gloria, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. AD LAUDES. Salvete flores Martyrum, Quos lucis ipso in lumine Christi insecutor sustulit, Ceu turbo nascentes rosas. Vos prima Christi victima, Grex immolatorum tener, Aram sub ipsam simplices Palma et coronis luditis. Jesu, tibi sit gloria, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. IN EPIPHANIA DOMINI. AD VESPERAS. Crudelis Herodes, Deum Regem venire quid times? Non eripit mortalia, Qui regna dat coelestia. Ibant Magi, quam viderant, Stellam sequentes praeviam: Lumen requirunt lumine, Deum fatentur munere. Lavacra puri gurgitis Coelestis Agnus attigit, Peccata, quae non detulit, Nos abluendo sustulit. Novum genus potentiae: Aquae rubescunt hydriae, Vinumque jussa fundere, Mutavit unda originem. Jesu, tibi sit gloria, Qui apparuisti gentibus, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. AD LAUDES. O sola magnarum urbium Major Bethlem, cui contigit Ducem salutis coelitus Incorporatum gignere: Quem stella, quae solis rotam Vincit decore ac lumine, Venisse terris nuntiat Cum carne terrestri Deum. Videre postquam illum Magi, Eoa promunt munera; Stratique votis offerunt Thus, myrrham, et aurum regium. Regem Deumque annuntiant Thesaurus et fragrans odor Thuris Sabaei; ac myrrheus Pulvis sepulchrum praedocet. Jesu, tibi sit gloria, Qui apparuisti gentibus, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. PER QUADRAGESIMAM. SABBATO. AD VESPERAS. Audi, benigne Conditor, Nostras preces cum fletibus, In hoc sacro jejunio Fusas quadragenario. Scrutator alme cordium, Infirma tu scis virium: Ad te reversis exhibe Remissionis gratiam. Multum quidem peccavimus, Sed parce confitentibus: Ad nominis laudem tui Confer medelam languidis. Concede nostrum conteri Corpus per abstinentiam: Culpae ut relinquant pabulum Jejuna corda criminum. Praesta beata Trinitas, Concede simplex Unitas, Ut fructuosa sint tuis Jejuniorum munera. DOMINICA. AD MATUTINUM. Ex more docti mystico Servemus hoc jejunium, Deno dierum circulo Ducto quater notissimo. Lex et Prophetae primitus Hoc praetulerunt, postmodum Christus sacravit, omnium Rex atque Factor temporum. Utamur ergo parcius Verbis, cibis, et potibus, Somno, jocis, et arctius Perstemus in custodia. Vitemus autem noxia, Quae subruunt mentes vagas, Nullumque demus callidi Hostis locum tyrannidi. Flectamus iram vindicem, Ploremus ante Judicem, Clamemus ore supplici, Dicamus omnes cernui: Nostris malis offendimus Tuam Deus clementiam: Effunde nobis desuper Remissor indulgentiam. Memento quod sumus tui, Licet caduci, plasmatis: Ne des honorem nominis Tui, precamur, alteri. Laxa malum quod fecimus, Auge bonum quod poscimus; Placere quo tandem tibi Possimus hic, et perpetim. Praesta beata Trinitas, Concede simplex Unitas; Ut fructuosa sint tuis jejuniorum munera. AD LAUDES. O sol salutis, intimis Jesu refulge mentibus, Dum nocte pulsa gratior Orbi dies renascitur. Dans tempus acceptabile, Da, lachrymarum rivulis Lavare cordis victimam, Quam laeta adurat Charitas. Quo fonte manavit nefas, Fluent perennes lacrymae, Si virga poenitentiae Cordis rigorem conterat. Dies venit, dies tua, In qua reflorent omnia: Laetemur et nos in viam Tua reducti dextera. Te prona mundi machina Clemens adoret Trinitas, Et nos novi per gratiam Novum canamus canticum. SABBATO ANTE DOMINICAM PASSIONIS. AD VESPERAS. Vexilla regis prodeunt, Fulget crucis mysterium, Qua vita mortem pertulit, Et morte vitam protulit. Quae vulnerata lanceae Mucrone diro, criminum Ut nos lavaret sordibus, Manavit unda et sanguine. Impleta sunt, quae concinit David fideli carmine, Dicendo nationibus: Regnavit a ligno Deus. Arbor decora et fulgida, Ornata regis purpura, Electa digno stipite Tam sancta membra tangere. Beata, cujus brachiis Pretium pependit saeculi, Statera facta corporis, Tulitque praedam tartani.[1] Te, fons salutis Trinitas, Collaudet omnis spiritus: Quibus crucis victoriam Largiris, adde praemium. ---------- [1] O crux ave spes unica, Hoc passionis tempore Piis adauge gratiam, Reisque dele crimina. DOMINICA DE PASSIONE, Et infra Hebdomadam Passionis. AD MATUTINUM. Pange lingua gloriosi Lauream certaminis, Et super crucis trophaeo Dic triumphum nobilem: Qualiter Redemptor orbis Immolatus vicerit. De Parentis protoplasti Fraude Factor condolens, Quando pomi noxialis In necem morsu ruit: Ipse lignum tunc notavit, Damna ligni ut solveret. Hoc opus nostrae salutis Ordo depoposcerat; Multiformis proditoris Ars ut artem falleret, Et medelam ferret inde, Hostis unde laeserat. Quando venit ergo sacri Plenitudo temporis, Missus est ab arce Patris Natus, orbis Conditor; Atque ventre Virginali Carne amictus prodiit. Vagit infans inter arcta Conditus praesepia; Membra pannis involuta Virgo Mater alligat; Et Dei manus, pedesque, Stricta cingit fascia. Sempiterna sit beatae Trinitati gloria, Aequa Patri, Filioque: Par decus Paraclito: Unius Trinique nomen: Laudet universitas. AD LAUDES. Lustra sex qui jam peregit, Tempus implens corporis, Sponte libera Redemptor, Passioni deditus, Agnus in crucis levatur Immolandus stipite. Felle potus ecce languet: Spina, clavi, lancea Mite corpus perforarunt: Unda manat, et cruor: Terra, pontus, astra, mundus, Quo lavantur flumine! Crux fidelis, inter omnes Arbor una nobilis: Silva talem nulla profert Fronde, flore, germine: Dulce ferrum, dulce lignum, Dulce pondus sustinent. Flecte ramos arbor alta, Tensa laxa viscera, Et rigor lentescat ille, Quem dedit nativitas, Et superni membra Regis Tende miti stipite. Sola digna tu fuisti Ferre mundi victimam: Atque portum praeparare Arca mundo naufrago, Quam sacer cruor perunxit, Fusus Agni corpore. Sempiterna sit beatae Trinitati gloria, Aequa Patri, Filioque, Par decus Paraclito: Unius Trinique nomen Laudet universitas. SABBATO IN ALBIS, Et per Tempus Paschale. AD VESPERAS. Ad regias Agni dapes Stolis amicti candidis Post transitum maris Rubri Christo canamus Principi: Divina cujus charitas Sacrum propinat sanguinem, Almique membra corporis Amor Sacerdos immolat. Sparsum cruorem postibus Vastator horret angelus: Fugitque divisum mare: Merguntur hostes fluctibus. Jam Pascha nostrum Christus est, Paschalis idem victima, Et pura puris mentibus Sinceritatis azyma. O vera coeli victima, Subjecta cui sunt tartara, Soluta mortis vincula, Recepta vitae praemia. Victor subactis inferis Trophaea Christus explicat, Coeloque aperto, subditum Regem tenebrarum trahit. Ut sis perenne mentibus, Paschale Jesu gaudium: A morte dira criminum Vitae renatos libera. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In sempiterna saecula. DOMINICA IN ALBIS, Et per Tempus Paschale. AD MATUTINUM. Rex sempiterne coelitum, Rerum Creator omnium, Aequalis ante saecula Semper Parenti Filius. Nascente qui mundo Faber Imaginem vultus tui Tradens Adamo, nobilem Limo jugasti spiritum. Cum livor et fraus daemonis Foedasset humanum genus: Tu carne amictus, perditam Formam reformas artifex. Qui natus olim e Virgine, Nunc e sepulchro nasceris, Tecumque nos a mortuis Jubes sepultos surgere. Qui pastor aeternus gregem Aqua lavas Baptismatis: Haec est lavacrum mentium: Haec est sepulchrum criminum. Nobis diu qui debitae Redemptor affixus cruci, Nostrae dedisti prodigus Pretium salutis sanguinem. Ut sis perenne mentibus Paschale Jesu gaudium: A morte dira criminum Vitae renatos libera. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In sempiterna saecula. AD LAUDES. Aurora coelum purpurat, Aether resultat laudibus, Mundus triumphans jubilat, Horrens avernus infremit. Rex ille dum fortissimus De mortis inferno specu Patrum Senatum liberum Educit ad vitae jubar. Cujus sepulchrum plurimo Custode signabat lapis, Victor triumphat, et suo Mortem sepulchro funerat. Sat funeri, sat lacrymis, Sat est datum doloribus: Surrexit extinctor necis, Clamat corascans angelus. Ut sis perenne mentibus Paschale Jesu gaudium; A morte dira criminum Vitae renatos libera. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In sempiterna saecula. IN ASCENSIONE DOMINI. AD VESPERAS. Salutis humanae Sator, Jesu voluptas cordium, Orbis redempti Conditor, Et casta lux amantium. Qua victus es clementia, Ut nostra ferres crimina? Mortem subires innocens, A morte nos ut tolleres? Perrumpis infernum chaos, Vinctis catenas detrahis; Victor triumpho nobili Ad dexteram Patris sedes. Te cogat indulgentia, Ut damna nostra sarcias, Tuique vultus compotes Dites beato lumine. Tu dux ad astra, et semita, Sis meta nostris cordibus, Sis lacrymarum gaudium, Sis dulce vitae praemium. Jesu, tibi sit gloria, Qui victor in coelum redis, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. AD MATUTINUM. Aeternae Rex altissime, Redemptor et fidelium, Cui mors perempta detulit Summae triumphum gloriae; Ascendis orbes siderum, Quo te vocabat coelitus Collata, non humanitus Rerum potestas omnium. Ut trina rerum machina, Coelestium, terrestrium, Et inferorum condita, Flectat genu jam subdita. Tremunt videntes angeli Versam vicem mortalium: Peccat caro, mundat caro, Regnat Deus Dei caro. Sis ipse nostrum gaudium, Manens olympo praemium; Mundi regis qui fabricam, Mundana vincens gaudia. Hinc te precantes quaesumus, Ignosce culpis omnibus, Et corda sursum subleva Ad te superna gratia: Ut cum repente coeperis Clarere nube Judicis, Poenas repellas debitas, Reddas coronas perditas. Jesu, tibi sit gloria, Qui victor in coelum redis, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. IN FESTO PENTECOSTES. AD VESPERAS. Veni, Creator Spiritus, Mentes tuorum visita, Imple superna gratia, Quae tu creasti, pectora. Qui diceris Paraclitus, Altissimi donum Dei, Fons vivus, ignis, charitas, Et spiritalis unctio. Tu septiformis munere, Digitus Paternae dexterae, Tu rite promissum Patris, Sermone ditans guttura. Accende lumen sensibus, Infunde amorem cordibus, Infirma nostri corporis Virtute firmans perpeti. Hostem repellas longius, Pacemque dones protinus; Ductore sic te praevio Vitemus omne noxium. Per te sciamus da Patrem, Noscamus atque Filium; Teque utriusque Spiritum Credamus omni tempore. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In saeculorum saecula. DOMINICA PENTECOSTES. AD MATUTINUM. Jam Christus astra ascenderat, Reversus unde venerat, Patris fruendum munere Sanctum daturus Spiritum. Solemnis urgebat dies, Quo mystico septemplici Orbis volutus septies Signat beata tempora. Cum lucis hora tertia Repente mundus intonat, Apostolis orantibus Deum venire nuntiat. De Patris ergo lumme Decorus ignis almus est, Qui fida Christi pectora Calore Verbi compleat. Impleta gaudent viscera, Afflata sancto Spiritu, Vocesque diversas sonant, Fantur Dei magnalia. Notique cunctis Gentibus, Graecis, Latinis, Barbaris, Simulque demirantibus, Linguis loquuntur omnium. Judea tunc incredula, Vesana torvo spiritu, Madere musto sobrios Christi fideles increpat. Sed editis miraculis, Occurrit, et docet Petrus, Falsum profari perfidos, Joele teste comprobans. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In saeculorum saecula. AD LAUDES. Beata nobis gaudia Anni reduxit orbita, Cum Spiritus Paraclitus Illapsus est Apostolis. Ignis vibrante lumine Linguae figuram detulit, Verbis ut essent proflui, Et charitate fervidi. Linguis loquuntur omnium: Turbae pavent Gentilium: Musto madere deputant, Quos Spiritus repleverat. Patrata sunt haec mystice, Paschae peracto tempore, Sacro dierum circulo, Quo lege fit remissio. Te nunc Deus piissime, Vultu precamur cernuo, Illapsa nobis coelitus Largire dona Spiritus. Dudum sacrata pectora Tua replesti gratia: Dimitte nostra crimina, Et da quieta tempora. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In saeculorum saecula. IN FESTO SS. TRINITATIS. AD MATUTINUM. Summe Parens clementiae, Mundi regis qui machinam, Unius et substantiae, Trinusque personis Deus. Da dexteram surgentibus, Exurgat ut mens sobria, Flagrans et in laudem Dei Grates rependat debitas. Deo Patri sit gloria, Natoque Patris Unico, Cum Spiritu Paraclito In sempiterna saecula. AD LAUDES. Tu Trinitatis Unitas, Orbem potenter quae regis, Attende laudis canticum, Quod excubantes psallimus. Ortus refulget lucifer, Praeitque solem nuntius: Cadunt tenebrae noctium: Lux sancta nos illuminet. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. IN FESTO CORPORIS CHRISTI. AD VESPERAS. Pange lingua gloriosi Corporis mysterium, Sanguinisque pretiosi, Quem in mundi pretium Fructus ventris generosi Rex effudit gentium. Nobis datus, nobis natus Ex intacta Virgine, Et in mundo conversatus, Sparso verbi semine, Sui moras incolatus Miro clausit ordine. In supremae nocte coenae Recumbens cum fratribus, Observata lege plene Cibis in legalibus, Cibum turbae duodenae Se dat suis manibus. Verbum caro, panem verum Verbo carnem efficit: Fitque sanguis Christi merum: Et si sensus deficit: Ad firmandum cor sincerum Sola fides sufficit. Tantum ergo Sacramentum Veneremur cernui: Et antiquum documentum Novo cedat ritui: Praestet fides supplementum Sensuum defectui. Genitori, Genitoque Laus et jubilatio, Salus, honor, virtus quoque Sit et benedictio; Procedenti ab utroque Compar sit laudatio. AD MATUTINUM. Sacris solemniis juncta sint gaudia, Et ex praecordiis sonent praeconia; Recedant vetera, nova sint omnia, Corda, voces, et opera. Noctis recolitur coena novissima, Qua Christus creditur agnum et azyma Dedisse fratribus, juxta legitima Priscis indulta patribus. Post agnum typicum, expletis epulis, Corpus Dominicum datum discipulis, Sic totum omnibus, quod totum singulis, Ejus fatemur manibus. Dedit fragilibus corporis ferculum, Dedit et tristibus sanguinis poculum, Dicens, Accipite quod trado vasculum, Omnes ex eo bibite. Sic sacrificium istud instituit, Cujus officium committi voluit Solis presbyteris, quibus sic congruit, Ut sumant, et dent ceteris. Panis angelicus fit panis hominum: Dat panis coelicus figuris terminum: O res mirabilis, manducat Dominum Pauper, servus, et humilis. Te trina Deitas unaque poscimus, Sic nos tu visita, sicut te colimus: Per tuas semitas duc nos quo tendimus, Ad lucem, quam inhabitas. AD LAUDES. Verbum supernum prodiens, Nec Patris linquens dexteram, Ad opus suum exiens, Venit ad vitae vesperam. In mortem a discipulo Suis tradendus aemulis, Prius in vitae ferculo Se tradidit discipulis. Quibus sub bina specie Carnem dedit et sanguinem; Ut duplicis substantiae Totum cibaret hominem. Se nascens dedit socium, Convescens in edulium, Se moriens in pretium, Se regnans dat in praemium. O salutaris Hostia, Quae coeli pandis ostium: Bella premunt hostilia, Da robur, fer auxilium. Uni trinoque Domino Sit sempiterna gloria: Qui vitam sine termino Nobis donet in patria. PROPRIUM SANCTORUM. IN FESTO SANCTISSIMI NOMINIS JESU. AD VESPERAS. Jesu dulcis memoria, Dans vera cordi gaudia: Sed super mel, et omnia, Ejus dulcis praesentia. Nil canitur suavius, Nil auditor jucundius, Nil cogitatur dulcius Quam Jesus Dei Filius. Jesu spes poenitentibus, Quam pius es petentibus! Quam bonus te quaerentibus! Sed quid invenientibus? Nec lingua valet dicere, Nec littera exprimere: Expertus potest credere, Quid sit Jesum diligere. Sis Jesu nostrum gaudium, Qui es futurus praemium: Sit nostra in te gloria, Per cuncta semper saecula. AD MATUTINUM. Jesu Rex admirabilis, Et triumphator nobilis, Dulcedo ineffabilis, Totus desiderabilis. Quando cor nostrum visitas, Tunc lucet ei veritas, Mundi vilescit vanitas, Et intus fervet charitas. Jesu dulcedo cordium, Fons vivus, lumen mentium, Excedens omne gaudium, Et omne desiderium. Jesum omnes agnoscite, Amorem ejus poscite; Jesum ardenter quaerite, Quaerendo inardescite. Te nostra Jesu vox sonet, Nostri te mores exprimant; Te corda nostra diligant, Et nunc, et in perpetuum. AD LAUDES. Jesu, decus angelicum, In aure dulce canticum, In ore mel mirificum, In corde nectar coelicum. Qui te gustant, esuriunt, Qui bibunt, adhuc sitiunt, Desiderare nesciunt, Nisi Jesum, quem diligunt. O Jesu mi dulcissime, Spes suspirantis animae! Te quaerunt piae lacrymae, Te clamor mentis intimae. Mane nobiscum Domine, Et nos illustra lumine, Pulsa mentis caligine, Mundum reple dulcedine. Jesu, flos Matris Virginis, Amor nostrae dulcedinis, Tibi laus, honor nominis, Regnum beatitudinis. IN FESTO CATHEDRAE S. PETRI. AD VESPERAS. Quodcumque in orbe nexibus revinxeris, Erit revinctum, Petre, in arce siderum: Et quod resolvit hic potestas tradita, Erit solutum coeli in alto vertice: In fine mundi judicabis saeculum. Patri perenne sit per aevum gloria, Tibique laudes concinamus inclytas, Aeterne Nate: sit superne Spiritus Honor tibi decusque: sancta jugiter Laudetur omne Trinitas per saeculum. IN CONVERSIONE S. PAULI APOSTOLI. AD VESPERAS. Egregie Doctor Paule mores instrue, Et nostra tecum pectora in coelum trahe: Velata dum meridiem cernat Fides, Et solis instar sola regnet Charitas. Sit Trinitati sempiterna gloria, Honor, potestas, atque jubilatio, In unitate quae gubernat omnia, Per universa aeternitatis saecula. IN FESTO S. JOSEPH CONFESSORIS. IN UTRISQUE VESPERIS. Te, Joseph, celebrent agmina coelitum, Te cuncti resonent Christiadum chori, Qui clarus meritis, junctus es inclytae Casto foedere Virgini. Almo cum tumidam germine conjugem Admirans, dubio tangeris anxius, Afflatu superi Flaminis Angelus Conceptum puerum docet. Tu natum Dominum stringis, ad exteras Aegypti profugum tu sequeris plagas; Amissum Solymis quaeris, et invenis, Miscens gaudia fletibus. Post mortem reliquos mors pia consecrat, Palmamque emeritos gloria suscipit: Tu vivens, superis par, frueris Deo, Mira sorte beatior.[2] ---------- [2] Nobis, summa Trias, parce precantibus, Da Joseph meritis sidera scandere: Ut tandem liceat nos tibi perpetim Gratum promere canticum. IN NATIVITATE S. JOANNIS BAPTISTAE. AD VESPERAS. * * *[3] Nuntius celso veniens olympo, Te patri magnum fore nasciturum; Nomen, et vitae seriem gerendae Omine promit. Ille promissi dubius superni, Perdidit promptae modulos loquelae: Sed reformasti genitus peremptae Organa vocis. Ventris obstruso recubans cubili, Senseras Regem thalamo manentem: Hinc parens, nati meritis, uterque Abdita pandit. Sit decus Patri, genitaeque Proli, Et tibi compar utriusque virtus Spiritus semper, Deus unus omni Temporis aevo. ---------- [3] Ut queant laxis resonare fibris Mira gestorum famuli tuorum, Solve polluti labii reatum, Sancte Joannes. AD MATUTINUM. Antra deserti teneris sub annis, Civium turmas fugiens, petisti, Ne levi posses maculare vitam Crimine linguae. Praebuit durum tegumen camelus Artubus sacris, strophium bidentes; Cui latex haustum, sociata pastum Mella locustis. Ceteri tantum cecinere Vatum Corde praesago jubar affuturum; Tu quidem mundi scelus auferentem Indice prodis. Non fuit vasti spatium per orbis Sanctior quisquam genitus Joanne, Qui nefas saecli meruit lavantem Tingere lymphis. Sit decus Patri, genitaeque Proli, Et tibi compar utriusque virtus Spiritus semper, Deus unus omni Temporis aevo. AD LAUDES. O nimis felix, meritique celsi, Nesciens labem nivei pudoris, Praepotens martyr, nemorumque cultor, Maxime vatum. Serta ter denis alios coronant Aucta crementis, duplicata quosdam, Trina te fructu cumulata centum Nexibus ornant.[4] Laudibus cives celebrent superni, Te Deus simplex, pariterque trine, Supplices et nos veniam precamur: Parce redemptis. ---------- [4] Nunc potens nostri meritis opimis Pectoris duros lapides revelle, Asperum planans iter, et reflexos Dirige calles. Ut pius mundi Sator et Redemptor, Mentibus culpae sine labe puris, Rite dignetur veniens beatos Ponere gressus. IN FESTO SS. APOSTOLORUM PETRI ET PAULI. AD VESPERAS. Decora lux Aeternitatis, auream Diem beatis irrigavit ignibus, Apostolorum quae coronat principes, Reisque in astra liberam pandit viam. Mundi magister, atque coeli janitor, Romae parentes, arbitrique gentium, Per ensis ille, hic per crucis victor necem Vitae senatum laureati possident. O Roma felix, quae duorum principum Es consecrata glorioso sanguine. Horum cruore purpurata ceteras Excellis orbis una pulchritudines. Sit Trinitati sempiterna gloria, Honor, potestas, atque jubilatio, In unitate quae gubernat omnia, Per universa saeculorum saecula. IN FESTO S. MARIAE MAGDALENAE. AD VESPERAS. Pater superni luminis, Cum Magdalenam respicis, Flammas amoris excitas, Geluque solvis pectoris. Amore currit saucia, Pedes beatos ungere, Lavare fletu, tergere Comis, et ore lambere. Adstare non timet cruci, Sepulchro inhaeret anxia: Truces nec horret milites: Pellit timorem charitas. O vera, Christe, charitas, Tu nostra purga crimina, Tu corda reple gratia, Tu redde coeli praemia. Patri, simulque Filio, Tibique sancte Spiritus, Sicut fuit, sit jugiter Saeclum per omne gloria. AD MATUTINUM. Maria castis osculis Lambit Dei vestigia: Fletu rigat, tergit comis, Detersa nardo perlinit. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito Nunc, et per omne saeculum. IN FESTO S. PETRI AD VINCULA. AD VESPERAS. Miris modis repente liber, ferrea Christo jubente vincla Petrus exuit; Ovilis ille pastor, et rector gregis, Vitae recludit pascua, et fontes sacros, Ovesque servat creditas, arcet lupos. Patri perenne sit per aevum gloria, Tibique laudes concinamus inclytas, Aeterne Nate; sit superne Spiritus Honor tibi decusque: sancta jugiter Laudetur omne Trinitas per saeculum. IN FESTO TRANSFIGURATIONIS DOMINI. AD VESPERAS. Quicumque Christum quaeritis, Oculos in altum tollite: Illic licebit visere Signum perennis gloriae. Illustre quiddam cernimus, Quod nesciat finem pati, Sublime, celsum, interminum, Antiquius coelo et chao. Hic ille Rex est Gentium, Populique Rex Judaici, Promissus Abrahae Patri, Ejusque in aevum semini. Hunc et Prophetis testibus, Iisdemque signatoribus, Testatur et Pater jubet Audire nos et credere. Jesu tibi sit gloria, Qui te revelas parvulis, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. AD LAUDES. Lux alma Jesu mentium Dum corda nostra recreas, Culpae fugas caliginem, Et nos reples dulcedine. Quam laetus est quem visitas! Consors Paternae dexterae, Tu dulce lumen patriae, Carnis negatum sensibus. Splendor Paternae gloriae, Incomprehensa charitas, Nobis amoris copiam Largire per praesentiam. Jesu tibi sit gloria, Qui te revelas parvulis, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. IN DEDICATIONE S. MICHAELIS ARCHANGELI. AD VESPERAS. Te splendor et virtus Patris, Te vita, Jesu, cordium, Ab ore qui pendent tuo, Laudamus inter angelos. Tibi mille densa millium Ducum corona militat: Sed explicat Victor crucem Michael salutis signifer. Draconis hic dirum caput In ima pellit tartara, Ducemque cum rebellibus Coelesti ab arce fulminat. Contra ducem superbiae Sequamur hunc nos principem, Ut detur ex Agni throno Nobis corona gloriae. Patri, simulque Filio, Tibique sancte Spiritus; Sicut fuit, sit jugiter Saeclum per omne gloria. AD LAUDES. Christe, sanctorum decus angelorum, Gentis humanae Sator et Redemptor, Coelitum nobis tribuas beatas Scandere sedes. Angelus pacis MichaÎl in aedes Coelitus nostras veniat: serenae Auctor ut pacis lacrymosa in orcum Bella releget. Angelus fortis Gabriel, ut hostes Pellat antiquos, et amica coelo, Quae triumphator statuit per orbem, Templa revisat. Angelus nostrae medicus salutis Adsit e coelo RaphaÎl, ut omnes Sanet aegrotos, dubiosque vitae Dirigat actus. Virgo dux pacis, genitrixque lucis, Et sacer nobis chorus angelorum Semper assistat, simul et micantis Regia coeli. Praestet hoc nobis Deitas beata Patris, ac Nati, pariterque sancti Spiritus, cujus resonat per omnem Gloria mundum. COMMUNE SANCTORUM. COMMUNE APOSTOLORUM ET EVANGELISTARUM. AD MATUTINUM. Aeterna Christi munera, Apostolorum gloriam, Palmas, et hymnos debitos Laetis canamus mentibus. Ecclesiarum principes, Belli triumphales duces, Coelestis aulae milites, Et vera mundi lumina. Devota Sanctorum Fides, Invicta Spes credentium, Perfecta Christi Charitas Mundi tyrannum conterit. In his Paterna gloria, In his triumphat Filius, In his voluntas Spiritus, Coelum repletur gaudio. Patri, simulque Filio, Tibique sancte Spiritus, Sicut fuit, sit jugiter Saeclum per omne gloria. _Tempore Paschali._ AD VESPERAS. Tristes erant apostoli De Christi acerbo funere, Quem morte crudelissima Servi necarant impii. Sermone verax angelus Mulieribus praedixerat: Mox ore Christus gaudium Gregi feret fidelium. Ad anxios apostolos Currunt statim dum nuntiae, Illae micantis obvia Christi tenent vestigia. Galilaeae ad alta montium Se conferunt apostoli; Jesuque, voti compotes, Almo beantur lumine. Ut sis perenne mentibus Paschale Jesu gaudium; A morte dira criminum Vitae renatos libera. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In sempiterna saecula. AD LAUDES, ET PER HORAS. Paschale mundo gaudium Sol nuntiat formosior, Cum luce fulgentem nova Jesum vident apostoli. In carne Christi vulnera Micare tanquam sidera Mirantur, et quidquid vident Testes fideles praedicant. Rex Christe clementissime, Tu corda nostra posside; Ut lingua grates debitas Tuo rependat nomini. Ut sis perenne mentibus Paschale Jesu gaudium: A morte dira criminum Vitae renatos libera. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In sempiterna saecula. COMMUNE UNIUS MARTYRIS. _Extra tempus Paschale._ AD VESPERAS. Deus, tuorum militum Sors, et corona, praemium; Laudes canentes Martyris Absolve nexu criminis. Hic nempe mundi gaudia, Et blanda fraudum pabula, Imbuta felle deputans Pervenit ad coelestia. Poenas cucurrit fortiter, Et sustulit viriliter, Fundensque pro te sanguinem, Aeterna dona possidet. Ob hoc precatu supplici Te poscimus piissime; In hoc triumpho Martyris Dimitte noxam servulis. Laus et perennis gloria Patri sit atque Filio, Sancto simul Paraclito, In sempiterna saecula. COMMUNE MARTYRUM. _Tempore Paschali._ AD VESPERAS. Pro pluribus Martyribus. Rex gloriose martyrum, Corona confitentium, Qui respuentes terrea Perducis ad coelestia: Aurem benignam protinus Intende nostris vocibus; Trophaea sacra pangimus, Ignosce quod deliquimus. Tu vincis inter martyres, Parcisque confessoribus: Tu vince nostra crimina Largitor indulgentiae. Deo Patri sit gloria, Et Filio, qui a mortuis Surrexit, ac Paraclito, In sempiterno saecula. AD MATUTINUM. Christo profusum sanguinem, Et martyrum victorias, Dignamque coelo lauream Laetis sequamur vocibus. Terrore victo saeculi, Poenisque spretis corporis, Mortis sacrae compendio Vitam beatam possident. Traduntur igni martyres, Et bestiarum dentibus; Armata saevit ungulis Tortoris insani manus. Nudata pendent viscera, Sanguis sacratus funditur: Sed permanent immobiles Vitae perennis gratia. Te nunc Redemptor quaesumus, Ut martyrum consortio Jungas precantes servulos In sempiterna saecula. COMMUNE PLURIMORUM MARTYRUM. Extra Tempus Paschale. AD VESPERAS. Sanctorum meritis inclyta gaudia Pangamus socii, gestaque fortia: Gliscens fert animus promere cantibus Victorum genus optimum. Hi sunt quos fatue mundus abhorruit; Hunc fructu vacuum, floribus aridum Contempsere tui nominis asseclae, Jesu rex bone coelitum. Hi pro te furias atque minas truces Calcarunt hominum, saevaque verbera; His cessit lacerans fortiter ungula, Nec carpsit penetralia. Caeduntur gladiis more bidentium: Non murmur resonat, non querimonia: Sed corde impavido mens bene conscia Conservat patientiam. Quae vox, quae poterit lingua retexere, Quae tu martyribus munera praeparas? Rubri nam fluido sanguine fulgidis Cingunt tempora laureis. Te summa o Deitas, unaque poscimus, Ut culpas abigas, noxia subtrahas, Des pacem famulis, ut tibi gloriam Annorum in seriem canant. COMMUNE CONFESSORUM. AD VESPERAS. Iste Confessor Domini, colentes Quem pie laudant populi per orbem, Hac die laetus meruit beatas Scandere sedes. Qui pius, prudens, humilis, pudicus, Sobriam duxit sine labe vitam, Donec humanos animavit aurae Spiritus artus. Cujus ob praestans meritum frequenter Aegra quae pa sim jacuere membra, Viribus morbi domitis, saluti Restituuntur. Noster hinc illi chorus obsequentem Concinit laudem, celebresque palmas; Ut piis ejus precibus juvemur Omne per aevum. Sit salus illi, decus, atque virtus, Qui super coeli solio coruscans, Totius mundi seriem gubernat Trinus, et unus. _Confessoris Pontificis._ AD LAUDES. Jesu Redemptor omnium, Perpes corona praesulum, In hac die clementius Indulgeas precantibus: Tui sacri qua nominis Confessor almus claruit; Hujus celebrat annua Devota plebs solemnia. Qui rite mundi gaudia Hujus caduca respuens, Aeternitatis praemio Potitur inter angelos. Hujus benignus annue Nobis sequi vestigia: Hujus precatu servulis Dimitte noxam criminis. Sit, Christe Rex piissime, Tibi, Patrique gloria, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. _Confessoris non Pontificis._ AD LAUDES. Jesu corona celsior, Et veritas sublimior, Qui confitenti servulo Reddis perenne praemium: Da supplicanti coetui, Hujus rogatu, noxii Remissionem criminis, Rumpendo nexum vinculi. Anni reverso tempore Dies refulsit lumine, Quo sanctus hic de corpore, Migravit inter sidera. Hic vana terrae gaudia, Et luculenta praedia, Polluta sorde deputans, Ovans tenet coelestia. Te christe Rex piissime Hic confitendo jugiter, Calcavit artes daemonum, Saevumque averni principem. Virtute clarus et fide, Confessione sedulus, Jejuna membra deferens Dapes supernas obtinet. Proinde te piissime Precamur omnes supplices, Nobis ut hujus gratia Poenas remittas debitas. Patri perennis gloria, Natoque Patris unico, Sanctoque sit Paraclito, Per omne semper saeculum. COMMUNE VIRGINUM. AD VESPERAS ET AD LAUDES. Jesu, corona Virginum, Quem mater illa concipit, Quae sola Virgo parturit, Haec vota clemens accipe. Qui pergis inter lilia, Septus choreis Virginum, Sponsus decorus gloria, Sponsisque reddens praemia. Quocumque tendis, Virgines Sequuntur, atque laudibus Post te canentes cursitant, Hymnosque dulces personant. Te deprecamur supplices, Nostris ut addas sensibus, Nescire prorsus omnia Corruptionis vulnera. Virtus, honor, laus, gloria, Deo Patri, cum Filio, Sancto simul Paraclito, In saeculorum saecula. COMMUNE SANCTAE MARTYRIS TANTUM, ET _Nec Virginis nec Martyris._ AD VESPERAS. Fortem virili pectore Laudemus omnes feminam, Quae sanctitatis gloria Ubique fulget inclyta. Haec sancto amore saucia, Dum mundi amorem noxium Horrescit, ad coelestia Iter peregit arduum. Carnem domans jejuniis, Dulcique mentem pabulo Orationis nutriens, Coeli potitur gaudiis. Rex Christe virtus fortium, Qui magna solus efficis, Hujus precatu quaesumus, Audi benignos supplices. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Nunc, et per omne saeculum. COMMUNE DEDICATIONIS ECCLESIAE. AD VESPERAS. Coelestis urbs Jerusalem, Beata pacis visio, Quae celsa de viventibus Saxis ad astra tolleris. Sponsaeque ritu cingeris Mille angelorum millibus. O sorte nupta prospera, Dotata Patris gloria, Respersa sponsi gratia, Regina formosissima, Christo jugata principi, Coeli corusca civitas. Hic margaritis emicant, Patentque cunctis ostia; Virtute namque praevia Mortalis illuc ducitur, Amore Christi percitus Tormenta quisquis sustinet. Scalpri salubris ictibus, Et tunsione plurima; Fabri polita malleo Hanc saxa molem construunt, Aptisque juncta nexibus Locantur in fastigio. Decus Parenti debitum Sit usquequaque Altissimo, Natoque Patris unico, Et inclyto Paraclito, Cui laus, potestas, gloria Aeterna sit per saecula. AD LAUDES. Alto ex Olympi vertice Summi Parentis Filius, Ceu monte desectus lapis Terras in imas decidens, Domus supernae, et infimae, Utrumque junxit angulum. Sed illa sedes Coelitum Semper resultat laudibus, Deumque Trinum et Unicum Jugi canore praedicat: Illi canentes jungimur Almae Sionis aemuli. Haec templa, Rex coelestium, Imple benigno lumine; Huc o rogatus adveni, Plebisque vota suscipe, Et nostra corda jugiter Perfunde coeli gratia. Hic impetrent fidelium Voces precesque supplicum, Domus beatae munera, Partisque donis gaudeant; Donec soluti corpore Sedes beatas impleant. Decus Parenti debitum Sit usquequaque Altissimo, Natoque Patris unico, Et inclyto Paraclito, Cui laus, potestas, gloria Aeterna sit per saecula. IN OFFICIO BEATAE MARIAE. AD MATUTINUM. Quem terra, pontus, sidera Colunt, adorant, praedicant, Trinam regentem machinam, Claustrum Mariae bajulat. Cui luna, sol, et omnia Deserviunt per tempora; Perfusa coeli gratia, Gestant puellae viscera. Beata Mater munere, Cujus, supernus Artifex Mundum pugillo continens, Ventris sub arca clausus est. Beata coeli nuntio, Fecunda sancto Spiritu, Desideratus gentibus Cujus per alvum fusus est. Jesu, tibi sit gloria, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. AD LAUDES. O gloriosa Virginum, Sublimis inter sidera; Qui te creavit, parvulum Lactente nutris ubere. Quod Heva tristis abstulit, Tu reddis almo germine. Intrent ut astra flebiles, Coeli recludis cardines. Tu regis alti janua, Et aula lucis fulgida: Vitam datam per Virginem, Gentes redemptae plaudite. Jesu, tibi sit gloria, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et almo Spiritu, In sempiterna saecula. EX OFFICIIS PROPRIIS SANCTORUM ORDINIS MINORUM. IN FESTO S. GABRIELIS ARCHANGELI. AD MATUTINUM. En noctis medium; surgite propere, Cantemus Domino jam nova cantica; Hac hora Gabriel nam fuit omnibus Vitae nuntius optimus. Hac hora Dominum virginis alveus Humano generi protulit, insuper Devictis pariter funditus hostibus Victor surgit ab inferis. Surgentes igitur mitibus invicem Oremus precibus coelica numina: Praesertim Dominum, qui dedit angelum Curam qui gerit omnium. Quae virtus hominis promere sufficit, Quae mundo Gabriel munera conferat? Sanctas hic animas visere Dominum Praesto ducit in aethera. HYMNI E BREVIARIO SARISBURIENSI. HYMNI. DE NATIVITATE DOMINI. AD VESPERAS. Veni Redemptor gentium, Ostende partum Virginis, Miretur omne saeculum, Talis decet partus Deum. Non ex virili semine Sed mystico spiramine Verbum Dei factum est caro, Fructusque ventris floruit. Alvus tumescit Virginis, Claustra pudoris permanent, Vexilla virtutum micant, Versatur in templo Deus. Procedens e thalamo suo, Pudoris aula regia, Geminae gigas substantiae Alacris ut currat viam. Egressus ejus a Patre, Regressus ejus ad Patrem, Excursus usque ad inferos, Recursus ad sedem Dei. Aequalis aeterno Patri, Carnis stropheo accingere, Infirma nostri corporis Virtute firmans perpetim. Praesepe jam fulget tuum, Lumenque nox spirat novum, Quod nulla nox interpolet, Fideque jugi luceat. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Et nunc, et imperpetuum. IN DIE EPIPHANIAE DOMINI. AD LAUDES. A patre Unigenitus Ad nos venit per Virginem, Baptisma cruce consecrans Cunctos fideles generans. De coelo celsus prodiit, Accepit formam hominis, Facturam morte redimens, Gaudia vitae largiens. Hoc te Redemptor quaesumus Illabere propitius, Clarusque nostris sensibus Lumen praebe fidelibus. Mane nobiscum Domine, Noctem obscuram remove, Omne delictum ablue, Piam medelam tribue. Quem jam venisse novimus, Redire item credimus, Tu sceptrum tuum inclytum Tuo defende clypeo. Gloria tibi Domine, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. IN DOMINICA PRIMA QUADRAGESIMAE. AD COMPLETORIUM. Christe qui lux es et dies, Noctis tenebras detegis, Lucisque lumen crederis Lumen beatum praedicans. Precamur, sancte Domine, Defende nos in hac nocte, Sit nobis in te requies, Quietem nocte tribue. Ne gravis somnus irruat, Nec hostis nos surripiat, Nec caro illi consentiens Nos tibi reos statuat. Oculi somnum capiant, Cor ad te semper vigilet; Dextera tua protegat Famulos qui te diligunt. Defensor noster aspice, Insidiantes reprime; Guberna tuos famulos, Quos sanguine mercatus es. Memento nostri Domine, In gravi isto corpore, Qui es defensor animae, Adesto nobis Domine. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Et nunc, et imperpetuum. IN DOMINICA TERTIA QUADRAGESIMAE. AD VESPERAS. Ecce tempus idoneum, Medicina peccaminum, Quibus Deum offendimus, Corde, verbis, operibus. Qui pius ac propitius Nobis pepercit hactenus, Ne nos cum nostris perderet Tantis iniquitatibus. Hunc igitur jejuniis, Cum precibus et lacrymis, Multisque bonis aliis, Placemus devotissimi. Ut nos a cunctis sordibus Purgans ornet virtutibus, Angelicis et coetibus Conjungat in coelestibus. Sit benedictus genitor, Ejusque Unigenitus, Cum Spiritu Paraclito, Trinus et unus Dominus. AD NOCTURNUM. Clarum decus jejunii Monstratur orbi coelitus, Quo Christus auctor omnium Cibis dicavit abstinens. Hoc Moyses carus Deo Legisque lator factus est, Hoc Heliam per aera Curru levavit igneo. Hinc Daniel mysteria Victor leonum viderat, Per hoc amicus intimus Sponsi Johannes claruit. Haec nos sequi dona Deus Exempla parsimoniae; Tu robur auge mentium, Dans spiritale gaudium. Praesta Pater per Filium, Praesta per almum Spiritum, Cum his per aevum triplici Unus Deus cognomine. AD LAUDES. Jesu quadragenariae Dicator abstinentiae, Qui ob salutem mentium Hoc sanxeras jejunium, Quo paradiso redderes Servata parsimonia, Quos inde gastrimargia Illecebrosa depulit. Adesto nunc Ecclesiae, Adesto poenitentiae, Quae pro suis excessibus Orat profusis fletibus. Tu retro acta crimina Tua remitte gratia, Et a futuris adhibe Custodiam mitissime. Ut expiati animis Jejuniorum victimis, Tendamus ad Paschalia Digne colenda gaudia. Praesta Pater per Filium, Praesta per almum Spiritum, Cum his per aevum triplici Unus Deus cognomine. IN PASSIONE DOMINI. AD COMPLETORIUM. Cultor Dei memento Te fontis et lavacri Rorem subisse sanctum, Te chrismate innovatum. Fac, cum vocante somno Castum petis cubile, Frontem locumque cordis Crucis figura signet. Crux pellit omne crimen, Fugiunt crucem tenebrae; Tali dicata signo Mens fluctuare nescit. Procul o procul vagantum Portenta somniorum, Procul esto pervicaci Praestigiator astu. O tortuose serpens, Qui mille per maeandros Fraudesque flexuosas Agitas quieta corda, Discede; Christus hic est, Christus hic est, liquesce; Signum, quod ipse nosti, Damnat tuam catervam. Corpus licet fatiscens Jaceat reclive paululum, Christum tamen sub ipso Meditabitur sopore. Gloria aeterno Patri Et Christo vero regi, Paraclitoque sancto, Et nunc et imperpetuum. DOMINICA IN ALBIS. AD VESPERAS. Chorus novae Hierasalem Novum meli dulcedinem Promat, colens cum sobriis Paschale festum gaudiis. Quo Christus invictus leo Dracone surgens obruto, Dum voce viva personat A morte functos excitat. Quam devorarat impius Praedam refudit tartarus, Captivitate libera Jesum sequuntur agmina. Triumphat ille splendide, Et dignus amplitudine, Soli polique patriam Unam facit rempublicam. Ipsum canendo supplices Regem precemur milites, Ut in suo clarissimo Nos ordinet palatio. Per saecla mente nescia Patri supremo gloria Honorque sit cum Filio Et Spiritu Paraclito. AD NOCTURNUM. Aurora lucis rutilat, Coelum laudibus intonat, Mundus exultans jubilat, Gemens infernus ululat. Cum Rex ille fortissimus, Mortis confractis viribus, Pede conculcans tartara Solvit a poena miseros. Ille, qui clausus lapide, Custoditur sub milite, Triumphans pompa nobili Victor surgit de funere. Solutis jam gemitibus Et inferni doloribus, Quia surrexit Dominus Resplendens clamat angelus. Tristes erant apostoli De nece sui Domini, Quem poena mortis crudeli Servi damnarunt impii. Quaesumus auctor omnium, In hoc Paschali gaudio, Ab omni mortis impetu Tuum defende populum. Gloria tibi, Domine, Qui surrexisti a mortuis, Cum Patre et sancto Spiritu, Nunc, et per omne saeculum. IN TEMPORE PASCHALI. AD COMPLETORIUM. Jesu salvator saeculi, Verbum Patris altissimi, Lux lucis invisibilis, Custos tuorum pervigil, Tu fabricator omnium, Discretor atque temporum, Fessa labore corpora Noctis quiete recrea. Ut dum gravi in corpore, Brevi manemus tempore, Sic caro nostradormiat Ut mens in coelo vigilet. Te deprecamur supplices, Ut nos ab hoste liberes, Ne valeat seducere Tuo redemptos sanguine. Quaesumus auctor omnium, In hoc Paschali tempore, Ab omni mortis impetu Tuum defende populum. Gloria tibi, Domine, Qui surrexisti a mortuis, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. IN VIGILIA ASCENSIONIS. AD COMPLETORIUM. Jesu nostra redemptio, Amor et desiderium. Deus Creator omnium, Homo in fine temporum. Quae te vicit clementia Ut ferres nostra crimina, Crudelem mortem patiens Ut nos a morte tolleres, Inferni claustra penetrans, Tuos captivos redimens, Victor triumpho nobili Ad dextram Patris residens. Ipsa te cogat pietas Ut mala nostra superes, Parcendo et voti compotes Nos tuo vultu facies. Tu esto nostrum gaudium, Qui es futurus praemium; Sit nostra in te gloria Per cuncta semper saecula. Gloria tibi Domine, Qui scandis supra sidera, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. IN DIE PENTECOSTES, Et tribus diebus sequentibus. AD COMPLETORIUM. Alma chorus Domini nunc pangat nomina summi, Messias, Soter, Emmanuel, Sabaoth Adonai, Est, Unigenitus, Via, Vita, Manus, Homoousion, Principium, Primogenitus, Sapientia, Virtus, Alpha, Caput, Finisque simul vocitatur et est Oo, Fons et Origo boni, Paraclitus, et Mediator, Agnus, Ovis, Vitulus, Serpens, Aries, Leo, Vermis, Os, Verbum, Splendor, Sol, Gloria, Lux, et Imago, Panis, Flos, Vitis, Mons, Janua, Petra, Lapisque, Angelus, et Sponsus, Pastorque, Propheta, Sacerdos, Athanatos, Kyrios, theon panton Craton, et Iesus, Salvificet nos;[**:?] sit tui saecla per omnia doxa. IN FESTO SS. TRINITATIS. AD LAUDES. O Pater sancte mitis atque pie, O Jesu Christe Fili venerande, Paracliteque Spiritus O alme, Deus aeterne, Trinitas sancta Unitasque firma, Deitas vera, Bonitas immensa, Lux angelorum, salus orphanorum, Spesque cunctorum, Serviunt tibi cuncta quae creasti, Te tuae cunctae laudant creaturae, Nos quoque tibi psallimus devote, Tu nos exaudi. Gloria tibi omnipotens Deus, Trinus et unus, magnus et excelsus, Te decet hymnus, honor, laus et decus, Nunc, et in aevum. COMMUNE UNIUS APOSTOLI. VEL PLURIMORUM. AD VESPERAS. Annue Christe saeculorum Domine, Nobis per hujus tibi cari merita, Ut qui te coram graviter deliquimus Hujus solvamur gloriosis precibus. Salva Redemptor plasma tuum nobile, Signatum sancto vultus tui lumine; Nec lacerari sinas fraude daemonum Propter quos mortis exsolvisti pretium. Noli captivos esse tuos servulos, Absolve reos, compeditos erige, Et quos cruore redemisti proprio Rex bone tecum fac gaudere perpetim. Sit tibi Jesu, benedicte Domine, Gloria, virtus, honor, et imperium, Una cum Patre, sanctoque Paraclito, Cum quibus regnas Deus ante saecula. IN DEDICATIONE ECCLESIAE. AD LAUDES. Angulare fundamentum Lapis Christus missus est, Qui compage parietis In utroque nectitur, Quem Sion sancta suscepit, In quo credens permanet. Omnis illa Deo grata Et dilecta civitas Plena modulis in laude Et canore jubilo, Trinum Deum Unicumque Cum favore praedicat. Hoc in templo, summe Deus, Exoratus adveni, Et clementi bonitate Precum vota suscipe; Largam benedictionem Hic infunde jugiter. Hic promereantur omnes Petita acquirere, Et adepta possidere, Cum sanctis perenniter Paradisum introire Translati in requiem. Gloria et honor Deo Usquequo altissimo, Una Patri Filioque Inclyto Paraclito, Cui laus est et potestas Per aeterna saecula. IN FESTIS DUPLICIBUS. AD COMPLETORIUM. Salvator mundi, Domine, Qui nos salvasti hodie, In hac nocte nos protege, Et salva omni tempore. Adesto nunc propitius Et parce supplicantibus, Tu dele nostra crimina, Tu tenebras illumina. Ne mentem somnus opprimat, Nec hostis nos surripiat, Nec ullis caro petimus Commaculetur sordibus. Te reformator sensuum Votis precamur cordium, Ut puri castis mentibus Surgamus a cubilibus. Deo Patri sit gloria, Ejusque soli Filio, Cum Spiritu Paraclito, Et nunc, et imperpetuum. DE SANCTO VINCENTIO. AD LAUDES. Christi miles gloriosus Levita Vincentius Ut tribunal sponte rogum Conscendit intrepidus, Cujus salis crepitantis Per corpus minuciae Sparsim ibant atque prunae Vernabantur sanguine. Inter haec manet immotus Ille Dei famulus, Orans Christum in sublime Erectis luminibus. Gloria et honor Deo Usquequo altissimo, Una Patri Filioque Inclyto Paraclito, Cui laus est et potesta Per aeterna saecula. IN VISITATIONE BEATAE MARIAE. AD VESPERAS. Festum Matris gloriosae Plebs sancta concelebret, Pietatis viscerosae Gratiam expostulet Qua cognata copiose Sensit hic Elisabeth. Foecundatae senectutis Sterilem aggreditur Quae divinae jam virtutis Mater clam efficitur, Gratulatur cum salutis Consortem alloquitur. Mox non loquens exultavit Ad Verbi praesentiam, Sed Elisabeth expavit Matris excellentiam, Benedictaque clamavit Fructus affluentiam. Unde mihi quisquam putet Hoc, ait, praesagium, Ut devote me salutet Mater Regis omnium; Ventris mei fructum mutet In novum tripudium? Virgo dum sic commendatur, Canticum laetitiae Psallens pure gloriatur In amore gratiae, Quo beata praedicatur In omni progenie. Trine Deus, summe pie, Regnans aeternaliter, Prece Virginis Mariae Nos conserva jugiter, Ut post finem hujus viae Vivamus perenniter. AD NOCTURNUM. Mundi salus affutura, Virgo Mater inclyta, Gestu simplex, mente pura, Specie praefulgida, Cum coelesti genitura Processit in publica. Caput conterens draconis, Rubus qui non uritur, Aaron virga, Gedeonis Vellus quod perfunditur, Haec perfecta Salomonis Quae beata dicitur. Genitrix Emmanuelis Virga Jesse floruit, Ostium Ezechielis Quod viro non patuit, Monsque lapis Danielis Statuam comminuit Sic in mundo praeter morem Notum fecit Dominus, Castis Mater conditorem Circumdat visceribus, Terra gignit salvatorem Nubibus pluentibus. Virgo cara charitatis Fervens desiderio Castae consanguinitatis Favet ministerio, Gaudens hujus novitatis Sancto puerperio. Felix domus Zachariae Talem habens hospitem, Felix cognata Mariae Quam suscepit comitem, Sed Johannis et Messiae Tu distingue limitem. Laus sit summo genitori, Qui regnat per omnia, Laus sit nostro Redemptori, Per quem venit gratia, Procedenti Creatori Sit aequalis gloria. DE S. MARIA MAGDALENA. AD VESPERAS. Collaudemus Magdalenae Lacrymas et gaudium, Sonent voces laude plenae De concentu cordium, Ut concordet philomelae Turturis suspirium. Jesum quaerens convivarum Turbas non erubuit, Pedes unxit, lacrymarum Fluvio quos abluit, Crine tersit, et culparum Veniam promeruit. Suum lavit mundatorem, Rivo fons immaduit, Pium fudit flos liquorem, In ipsum refloruit, Coelum terrae dedit rorem, Terra coelum compluit. In praedulci mixtione Nardum ferens pisticum, In unguenti fusione Typum gessit mysticum, Ut sanetur unctione Unxit aegra medicum. Pie Christus hanc respexit Speciali gratia, Quia multum hunc dilexit Dimittuntur vitia, Christi quando resurrexit Facta est praenuntia. Gloria et honor Deo Qui Paschalis hostia, Agnus morte, pugna leo, Victor die tertia Resurrexit cum trophaeo Mortis ferens spolia. AD NOCTURNUM. Aestimavit ortolanum, Et hoc sane credidit, Seminavit enim granum Quod in mentem cecidit, Linguam novit et non manum, Linguam Christus indidit. Non agnovit figurali Latentem imagine, Mentis agrum spiritali Excolentem semine, Sed cum eam speciali Designavit nomine. Haec a Jesu Jesum quaerit Sublatum conqueritur, Jesum intus mentem gerit, Jesus praesens quaeritur, Mentem colit, mentem serit Jesus, nec percipitur. Jesu bone, Jesu pie, Quid te monstrans latitas? Quid occultas te Mariae, Mentem cujus habitas? Intus plena vero die Nescit nisi veritas. O quam mire Jesu ludis His quibus diligeris! Sed cum ludis non illudis, Nec fallis nec falleris, Sed excludis quos includis Notus non agnosceris. Gloria et honor tibi, Spes, vita, lux animae, Per quem sperant se proscribi Libro mortis pessimae, Praestent sibi nos ascribi Peccatricis lacrymae. AD LAUDES. O Maria noli flere, Jam non quaeras alium, Ortolanus hic est vere Et colonus mentium, Intra mentis ortum quaere Mentis operarium; Unde planctus et lamentum? Quid mentem non erigis? Quid revolvis monumentum? Tecum est quem diligis; Jesum quaeris, et inventum Habes, nec intelligis. Unde gemis? unde ploras? Verum habes gaudium, In te latet quod ignoras Doloris solatium, Intus habes, quaeris foras Languoris remedium. Jam non miror si nescisti Magistrum dum seminat, Semen, quod est verbum Christi Te magis illuminat, Et Rabboni respondisti Cum Mariam nominat.[5] Gloria et honor Deo, Cujus profert gratia Invitanti Pharisaeo Mariae suspiria, Coenam vitae qui dat reo Gratiae post prandia. ---------- [5] Pedes Christi quos lavisti Fonte lota gratiae, Quem ab ipso recepisti Funde rorem veniae, Resurgentis quem vidisti Fac consortes gloriae. IN TRANSFIGURATIONE DOMINI. Coelestis formam gloriae, Quam spes quaerit Ecclesiae, In monte Christus indicat, Quo supra solem emicat. Res memoranda saeculis; Hic cum tribus discipulis Cum Moyse et Helia Grata promit eloquia. Assistunt testes gratiae Legis atque prophetiae, De nube testimonium Sonat Patris ad Filium. Glorificata facie Christus claret hodie, Queis sit honor credentium Deo pie fruentium. Visionis mysterium Corde levat fidelium, Unde solenni gaudio Clamat nostra devotio. Pater cum Unigenito Et Spiritu Paraclito Unus nobis hanc gloriam Largire per praesentiam. AD MATUTINUM. O sator rerum, reparator aevi, Christe, rex regum, metuende censor, Ad preces nostras pariterque laudes Aspice gratis. Noctis incursu tibi vota laudum Pangimus, praesta tibi sint ut apta. Nosque concentu refove perennis Luminis auctor. Inter Heliam Moysenque vates, Ut jubar solis faciem refulgens, Candida veste nivis instar albae Tu micuisti. Tu Dei Patris Patre teste proles Cum sis sanctorum decus angelorum Tu salus mundi, via, vita, virtus Crederis esse. Gloria, virtus sit tibi Creator, Cuncta qui solus retinens gubernas. In throno regni sine fine regnans Trinus et unus. AD LAUDES. O nata lux de lumine, Jesu redemptor saeculi, Dignare clemens supplicum Laudes precesque sumere. Qui carne quondam contegi Dignatus es pro perditis, Nos membra confer effici Tui beati corporis. Prae sole vultu flammeus, Ut nix amictu candidus, Tu monte dignis testibus Apparuisti conditor. Vates alumnis abditos Tuis alumnis conferens Utrisque te divinitus Deum dedisti credere. Te vox paterna coelitus Suum vocavit Filium, Quem nos fideli pectore Regem fatemur gloriae. Concede nobis quaesumus Almis micare moribus, Ut ad polorum gaudia Bonis vehamur actibus. Laudes tibi nos pangimus Aeterne regum rex Deus, Qui es trinus et unus Deus Per cuncta regnans saecula. IN ASSUMPTIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS. AD SECUNDAS VESPERAS. Laetabundus Exultet fidelis chorus. Alleluia. Regem regum Intacte profudit thorus; Res miranda. Angelus consilii Natus est de virgine, Sol de stella. Sol occasum nesciens, Stella semper rutilans, Semper clara. Sicut sidus radium, Profert virgo filium Pari forma; Neque sidus radio, Neque mater filio Fit corrupta. Cedrus alta Libani Conformatur hysopo Valle nostra. Verbum ens altissimi Corporari passum est Carne sumpta. Esayas cecinit, Synagoga meminit, Nunquam tamen desinit Esse coeca. Si non suis vatibus Credat, vel gentilibus Sibyllinis versibus Haec praedicta. Infelix propera, Crede vel vetera, Cur damnaberis Gens misera. Quem docet litera Natum considera Ipsum genuit puerpera. IN FESTO S. MICHAELIS. AD VESPERAS ET AD HORAS. Tibi Christe, splendor Patris, Vita, virtus cordium, In conspectu angelorum Votis, voce psallimus. Alternantes, concrepantes, Melos damus vocibus. Collaudemus venerantes Omnes coeli milites, Sed praecipue primatem Coelestis exercitus, Michaelem in virtute Conterentem Zabulon. Quo custode procul pelle, Rex Christe piissime, Omne nefas inimici, Mundo corde et corpore Paradiso redde tuo Nos sola clementia. Gloriam Patri melodis Personemus vocibus, Gloriam Christo canamus, Gloriam Paraclito, Qui Deus trinus et unus Extat ante saecula. IN FESTO OMNIUM SANCTORUM. AD VESPERAS ET NOCTURNUM. Jesu salvator saeculi, Redemptis ope subveni, Et pia Dei genitrix Salutem posce miseris. Coetus omnes Angelici Et Patriarcharum cunei, Et Prophetarum merita Nobis precentur veniam. Baptista Christi praevius, Et claviger aethereus, Cum caeteris apostolis, Nos solvant nexu criminis. Chorus sacratus Martyrum, Confessio sacerdotum, Et Virginalis castitas Nos a peccatis abluant. Clericorum suffragia Omnesque cives coelici Annuant votis supplicum Et vitae poscant praemium. Laus, honor, virtus, gloria Deo Patri et Filio, Sancto simul Paraclito In sempiterna saecula. AD LAUDES. Christe, Redemptor omnium, Conserva tuos famulos, Beatae semper Virginis Placatus Sanctis precibus. Beata quoque agmina Coelestium spirituum, Praeterita, praesentia, Futura mala pellite. Vates aeterni judicis, Apostolique Domini, Suppliciter exposcimus Salvari vestris precibus. Martyres Dei inclyti, Confessoresque lucidi, Vestris orationibus Nos ferte in coelestibus. Chorus sanctarum Virginum, Clericorumque omnium, Simul cum sanctis omnibus, Consortes Christi facite. Mentem auferte perfidam Credentium de finibus, Ut Christo laudes debitas Persolvamus alacriter. Gloria Patri ingenito, Ejusque Unigenito, Una cum sancto Spiritu In sempiterna saecula. HYMNI E BREVIARIO EBORACENSI. HYMNI. IN NATIVITATE DOMINI. AD COMPLETORIUM. Corde natus ex parentis Ante mundi exordium, Alpha et oo cognominatus, Ipse fons et clausula Omnium quae sunt, fuerunt, Quaeque post futura sunt Saeculorum saeculis. Ecce quem vates vetustis Concinebant saeculis, Quem prophetarum fideles Paginae spoponderant, Emicat promissus olim, Cunctaque collaudent Deum Saeculorum saeculis. O beatus ortus ille, Virgo cum puerpera Edidit nostram salutem Foeta sancto Spiritu, Et puer Redemptor orbis Os sacratum protulit Saeculorum saeculis. Psallat altitudo coeli, Psallant omnes angeli, Quicquid est virtutis usquam Psallat in laudem Dei, Nulla linguarum silescat, Vox et omnis personet Saeculorum saeculis. Te senes, et te juventus, Parvulorum te cohors, Turba matrum, virginumque, Simplices puellulae, Voce concordes pudicis Perstrepant concentibus Saeculorum saeculis. Tibi Christe sit, cum Patre, Agioque Spiritu, Hymnus, melos, laus perennis, Gratiarum actio, Honor, virtus, et victoria, Regnum, aeternaliter Saeculorum saeculis. AD PRIMAM. Agnoscat omne saeculum Venisse vitae praemium; Post hostis asperi jugum Apparuit redemptio. Esayas quae praecinit Completa sunt in Virgine; Annunciavit angelus, Sanctus replevit Spiritus. Gloria tibi, Domine, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. AD TERTIAM. Maria ventre concepit Verbi fideli semine, Quem totus orbs non bajulat Portant puellae viscera. Radix Jessae jam floruit, Et virga fructum edidit, Foecunda partum protulit, Et Virgo mater permanet. Gloria tibi, Domine, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. AD SEXTAM. Praesepe poni pertulit Qui lucis auctor extitit, Cum Patre coelos condidit, Sub matre pannis induit. Legem dedit qui saeculo, Cujus decem praecepta sunt, Dignando factus est homo Sub legis esse vinculo. Gloria tibi, Domine, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. AD NONAM. Adam vetus quod polluit Adam novus hoc abluit: Tumens quod ille dejecit Humillimus hic erigit. Jam nata lux est et salus, Fugata nox, et victa mors; Venite gentes credite; Deum Maria protulit. Gloria tibi, Domine, Qui natus es de Virgine, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. DOMINICA TERTIA QUADRAGESIMAE. SABBATO AD VESPERAS. Jam ter quaternis trahitur Horis dies ad vesperas, Occasum sol pronuntiat Noctis redire tempora. Nos ergo signo Domini Tutamur claustra pectoris, Ne serpens ille callidus Intrandi tentet aditus. Sed armis pudicitiae Mens fulta vigil libere, Sobrietate comite Hostem repellat improbum. Sed nec ciborum crapula Tandem distendat corpora, Ne vi per somnum animam Ludificatam polluat. Praesta beata Trinitas, Concede simplex Unitas, Ut fructuosa sint tuis Jejuniorum munera. IN ASCENSIONE DOMINI. AD MATUTINUM. Hymnum canamus gloriae, Hymni novi nunc personent, Christus novo cum tramite Ad Patris ascendit thronum. Apostoli tunc mystico In monte stantes chrismatis, Cum matre clara Virgine, Jesu videbant gloriam. Quos alloquentes angeli, Quid astra stantes cernitis? Salvator hic est, inquiunt, Jesus triumpho nobili. Sicque venturum asserunt, Quemadmodum hunc viderunt Summa polorum culmina Scandere Jesum splendida. Da nobis illuc sedula Devotione tendere, Quo te sedere cum Patre In arce regni credimus. Tu esto nostrum gaudium, Qui es futurus praemium; Sit nostra in te gloria Per cuncta, semper saecula. Gloria tibi, Domine, Qui scandis supra sidera, Cum Patre et sancto Spiritu, In sempiterna saecula. FERIA II. PENTECOSTES. AD COMPLETORIUM. Laudes Deo devotas Dulci voce ac sonora Plebs resultet Catholica. Spiritus sancti gratia Apostolis die hodierna In igneis linguis est effusa. Paracliti praesentia Emundet nos a peccati macula Pura sibi aptans habitacula, Charismatum et munera Pectoribus nostris pius infundat, Vita nostra ei ut complaceat Per saeculorum saecula. Conclamemus alleluia, Sit Deo laus, potestas, Honor, virtus, et gloria. IN FESTO SS. APOSTOLORUM PETRI ET PAULI. AD PRIMAS VESPERAS. Felix per omnes festum mundi cardines Apostolorum praepollet alacriter Petri beati, Pauli sacratissimi, Quos Christus almo consecravit sanguine, Ecclesiarum deputavit principes. Hi sunt olivae duae coram Domino, Et candelabra luce radiantia, Praeclara coeli duo luminaria, Fortia solvunt peccatorum vincula, Portas Olympi reserunt fidelibus. Habent supernas potestatem claudere Sermone sedes, pandere splendentia Limina poli super alta sidera, Linguae eorum claves coeli factae sunt, Larvas repellunt ultra mundi limitem. Petrus beatus catenarum laqueos Christo jubente rupit mirabiliter Custos ovilis, et doctor Ecclesiae, Pastorque gregis, conservator ovium, Arcet luporum truculentam rabiem. Quodcumque vinclis super terram strinxerit Erit in astris religatum fortiter; Et quod resolvit in terris arbitrio Erit solutum super coeli radium; In fine mundi judex erit saeculi. Non impar Paulus huic, doctor gentium, Electionis templum sacratissimum, In morte compar, in corona particeps, Ambo lucernae et decus ecclesiae In orbe claro coruscant vibramine. O Roma felix, quae tuorum principum Es purpurata pretioso sanguine, Excellis omnem mundi pulchritudinem, Non laude tua sed sanctorum meritis, Quos cruentatis jugulasti gladiis. Vos ergo modo gloriosi martyres, Petre beate, Paule mundi lilium, Coelestis aulae triumphales milites, Precibus almis vestris nos ab omnibus Munite malis, ferte super aethera. Gloria Deo per immensa saecula; Sit tibi Nate decus et imperium, Honor, potestas, sanctoque Spiritui; Sit Trinitati salus individuae Per infinita saeculorum saecula. IN FESTO S. MARIAE MAGDALENAE. AD VESPERAS. Lauda, mater Ecclesia, Lauda Christi clementiam Qui septem purgat vitia Per septiformem gratiam. Maria soror Lazari, Quae tot commisit crimina, Ab ipsa fauce tartari Redit ad vitae limina. Aegra currit ad medicum Vas ferens aromaticum, Ita morbo multiplici Verbo curatur medici. Contriti cordis unctio, Cum lachrymarum fluvio, Et pietatis actio Ream solvit a vitio. Post fluxae carnis scandala, Fit ex lebete phiala, In vas translata gloriae De vase contumeliae. Surgentem cum victoria Jesum vidit ab inferis, Prima meretur gaudia Quae plus audebat caeteris. Uni Deo sit gloria Pro multiformi gratia, Qui culpas et supplicia Remittit et dat praemia. AD LAUDES. Aeterni Patris Unice, Nos pio vultu respice, Qui Magdalenam hodie Vocas ad thronum gloriae. In thesauro recondita Regis est drachma perdita, Gemmaque lucet inclyta Ex luto luci reddita. Jesu dulce refugium, Spes una poenitentium, Per peccatricis meritum Peccati solve debitum. Nos vitiorum stimuli Jugi vexant instantia, Et blandimentis saeculi Corrumpunt lenocinia.[6] Uni Deo sit gloria Pro multiformi gratia, Qui culpas et supplicia Remittit, et dat praemia. ---------- [6] Libet, nec licet libere Tibi pro voto psallere, Dum mens aegra sub miserae Carnis gemiscit onere. Pia mater et humilis, Naturae memor fragilis, Nos rege tuis precibus In hujus vitae fluctibus. PROSAE E MISSALI PARISIENSI. PROSAE E MISSALI PARISIENSI. IN EPIPHANIA DOMINI. Ad Jesum accurrite, Corda vestra subdite Regi novo gentium. Stella Christum praedicat, Intus fides indicat Redemptorem omnium. Huc afferte munera Voluntate libera, Sed munera cordium, Haec erit gratissima Salvatori victima, Mentis sacrificium. Aurum offert caritas, Et myrrham austeritas, Et thus desiderium. Auro rex agnoscitur, Homo myrrha, colitur Thure Deus gentium. Judaea, gaudentibus Non invide gentibus Retectum mysterium. Post custodes ovium Se Magi fidelium Jungunt in consortium. Qui Judaeos advocat Christus, gentes convocat In unum tugurium. Bethleem fit hodie Totius Ecclesiae Nascentis exordium. Regnet Christus cordibus, Et victis rebellibus Proferat imperium. IN PRAESENTATIONE DOMINI. Ave plena gratia, Cujus inter brachia Se litat Deo Deus. Fac me templum visere Tibi fas occurrere, Amor, O Jesu, meus. Est in templo Dominus, Angeli stant cominus; Nil in coelis amplius. Habet Deus hominem, Et parentem Virginem, Coelo templum ditius. Spirant sacra gaudium; Mane sacrificium Plausus inter redditur. Vespertinum fletibus, Et amaris questibus In cruce miscebitur. Haec jam est oblatio Cujus omnes pretio Deo restituimur. Jam non nobis dediti, Tibi, Deus, subditi, Vivimus et morimur. Nunc dimitte famulos: Nil tenet hic oculos; Da te palam cernere. Si jubes hic vivere, Da cum Jesu crescere, Da per hunc resurgere. IN DIE SANCTO PASCHAE. Victimae Paschali Laudes immolent Christiani: Agnus redemit oves; Christus innocens Patri reconciliavit peccatores. Mors et vita duello conflixere mirando: dux vitae mortuus, regnat vivus. Dic nobis, Maria, Quid vidisti in via? Sepulchrum Christi viventis, Et gloriam vidi resurgentis. Angelicos testes, Sudarium, et vestes. Surrexit Christus, spes mea; praecedit vos in Galilaeam. Scimus Christum surrexisse a mortuis vere: Tu nobis victor Rex miserere. IN ASCENSIONE DOMINI. Solemnis haec festivitas Novum instaurat gaudium, Qua perennis felicitas Proponitur in praemium. Christus scandens in aethera Mortis fregit potentiam; Sedens Patris in dextera Jugem parat laetitiam. Dies per multos saepius Suis vivus apparuit; Et comitum cor durius Mitis magister arguit. Suos per gentes imperat Ferre salutis nuntium, Sed non prius quam afferat Dei virtus auxilium. Discipulis mirantibus Coelo triumphans redditur, Et subductus aspectibus Nube clara suscipitur. Qui penetravit inferas Domos Redemptor pacifer, Se fert in sedes superas Mundi supremus arbiter. Ab ascendente ducitur Regnatura captivitas: Palma victis asseritur, Mortuis immortalitas. Ut ascendit sic veniet Sedens in nubis solio; Poena malos afficiet Judex bonosque praemio. Patri monstrat assidue Quam dura tulit vulnera: Et sic pacis perpetuae Nobis exorat foedera. Nunc animis accipite Paratum coelo praemium, Ut membrorum cum capite Arctius sit consortium. Quos hic orphanos deseris, Jesu, respice coelitus; Mitte nobis e superis Promissa dona Spiritus. Tibi devotis mentibus Per te lucescat veritas, Per te succensis cordibus Divina flagret caritas. IN DIE SANCTO PENTECOSTES[7]. Veni Sancte Spiritus, Et emitte coelitus Lucis tuae radium. Veni Pater pauperum, Veni dator munerum, Veni lumen cordium. Consolator optime, Dulcis hospes animae, Dulce refrigerium. In labore requies, In aestu temperies, In fletu solatium. O lux beatissima, Reple cordis intima Tuorum fidelium. Sine tuo numine, Nihil est in homine, Nihil est innoxium. Lava quod est sordidum, Riga quod est aridum, Sana quod est saucium. Flecte quod est rigidum, Fove quod est frigidum, Rege quod est devium. Da tuis fidelibus In te confidentibus Sacrum septenarium. Da virtutis meritum, Da salutis exitum, Da perenne gaudium. ---------- [7]Habetur et in Rom. IN FESTO S. SACRAMENTI[8]. Lauda Sion Salvatorem, Lauda ducem et pastorem In hymnis et canticis, Quantum potes tantum aude Quia major omni laude, Nec laudare sufficis. Laudis thema specialis, Panis vivus et vitalis Hodie proponitur. Quem in sacrae mensa coenae Turbae fratrum duodenae Datum non ambigitur. Sit laus plena, sit sonora, Sit jucunda, sit decora Mentis jubilatio. Dies enim solemnis agitur, In qua mensae prima recolitur Hujus institutio. In hac mensa novi regis Novum Pascha novae legis Phase vetus terminat. Vetustatem novitas, Umbram fugat veritas, Noctem lux eliminat. Quod in coena Christus gessit, Faciendum hoc expressit In sui memoriam. Docti sacris institutis, Panem, vinum, in salutis Consecramus hostiam. Dogma datur Christianis, Quod in carnem transit panis, Et vinum in sanguinem. Quod non capis, quod non vides, Animosa firmat fides, Praeter rerum ordinem. Sub diversis speciebus, Signis tantum, et non rebus, Latent res eximiae: Caro cibus, sanguis potus; Manet tamen Christus totus Sub utraque specie. A sumente non concisus, Non confractus, non divisus, Integer accipitur. Sumit unus, sumunt mille; Quantum isti tantum ille, Nec sumptus consumitur. Sumunt boni sumunt mali, Sorte tamen inaequali Vitae vel interitus. Mors est malis, vita bonis; Vide paris sumptionis Quam sit dispar exitus. Fracto demum sacramento, Ne vacilles, sed memento Tantum esse sub fragmento Quantum toto tegitur. Nulla rei fit scissura; Signi tantum fit fractura, Quae nec status, nec statura Signati minuitur. Ecce panis angelorum, Factus cibus viatorum, Vere panis filiorum, Non mittendus canibus. In figuris praesignatur, Cum Isaac immolatur: Agnus Paschae deputatur, Datur manna patribus. Bone pastor, panis vere, Jesu, nostri miserere; Tu nos pasce, nos tuere, Tu nos bona fac videre In terra viventium. Tu, qui cuncta scis et vales, Qui nos pascis hic mortales, Tuos ibi commensales, Cohaeredes et sodales Fac sanctorum civium. ---------- [8]Habetur et in Rom. IN ANNUNCIATIONE DOMINI. Humani generis Cessent suspiria; Beata miseris Affert hic nuntia Dies mortalibus. Unius scelere Cuncti cecidimus; Lapsos erigere Venit Altissimus De coeli sedibus. Delectae Virgini Quae Deum pariat, Angelus Domini Salutis nuntiat Nostrae mysterium. O beatissima Prae mulieribus, Virgo castissima, Deum visceribus Suscipe filium. Virtute Spiritus In sinu Virginis, Innocens penitus A labe criminis Caro compingitur. Per hanc infantibus Lactescit teneris Ille qui mentibus Panis a superis In coelis editur. Quod sine tempore De Patre nascitur, Mortali corpore Verbum induitur, Ut salvet hominem. Corpus hoc offeret In sacrificium; Servos ut liberet, Totum in pretium Effundet sanguinem. Errabam devius Exul a patria, Semitae nescius Ad vera gaudia Per quam regrediar. In mea Dominus Venit exilia, Viaeque terminus Ipse fit, et via; Tutus hac gradiar. O Veritas latens Sub velo corporis, Sed oculis patens Mundati pectoris, Tu nos illumina. Et tu pro miseris Supplica numini, Quae te dum asseris Ancillam Domini, Fis mundi domina. IN FESTO SS. DIONYSII EPISCOPI, RUSTICI, ET ELEUTHERII MARTYRUM. Exultet Ecclesia, Dum triumphat Gallia Patre Dionysio. Exultet uberius Felici Parisius Illustris martyrio. Dies festus agitur Quo trium recolitur Martyrum victoria: Quorum patrocinio Tota gaudet regio, Regni stat potentia. Juxta patrem positi Bellatores inclyti, Digni sunt memoria. Sed illum praecipue Recolit assidue Regalis Ecclesia. Hic a summo praesule Directus in Galliam, Non gentis incredulae Veretur insaniam. Gallorum apostolus Venerat Lutetiam, Quam tenebat subdolus Hostis velut propriam. Hic constructo Christi templo, Verbo docet et exemplo, Coruscat miraculis. Turba credit, error cedit, Fides crescit, et clarescit Nomen tanti praesulis. His auditis fit insanus Imperator inhumanus, Mittitque Sisinnium, Qui pastorem animarum, Fide, vita, signis clarum, Trahat ad supplicium. Infliguntur coeni poenae, Flagra, carcer, et catenae, Invicta sed constantia Tormenta vincit omnia: Recordatus emensorum Fortis athleta laborum, Per nova gaudens praelia Aeterna quaerit praemia. Immolati vir beatus Agni carne saginatus, Et praesenti roboratus Ad certamen numine; Quam sermone praedicavit, Mille signis quam probavit, Hanc signare festinavit, Fuso fidem sanguine. Prodit martyr conflicturus, Sub securi stat securus, Ferit lictor, Sicque victor Consummatur gladio. Administri qui sacrorum Consortes fiunt laborum, Consecrantur, Coronantur, Uno tres martyrio. Tam praeclara passio Repleat nos gaudio. IN FESTO OMNIUM SANCTORUM. Sponsa Christi quae per orbem Militas Ecclesia, Prome cantus, et sacratos Dic triumphos coelitum. Haec dies cunctis dicata, Mixta coeli gaudiis: Laeta currat, et solemni Personet melodia. Laureatum ducit agmen Juncta Mater Filio, Sola quae partu pudorem Virgo nunquam perdidit. Mox sequuntur angelorum Administri spiritus, Siderumque conditori Mille laudes concinunt. His Joannes, vate major, Praeco Christi praevius, Patriarchae cum prophetis, Accinunt dulci melo. Principes sacri senatus, Orbis almi judices, Sedibus celsis sublimes Facta pendunt omnium. Prodigi vitae cruore Purpurati martyres, Auspicati morte vitam, Pace gaudent perpeti. Turba sacra confitentum, Cum Levitis praesules, Saeculi luxu rejecto, Perfruuntur gloria. Pompa nuptialis, Agno Consecratae virgines, Liliis rosisque sponsum Aemulantur prosequi. Omnibus sors haec beata, Gloriam Deo dare, Et potentem confiteri, Terque sanctum dicere. Coelites, o vos beati, Quos Deus felicitat, Supplicum votis adeste Et favete singuli. Hausta fonte liberali Dona, terris fundite: Pace nostris in diebus Obtinete perfrui. Ut Deo cum sanctitate Serviamus subditi, Gloriae post hac futuri Quam tenetis compotes. IN MISSA DEFUNCTORUM. Dies irae, dies illa Solvet saeclum in favilla, Teste David cum Sibylla. Quantus tremor est futurus Quando judex est venturus, Cuncta stricte discussurus! Tuba mirum spargens sonum Per sepulcra regionum, Coget omnes ante thronum. Mors stupebit et natura Cum resurget creatura Judicanti responsura. Liber scriptus proferetur, In quo totum continetur, Unde mundus judicetur. Judex ergo cum sedebit, Quidquid latet apparebit, Nil inultum remanebit. Quid sum miser tunc dicturus? Quem patronum rogaturus? Cum vix justus sit securus. Rex tremendae majestatis, Qui salvandos salvas gratis, Salve me, fons pietatis. Recordare, Jesu pie, Quod sum causa tuae viae, Ne me perdas illa die. Quaerens me, sedisti lassus; Redemisti crucem passus: Tantus labor non sit cassus. Juste judex ultionis, Donum fac remissionis Ante diem rationis. Ingemisco tanquam reus, Culpa rubet vultus meus; Supplicanti parce, Deus. Peccatricem absolvisti, Et latronem exaudisti; Mihi quoque spem dedisti. Preces meae non sunt dignae, Sed tu bonus fac benigne Ne perenni cremer igne. Inter oves locum praesta; Et ab haedis me sequestra, Statuens in parte dextra. Confutatis maledictis, Flammis acribus addictis, Voca me cum benedictis. Oro supplex et acclinis, Cor contritam quasi cinis, Gere curam mei finis. Lacrymosa dies illa, Qua resurget ex favilla Judicandus homo reus, Huic ergo parce, Deus. Pie Jesu Domine, Dona eis requiem. IN DOMINICA IN PALMIS[9]. Gloria, laus, et honor tibi sit rex Christe redemptor: Cui puerile decus prompsit Hosanna pium. Israel es tu Rex, Davidis et inclyta proles: Nomine qui Domini rex benedicte venis. Gloria, &c. Coetus in excelsis te laudat coelicus omnis, Et mortalis homo, et cuncta creata simul. Gloria, &c. Plebs Hebraea tibi cum palmis obvia venit: Cum prece, voto, hymnis, adsumus ecce tibi. Gloria, &c. Hi tibi passuro solvebant munia laudis: Nos tibi regnanti pangimus ecce melos. Gloria, &c. Hi placuere tibi, placeat devotio nostra: Rex bone, rex clemens, cui bona cuncta placent. Gloria, &c. ---------- [9]Hymnus e Missali Romano. MISSA DE SEPTEM DOLORIBUS B. M. VIRGINIS. Stabat Mater dolorosa, Juxta crucem lacrymosa, Dum pendebat Filius; Cujus animam gementem, Contristantem et dolentem, Pertransivit gladius. O quam tristis et afflicta Fuit illa benedicta Mater Unigeniti, Quae moerebat et dolebat Et tremebat, cum videbat Nati poenas inclyti. Quis est homo qui non fleret, Christi matrem si videret In tanto supplicio: Quis posset non contristari Piam matrem contemplari, Dolentem cum Filio! Pro peccatis suae gentis, Vidit Jesum in tormentis, Et flagellis subditum: Vidit suum dulcem natum Morientem, desolatum, Dum emisit spiritum. Eia Mater, fons amoris, Me sentire vim doloris, Fac ut tecum lugeam Fac ut ardeat cor meum In amando Christum Deum, Ut sibi complaceam. Sancta Mater, istud agas, Crucifixi fige plagas Cordi meo valide: Tui nati vulnerati, Jam dignati pro me pati, Poenas mecum divide. Fac me vere tecum flere, Crucifixo condolere, Donec ego vixero: Juxta crucem tecum stare, Te libenter sociare In planctu desidero. Virgo virginum praeclara, Mihi jam non sis amara, Fac me tecum plangere; Fac ut portem Christi mortem, Passionis ejus sortem Et plagas recolere. Fac me plagis vulnerari, Cruce hac inebriari, Ob amorem Filii. Inflammatus et accensus Per te, Virgo, sim defensus In die judicii. Fac me cruce custodiri, Morte Christi praemuniri, Confoveri gratia. Quando corpus morietur, Fac ut animae donetur, Paradisi gloria. PROSAE E PROCESSIONALI EBORACENSI. PROSAE E PROCESSIONALI EBORACENSI. IN DIE PASCHAE. Salve festa dies, toto venerabilis aevo, Quae Deus infernum vicit et astra tenet. Salve, &c. Ecce renascentis testatur gratia mundi Omnia cum Domino dona redisse suo. Salve, &c. Tempora florigero rutilant distincta sereno Et majore poli lumine porta patet. Salve, &c. Altius ignivomum solem coeli orbita ducit, Qui vagus Oceani exit et intrat aquas. Salve, &c. Jamque triumphanti post tristia tartara Christo Undique fronde nemus, gramina flore favent. Salve, &c. Legibus inferni oppressis super astra meantem Laudent rite Deum lux, polus, astra, fretum. Salve, &c. Qui crucifixus erat Deus ecce per omnia regnat, Dantque Creatori cuncta creata preces. Salve, &c. Nobilitas anni, mensium decus, alme dierum, Horarum splendor, scrupula cuncta patent. Salve, &c. Christe salus rerum, bone conditor atque redemptor, Unica progenies ex Deitate patris. Salve, &c. Qui genus humanum cernens mersisse profundo, Ut hominem eriperes, es quoque factus homo. Salve, &c. IN ASCENSIONE DOMINI. Salve festa dies, toto venerabilis aevo, Qua Deus ad coelos scandit et astra tenet, Salve, &c. Qui paucis postquam surrexerat ipse diebus Pectora confirmans, discipulos solidas. Salve, &c. Atque potestatem laxandi crimina praestans, Discipulos pariter posse ligare dedit. Salve, &c. Ite meum nomen per totum gentibus orbem, Dicite credentibus notificare Deum. Salve, &c. Et qui crediderit, et quem baptismatis unda Tinxerit in Christi nomine, salvus erit. Salve, &c. Quem mittam vobis, vos spiritus ille docebit In linguis variis omnia posse loqui. Salve, &c. Post modicum veniet qui suggerit omnia vobis, Et visurus eum vado parare locum. Salve, &c. Hoc cum dixisset cunctis cernentibus illum Nubes suscepit [eum] dum super astra meat[10]. Salve, &c. ---------- [10]Delenda esse videtur vox _eum_. IN DIE PENTECOSTES. Salve festa dies, toto venerabilis aevo, Qua Deus de coelo gratia fulsit humo. Salve, &c. Spiritus ecce Deus privatoque quo ejus Ignis adest specie discipulis hodie. Salve, &c. Mentibus humanis infudit opes deitatis, A Patre procedens mystica dona ferens. Salve, &c. Non cessat variis Christi magnalia linguis Plebs benedicta loquens gentibus omnigenis. Salve, &c. Laus tibi, vitae pneuma sacrum, fons, lux animarum, Omnia vivificans semper et irradians. Salve, &c. Pax, Deus, omne bonum, dulcis concordia morum, Reple corda tuo munere mellifluo. Salve, &c. Poscimus, omnipotens, mare, terras, sidera replens, Nos tibi purifica, protege, vivifica. Salve, &c.[11] Nostra pie tangat seraphin carbunculus ora, Ut mens perpetuo flagret amore tuo. Salve, &c. ---------- [11] Intima Domine ad praegustatae sophiae Qua redolet Cherubin praedictus ordo Dei. IN FESTO CORPORIS CHRISTI. Salve festa dies, toto venerabilis aevo, Qua Deus Ecclesiam dicat honore suam. Salve, &c. Ecce dies laeta, post tristia tartara spreta, Gratia succedit, perdita vita redit. Salve, &c. Hoc corpus Christi, salvans de funere tristi, Manna figuravit, litera prisca canit. Salve, &c. Hoc verbum Patris coeli formator et orbis Cum Patre cuncta creat et deitate beat. Salve, &c. Angelis est panis summa refecto sacris, Sed sensu vanis nil valet iste panis. Salve, &c. Hoc corpus verum firmans primordia rerum, Infera confregit atque redempta regit. Salve, &c. Laudem complacuit, carnem sine semine sumpsit, Virginis et matris viscera sacra replet. Salve, &c. In coena residens, corpus cum sanguine sumens, Discipulos pavit, mystica dona dedit. Salve, &c. Intactae matris natus, sapientia Patris, Constat in altari victima vera Dei. Salve, &c. In cruce regnavit, moriens mortem superavit, Et mundi maculas sanguis et unda lavit. Salve, &c. Palmas extendit, vitam pro morte rependit, Post triduum surgens, corpus ad alta vehens. Salve, &c. Perpetuam requiem tu fons et origo bonorum, Hunc servando chorum da sine nocte diem. Salve, &c. IN DEDICATIONE ECCLESIAE. Salve festa dies, toto venerabilis aevo, Qua sponso sponsa jungitur Ecclesia. Salve, &c. Haec est aula Dei, pacis locus et requiei, Hic et eunt inopes ad Salomonis opes. Salve, &c. Filius ille David qui nos sibi consociavit, Hac in matre domo et Deus est et homo. Salve, &c. Copula coelestis vos spiritualiter estis, Si servando fidem esse velitis idem. Salve, &c. Urbs nova Hierusalem descendens spiritualem Attulit ornatum lucis ab arce datum. Salve, &c. Hinc fidei fructum sacro baptismate ductum Dat Rex justitiae coelitus Ecclesiae. Salve, &c. Firma David turris, huc si pede perpete curris, Invenies in ea pignora siderea. Salve, &c. Haec est arca Dei credentibus auxiliatrix, Quae vehit ad portum quos vehit unda maris. Salve, &c. HYMNUS IN VIGILIA PASCHAE, E Processionali Eboracensi. Inventor rutili Dux bone luminis, Qui certis vicibus tempora dividis, Merso sole chaos ingruit horridum, Lumen redde tuis Christe fidelibus. Inventor rutili, &c. Quamvis innumero sidere regiam Lunarique polum lampade pinxeris, Incussu silicis lumina nos tamen Monstrans saxigeno semine quaerere. Inventor, &c. Tu lux vera oculis, lux quoque sensibus, Intus tu speculum, tu speculum [et] fons Lumen quod famulus offero suscipe, Tinctum pacifici chrismatis unguine. Inventor, &c. Per Christum genitum summe Pater tuum, In quo visibilis stat tibi gloria, Quo noster Dominus qui tuus unicus Spirat de Patrio corde Paraclitum. Inventor, &c. Per quem splendor, honor, laus, sapientia, Majestas, bonitas, et pietas tua Regnum continuat numine triplici Texens perpetue saecula saeculis. INDEX. Pars I. Adeste, Coelitum chori 78 Adeste, sanctae conjuges 204 Ad nuptias Agni Pater 203 Adoro te devote, latens Deitas 103 Ad prima verba Virginis 134 Adsis, superne Spiritus 96 Ad templa nos rursus vocat 2 Ardet Deo quae Femina 205 Audi, benigne Conditor 66 Audimur: almo Spiritus 93 Aurora lucis dum novae 79 Christe, decreto Patris institutus 180 Christe, Pastorum caput atque princeps 179 Christe, prolapsi reparator orbis 123 Christe, qui sedes Olympo 155 Christi martyribus debita nos decet 176 Christi perennes nuntii 170 Christus tenebris obsitam 58 Clamantis ecce vox sonans 52 Coelestis Ales nuntiat 114 Coelestis aulae principes 168 Coelestis aula panditur 199 Coelestis, O Jerusalem 160 Coelo datur quiescere 121 Coelo quos eadem gloria consecrat 161 Custodes hominum psallimus Angelos 157 Da, Christe, nos tecum mori 80 Debilis cessent elementa legis 44 Dei canamus gloriam 8 Descende coelo: te Michael vocat 156 Die dierum principe 1 Dignas quis, O Deus, tibi 17 Divine, crescebas, Puer 57 Doxologiae 211-216 Dum, Christe, confixus cruci 74 Dum morte victor obruta 116 Dum spargit aram sanguine 76 Ecce, saltantis pretium puellae 146 Ecce sedes his Tonantis 209 Emergit undis, et Deo 54 Exiit cunis pretiosus infans 124 Ex quo, salus mortalium 172 Fac, Christe, nostri gratia 56 Fando quis audivit, Dei 71 Felices nemorum pangimus incolas 189 Felix dies mortalibus 86 Felix dies, quam proprio 45 Felix morte tua, qui cruciatibus 174 Flagrans amore, perditos 148 Fortes cadendo Martyres 177 Forti tegente brachio 81 Fumant Sabaeis templa vaporibus 110 Grates, peracto jam die 7 Haec illa solemnis dies 113 Hoc, jussa quondam rumpimus 140 Horres superbos, nec tuam 16 Huc vos o miseri: surda relinquite 50 Hymnis dum resonat curia Coelitum 162 Iisdem creati fluctibus 16 Illaesa, te, puerpera 77 Impune Vati non erit: impotens 145 Infans pulsa recens matris ab ubere 164 In noctis umbra desides 29 Instantis adventum Dei 26 Inter sulphurei fulgura turbinis 92 Intrante Christo Bethanicam domum 150 Jactamur heu quot fluctibus 10 Jam desinant suspiria 32 Jam lucis orto sidere 3 Jam nil Hebraeis, Gentium plebs, invide 129 Jam non te lacerant carnificum manus 175 Jam nunc, quae numeras tot tibi vindices 184 Jam sanctius moves opus 19 Jam satis fluxit cruor hostiarum 187 Jam solis excelsum jubar 5 Jesu, dulcedo cordium 142 Jesu, nostra redemptio 85 Jesu, Redemptor omnium 33 Jesu, Redemptor seculi 82 Jesu, Sacerdotum decus 181 Jordanis oras praevia 27 Jubes: et, in praeceps aquis 11 Jussu tyranni pro fide 120 Labente jam solis rota 5 Laetis terra sonet plausibus: huic Dei 152 Lignum crucis mirabile 154 Linquunt tecta Magi principis urbis 49 Lugete, pacis angeli 21, 69 Maria sacro saucia vulnere 137 Miramur, O Deus, tuae 14 Miris probat sese modis 37 Missum Redemptorem polo 31 Molles in agnos ceu lupus 43 Montes, superbum verticem 133 Mortale, coelo tolle, genus, caput 153 Mundi salus qui nasceris 30 Nil laudibus nostris eges 9 Nobis Olympo redditus 88 Non abluunt lymphae Deum 53 Non parta solo sanguine 194 Non vana dilectum gregem 201 Noxium Christus simul introivit 46 Nunc suis tandem novus e latebris 125 O Christe, qui noster poli 89 O fons amoris, Spiritus 4 O fortis, O clemens Deus 18 O jam beata, quae suo 206 O luce quae tua lates 99 O luce qui mortalibus 6 Omnibus manat cruor ecce venis 147 Opprobriis, Jesu, satur 73 O pulchras acies, castraque fortia 190 Opus peregisti tuum 83 O quam juvat fratres, Deus 13 O qui tuo, dux Martyrum 35 O qui perpetuus nos monitor doces 183 Orbe nunc toto celebrentur ambo 128 O Sacerdotum veneranda jura 188 O sancte Sanctorum Deus 165 O splendor aeterni Patris 67 O virgo, pectus cui sacrum 202 O vos cum citharis dulce sonantibus 196 Panditur saxo tumulus remoto 150 Pange, lingua, gloriosi 102 Pastore percusso, minas 106 Patris aeterni Soboles coaeva 207 Petrum, tyranne, quid catenis obruis 139 Plagis Magistri saucia 136 Praedicta Christi mors adest 117 Procul maligni cedite spiritus 135 Prome vocem, mens, canoram 68 Promissa, tellus, concipe gaudia 84 Promittis, et servas datam 15 Pugnate, Christi milites 159 Pulsum supernis sedibus 115 Qua lapsu tacito stella loquacibus 51 Quae gloriosum tanta coelis evocat 108 Quae stella sole pulchrior 48 Quae te pro populi criminibus nova 70 Quam, Christe, signasti viam 178 Quam nos potenter allicis 141 Quam pulchre graditur filia Principis 163 Quantis micas honoribus 186 Quem misit in terras Deus 169 Quem nox, quem tenebrae, densaque nubila 40 Qui Christiano gloriantur nomine 138 Quid moras nectis? Domino jubenti 126 Quid obstinata pectora 36 Quid sacram, Virgo, generosa Martyr 200 Quid tu, relictis urbibus 192 Qui nos creas solus, Pater 61 Qui sacris hodie sistitur aris 111 Quis ille, sylvis e penetralibus 144 Qui te Deus, sub intimo 195 Quod carne Christum, Virgo, paris, vocant 143 Quod lex adumbravit vetus 64 Quo sanctus ardor te rapit 132 Quos in hostes, Saule, tendis 107 Quos junxit unus, vita dum mansit, labor 127 Quo vos Magistri gloria, quo salus 95 Rebus creatis nil egens 60 Redditum luci, Domino vocante 149 Regnator orbis summus et arbiter 158 Regnis paternis debitus 118 Rerum Creator omnium 23 Sacris solemniis juncta sint gaudia 100 Salvete, flores Martyrum 42 Sat, Paule, sat terris datum 131 Sensus quis horror percutit 87 Sinae sub alto vertice 171 Sit qui rite canat te modo virginem 41 Solemne nos jejunii 65 Statuta decreto Dei 28 Stupete, gentes; fit Deus hostia 112 Sublime Numen, ter potens, ter maximum 98 Summi pusillus grex Patris 193 Supreme motor cordium 24 Supreme, quales, Arbiter 167 Supreme Rector coelitum 90 Tandem laborum, gloriosi principes 130 Tandem peractis, O Deus 22 Te laeta, mundi Conditor 59 Templi sacratus pande, Sion, fores 109 Te principem summo, Deus 12 Ter sancte, ter potens Deus 97 Tu quem prae reliquis Christus amaverat 38 Ultricibus nos undique 20 Urbem Romuleam quis furor incitat 119 Urbs beata, vera pacis 208 Ut sol decoro sidere 105 Veni, Creator Spiritus 94 Veni, superne Spiritus 91 Verbum quod ante secula 55 Verbum supernum prodiens 101 Vexilla Regis prodeunt 75 Victis sibi cognomina 47 Virginum robur, Deus, atque custos 198 Vos ante Christi tempora 63 Vos O virginei cum citharis chori 197 Vos succensa Deo splendida lumina 185 INDEX. PARS II. Adam vetus quod polluit 352 Ad Jesum accurate 363 Ad regias Agni dapes 261 Aestimavit ortolanum 333 Aeterna coeli gloria Ambrosii. 240 Aeterna Christi munera Ambrosii. 291 Aeterne rerum Conditor Ambrosii. 221 Aeternae Rex altissime Gregorii. 266 Aeterni Patris Unice 359 Agnoscat omne saeculum 350 Ales diei nuntius Prudentii. 231 Alma chorus Domini nunc pangat nomina summi 323 Alto ex Olympi vertice 305 Angulare fundamentum 326 Antra deserti teneris sub annis Pauli Diaconi. 283 Annue Christe saeculorum Domine 325 A Patre Unigenitus 312 A solis ortus cardine Sedulii. 249 Audi, benigne Conditor Ambrosii, Prudentii, v. Gregorii. 254 Audit tyrannus anxius Prudentii. 250 Aurora coelum purpurat 264 Aurora jam spargit polum Ambrosii. 243 Aurora lucis rutilat Ambrosii. 320 Ave plena gratia 364 Beata nobis gaudia Hilarii. 271 Chorus novae Hierusalem 319 Christe sanctorum decus angelorum 290 Christe qui lux es et dies 313 Christe Redemptor omnium Ambrosii. 344 Christi miles gloriosus 328 Christo profusum sanguinem 296 Clarum decus jejunii 316 Coeli Deus sanctissime Ambrosii? 235 Coelestis urbs Jerusalem 304 Coelestis formam gloriae 337 Collaudemus Magdalenae 332 Consors Paterni luminis Ambrosii. 231 Corde natus ex parentis 349 Creator alme siderum 245 Crudelis Herodes, Deum 252 Cultor Dei memento 317 Decora lux aeternitatis auream 284 Deus, tuorum militum Ambrosii. 294 Dies irae, dies illa 379 Ecce jam noctis tenuatur umbra Gregorii. 222 Ecce tempus idoneum 315 Egregie doctor Paule, mores instrue Elpidis. 280 En clara vox redarguit 247 En noctis medium, surgite propere 308 Ex more docti mystico Ambrosii. 255 Exultet Ecclesia 375 Felix per omnes festum mundi cardines 356 Festum Matris gloriosae 329 Fortem virili pectore Sylvii. 302 Gloria, laus, et honor tibi sit rex Christe Redemptor 382 Hominis superne Conditor 241 Humani generis 373 Hymnum canamus gloriae 354 Immense coeli Conditor Ambrosii. 230 Inventor rutili Dux bone luminis 393 Iste confessor Domini, colentes 298 Jam Christus astra ascenderat Ambrosii. 269 Jam lucis orto sidere Ambrosii. 223 Jam sol recedit igneus 243 Jam ter quaternis trahitur 353 Jesu corona celsior Ambrosii. 300 Jesu, corona Virginum Ambrosii., vel Gregorii. 301 Jesu, decus angelicum 279 Jesu, dulcis memoria 277 Jesu, nostra redemptio Ambrosii. 322 Jesu, quadragenariae 316 Jesu, Redemptor omnium 248 Jesu, Redemptor omnium 299 Jesu, Rex admirabilis 278 Jesu, salvator saeculi 321 Jesu, salvator saeculi 343 Laetabundus 340 Lauda, mater Ecclesia 358 Lauda Sion Salvatorem 370 Laudes Deo devotas 355 Lucis Creator optime Gregorii. 226 Lustra sex qui jam peregit Ambrosii? sed vid. Hymn. Pange lingua, 260 Lux alma Jesu mentium 288 Lux ecce surgit aurea Prudentii. 237 Magnae Deus potentiae Ambrosii? 238 Maria castis osculis 286 Maria ventre concepit 351 Miris modis repente liber, ferrea 286 Mundi salus affutura 330 Nocte surgentes vigilemus omnes Gregorii. 220 Nox atra rerum contegit Ambrosii. 236 Nox, et tenebrae, et nubila Prudentii. 234 Nunc sancte nobis Spiritus Ambrosii. 224 Nuntius celso veniens olympo 282 O gloriosa virginum 307 O Maria noli flere 335 O nata lux de lumine 339 O nimis felix meritique celsi Pauli Diaconi. 283 O Pater sancte mitis atque pie 324 O sator rerum, reparator aevi 338 O sol salutis, intimis 256 O sola magnarum urbium Prudentii. 253 Pange lingua gloriosi lauream Fortunati. 258 Pange lingua gloriosi corporis S. T. Aquinatis. 273 Paschale mundo gaudium 293 Pater superni luminis Bellarmini. 285 Primo die, quo Trinitas 219 Praesepe poni pertulit 352 Quem terra, pontus, sidera Fortunati. 306 Quicumque Christum quaeritis Prudentii, v. Bernardi. 287 Quodcumque in orbe nexibus revinxeris Elpidis. 280 Rector potens, verax Deus Ambrosii. 225 Rerum Creator optime Ambrosii. 233 Rerum Deus tenax vigor Ambrosii. 225 Rex gloriose martyrum Gregorii. 295 Rex sempiterne coelitum 263 Sacris solemniis juncta sint gaudia S. T. Aquinatis. 274 Salvator mundi, Domine 327 Salve festa dies, toto venerabilis aevo 387, 388, 389, 391, 392 Salvete flores martyrum Prudentii. 251 Salutis humanae Sator 265 Sanctorum meritis inclyta gaudia 297 Solemnis haec festivitas 366 Somno refectis artubus Ambrosii. 227 Splendor Paternae gloriae Ambrosii. 228 Sponsa Christi quae per orbem 377 Stabat Mater dolorosa Jac. De Benedictis. 383 Summae Parens clementiae Ambrosii. 242 Summae parens clementiae 272 Te, Joseph, celebrent agmina coelitum 281 Telluris alme Conditor Ambrosii. 232 Te lucis ante terminum Ambrosii. 227 Te splendor et virtus Patris 289 Tibi Christe, splendor Patris 342 Tristes erant apostoli Ambrosii. 292 Tu Trinitatis Unitas Ambrosii. 239 Tu Trinitatis Unitas 272 Ut queant laxis resonare fibris Pauli Diaconi. 282 Veni, Creator Spiritus 268 Veni Redemptor gentium 311 Veni sancte Spiritus 368 Verbum supernum prodiens 246 Verbum supernum prodiens 276 Vexilla regis prodeunt 257 Victimae Paschali 366 *** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK HYMNI ECCLESIAE *** Updated editions will replace the previous one—the old editions will be renamed. Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright law means that no one owns a United States copyright in these works, so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the United States without permission and without paying copyright royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to copying and distributing Project Gutenberg™ electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG™ concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you charge for an eBook, except by following the terms of the trademark license, including paying royalties for use of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for copies of this eBook, complying with the trademark license is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation of derivative works, reports, performances and research. Project Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away—you may do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark license, especially commercial redistribution. START: FULL LICENSE THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK To protect the Project Gutenberg™ mission of promoting the free distribution of electronic works, by using or distributing this work (or any other work associated in any way with the phrase “Project Gutenberg”), you agree to comply with all the terms of the Full Project Gutenberg™ License available with this file or online at www.gutenberg.org/license. Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg™ electronic works 1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg™ electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to and accept all the terms of this license and intellectual property (trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy all copies of Project Gutenberg™ electronic works in your possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project Gutenberg™ electronic work and you do not agree to be bound by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. 1.B. “Project Gutenberg” is a registered trademark. It may only be used on or associated in any way with an electronic work by people who agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few things that you can do with most Project Gutenberg™ electronic works even without complying with the full terms of this agreement. See paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project Gutenberg™ electronic works if you follow the terms of this agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg™ electronic works. See paragraph 1.E below. 1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation (“the Foundation” or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project Gutenberg™ electronic works. Nearly all the individual works in the collection are in the public domain in the United States. If an individual work is unprotected by copyright law in the United States and you are located in the United States, we do not claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, displaying or creating derivative works based on the work as long as all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope that you will support the Project Gutenberg™ mission of promoting free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg™ works in compliance with the terms of this agreement for keeping the Project Gutenberg™ name associated with the work. You can easily comply with the terms of this agreement by keeping this work in the same format with its attached full Project Gutenberg™ License when you share it without charge with others. 1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in a constant state of change. If you are outside the United States, check the laws of your country in addition to the terms of this agreement before downloading, copying, displaying, performing, distributing or creating derivative works based on this work or any other Project Gutenberg™ work. The Foundation makes no representations concerning the copyright status of any work in any country other than the United States. 1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: 1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate access to, the full Project Gutenberg™ License must appear prominently whenever any copy of a Project Gutenberg™ work (any work on which the phrase “Project Gutenberg” appears, or with which the phrase “Project Gutenberg” is associated) is accessed, displayed, performed, viewed, copied or distributed: This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you will have to check the laws of the country where you are located before using this eBook. 1.E.2. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not contain a notice indicating that it is posted with permission of the copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in the United States without paying any fees or charges. If you are redistributing or providing access to a work with the phrase “Project Gutenberg” associated with or appearing on the work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg™ trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. 1.E.3. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is posted with the permission of the copyright holder, your use and distribution must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked to the Project Gutenberg™ License for all works posted with the permission of the copyright holder found at the beginning of this work. 1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg™ License terms from this work, or any files containing a part of this work or any other work associated with Project Gutenberg™. 1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this electronic work, or any part of this electronic work, without prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with active links or immediate access to the full terms of the Project Gutenberg™ License. 1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any word processing or hypertext form. However, if you provide access to or distribute copies of a Project Gutenberg™ work in a format other than “Plain Vanilla ASCII” or other format used in the official version posted on the official Project Gutenberg™ website (www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon request, of the work in its original “Plain Vanilla ASCII” or other form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg™ License as specified in paragraph 1.E.1. 1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, performing, copying or distributing any Project Gutenberg™ works unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. 1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing access to or distributing Project Gutenberg™ electronic works provided that: • You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from the use of Project Gutenberg™ works calculated using the method you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed to the owner of the Project Gutenberg™ trademark, but he has agreed to donate royalties under this paragraph to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid within 60 days following each date on which you prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty payments should be clearly marked as such and sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in Section 4, “Information about donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation.” • You provide a full refund of any money paid by a user who notifies you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he does not agree to the terms of the full Project Gutenberg™ License. You must require such a user to return or destroy all copies of the works possessed in a physical medium and discontinue all use of and all access to other copies of Project Gutenberg™ works. • You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the electronic work is discovered and reported to you within 90 days of receipt of the work. • You comply with all other terms of this agreement for free distribution of Project Gutenberg™ works. 1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg™ electronic work or group of works on different terms than are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of the Project Gutenberg™ trademark. Contact the Foundation as set forth in Section 3 below. 1.F. 1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread works not protected by U.S. copyright law in creating the Project Gutenberg™ collection. Despite these efforts, Project Gutenberg™ electronic works, and the medium on which they may be stored, may contain “Defects,” such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by your equipment. 1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the “Right of Replacement or Refund” described in paragraph 1.F.3, the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project Gutenberg™ trademark, and any other party distributing a Project Gutenberg™ electronic work under this agreement, disclaim all liability to you for damages, costs and expenses, including legal fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH DAMAGE. 1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a written explanation to the person you received the work from. If you received the work on a physical medium, you must return the medium with your written explanation. The person or entity that provided you with the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a refund. If you received the work electronically, the person or entity providing it to you may choose to give you a second opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy is also defective, you may demand a refund in writing without further opportunities to fix the problem. 1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth in paragraph 1.F.3, this work is provided to you ‘AS-IS’, WITH NO OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. 1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any provision of this agreement shall not void the remaining provisions. 1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone providing copies of Project Gutenberg™ electronic works in accordance with this agreement, and any volunteers associated with the production, promotion and distribution of Project Gutenberg™ electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees, that arise directly or indirectly from any of the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg™ work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any Project Gutenberg™ work, and (c) any Defect you cause. Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg™ Project Gutenberg™ is synonymous with the free distribution of electronic works in formats readable by the widest variety of computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from people in all walks of life. Volunteers and financial support to provide volunteers with the assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg™’s goals and ensuring that the Project Gutenberg™ collection will remain freely available for generations to come. In 2001, the Project Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure and permanent future for Project Gutenberg™ and future generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4 and the Foundation information page at www.gutenberg.org. Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit 501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal Revenue Service. The Foundation’s EIN or federal tax identification number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by U.S. federal laws and your state’s laws. The Foundation’s business office is located at 809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up to date contact information can be found at the Foundation’s website and official page at www.gutenberg.org/contact Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation Project Gutenberg™ depends upon and cannot survive without widespread public support and donations to carry out its mission of increasing the number of public domain and licensed works that can be freely distributed in machine-readable form accessible by the widest array of equipment including outdated equipment. Many small donations ($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt status with the IRS. The Foundation is committed to complying with the laws regulating charities and charitable donations in all 50 states of the United States. Compliance requirements are not uniform and it takes a considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up with these requirements. We do not solicit donations in locations where we have not received written confirmation of compliance. To SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any particular state visit www.gutenberg.org/donate. While we cannot and do not solicit contributions from states where we have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition against accepting unsolicited donations from donors in such states who approach us with offers to donate. International donations are gratefully accepted, but we cannot make any statements concerning tax treatment of donations received from outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. Please check the Project Gutenberg web pages for current donation methods and addresses. Donations are accepted in a number of other ways including checks, online payments and credit card donations. To donate, please visit: www.gutenberg.org/donate. Section 5. General Information About Project Gutenberg™ electronic works Professor Michael S. Hart was the originator of the Project Gutenberg™ concept of a library of electronic works that could be freely shared with anyone. For forty years, he produced and distributed Project Gutenberg™ eBooks with only a loose network of volunteer support. Project Gutenberg™ eBooks are often created from several printed editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper edition. Most people start at our website which has the main PG search facility: www.gutenberg.org. This website includes information about Project Gutenberg™, including how to make donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.