The Project Gutenberg EBook of Ibong Adarna, by Anonymous This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.org Title: Ibong Adarna Corrido at Buhay na Pinagdaanan nang tatlong Principeng Magcacapatid na Anac nang Haring Fernando at nang Reina Valeriana sa Ca Author: Anonymous Release Date: July 1, 2005 [EBook #16157] Language: Tagalog Character set encoding: ISO-8859-1 *** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK IBONG ADARNA *** Produced by Tamiko I. Camacho, Jerome Espinosa Baladad, Pilar Somoza and PG Distributed Proofreaders from page scans provided by University of Michigan. Dedicated to the three Filipino comedians Dolphy, Panchito and Babalu who made this folklore memorable in a 1970s film adaptation. IBONG ADARNA AKLATAN NI JULIANA MARTINEZ 116 P. Calderon, Manila CORRIDO AT BUHAY NA PINAGDAANAN NANG TATLONG PRINCIPENG MAGCACAPATID NA ANAC NANG HARING FERNANDO AT NANG REINA VALERIANA SA CAHARIANG BERBANIA Virgeng Ináng mariquit Emperadora sa Langit, tulungan po yaring isip matutong macapagsulit. Sa aua mo po't, talaga Vírgeng ualang macapára, acong hamac na oveja hulugan nang iyong gracia. Dila co'i iyóng talasan pauiin ang cagarilán, at nang mangyaring maturan ang munting ipagsasaysay. At sa tanang nangarito nalilimping auditorio, sumandaling dinguin ninyo ang sasabihing corrido. Na ang sabi sa historia nang panahong una-una, sa mundo'i nabubuhay pa yaong daquilang monarca. At ang caniyang esposa yaong mariquit, na reina, ang pangala't bansag niya ay si doña Valeriana. Itong hari cong tinuran si don Fernando ang ngalan ang caniyang tinubuan ang Berbaniang caharian. Ang haring sinabi co na ay may tatlóng anác sila, tuturan co't ibabadyá nang inyo ngang maquilala. Si don Pedro ang panganay na anác nang haring mahal, at ang icalaua naman si don Diego ang pangalan. Ang icatlo'i, si don Juan ito'i siyang bunsong tunay, parang Arao na sumilang sa Berbaniang caharian. Ito'i, lalong mahal baga sa capatid na dalaua, salang malingat sa mata nang caniyang haring amá. Para-parang nag-aaral ang manga anác na mahal, malaqui ang catouaan nang hari nilang magulang. Ay ano'i, nang matuto na yaong tatlóng anác niya, ay tinauag capagdaca nitong daquilang monarca. Lumapit na capagcuan ang tatlóng príncipeng mahal, cordero'i, siyang cabagay nag-aantay pag-utusan. Anáng hari ay ganitó caya co tinauag cayó, dito sa itatanong co ay sabihin ang totoó. Linoob nang Dios Amá na cayo'i, nangatuto na, mili cayó sa dalaua magpare ó magcorona. Ang sagót nila at saysay sa hari nilang magulang, capua ibig magtangan nang corona't, cetrong mahal. Nang itó ay maringig na nang haring canilang amá, pinaturuan na sila na humauac nang espada. Sa Dios na calooban sa canilang pag-aaral, di nalao'i, natutuhan ang sa armas ay pagtangan. Ito'i, lisanin co muna yaong pagcatuto nila, at ang aquing ipagbadyá itong daquilang monarca. Nang isang gabing tahimic itong hari'i, na-iidlip, capagdaca'i, nanaguinip sa hihigán niyang banig. At ang bungang panaguimpan nitong hari cong tinuran, ang anác na si don Juan pinag lilo at pinatay. Ang dalauang tampalasang sa caniya ay pumatáy, inihulog at iniuan sa balón na calaliman. Sa pananaguinip bagá nitong mahal na monarca, nagbangon capagcaraca sa hihigán niyang cama. At hindi nanga na-idlip sa malaqui niyang hapis, sa hirap na masasapit niyong bunsong ini-ibig. Ito ang niyang dahilán nang sa bungang panaguimpan tuloy ipinagcaramdam at sa banig ay naratay. Nagpatauag nanga rito marurunong na médico, dili masabi cun anó ang saquit nang haring itó. Sa gayong carami bagá medicong tinauag nila, ay ualang macapagbadyá sa saquít na dinadalá. Ay mayroon namang isá na bagong cararating pa, siyang nagpahayag bagá saquit nang bunying alteza. Ang damdam mo haring mahal ay galing sa panaguimpán, sa iyo'i, aquing tuturan ang iyo pong cagamutan. May isang ibong maganda ang pangalan ay Adarna, cun marinig mong magcantá ang saquít mo'i, guiguinhaua. Sa Tabor na cabunducan ang siyang quinalalaguian, cahoy na hinahapunan Piedras Platas ang pangalan. Cun arao ay uala roon itong encantadang ibon, sa iba sumasalilong at nagpapaui nang gutom. Cun gabing catahimican ualang malay ang sino man, ay siyang pag-oui lamang sa Tabor na cabunducan. Cayá mahal na monarca yao'i, siyang ipacuha, gagaling pong ualang sala ang saquít mong dinadalá. Nang sa haring mapaquingan ang caniyang cagamutan, capagdaca'i, inutusan ang anác niyang panganay. Si D. Pedro'i, tumalima sa utos nang haring amá, iguinayác capagdaca cabayong sasac-yán niya. Yao nanga't, lumacad na cabunducan ang pinuntá, at hahanaping talagá, mahal na ibong Adarna. Mahiguit na tatlong buan paglacad niya sa párang, at hindi nga maalaman ang Tabor na cabunducan. May dinatnang landás siya mataas na pasalungá, tumahan capagcaraca itong príncipeng masiglá. Sa masamáng capalaran sa Dios na calooban, nang dumating sa ibabao cabayo niya'i, namatáy. Di anong magagaua pa uala nang masac-yán siya, ang bastimento'i, quinuha at lumacad capagdaca. Sa Dios na calooban na sa tanong bininyagan, dumating siyang mahusay sa Tabor na cabunducan. May cahoy siyang naquita na tantong caaya-aya, sa caagapay na ibá siyang tangi sa lahat na. Ang daho'i, sacdal nang inam para-parang cumiquinang, diamante'i, siyang cabagay sa mata'i, nacasisilao. Ang naisipan nga niya sa loob at ala-ala, doon na tumiguil bagá itong príncipeng masiglá. Ang nasoc sa calooban ang cahoy na ito'i, siyang marahil hinahapunan nang ibong cong pinag-lacbay. Ay ano'i, nang gagabi na ang Arao ay lulubóg na, madláng ibo'i, narito na at manga cauan ang ibá. Sa gayóng daming nagdaan ualang dumápo isa man, naguló ang gunam-gunam nitong príncipeng timtiman. Ganitong diquit na cahoy ualáng ibong humahapon, aco'i, dito nalingatong paghihintay cong malaon. Ang nasoc sa ala-ala sa loob niyang mag-isá, ang siya ay magpahingá at búcas lumacad siya. Humilig nanga't, sumandal doon sa cahoy na mahal, sa malaquing capaguran siya'i, tambing nagulaylay. Ay ano'i, nang tahimic na ang gabí ay lumalim na, siya nangang pagdating na niyong ibong encantada. Dumapo na siyang agad sa cahoy na Piedras Platás, balahibo ay nangulág pinalitán niyang agad. At capagdaca'i, nagcantá itong ibong encantada, ang tinig ay sabihin pa tantong caliga-ligaya. Ang príncipe ay hindi na nacaringig nang pagcantá, pagtúlog ay sabihin pa himbing na ualang capara. Ang sa ibong ugali na cun matapos na magcantá, ay siyang pag-táe niya at matutulog pagdaca. Sa masamáng capalaran ang príncipe'i, natai-an, ay naguing bató ngang tunay ang catauan niyang mahal. Di anong magágaua pa nang siya'i, maguing bató na, paghihintay sabihin pa nang haring caniyang amá. At nang maguing isang-taon na hindi dumarating bagá, inutusan capagdaca si don Diegong pangalauá. Sumunód at di sumuay sa hari niyang magulang, iguinayác capagcuan cabayo niyang sasac-yán. Pagca-handa'i, lumacad na cabunducan ang tinumpá, at hahanapin nga niya ang bunying ibong Adarna. Mahiguit sa limang buan nag-lacad niya sa párang, hindi naman maalaman ang Tabor na cabunducan. Nang siya ay dumating na, sa daan na pasalunga, nagtuloy at umahon na itong príncipeng masiglá. Sa masamáng capalaran nang dumating sa ibabao, nabual nanga't, namatay ang cabayong sinasac-yán. Di anong magagaua pa sa cabayong namatay na, ang báon niya'i, quinuha at lumacad capagdaca. Nang siya'i, dumating naman sa Tabor na cabunducan, may cahoy siyang dinatnan diquít ay di ano lamang. Nang caniyang mapagmalas ang cahoy Piedras Platas, ang dahon ay cumiquintáb diquít ay ualang catulad. Ang nasoc sa ala-ala nitong príncipeng magandá, cahoy na caaya-aya hapunán niyong Adarna. Sa puno nang cahoy baga may bató siyang naquita, cristal ang siyang capara nacauiuili sa matá. Doon niya napagmalas ang cahoy na Piedras Platas ang balát ay guintóng uagás anaqui'i, may piedrerías. Sa toua niya't, ligaya sa cahoy niyang naquita, oras nang á las cinco na madlang ibo'i, nagdaan na. Sa gayong daming nagdaan manga ibong cauan-cauan, ualang dumapo isa man sa cahoy niyang namasdan. Ganitong diquit na cahoy ualang ibong humahapon, ito'i, di co mapagnoynoy cahalimbaua co'i, ulól. Ang cahoy na caagapay mayroong ibong nagdaan, ito'i, siyang tangi lamang bucód na hindi dapuan. Cahit anong casapitan ay hindi co tutugutan, na cun anong cabagayán sa cahoy na gaua't, laláng. Ay ano'i, nang lumalim na ang gabí ay tahimic na, doon sa batóng naquita ay nangublí capagdaca. Ay ano'i, caalam-alam sa caniyang paghihintay, siya na nganing pagdatál nang ibong Adarnang mahal. Dumapo na nganing agád sa cahoy na Piedras Platas, at naghusay nangang caguiat balahibong sadyang dilág. Sa príncipeng napagmasdan ang sa ibong cariquitan, icao ngayo'i, pasasaan na di sa aquin nang camay. Ay nang macapaghusay na itong ibong encantada, ay siya nangang pagcantá tantong caliga-ligaya. Sa príncipeng mapaquingan ang voces na sadyang inam, capagdaca'i, nagulay-lay sa caniyang pagcasandal. Sino cayang di maidlip sa gayong tinig nang voces, cun marinig nang may saquít ay gagaling siyang pilit. Macapitong hintó bagá, ang caniyang pagcacantá, pitó naman ang hichura balahibong maquiquita. Nang matapos nganing lahat yaong pitóng pagcocoplas, ay tumáe namang agad itong ibong sadyang dilág. Sa casam-ang capalaran si don Diego ay natai-an, ay naguing bató rin naman cay don Pedro'i, naagapay. Di anong magagaua pa nang siya'i, maguing bató na, paghihintay sabihin pa nang haring caniyang amá. Hindi niya mautusan ang anác na si don Juan, at di ibig mahiualay cahit susumandalí man. Si don Jua'i, naghihintay na siya ay pag-utusan, aayao tauaguin naman nang hari niyang magulang. Siya nanga'i, nagcusa na dumulog sa haring amá, nag-uica capagcaraca nang ganitong parirala, Aco po'i, pahintulutan nang haring aquing magulang, aco ang quiquita naman nang iyo pong cagamutan. Ngayon ay tatlóng taón na hindi dumarating bagá, ang capatid cong dalaua saquít mo po'i, malubha na. Ang sagót nang haring mahal bunsóng anác co don Juan cun icao ay mahiualay lalo co pang camatayan. Mapait sa puso't, dibdib iyang gayác mo't, pag-alís, hininga co'i, mapapatid cun icao'i, di co masilip. Isinagót ni don Juan ó haring aquing magulang, sa loob co po'i, masucal mamasdan quitang may damdam. Cundi mo pahintulutan ang aquing pagpapaalam, ay di mo mamamalayan ang pag-alis co't, pagpanao. Sa uinicang ito naman ang hari ay natiguilan, at segurong magtatanan ang príncipeng si don Juan. Lumuhod na capagdaca sa haráp nang haring amá, bendición po'i, igauad na siya cong maguing sandata. Capagdaca'i, guinauaran at siya'i, binendicionan, at sa reinang iná naman ay lumuhód capagcuan. Ay ano'i, nang matapos na na mabendicionan siya, ay nagtindig capagdaca itong príncipeng masiglá. Ang despensa ay binucsán nuha nang limang tinapay, siyang babaunin lamang sa talagang parurunan. Di sumacay sa cabayo nag-lacad nangang totoo, ang príncipe nganing itó cabunducan ang tinungo. Doon sa paglacad niya ualang tauong naquiquita, paratí sa ala-ala ang Vírgen Santa María. Cung mahustong isang buan paglacad niya sa parang, ay siyang pagcain lamang nang isang baong tinapay. Sa isang buan ang isa nang pagcaing muli niya, parang nagpepenitencia nang sa ibon ay pagquita. Madai't, salita naman at di co na pahabaan, ay naguing apat na buan pag-lacad niya sa parang. Sa aua nang Vírgen Iná cay don Juan de Berbania, ay dumating capagdaca sa daan na pasalunga. Nang sa príncipeng matignan taas niyong cabunducan, lumuhód siya't, nagdasál sa Vírgeng Ináng marangal. Aco'i, iyong caauaan Vírgeng calinis-linisan, at aquin ding matagalán itong mataas na daan. Nang siya'i, matapos naman pagtauag sa Vírgeng mahal, nuha nang isang tinapay at cumain capagcuan. Sa limang tinapay bagá na baon niyang talaga, iisa na ang natira na pangpauing gutom niya. Nang matapos nang pagcain sumalunga siyang tambing, sa aua nang Ináng Vírgeng ualang hirap na dinating. Nang dumating sa ibabao ang príncipeng si don Juan, doo'i, caniyang dinatnán isang leprosong sugatán. Anitong leproso't, badyá maguinoó po aniya, na cun may baon cang dalá aco po'i, limosán mo na. Sa Dios po alang-alang aco'i, iyong cahabagán, cun gumaling ang catauan ay aquin ding babayaran. Isinagot ni don Juan aco nga'i, mayroong taglay, natirang isang tinapay na aquing baon sa daan. Dinucot na capagdaca yaong tinapay na isa, caniyang ibinigay na sa leproso na naquita. Anitong matanda't, saysay pasasaan ca don Juan, sabihin mo't, iyong turan ang layon mo't, iyong pacay. Anang príncipe at badyá ganito po'i, maquinig ca, sasabihin cong lahat na ang sadya cong quiniquita. Ang ama co'i, may damdam sa banig ay nararatay, ang ibong Adarna lamang ang caniyang cagamutan. Bucód dito ang isa pa ngayon ay tatlóng taón na, na hindi co naquiquita ang capatid cong dalauá. Anitong leproso bagá don Juan maghihirap ca, at sa pagca't, encantada yaon ngang ibong Adarna. Nguni't, ngayon ang bilin co ay itanim sa pusó mo. at nang hindi sapitin mo na icáo ay maguing bató. Sa iyong paglalacad diyan ay may cahoy na daratnan, diquít ay di ano lamang cauili-uiling titigan. Doo', huag tumiguil ca na sa cariquitan niya, totoong ualang pagsala don Jua'i, mamamatay ca. Sa ibaba'i, tumanao ca may bahay cang maquiquita ang magtuturo ay siya doon sa ibong Adarna. Yaring limos mong tinapay ay cunin mo na don Juan, nang may canin ca sa daan sa láyo nang paroroonan. Anitong príncipe't, badyá ugali pagcabata na, na cun mailimos co na ay di co na quinucuha. Pinipilit na ibigay ang limos niyang tinapay, umalis na si don Juan siya'i, hindi pinaquingan. Sa mahusay na pag-lacad nitóng príncipeng marilág, sumapit siyang liualas sa cahoy na Piedras Platas. Nang maquita ni don Juan yaong cahoy na malabay, loob niya'i, natiguilan sa gayon ngang cariquitan. Naualá sa ala-ala yaóng bilin sa caniya, parang naencanto siya sa cahoy niyang naquita. Sa caniyang pagmamalas sa dahong nagsisiquintáb, gayon din naman ang lahat na anaqui'i, guintóng uagás. Ay ano'i, caguinsa-guinsá na sa panonoód niya, ay parang pinucao bagá ang caniyang ala-ala. Tinutóp nanga ang noó at nag uica nang ganito, abá at nalimutan co yaóng bilin nang leproso. Sa ibabá'i, tumingin siya ay may bahay ngang naquita, lumacad na capagdaca itóng príncipeng masiglá. Nang dumating sa hagdanan napatano capagconan, capagdaca ay dumungao isang ermitañong mahal. Pinapanhic na sa bahay ang príncipeng si don Juan, at ang ermitaño naman ang pagcai'i, inilagay. Umupo na sa lamesa nagsalo silang dalaua, ay sa príncipeng naquita tinapay na limos niya. At nag-uica capagdaca sa loob niyang mag-isa, itong tinapay cong dalá ay baquit narito baga. Yaóng aquing linimosán leprosong gagapang-gapang, sacá dito'i, ibá naman ermitaño ang may tangan. Ngayo'i, hindi maisip co sa Dios itong secreto, anaqui'i, si Jesucristo ang mahal na ermitaño. Nang matapos ang pagcain ermitaño ay nagturing, don Jua'i, iyong sabihin cun anong sadyá sa aquin. Isinagot ni don Juan sa ermitañong marangal, gayon po'i, iyong paquingan at aquing ipagsasaysay. Ang sadyá co po aniya dahil sa ibong Adarna, igagamót na talagá sa hari pong aquing amá. Ang sagot nang ermitaño don Juan iyang hanap mo, maghihirap cang totoo at ang ibo'i, encantado. Isinagót niya naman cahit aquing icamatáy, ituro mo po ang lugar at aquing paroroonan. Ang sagot nang ermitaño don Jua'i, maquiquita co, na cun bagá nga totoó ang pagsunód sa amá mo. Ang cahoy mong naraanan cauili-uiling pagmasdan, yaon ang siyang hapunán nang ibon mong pinapacay. Na cun siya'i, dumating na sa cahoy ay magcacantá, at ang gabi'i, malalim na ualang malay cahit isá. At cun yao'i, matapos na nang caniyang pagcacantá, pitó naman ang hichura balahibong maquiquita. Ay nang iyong matagalán pitóng cantang maiinam, quita ngayon ay bibiguian nang maguiguing cagamutan. Naito at iyong cuha pitóng dayap at navaja, ito'i, siyang gamót bagá na sa ibong encantada. Balang isang cantá naman ang catauan mo'i, sugatan, at sa dayap iyong pigán nang di mo macatulugan. At cun ito'i, matapos na nang macapitóng pagcantá, ay siyang pagtáe niya don Juan ay umilag ca. Capag icao'i, tinamaan nang táe nang ibong hirang, maguiguing bató cang tunay doon ca na mamamatáy. Naito'i, cunin mo naman ang cintas na guintong lantay, pagca-hauac ay talian at gapusin mong matibay. Caya bunsó hayo ca na at ang gabi'i, malalim na, at malapit nanga bagá dumating yaóng Adarna. Yáo nanga si don Juan sa Tabor na cabunducan, at caniyang aabangan ang ibong pinag-lalacbay. Nang siya'i, dumating na sa puno nang cahoy bagá doon na hinintay niya yaon ngang ibong Adarna. Ay ano'i, caalam-alam sa caniyang ipaghihintay, ay siyang pagdating naman niyaong ibong sadyang mahal. Capagdaca ay naghusay balahibo sa catauan, ang cantá'i, pinag-iinam cauili-uiling paquingan. Naghusay namang mulí pa itong ibong encantada, umulit siyang nagcantá tantong caliga-ligaya. Nang sa príncipeng marinig yaóng matinig na voces, ay doon sa pagca-tindig tila siya'i, maiidlip. Quinuha na capagdaca ang dala niyang navaja, at caniyang hiniua na ang caliuang camay niya. Saca pinigán nang dáyap nitong príncipeng marilág, cun ang ibon ay magcoplas ay nauaualá ang antác. Di co na ipagsasaysay pitóng cantáng maiinam, at ang aquin namang turan sa príncipeng cahirapan. Pitóng cantá'i, nang mautás nitong ibong sacdal dilág, pitó rin naman ang hilas cay don Juang naguing sugat. Ay ano'i, nang matapos na ang caniyang pagcacantá, ay tumáe capagdaca ito ngang ibong Adarna. Ang príncipeng si don Juan inailag ang catauán, hindí siya tinamaan para nang unang nagdaan. Siya nangang pagtúlog na nitong ibong encantada, ang pacpac ay nacabucá dilát ang dalauang matá. Nang sa príncipeng matátap nagtahan nang pagcocoplas, umac-yat na siyang agad sa cahoy na Piedras Platas. Nang caniya ngang maquita ang pacpac ay nacabucá, dilát ang dalauang mata nilapitang capagdaca. Agad niyang sinungabán sa paa'i, agad tinangnan, guinapos niyang matibay nang cintas na guintong lantáy. At bumabá nanga rito ang príncipeng sinabi co, itong ibong encantado dinalá, sa ermitaño. Sa ermitañong quinuha mahal na ibong Adarna, inilagay nanga niya sa mariquit na jaula. Ang uica nang ermitaño itong bangá ay dalhin mo, madalí ca at sundin mo ang ipinag-úutos co. Muha ca nang tubig naman dalauang bató ay busan, nang sila ay magsilitao manga capatid mong hirang. Si don Jua'i, lumacad na ang banga'i, caniyang dala, sumaloc nang tubig siya. at ang bató'i, binusan na. Si don Pedro'i, ang nauna na siyang nabusan niya, lumitao capagcaraca at hindi namamatay pa. Umuling sumaloc naman si don Diego ang binusan, nagquita silang mahusay at hindi pa namamatay. Malaquing pasasalamat nang magcapatid na liyag, ualá silang maibayad cay don Juang manga hirap. Sila'i, agad napatungo sa bahay nang ermitaño, at naghain nanga rito pinacain silang tatló. Ay ano'i, nang matapos na nang pagcain sa lamesa, capagdaca ay quinuha garrafang may lamáng lana. At caniyang pinahiran yaong sugat ni don Juan, gumalíng agad nabahao at ualang bacás munti man. Nag-uica ang ermitaño mangagsi-ouí na cayó magcasundó cayong tatló at huag ding may mag-lilo. Don Juan ay cunin mo na iyang mariquit na jaula, baca di datning buháy pa ang monarcang iyong amá. Bago umalis at nanao ang príncipeng si don Juan, ay lumuhód sa harapan nang ermitañong marangal. Napabendición nga muna at saca sila'i, nalis na, si don Pedro ay nagbadyá cay don Diegong bunso niya. Si don Juan ay magaling pa hindí mahihiyá siya, at siya ang nacacuha nito ngang ibong Adarna. Ang mabuti ngayon naman ang gauin nating paraan, patayin ta si don Juan, sa guitna nang cabunducan. Si don Diego ay nag-uica iya'i, masamang acala, ang búhay ay mauaualá nang bunsóng caaua-aua. Ani don Pedro at saysay cun gayon ang carampatan, umuguin ta ang catauan at saca siya ay iuan. Ito ang minagaling na sa loob nilang dalaua, ang cataua'i, inumog na nang bunsong capatid nila. Di anong casasapitan nang pagtulungan sa daan, ay di nanga macagaláo ang príncipeng si don Juan. Quinuha na capagdaca ang dalá nga niyang jaula, nang dalaua't, omoui na doon so reinong Berbania. Nang sila'i, dumating na sa canilang haring amá ang ibong canilang dalá nangulugó capagdaca. Itinanong si don Juan. nang hari nilang magulang, sagót nang dalauá naman di po namin naalaman. Nang ito'i, maringig na ang sabi nilang dalauá, ang saquít ay lumubhá pa nitong daquilang monarca. Saca ang ibong marilág balahibo'i, nangu-ngulág, di magpaquita nang dilág sa haring quinacaharap. Ang uica nang hari bagá itó ang ibong Adarna, anong samá nang hichura sa ibong capua niyá. Ang sinabi nang medico na ito rao ibong itó, ay may pitóng balahibo na tantong maquiquita mo. At cun ito ay magcantá lubhang caliga-ligaya, ngayo'i, nangasaan bagá, at di niya ipaquita. Hindi pa nga nagcacantá itong ibong encantada, at sapagca nga uala pa ang cumuha sa caniya. Ito'i, aquing pabayaan ang di niya pagsasaysay, at ang aquing pagbalicán ang príncipeng si don Juan. Ano ang casasapitan nang umuguin ang catauan, hindi naman macagapang sa guitna nang cabunducan. Di anong magagauá pa nang di macaquilos siya, ang nasoc sa ala-ala tumauag sa Vírgeng Iná. Aniya'i, ó Vírgeng mahal anó cayang naisipan, manga capatid cong hirang at aco'i, pinag-liluhan. Ang boo cong ala-ala caming tatlo'i, tiuasáy na, mahusay na maquiquita mahal naming haring amá. O bacá pa caya naman ay sa ibon ang dahilan, at caya pinahirapan sila ang ibig magtangan. Cun sinabi nila sana ang maghauac na ay sila, yao'i, gaano na bagá di ibigay sa canila. Cayo naua'i, pagpalain nang Dios at Ináng Vírgen, gaua ninyong di magaling ang guinhaua'i, siyang datnin. Nagpanibagong nangusap ang príncipeng na sa hirap, ó Vírgeng Ináng marilág amponin mo di man dapat. Aco'i, iyong calarahin cay Jesús Anác mong guilio, magdalita't, patauarin sa manga gaua cong linsil. At doon sa oras naman cun aco ma'i, mama matáy, caloloua co'i, hugasan nang caniyang dugóng mahal, Ay anó'i, caguinsa-guinsa sa pananalangin niya, isang matanda'i, eto na at nag-uica capagdaca. Don Juan ay pagtiisan ang madla mong cahirapan, di na malalaong arao guinhaua'i, iyong cacamtan. Ang cataua'i, hinipo na at hinilot nanga siya, gumaling na capagdaca at siya'i, nacatindig na. Hayo't, lacad na don Juan moui ca sa caharian, di pa gumagaling naman ang haring iyong magulang. Lumacad na at umalis itong príncipeng mariquít, lagay ay cahapis-hapis damit pa ay punit-punit. Nang dumating nga siya sa palacio'i, nagtuloy na, sa haráp nang haring amá at lumuhód capagdaca. Ang hari'i, di macagalao sa catre niyang hihigan, at di naquiquilalang tunay ang anác na minamahal. Ay sa uala ring magbadyá na magsabi sa caniya, ang ibong na sa jaula ay nangusap capagdaca. Namayagpág at naghusay nag-linis na nang catauán, balahibo'i, pinalitao anaquin ay guintong tunay. At nagcantá nang ganitó abá haring don Fernando, quilalanin mo ngang totoó ang naninicluhod sa iyo. Iyan ang bunsó mong anác si don Juan ang pamagát, na nagdalita nang hirap sa utos mo ay tumupad. Yaong anác mong dalaua na inutusang nauna, anoma'i, ualang nacuha at sila'i, naguing bató pa. Nang ito ay masabi na tumaha't, nagbago muna, balahibong icalauá na mariquit sa nauna. Saca muling nagpahayág abá haring sacdal dilág, paquingán di man dapat yaong cay don Juang hirap. Ang bunsóng anác monghirang nagtiis nang cahirapan, at siyang nag-alís naman batóng balot sa catauan. Nang masabi nanga itó naghaliling panibago, nang balahibong icatló na capua esmaltado. At nag-uica nang ganito mahal na hari'i, dinguin mo, nagsi-oui silang tatló sa bahay nang ermitaño. Sila nga ay piniguing pa pinacain sa lamesa, pinangaralan pa sila anác ang siyang capara. Nang ito'i, maipahayag naghalili namang agád, nang balahibong icaapat diamante'i, siyang catulad. Nang macacain na naman itong ermitañong mahal, madlang sugat ni don Juan pinagaling niyang tanan. Nang ito'i, masabi na tumaha't, naghalili pa, balahibong icalimá cahalimbaua'i, tumbaga. Nangsila'i lumacad naman sa bundóc at caparangan, si don Pedro ay nagsaysay na patayin si don Juan. Si don Diego'i, sumansala yao'i, masamang acala, sa búhay na mauauala ni don Juang ating mutya. Nang ito'i, maipagturing nitong ibong nagniningning, naghalili siyang tambing balahibong icaanim. Ito'i, lalong cariquitan sa icalimang nagdaan, mahal na hari paquingán cay don Juang cahirapan. Ay ang pinagcaisahan nang dalauang tampalasan, ay umuguin ang catauan sa guitna nang caparangan. Nang hindi macagalao ang príncipeng si don Juan, capagdaca ay iniuan aco'i, canilang tinagláy. Nang masabi nanga itó naghaliling panibago balahibong icapitó na anaqui ay carbungco. Ito'i, siyang catapusán mahal na hari'i, paquingán, pinagdaanang cahirapan nang bunsó mong si don Juan. Sa malaquing auang lubós nang Vírgeng Iná nang Dios, isang matanda'i, dumulóg at siya'i, tambing guinamót. Hinipo na ang catauán at pinag-ayos ang lagay, nacatindig na mahusay itong príncipeng si don Juan. Caya co di ipaquita ang mariquit na hichura, ay hindi dumarating pa ang sa aquin ay cumuha. Ang isa pa haring mahal ang anác mong si don Juan, siya mo pong pamanahan nitong iyong caharian. Nang ito'i, masabi na nitóng ibong encantada, tumahán na nang pagcantá hindi na naringig niya. Ang saquít na dinaramdam nang haring aquing tinuran, parang nagdahilán lamang at gumaling ang catauán. Ang haring si don Fernando tinipon na ang consejo, at pinaghuntahan dito si don Pedro't, si don Diego. Sa guinauang caliluhán sa capatid nilang hirang, cun ano ang catampatang parusang dapat ibigay. Ang sagot nang calahatán destierro'i, ang carampatan, nang huag silang mapisan sa príncipeng cay don Juan. Nang cay don Juang matatap ang hatol na iguinauad, siya ay nagdalang habág sa capatid niyang liyág. Lumapit capagcaraca sa harap nang haring amá, dinguin nang vuestra alteza ang aquing ipagbabadyá. Alang alang sa corona at hauac na cetro niya, huag nang biguiang parusa ang capatid cong dalauá. Cun sila'i, ipadalá man sa malayong caharian, di co mababatang tunay na hindi paroroonan. Caya haring aming amá patauarin na po sila, sa Dios ito'i, talagá ang guinaua nilang sala. Ang di magpatauad naman sa guinauáng casalanan, ay di rin naman cacamtán ang gloria sa calangitán. Nang sa haring maunaua yaóng cay don Juang uica, pinatauad alipala yaóng dalauang cuhilá. Nagsamang nuling mahusay doon sa palacio real, ang hari nag-uica naman sa tatlóng anác na hirang. Cayong tatló'i, halinhinan sa ibong co'i, magbabantay, ang magpaualáng sino man macacapalit ang búhay. Sa cahabaan nang arao nang canilang pagbabantay, di mauala sa gunam-gunam cay don Pedrong cainguitan. Ang guinaua nilang laláng ang dalaua'i, magsasabáy, saca hahalili naman ang príncipeng si don Juan. Ay nang isang gabí bagá ang ora'i, á las doce na, guinising na nang dalaua ang bunsóng capatid nila. Si don Juan ang nagbantay niyaong gabing calaliman, nang magmamadaling arao siya'i, agad nagulaylay. Ang cay don Pedrong nilaláng linapitang dahan-dahan, yaong jaula at binucsan ang ibon ay pinaualán. At saca nga umalis na na nag-ualang quibó siya, ay niyong mag uumaga si don Jua'i, naguising na. Ano'i, nang caniyang maquita na ang ibon ay uala na, sinidlán nang tacot siya sa mahal na haring amá. Ito'i, sucat na pagmasdan nang anác na sino pa man, sinong di matacot naman sa castigo nang magulang. Sa malaquing tacot niya sa búhay na macucuha, nagtaanan capagdaca at siya'i, umalis na. Nguni aquin munang lisan ang pag-alis ni don Juan at ang aquing ipagsaysay ang hari niyang magulang. Nang siya ay maguising na nagtuloy nanga sa jaula, ang pintó ay nacabucá at ang ibon ay uala na. Capagdaca ay tinauag ang caniyang tatlóng anác, ang dalauang lilo't, sucáb siyang lumapit na agád. Itinanong capagcuan ang ibon cung napasaan, sagót ni don Pedro't, saysay si don Juan ang nagbantay. Ang nagpauala po'i, siya doon sa ibong Adarna, at cun cami ngang dalauá huag mo pong biguiang sála. Ang uica nang haring mahal ay hanapin si don Juan, at nang aquing maalaman cun sinong may casalanan. Yáo nanga't, lumacad na magcapatid na dalauá, cabunducan ang pinunta si don Jua'i, quiniquita. Ito'i, aquing pabayaan na pag-lalacad sa párang, ang aquing ipagsaysay ang principeng si don Juan. Doon naghinahán siya sa bundóc niyong Armenia, tantong caliga-ligaya sa tanang bundóc na ibá. Ang cahoy sa caparangan cauili-uiling pagmasdan, ang damó'i, gayón din naman sadyáng nangagdiriquitan. Ipagparito co muna magcapatid na dalauá, ang paghanap sabihin pa cay don Juang bunsó nila. Sa mabuting capalaran sa Dios na calooban, canilang napatunguhan ang Armeniang cabunducan. Doon nga nila naquita ang bunsóng capatid nila, si don Diego'i, nag-uica na nang ganitong parirala. Cun dalhín ta si don Juan sa Berbaniang caharian, quita ang parurusahan nang haring ating magulang. Ngayo'i, lalong mabuti pa tayong tatló'i, magsasama, at huag nating ipaquita sa mahal na haring amá. Doon nga tumahan sila tatlóng magcapatid bagá, ang tuá ay sabihin pa sa cabunducang Armenia. Ay ano'i, caguinsa-guinsa isang balón ang naquita, ibig ni don Juan bagá ang lalim mataróc niya. May lúbid nga sa ibabao ang balón nilang dinatnán, ay nag-uica si don Juan acó ay inyong talian. Sumagót nga si don Diego aco'i, matanda sa iyo, ang ihulog muna'i, aco, ang lalim nang matantó co. Si don Pedro'i, nagpahayag aco'i, matanda sa lahat, aco ang siyang marapát na sa baló'i, sumiyasat. At capag aquing tinangtáng ang lúbid na iyong tangan, hilahin ninyo pagcuan nang aco'i, mapaibabao. Tinalian nanga siya inahulog capagdaca, tatlong puóng dipa bagá. ang siyang sinapit niya. Sa malaquing catacután ang lúbid agad tinangtáng, hinila na sa ibabao nang dalauang nagtatangan. At tinanong nanga nila cun ano bagang naquita, paquingan ninyong dalauá ang aquing ipagbabadyá. Ang balón cong nilusungan di co mataróc ang hangán, dilím na di ano lamang aco ay nahintacutan. Ani don Diego naman acó ang inyóng talian, at nang aquing maalaman ang sa balóng cahanganan. Tinalian capagdaca at siya'i, inihulog na tatatló pa lamang dipá ang siyang sinapit niya. Sa malaquing tacot bagá ang lubid ay tinangtáng na, sa ibabao ay hinila nang capatid na dalauá. Ani don Juan at saysay sa amin ay iyong turan, cun inabót mo ang hangán nang balón mong linusungan. Sagót ni don Diego naman di co masapit ang hangan, at sa lubhang cadilimán loob co'i, nahintacutan. Ani don Juan at turing aco ang taliang tambing, at aquing sisiyasatin itóng balóng sacdal dilím. Tinalian capagdaca ang bunsóng capatid nila, sa baló'i, inihulog na nang capatid na dalaua. Ang sa historia ngang saysay na sa balóng calaliman, mahiguit sa isang daan na dipá ang casucatán. Nang siya nga'i, dumating na sa fondo nang balón bagá, ay quinalág capagdaca ang lubid na tali niya. Lumacad na capagcuan ang príncipeng si don Juan, isang pintó ang binucsán pumasoc na nagtuluyan. May isang campong maluang doo'i, caniyang dinatnán, linis ay ualang cabagay nang lupang tinatapacan. Ang sari-saring bulaclac naroo't, namamacetas, diquít ay ualang catulad bangó'i, humahalimuyac. Doon sa pag-libot niya sa macetas at sampaga, may bahay siyang naquita diquít ay ualang capara. Tumauag na capagcuan ang príncipeng si don Juan, siya naman ay dinungao nang princesang na sa bahay. Nang maquita'i, binati na ang mariquit na princesa, bibiguiang arao na maganda poon nang tanang sampaga. Anang princesa'i, ganito salamat naman sa iyo, namamangha ang loob co nang iyong pagcaparito. Sagót nang príncipe't, uica abá mariquit na tala, pagcaparito co'i, bigla dalá nang sintang gahasa. Inalipád sa itaas nang malabay niyang pacpac, saca po caringat dingat sa harapan mo'i, lumagpác. Caya mahal na diosa huag cang mag-ala-ala, sa Dios ito'i, talagá tangáp ang hain cong sinta. Ang sagot ni doña Juana na cun may tapang cang dalá magtulóy na pumanhic ca at dini mag-usap quita. Pumanhic na capagcuan ang príncipeng si don Juan, at nuha nang silla naman ang dalaua'i, nag-agapay. Ang uica nang princesa doon sa hain mong sinta, malaqui cong ala-ala sa loob bagáng mag-isa. Saan quita ilalagay na iyong pagtataguan, at baca icao ay datnan nang giganteng tampalasan. Yaong lilo at cuhilá sa aqu'i, nag-aalaga, malaqui co ngayong aua sa buhay mong mauauala. Isinagót ni don Juan ualin mo sa gunam-gunam at hamac sa aquing camáy ang giganteng tampalasan. Sa pag-uusap nila nang príncipe at princesa, siya nangang pagdating na nang giganteng palamara. Sa hagdan nang dumating na tinauag si doña Juana, amóy manusia aniya dito'i, may tauo cang ibá. Si don Jua'i, sumagót nga anong dami mong usisa, aco ang siyang nagsadyá sa princesa mong alagá. Anitong gigante naman malaqui cong catuaan, mayroon acong dinatnan na sucat cong icabuhay. Isinagót ni don Juan yao'i, sucat mong asahan, cun aco'i, iyong mapatay pagsil-in ang aquing bangcay. Anang gigante at badyá cun gayon ay lalaban ca, hinauacan capagdaca ang espada't, naghamoc na. Sa mabuting capalaran sa Dios na calooban, ay napatay ni don Juan ang giganteng tampalasan. Anang príncipe at badyá ó mariquit na princesa, anong hinihintay mo pa at di pa umalis quita. Ang sagót ni doña Juana may lumbay rin acong dalá, at aquing maiiuan pa bunsó cong si Leonora. Nariyan sa cabila naman ang siyang quinalalaguian, may alilang nagtatangan isang serpienteng matapang. Ani don Juang masiglá dito ay iiuan quita, at paroroonan siya capatid mong Leonora. Lumacad na nagtuluyan itong príncipeng matapang, doon sa icalauang bahay sa mata'i, nacasisilao. Ang hagda'y, gintong lantay cauili-uiling titigan, na cun sa lupang ibabao ualang catulad cabagay. Napatauo capagdaca itong príncipeng masiglá, siya namang pagdungao na nang princesa Leonora. Nang cay don Juang maquita ang cariquitan at ganda, ito'i, lumalo aniya doon cay doña Juana. Big-yan nang Dios na mahal niyong pong magandang arao, sagot nang princesa naman ay capua maquinabang. Nguni aco'i, namamangha ó príncipeng daraquila, lugar na ito'i, lihim nga ay baquin mo naunaua. Isinagót ni don Juan ay abá palabang Buan, paquinga't, aquing tuturan ang sa aquin ay nagtaglay. Isang bungang panaguimpan sa pagtulog co'i, pumucao, ang catulad co't, cabagay ang isang pinag-ulapan. Ang sa bungang tulog co nga na pumucao sa pag-higa, sa ilalim nitong lupa ay mayroong isang tála. At sa aquing pangangarap aco'i, agád inalipad, camuc-há'i, ibong may pacpác dito aco inilagpac. Hindi co nga máalaman itó pong lihim na lugar, sa Dios na calooban cun caya po natutuhan. Cayá mahal na princesa huag cang mag-ala-ala, ang Dios ang may talagá cayá tangáp yaring sintá. Sagót nang princesa't, sulit magtulóy ca pong pumanhíc, at nang iyo pong mabatid handóg mong sintá sa dibdib. Pumanhíc na capagdaca itong príncipeng masiglá, sa silla ay umupó na nag-usap silang dalauá. Isinagót ni Leonora tungcól sa alay mong sintá, malaquí cong ala-ala serpiente'i, cun dumating na. Saan quitá ilalagáy na sucat mong pagtaguan, nang hindi ca maamuyan niyong lilo't, tampalasan. Sagót nang príncipe't, badyá huag cang mag-ala-ala, ang bahala ay acó na sa tacsíl at palamara. Ano ay caguinsa-guinsa ang lúpa ay umugong na, siyang pagdating pagdaca nang serpienteng palamara. Sa hagdana'i, lumapit na tinauag na si Leonora, amóy manusia aniya dito'i, may tauo cang ibá. Sumagót si don Juan sa serpienteng tampalasan, yaring espada cong tagláy aalis nang iyong búhay. Anang serpiente'i, ganitó iyan ang siyang hanap co, ualang pagsalang totoó icao ay bibihaguin co. Ano pa nga at nag-laban ang capua lacas, tapang, ang príncipe'i, di tamaán nang serpienteng tampalasan. Ang isang catacá-tacá sa tacsíl at palamara, ang úlo'i, cun mapútol na naniniquit na mulí pa. Nang maguing tatlóng oras na ang canilang pagbabaca, cay don Juan ay nagbadyá ang tacsíl at palamara. Quita ay magpahingaláy nitóng ating pag-lalaban, napa-ayon si don Juan sa serpienteng tampalasan. Sa príncipeng pagcalagay sa bintanang tapat naman, ang princesa ay dumungao at siya ay tinauagan. Don Juan ay abutín mo itóng mahal na bálsamo, at siyang ibubuhos mo sa mapupútol na úlo. Ang balang úlong mapugay cahit siya'i, lumucsó man cun ma agád mong mabusan, di mauulí sa lagay. Quinuha na capagdaca ang mahal na balsamera, at mulíng naghamoc sila nang serpienteng palamara. Nang maputol na ang anim na úlo nang lilo't, tacsíl, at di na mauling tambing cagalitan ay sabihin. Lalo nga ang cagalitan dito sa princesang mahal, at biniguian si don Juan nang bálsamong cagamutan. Anang serpiente at badyá dini sa úlo cong isá, na ngayo'i, natitirá pa sa búhay ninyo'i, cucuha. Ang dalaua'i, nagsagupa umulit silang nagbangá, ang úlong natitirá nga nalaglág agád sa lúpa. Capagdaca ay binusan nang bálsamo ni don Juan, siya nangang pagcamatáy nang serpienteng tampalasan. Ani don Juan at badyá ó mariquit na princesa, anong hinihintáy mo pa at hindi umalís quitá. Sa pagmamadaling tunay nang princesang matimtiman, ang lobo niyang aliuan ang na-isucbit na lamang. Diamanteng singsing niya ay naiuan sa lamesa, nagsi-alis nanga sila dalauang magcasi't, sintá. At canilang dinaanan si doña Juanang marangal, ang tatló'i, nalis naman at sa lúbid nagtuluyan. Nang sila ay dumating na sa lúbid na laan bagá, sila ay nangagtáli na at hinila capagdaca. Nang dumating sa ibabao ang tatló'i, magcacasabáy, si don Diego ay nagsaysay narito na si don Juan. Cay don Pedrong maquita mariquit na Leonora, tinablán agád nang sintá púso niya't, ala-ala. Niyong sila'i, aalis na at oouí sa Berbania, ay nangusap capagdaca ang princesa Leonora. O don Juang aquing búhay ay aquing nacalimutan, ang singsing cong minamahal sa lamesa ay naiuan. Anang príncipe at badyá cayo'i, maghintay aniya at aquing cucunin muna yaong singsing nang princesa. Ani doña Leonora huag na guilio co't, sintá, cun paroon cang mag-isá malaqui cong ala-ala. Ang uinica ni don Juan yao'i, masamáng maiuan, aquin ngang pagbabalicán at aco'i, nahihinayang. Sa hindi ngani mapiguil itong príncipeng butihin, ay nagtali nangang tambing lumusong na magtuloy rin. Nang mayroong sampóng dipá ang lúbid na nahugos na, ay pinatíd capagdaca ni don Pedrong palamara. Di anong casasapitan sa gayong lalim na hucay, gauang capanganyayaan capatid na tampalasan. Nang maquita nang princesa guinauá sa casi't, sintá, halos manao ang hininga sa baló'i, tatalóng sadyá. Agád siyang hinauacan ni don Pedrong tampalasan, aanhin mo si don Juan aco'i, narito rin naman. Ang nasoc sa ala-ala nang hindi bitiuan siya, ang lobong aliuan niya caniyang paualán bagá. Quinuha na sa sucbitan at inihulog sa húcay, nguni't, bago binitiuan caniyang pinagbilinan. Cun nasactan si don Juan gamutin mo capagcuan, siya'i, aquing hinihintay sa caniyang caharian. Umalis at lumacad na magcapatid na dalaua, sampong dalauang princesa ina-oui sa Berbania. Atin munang pabayaan ang paglalacad sa parang, at ang aquing ipagsaysay ang hari nilang magulang. Yaón ang napanaguimpán nang haring Fernandong mahal ang anác na si don Juan pinag-lilo at pinatáy. Ito'i, lisanin cong agád na sa haring napangarap, at ang aquing ipahayág ang apat na naglalacád. Nang sila'i, dumating na doon sa reinong Berbania, sa palacio'i, nagtuloy na humarap sa haring amá. Lumuhód na sa harapán nang amá nilang magulang, canilang ipinagsaysay lahat nang pinagdaanan. Si don Juan po'i, hindi na na amin siyang naquita, itong dalauáng princesa ang siya naming nacuha. At sa lupang calaliman doon namin nasumpungán, may alagang nagtatangan gigante't, serpienteng hunghang. Cami ay naquipagbaca at lumaban sa canila, nang manga-patáy pagdaca manga princesa'i, dinalá. Nang ito'i, mapaquingan nang hari nilang magulang, di hamac ang catauaán at sila'i, benendicionan. Itong hari'i, may tuá man sa manga princesang tagláy, malaqui ring calumbayan sa anác na cay don Juan. Nagsitindig capagdaca capua tinanong sila, na cun alin sa dalauá ang maguiguing asaua. Sumagót na capagcuan si don Pedrong tampalasa't, tinuro sa haring mahal si Leonorang timtiman. Itong mahal na princesa lumuhód capagcaraca, dinguin nang vuestra alteza ang aquing ipagbabadyá. Aco po ay palugalán manga pitong taón lamang, saca aco pacacasal sa anác mong minamahal. Aco'i, biguian mong tambing nang isang silid na lihim, at doon co tutuparin ang panata cong gagauin. Nang ito ay mapaquingan nitong haring matimtiman, caniyang ipinaayunan sa princesang cahingian. Inilagay nangang tambing sa isang silid na lihim, at doon nga gaganapin ang panata niyang hiling. Si don Diego't, doña Juana iquinasal capagdaca, catuaa'i, sabihin pa boong reino nang Berbania. Ay ano'i, nang matapos na siyam na arao na fiesta, caguluha'i, payapa na nitóng daquilang monarca. Aquing ipagbalic naman sa lobong pinacaualán, nang maquita si don Juan manga lamóg ang catauán. Ang guinaua capagdaca nitong lobong encantada, guinamót pinag-ayos na catauáng caaya-aya. Ano'i, nang gumaling naman at siya nga'i, macagalao, ang lobo'i, nuha pagcuan nang tatlong botellang hirang. Dalaua'i, tali sa paá cagát sa bibig ang isa, saca umalis pagdaca itong lobong encantada. Nagtulóy na capagcuan doon sa ilog nang jordán, nagcataóng nalilibang yaong manga nagbabantay. Isinaloc nanga niya ang daláng tatlóng botella, at lumipád capagdaca ito ngang lobong masiglá. Hinabol na capagcuan niyong tanang nagbabantay, ang lobo'i, napailanláng at di nila inabutan. Nang ito'i, dumating naman sa príncipeng cay don Juan, ang ulo'i, agad binusan tuloy hangang talampacan. Nang siya nga ay mabusan tubig na galing sa jordan, nagbango't, lumacás naman itong príncipeng marangal. Quinuha na niyang tambing diamanteng naiuang singsing, sa aua nang Ináng Vírgen lobo ang nagparaan din. Si don Jua'i, quinasihan nang Dios na Poong mahal, nacaahong matiuasáy sa balóng quinalalag-yan. Ang nasoc sa calooban nitong príncipeng timtiman, moui siyang magtuluyan sa caniyang caharian. Sa pag-lacad ni don Juan sa bundóc at caparangan, nagdamdam nang capagalan sa tinding sicat nang Arao. Sa isang puno nang cahoy na malaqui't, mayamung mong siya roon ay sumilong at humilig naman tuloy. Sa calamigan nang hangin at tantong caalio-alio, ay agad nang nagupiling itong príncipeng butihin. Ano ay caguinsa-guinsa doon sa pagtulog niya, siya nangang pagdating na mahal na ibong Adarna. At sa tapat ni don Juan sa cahoy na sinilungan, namayagpag at naghusay balahibo sa catauán. At saca siya nagcantá nang tantong caaya-aya, don Juan magbangon na sa tulog mo'i, gumising ca, Sa voces na mataguinting siya'i, agad na náguising, at pinaquingang magaling ang sa ibong pagtuturing. Malaquí mong ala-ala sa princesa Leonora, may lalo pa sa caniya nang cariquitan at ganda. Malayo nga rito lamang ang caniyang caharian, at malapit siyang tunay sa sinisicatan nang Arao. Na cun siya mong macuha at iyong mapangasaua, dito sa mundo'i, pang-una sa cariquitan at ganda. Yaong tatlong princesa sa haring Salermong bunga, si doña María Blanca, ang matandá sa dalaua. Sunód si doña Isabel parang maningning na garing, si doña Juana'i, gayon din ang tala'i, siyang cahambing. Hayo lacad na don Juan sa reino nang de los Cristal, ipagcacapuri mo naman sa haring iyong magulang. Nang ito ay maringig na nitóng príncipeng masiglá. naualá sa loob niya ang princesa Leonora. Lumacad na nagtuluyan ang príncipeng si don Juan, caniyang pinatunguhan sinisicatan nang Arao. Aquing lisanin na muna yaong pag-lalacad niya, at ang aquing ipagbadyá ang princesa Leonora. Arao, gabi'i, tumatangis sa quinalalaguian'i silid, ang caniyang sinasambit, si don Juang sintá't, ibig. Cun caya humingi aco nang pitóng taóng término, si don Juan ang hintay co caya nagtitiis dito. Na cun hindi ca binuhay nang lobo cong pinaualán, caloloua mo man lamang aco'y paqui-usapan. Ito'i, itiguil co muna pananaghoy nang princesa, at ang aquing ipagbadyá si don Juan de Berbania. Tatlóng taóng ualang culang ang pag-lalacad sa párang, hindi niya maalaman ang reino nang de los Cristal. Sa malaquing capalaran nang príncipeng si don Juan, ay nasalubong sa daan ang isang matandang mahal. Anang príncipe at badyá núno'i, magdalang áua ca na cun may baon cang dalá aco'i, limusan po niya. Sagót nang matanda naman mayroon nga acong taglay, munting duróg na tinapay quinacain co sa daan. Narito't, cumuha ca na at nang huag magutom ca, nang cay don Juang maquita ay nasuclám bagá siya. Ang tinapay ay maitim ang isa pa ay bucbúquin, sa malas niya at tingin nacasusuclám na canin. Sa malaquing cagutuman nang príncipeng si don Juan, nuha nang munti lamang at para bagang titicmán. Nang caniyang malasahan itong bucbúquing tinapay, masarap at malinamnam parang cahahango lamang. Anitóng matandá bagá ang aquing bumbóng na dalá, may lamang pulót aniya cumuha at uminóm ca. Humigop na si don Juan nitong pulót nang puquiotan ay naualá capagcuan ang caniyang cagutuman. At nulí ngang nag-uica pa matandang causap niya, diyan sa bumbóng na isá may lamáng tubig aniya. Huag mong ubusin lamang caunti aco't, iuanan, at mahaba pa ngang aráo ang pag-lacad co sa párang. Nang maquita ni don Juan yaong bumbóng na may lamán, ay isang dulong cauayan ang siyang quinalalag-yan. Uica nang principe at badya núno po ay maquinig ca, cun ito'i, ubusin co na munti ma'i, ualang itirá. Sagót nang matandá naman inomin mo na don Juan, cahit aco'i, maualá man huag icao ang magculang. Ininóm na ni don Juan tubig na camuc-ha'i, cristal, sa Dios na calooban hindi nagculang munti man. Nang caniyang mapagmasdan ang tubig ay di nagcuculang, ang matandáng ito naman segurong may carunungan. Umulit pa ngang nag-uica itong príncipeng daquila, ugali nang isang bata ang magtanong sa matandá. Sagót nang matandá naman sabihin mo't, iyong turan, ang loob co'i, namaáng nang layong pinangalingan. Isinagót ni don Juan ganitó po ay paquingan, ang aquing pong pinapacay ang reino nang de los Cristal. Sagót nang matanda'i, ito Jesús na Panginoon co, ang pag-lalacad cong ito isang daang taóng husto. Hindi co napag-alaman ang reino nang de los Cristal. iyang hanap mo don Juan malayong di ano lamang. Nguni't, quita'i, tuturuan sundin mo't, huag sumuay, lumacad cang magtuluyan icapitóng cabunducan. Doon ay inyong daratnán isang ermitañong mahal, at siya mong pagtanungan nang sadyá mong caharian. Narito't, ngayo'i, cunin mo capiraso nang báro co, at siyang ipaquita mo sa daratnang ermitaño. Cun icao ay tatanungin nang quinunan mo cun alin, ang pangalan mong sabihin isang matandáng sugatín. Yao nanga at pumanao ang príncipeng si don Juan, caniyang pinatunguhan icapitóng cabunducan. Ito'i, lisanin co muna manga, pag-lalacad niya at ang aquing ipagbadyá ang princesa Leonora. Parati nang tumatangis sa quinalalag-yáng silid, ang caniyang sinasambit si don Juang sinta't, ibig. Cundi ca guinamot naman nang lobo cong binitiuan, baquit di pinagbalican nang hayop cong inutusan. Tatlóng taón nang mahiguit yaring aquing pagtitiis, saca ang maipagsasapit macacasal sa di ibig. Diyata matuid naman at iyo nang calooban, na acó ay mapacasál cay don Pedrong tampalasan. Ito'i, uacás na at hangán nang pagtauag co don Juan, cun culanging capalaran aco'i, di mo na daratnan. Ito'i, lisanin cong agad ang sa princesang pagtauag, at ang aquing ipahayag ang príncipeng naglalacad. Limang buang hustó bagá yaóng pag-lalacád niya, siya namang pagdating na sa mariquit na ermita. Doo'i, caniyang dinatnan isang ermitañong mahal, balbás ay hangang sa bay-uang nacatatacot cun tingnán. Anang matanda'i, ganitó umalis ca manunucsó, mahaba nang taón aco ualang sumasapit dito. Sagót ni don Jua't, uica nuno'i, huag cang mamangha, aco'i, inutusang cusa isang mahal na matandá. Narito po't, iyong cuha capirasong baro niya, sa ermitañong maquita ay inabót capagdaca. Hinagcán na't, tinangisan yaong baro niyang tangan, luha sa mata'i, bumucal parang agos ang cabagay. At nag-uica nang ganitó Jesús na Panginoon co, ngayon lamang naquita co ang mariquit na baro mo. Ang hindi co naquita catauan mong mapanintá, di co nababayaran pa ang aquing nagauang sala. Sa dibdib ay inilagay capirasong barong mahal, at sacá tinanong naman ang príncipeng si don Juan. Ano ang sadyá mo bagá at cusang naparito ca, anang príncipe at badyá ganitó po'i, maquinig ca. Ani don Juan at sulit ermitañong sacdal diquit, ang hanap co pong mapilit ang reinong de los Cristales. Ang sagót nang ermitaño Jesús na Panginoon co, limang daang taón aco nang pagcatahán co rito. Ay hindi co naalaman ang reino nang de los Cristal, at malayong caharian ang hanap mong pinapacay. Tingnán cun sa aquing sacop sa hayop cong nangag-libot, cun canilang naa-abot cahariang cristalinos. Sa pintó ay lumapit na campana'i, tinugtog niya, nagsidating capagdaca madlang hayop na lahat na. Doon sa pagcacapisan nang lahat niyang familiar, itinanong capagcuan nitong ermitañong mahal. Sa inyong paglibot diyan sa bundóc at caparangan, sino ang naca-aalam niyong reinong de los Cristal. Ang sagót nang calahatán hindi namin naalaman, at malayong caharian ang iyo pong catanungan. Sampong olicornio bagá na hari nilang lahat na, hindi rin macapagbadyá niyong reinong hanap niya. Ang uica nang ermitaño don Juan ay narinig mo, cahima't, ang familiar co di masabi ang hanap mo. Ngayon quita'i, tuturuan sundin mo't, huag sumuay, paroon cang magtuluyan icapitóng cabunducan. Itong baro ay dalhin mo sa bundóc na icapitó, at siyang ipaquita mo sa daratnáng ermitaño. At tinauag nanga rito yaong haring olicornio, itong príncipe'i, dalhin mo sa mabunying capatid co. Si don Juan ay sumacay sa olicorniong licuran, lumacad na nagtuluyan hangang sumapit sa pacay. Nang sila nga'i, dumating na sa sadyá nilang talaga, doon na iniuan siya olicornio'i, nagbalic na. Si don Jua'i, capagdaca nagtuluyan sa ermita, sa ermitañong maquita ay tinanong naman siya. Icao baga'i, ali't, sino naparitong manunucsó, aco'i, malaon na rito ualang naquiquitang tauo. Isinagót ni don Juan ualín po ang cagalitan, naririto'i, iyong tingnán capirasong barong mahal. Sa ermitañong maquita ang damit na mahalagá, pinalapit nanga siya at quinuha capagdaca. Pagca-abót ay hinagcán at caniyang tinangisan, at ang uicang binitiuan calunos-lunos paquingán. Si don Juan ay nagtacá sa ermitañong naquita, lumalo pa nga sa isa dalang catandaan bagá. Ang balbás niya sa baba ay sumasayad sa lupa, balahibo'i, mahahaba mapuputi namang paua. At nag-uica nang ganitó ang matandang ermitaño, sino bagáng quinunan mo mahalagáng barong itó. Sagót ni don Jua't, badyá nuno po ay maquinig ca, sa aquin ang may padalá ermitañong matanda na. Ang sagót nang ermitaño don Juan ay sabihin mo, ang sadyá mo ay cun anó nang iyong pagcaparito. Isinagót ni don Juan ganito po ay paquingán ang sadyá co po at pacay ang reino nang de los Cristal. Anang matanda'i, ganitó ang pagcatahan co rito, nang aco'i, mag-ermitaño ualóng daang taóng hustó. Ay hindi co naalaman cahariang de los Cristal, anhin co'i, malayong lugar ang sadyá mong linalacbay. Tingnán cun sa aquing sacop ibong naglipád sa bundóc, cun canilang na aabot yaong reinong cristalinos. Sa pintua'i, lumapit na campana'i, tinugtóg niya, tanang ibo'i, capagdaca nagcatipong para-para. Anang ermitaño naman sa inyong pag-liliparan, di ninyó natatausán ang reino nang de los Cristal. Ang sagót ngani nang lahat hindi namin natatatap, at malayong di hamac yaong cristalinong ciudad. Umuling nag-uica siya cung husto silang lahat na, ay nagbilang capagdaca uala ang ibong aguila. Ay ano'i, caguin-guinsa sa pag-uusapan nila, siya nangang pagdating na nang ibong haring águila. Nang dumating ay pabagsác sa pagod na dili hamac, ang ermitaño'i, nangusap sa laquing galit na hauac. Na ang uica bagá niya doon sa ibong águila, baquit icao'i, nahulí pa sa iyong manga familia. Dili bagá iyong unaua itong tunóg nang campana, saan man naroong lupa, ay oouí cayong biglá. Sagót nang águila't saysay panginoon naming mahal, malayo pong pinagmulán caya di nila casabáy. Anang ermitaño naman sabihin mo't, iyong turan, ang pinagmulán mong lugar at nang aquing maalaman. Sagót nang águila't, sulit ermitañong sacdal diquit, pinangalingang cong tiquís ang reinong del los Cristales. Caninang umaga lamang aco ay nag-aalmusál, sa isang peras na mahal na ang lasa'i, malinamnám. Bahag-ya cong naringig nga yaong tunóg nang campana, ay lumipád acong biglá capagala'i, di cauasa. Ang sagót nang ermitaño don Juan ay naringig mo, at doon nangaling itó sa reinong hinahanap mo. Uica sa águila'i, ito: ang príncipe ay dalhin mo, isang buan sa banta co doo'i, sasapit na cayó. Isinagót nang águila isang bua'i macucuha, darating pong ualang sala sa baño ni doña María. Agad nangang nagpadaquip niyong ibong maliliit, siyang babauning tiquis sa pagpanao at pag-alís. Tatlóng daan na duruan ang siyang pinagtuhugan, at ang balang isa naman limang libong ualang culang. Balang isang tuhog bagá isang ibon ang may dalá, ito ay baong talagá na cacanin nang águila. Si don Jua'i, pinasacáy na sa águilang licorán, canilang pinatunguhan, sinisicatan nang Arao. Tanang naquiquita lamang nang príncipeng si don Juan, ang langit at caragatan ualang lupang natatanao. Doon sa sanbuang arao pag-lipád na ualang tahán, naubos nacaing tanan ang tatlóng daang duruan. Ay ano'i, nang maubos na yaong baon nilang dalá, siya nang pagdating nila sa baño ni doña María. Niyong oras nang vísperas nang si don Jua'i, ilapág, ang águila ay nangusap ito ang ipinahayag: Dito na quita iiuan ay magtago ca don Juan, nang hindi ca mamalayan nang manga princesang mahal. At mamayang á las cuatro ualang sala't, paririto, mahal na princesang tatló na maliligo sa baño. Di mo bagá naquiquita bañong paliguan nila, may sariling titig-isa at hindi nga magsasama. Magcacaparis nang gayác calapati ang catulad, doon sa cahoy na peras ay magsisi-dapong lahat. Paalam aco don Juan dito na quita iiuan, bilin co'i, iyong tandaan huag mong calilimutan. Nagtago na si don Juan sa baño ngang paliguan, at nang hindi mamalayan cahit sila'i, pumanhic man. Ay ano'i, caguinsa-guinsa oras nang á las cuatro na, ay dumating capagdaca ang tatlóng manga princesa. Dumapo na silang agad doon sa cahoy na peras, at capua nagsilapág manga damit ay hinubád. Nang cay don Juang maquita yaong si doña María, ang cariquitan at gandá nacasisilao sa matá. Naghubád na capagcuan damit calapating hirang, lumusong na nagtuluyan sa bañong paliguan. Ang guinaua capagdaca nitong príncepeng magsiglá, marahang quinuha niya damit ni doña María. At nagtagong uli siya nang hindi bagá maquita, nang umahon ang princesa ang damit niya'i, uala na. Sabihin pa nga ang galit nitong princesang mariquít, nang di maquita ang damit ito ang ipinagsulit. Sino cayang lapastangan ang naparitong nagnacao, ó baca ang criado naman nang haring aquing magulang. Cun sino man siya't, alin ay ang sucat pag-isipin, aco'i, pag-iiuang tambing manga capatid cong guilio. Nang maguing isang oras na sa damit niya'i, pagquita, siya namang paglitáo na nitong príncipeng masiglá. Lumuhód na sa harapán na haluquipquip ang camáy, cordero'i, siyang cabagay at nangusap nang malubay. O mariquit na bathala cometang nabá sa lupa, magdala ca ngayong aua sa aquing ipag-uiuica. Aba mariquit na Fénix at Buang sacdal nang lamíg, sa aquing tinagis-tinagis matá mo po ay ititig. Hindi co po maguing sala ang sa damít mo'i, pagcuha, at ugali nang may sintá quiquita nang daan bagá. Alin naman cayang búhay mahiguit sa sang-libo man, na sa galit mo pong tangan hindi alising paminsan. Caya mahal na princesa cun may galit ca pong dalá, aco ay natatalagá sa bala mong iparusa. Sagot nang princesang mahal cahit aco'i, may galit man, ay sa iyong pagcalagay nagdalá nang caauaan. Aling bagsic nang justicia ang magbibigay parusa, sa pacumbabang may sala dapat ang misericordia. Cun ang apóy na mainit nagniningas na masaquit, capag-sinubhán nang tubig mamamatay siyang pilit. May galit man ang loob co sa damit cong quinuha mo, napaui ngayong totoo dahil diyan sa anyó mo. Nguni't, aco'i, tabi naman sa iyo príncipeng mahal, alin bagang caharian ang iyong pinangalingan. Sagót ni don Jua't, badyá ó bulaclac nang sampaga, ang pinagmulan cong sadyá ang reino po nang Berbania. Naparito at naglacbáy sa iyo pong caharian, bulá ang aquing sinac-yán sa guitna nang caragatan. Caya mahal na princesa damit mo po'i, abot cuha, at baca pa ipagdusa nang búhay co't, caloloua. Caya cun uala ring daan ang sinta cong pinag-lacbáy, ibig co pa aquing mamatáy dini po sa aquing lagay. Isinagót nang princesa ó don Juan de Berbania, ngayon mo nga maquiquita tunay na aquing pagsintá. Dini sa camay cong canan, magtindig ca at tumangan, at ito ang tandang tunay nang pagsintá cong matibay. Nagtindig na si don Juan capagdaca'i, hinauacan, yaong marangal na camáy at umupong nag-agapay. Ang uinica sa caniya ó don Juang aquing sintá, paquingan at manainga sa aquing ipagbabadyá. Pagmalasin mo at tingnan manga batóng nalalagáy. siyang nacabacod lamang sa aming palacio real. Iyan nga'i, tanong lahat na sadyá'i, sa pangangasaua, panang enengcanto sila nang haring poon cong amá. Nariya'i, manga príncipe caballero't, manga conde, pauang nangaduahagui sintá nila'i, di nangyari. Sila ay naguing talunan naraig sa carunungan, nang haring aquing magulang naguing bató ang catauán. Nagsiparito't, nag-lacbay ay iyong pacatandaan, itanim sa gunam-gunam at huag mong calilimutan. Na mamayang á las cinco maguiguising na seguro, mahal na haring amá co ay maquiquita ca dito. Cun icao ay tatanungin pinagsadyá mo'i, cun alin, ang iyo namang sabihin mangangasaua ang hinguil. At cung tauaguin, ca namang manhic sa palacio real, huag magtulóy don Juan at icao ay mamamatáy. Ang iyong isagot lamang sa haring aquing magulang, acó po ay pag-utusan nang emperador cong mahal. Bala niyang ipag-uica aminin mo namang paua, hindi icao ang gagauá at aco'i, siyang bahala. Paalam aco don Juan quita muna'i, malilisan. at mamayang gabi naman saca quita babalican. Umalis na capagdaca yaon ngang tatlóng princesa, ay siyang pagcaguising na nang haring canilang ama. Nang maquita si don Juan nang haring Salermong mahal tinanong na capagcuan cun anó ang sadyá't, pacay. Sagót ni don Jua't, tugón ó hari cong panginoon, icao po ay biguian ngayon Dios nang magandang hapon. Ang sagót nang haring mahal salamat na ualang hangan, sabihin mo't, iyong turan ang sadyá mo't, pinag-lacbay. Ani don Juan at badyá ó daraquilang monarca, ang sadyá co pong talagá hinguil sa pangangasaua. Cun baga maguiguing dapat ang Berbania cong ciudad, masama't, mapaquilangcap sa iyong coronang hauac. Ang uica nang haring mahál icao ay pumanhic naman, at quita'i, magsalitaan dini sa palacio real. Ang sagót ni don Juan iyan po'i, di pasasaan, ang hintay co'i, pag-utusan nang aquing macacayanan. Nang sa haring mapaquingan ay tinauag capagcuan, yaong criado niyang hirang ito ang siyang tinuran. Ngayon din magmarali ca isang salóp na trigo'i, muha, aquing susubuquin bagá nagsadyáng mangangasaua. Ay ano'i, nang dumating na ang trigong ipinacuha, don Juan ay sumunod ca sa útos co ngang lahat na. At cun di mo masunod nga ang aquing ipagagaua, ualáng pagsalang daquila ang búhay mo'i, mauauala. Itong trigo ay cunin mo pag-ingatan mong totoo, sasabihin co sa iyo ang lahat nang gagauin mo. Itong bundóc na mataas tibaguin mo nang mapatag, at doon mo nga icalat itong trigong aquing hauac. Ngayon din iyong itanim gabing ito'i, tumubo rin, sa gabing ito'i, gayon din iyo namang aanihin. At sa gabing ito naman ay gagauin mong tinapay, sa lamesa co'i, maguisnan cacanin co sa almusal. Quinuha na ni don Juan yaóng trigong ibinigay, doon sa porterong bahay biniguian nang tatahanan. Ang uica nang secretario sampóng manga consejero, ano baga't, naparito ang príncipeng locó-locó. At hindi na nahinayang sa iningat niyang búhay, uala ngang pagsalang tunay na di siya mamamatáy, Anó'i, nang magabi na oras ay á las seis na, itong si doña María ay guló ang ala-ala. Caniyang pinag-lalangán hari at consejong tanan, pinatulog na mahusay isa man ay ualang malay. Siya ngang pagpanaog na nang mariquit na princesa, at pinaroonán niya si don Juang casi't, sintá. Capagdating ay nagcamay at saca tinanong naman na cung anong cautusán nang hari niyang magulang. Anang príncipe at badyá poon cong doña María, ang utos nang iyong amá ganito ay maquinig ca. Itong trigo'i, ibinigay sa aqui't, itaním co rao, at sa gabing ito naman mamunga't, maguing tinapay. Sagót ni doña María don Jua'i, bayaan mo na, at hindi mahihiya ca doon sa hari cong amá. Saan patutungo naman ang sa haring carunungan, na májica negra lamang ang caniyang tinatangnan. Ang sa cay doña María hauac ay májica blanca, ang dunong nang haring amá ay tinalo nga niya. Ang uica niya, at saysay icao ay magpahingalay, at malaquing iyong pagal sa layo mong pinagmulán. Ay ano'i, nang lumalim na hating gabing tahimic na, pinalabas nang princesa carunungang ingat niya. Oras ding yao'i, napatag itong bundóc na mataas, isinabog niyang lahat ang trigong caniyang hauac. Ang isang catacá-tacá, lacás nang májica blanca, bagong isinasabog pa oras ding yao'i, namunga. Nang oras ding yao'i, agád itong trigo ay guinapas, maraming umaalagád oras ding yao'i, nalugas. Ito'i, salicsihang paua manga inchic ang nagáua, pucpóc magcabi-cabila ingay na ualang camuc-há. Nang oras na á las cuatro isinoot na sa horno, sabihin bagá ang guló niyong caramihang tauo. Niyong ngang á las cinco na ang tinapay ay luto na, hinango capagcaraca cay doña Maríang quinuha. Nanhic sa palacio real sa lamesa'i, inilagay, sa cuarto'i, nagtuluyan at natulog capagcuan. Ay ano'i, nang maguising na itong daquilang monarca, ay nagtuloy sa lamesa ang tinapay ay naquita. Nang damputin ang tinapay ay napaso pa ang camáy, at bagong hinango lamang sa hornong pinaglutuan. Nanguilalás nanga rito ang hari 't, consejero, marunong yatang totoo itong bagong naparito. Cun caniyang nagaua man ang hiniling cong tinapay, sa iba cong cautusán ay siya nga'i, mamamatáy. Ay ano'i, nang matapos na don Jua'i, tinauag niya, naparoon capagdaca at siya'i, naquipagquita. Ang uica nang haring mahal pumanhic cang magtuluyan, isinagót niya naman aco po ay pag-utusan. Capagcaraca'i, quinuha ang frascong iningat niya, ang hari ay nanaog na ang príncipe ay casama. Don Juan ngayo'i, tingna mo ang aquing hauac na frasco, at ang nasisilid dito labing-dalauang negrito. Ito'i, aquing pauaualán sa tubig nang caragatan, isilíd mong ulí naman sa frascong quinalalag-yan. Isa ma'i huag magculang sa negritong pauaualán, huag namang mapalita't, capalit ang iyong búhay. Pinaualán nanga rito labing dalauang negrito, at nag-uica nang ganitó ang haring si don Salermo. Sa umagang mag-almusál sa lamesa cong cacanan, maquiquitang ualang culang negritos cong pauaualán. Ang frasco'i, ibinigay na cay don Juan nang monarca, at sa palacio'i, nanhic na saca tambing nagpahinga. Ay ano'i, nang magabi na oras nang Ave María, dumating na capagdaca ang mariquit na princesa. Tinanong na si don Juan ni doña Maríang hirang, na cun anóng cautusán nang haring caniyang magulang. Sagót ni don Jua't, badyá ó poon co't, aquing sintá, ganito'i, paquingan niya utos nang mahal mong amá. Negrito niyang laruán sa tubig ay pinaualán, itong frasco ay iniuan at mulí cong isilid dao. Na hustong labing-dalauá ang negritos na lahat na. capag nagculang nang isa búhay co ang cahalagá. Ang sagót ni doña María ó don Juang aquing sintá, cun yaón ang utos niya huag cang mag-ala-ala, Gasino yaong familiar nang haring aquing magulang, capag aquing tinauagan ay lalapit silang tanán. Ang dalaua'i, nag-agapay at sila'i, nagpapanayám, hangang sa madaling arao nang canilang salitaan. At niyong á las cuatro na ay nag-uica ang princesa, ó don Juang aquing sintá ang ilao dalhin mo muna. Ang frasco'i, dalhin mo bagá sa dagat quita'i, tumugpá. yao nanga't, lumacad na dalauang magcasi't, sintá. Lumusong silang nagsabay at ang frasco'i, iniumang, saca niya tinauagan ang negritong calahatán. Balang mahulí sa inyo nang pagpasoc nga sa frasco, cahit na sa tubig cayó masisilab sa galit co. Sa negritong marinig na voces ni doña María, ay nangag-unahán sila pagpasoc sa frascong sadyá. Ay sa gayong pagcacalat negritos niyang tinauag, sa tacot na dili hamac nangagsipasoc na agád. Ang uinica nang princesa mouí ca na aquing sintá, aco'i, siyang bahala na sa palacio'i, magdadalá. Nagtuloy na si don Juan doon sa porterong bahay, si doña María naman nanhíc sa palacio real. Inilagay na sa lamesa yaong frascong dalá niya, sa cuarto'i, nagtuloy na at natulog nanga siya. Ay ano'i, nang maguising na ang haring Salermo bagá, sa lamesa ay naquita ang frasco'i, naroon na. Quinuha na at tiningnan ang caniyang calaruan, hustong hindi nagcuculang ang negritong pinaualán. Hindi na cumibó siya pinaram sa ala-ala, mayroon pa acong ibang iúutos sa caniya. Anó'i, nang quinabucasan ipinataúag si don Juan, naparoo't, di sumuay sa haring Salermong mahal. Anitong hari at badyá. yamang pangaco nang una, na sa utos cong lahat na don Juan ay susunód ca. Anang príncipeng daquila yao'i, totoó cong uica, utos mo po cun masira ibig co pang mamatáy nga. Ang uica nang haring mahal ganito'i, iyong paquingan, at nang iyong maalaman itong aquing cautusán. Ang ibig co ngayon naman yaóng bundóc na nariyan, ay dito sana malagay sa tapat nang durungauan. Búcas pagca-umaga nga cun manungao acong biglá, hangin sa bundóc tatama ay pumasoc sa bintana. Caya hayo na don Juan utos co'i, sundin mo lamang, cundi mo magaua naman capalit ang iyong búhay. Umalis na capagdaca at sa bahay omoui na, nang maca-Ave María naparoón ang princesa. Ang uinica sa caniya ó don Juang aquing sintá, ay anó ang utos bagá nang aquing mahal na amá. Ang utos niya sa aquin ó sintá co't, aquing guilio, ganito ay iyong dinguin at aquing ipagtuturing. Yaong bundóc na nariyan aquing palacarin naman, at caniya rao maguisnan sa tapát nang durungauan. At ang hanging magahasa doon sa bundóc tatama, at sa pág-ihip na biglá ay pumasoc sa bintana. Sagót ni doña María cun yaon ang utos niya, huag cang mag-ala-ala aco'i, siyang bahala na. Sa canilang salitaan ay parang isang catauán nang magmamadaling arao ang princesa, ay nagsaysay. Don Jua'i, matulog ca na at baca napupuyat ca, aco'i, siyang bahala na sa poon cong haring amá. Nang oras ding yaón naman lumacad ang cabunducan, doon niya pinatahán sa bintanang durungauan. Nang ito ay mayari na á las cuatro nang umaga, ang princesa'i, pumanhic na na di namalayan siya. Ay ano'i, nang maguising na itong daquilang monarca, bintana'i, binucsán niya at nanungao capagdaca. Milagro manding daquila nang Dios na macalinga, isang hanging magahasa sa bundóc baga'i, tumama. Sa simbuyóng calacasan bilis nang hanging amihan pumasoc sa durungauan nang haring Salermong hirang. Nanguilalás nanga rito sampóng loob ay naguló at hindi niya matalo ang príncipeng naparito. Ito'i, bayaan co muna na sa haring ala-ala, at ang aquing ipagbadyá nang magdadapit hapon na. Pinatauag si don Juan doon sa porterong bahay, quita ngayo'i, uutusan sundin mo't, huag sumuay. Sagót nang príncipe naman sabihin po't, iyong turan, at nang aquing maalaman ang iyo pong cautusán. Ang uica nang hari't, turing ó don Juan iyong dinguin, ngayo'i, aquing sasabihin yaong lahat mong gagauin. Ang bundóc mong inilagay sa tapat nang durungauan, ay doon maguiguisnan sa guitna nang caragatan. At maguing isang castillo sa limaga'i, maquita co, at gayon din ang simborio ang bilog ay paparejo. Sa castillong yaon naman ay cun mayari nang tunay, ay pitó namang halayhay ang kañon mong ilalagay. Mulá, sa palacio real at castillong paroronán, matuid ang lalacaran na cauili-uiling tingnan. Doon sa castillo bagá dadaanan tang dalauá, ay anim ang bateria tatayó ang centinela. At sa batería naman ay may cañong malalagay, na umaga'i, maguiguisnang pauang nangag-puputucan. Narito at cunin mo na itong mazo at barreta, sampóng pico at cuchara sa pag-gauá ay talagá. Quinuha na ni don Juan ang lahat nang casangcapan, at siya'i, noui na naman doon sa porterong bahay. Ay ano'i, nang magabi na ora'i, á las ocho bagá, siya nangang pagdating na nitong si doña María. Tinauag na si don Juan at saca tinanong naman, na cun anong cautusán nang haring aquing magulang. Sinaysay rin namang tunay nang príncipeng si don Juan. ang lahat nang cautusán nang haring Salermong mahal. At sampong pagbibigay pa niyong mazo at barreta, manga pico at cuchara sa pag-gauá ay talagá. Isinagót nang princesa casangcapa'i, aanhin pa, aco'i, siyang bahala na sa láhat nang utos niya. Matulog ca na don Juan na icao'i, magpahingaláy, sa umaga,i, maguiguisnán ang caniyang cahilingan. Ay ano'i, nang lumalim na ang gabi ay tahimic na, sa májicang salamangca ang castillo'i, guinauá na. Nang oras na yao'i, agád ang castillo'i, pinalacad, doon sa guitna nang dagat cataasa'i, sacdál taas. Pitóng andana ang hanay nitong cañong nalalagáy, ang calzadang lalacaran tuloy sa palacio real. At anim ang batería na may cañong para-para, at ang nacacentinela coroneles na lahat na. Nang ito'i, mangyaring tunay cahit isa'i, ualang culang, ang princesa'i, nalis naman at sa cuarto'i, nagtuluyan. Ay anó'i, pagca-umaga ang hari ay naguisíng na, ang putuca'i, sabihin pa sa castillo at batería. Ang uica nang haring mahal don Juan quita'i, magpasial, ating panoorin lamang sa castillong pagcalagay. Yáo nanga't, lumacad na nagpasial silang dalauá, sinino na capagdaca nang naroong centinela. Ang sagót bagá at saysay aco aniya'i, si don Juan, anang de la guardia naman emperador nating mahal. Dito na ngani nagtaca ang haring Salermo bagá, at ang nacacentinela coroneles na lahat na. Sa canilang pagpapasial cabi-cabila'i, putucan, ang singsing nang haring mahal nahulog sa caragatan. Hari'i, nangusap pagdaca don Juan quita'i, muí na, at iyong ipatahan na ang cañóng nagsisisalva. Itinaás ang espada cay don Juang, hauac bagá, ang putuca'i, nagtahan na at di na naringig nila. Ang hari ay nagtuluyan doon sa palacio real, ang príncipeng si don Juan nuí sa porterong bahay. Mapahapong á las cinco nag-utos sa isang criado, si don Jua'i, tauaguin mo at siya'i, hinihintay co. Naparoo't, di sumuay itong príncipeng timtiman, anang hari'i, paquingan itong aquing cautusán. Ngayon sa gabing magdamag paua mong alising lahát, castillo at baterías huag cong maguisnan bucas. At sa dati'i, isauli mo tapat nang durungauan co, sa umaga'i, maguisnan co huag na hindi sundin mo. Ay ano'i, nang matapos na yaón utos sa caniya, si don Juan ay nalis na sa bahay nuí pagdaca. Niyong magabi na naman nanaog na capagcuan, ang princesang matimtiman pinaroonan si don Juan. Tinanong na capagdaca na cun anong utós bagá anang príncipe at badyá ganito ay maquinig ca. Ang castillong nalalagay sampó nang batería naman búcas huag nang maguisnan nang haring iyong magulang. Ang uinica nang princesa ó guilio co't, aquing sintá, icao ngayo'i, matulog na aco'i, siyang bahala na. Nang mahating gabing tapat ualang malay silang lahat ay naguing bundóc na agád yaong castillong mataás. At nasaulí na sa lagay ang quinuhang cabunducan, at ang bitería naman sa hari'i, hindi naguisnan. Tinauag namang mulí pa itong príncipeng masiglá, naparión capagdaca sa hari'i, humaráp siya. Capagdating ni don Juan hari'i, nangusap pagcuan, di co yata mabayaran ang lahat mong capagalan. Saca ngayon ang isa pa muling uutusan quita, anang príncipe at badyá ay iyo pong sabihin na. Sa canitang pagpapasial sa castillong cariquitan, ang singsing cong minamahal nahulog sa caragatan. At sa gabi namang ito yaón lamang ay cunin mo, sa umaga'i, maducot co sa ilalim nang unan co. Isinagót ni don Juan cun yaón bagá po lamang, cahit aquing icamatay susundin cong malumanay. Ay ano'i, nang magabi na á las nueve ang oras na, dumating na capagdaca itong si doña María. Itinanong cay don Juan ang utos nang haring mahal, sumagot nang mahinusay at ganitó ang tinuran. Ang utos bagá sa aquin nang haring amá mong guilio, sa dagat ay aquing cunin ang diamante niyang singsing. Anang princesa'i, ganito tapangan mo ang loob mo, at itong utos sa iyo ay panganib na totoó. Isang batia ang quinuha nang mariquit na princesa, may sangcalan at hapác pa sa dagat sila'i, tumugpa. Sa batia'i, lumulan agád ang dalauang magsing-liyag, pagcapalaot sa dagat ang princesa ay nangusap. Huag matacot don Juan tadtarín mo acong tunay, at huag matapon lamang capirasong aquing lamán. Huag cang matulog naman at aco'i, iyong abangan, cunin mo sa aquing camáy ang singsing cong ililitao. Tinadtad na ngani niya itong si doña María, sa tubig inihulog na naguing isang isda siya. Sa calaunang di hamac sa ilalim ay paghanap, ay nacatulog na agad itong príncipeng marilag. Nang ang singsing ay macuha naguing tauo ang princesa, daliri'i, inalitao na si don Juan ang cucuha. Sa calaunang pag-litao singsing sa daliri'i, taglay, sino ang cucuha naman natutulog si don Juan. Sa uala nganing cumuha singsing sa daliri niya, mulíng lumubóg pagdaca itong si doña María. Lumitao na muling tambing itong princesang butihin, at hinihintay na cunin ang na sa daliring singsing. At sa uala ring umabot singsing niyang isinipot, nasoc sa caniyang loob si don Jua'i, natutulog. Lumubóg na mulí bagá ang mariquit na princesa, icatlóng pag-litao niya ang batia'i, siniquil na. Mulí namang inalitao ang daliri niyang mahal, ito namang si don Juan pagtulog ay cahimbingan. Sa hindi rin cunin ngani singsing doon sa daliri, ay inihulog na mulí umahon siyang madalí. Nang sa princesang maquita si don Juan niyang sintá, himbing na ualang capara ay guinising nanga niya. Dili ang uica co naman na aco'i, iyong abangán, at hindi macalilitao singsing cun aquing tangan. Tingni itong guinaua mo ang oras na'i, á las cuatro, maca mamalayan tayo nang bunying haring amá co. Cun caniyang maalaman lahat nating cagagauán, aco nga at sampong icao caniyang papupugutan. Cundangan ang alang-alang dalá niyaring caibigán, quita ay pinahayaang maguing bató ang catauán. Marali nang iyong gauin mulí mo acong tadtarin, maca ang hari'i, maguisíng ay uala pa yaong singsing. Sa pagmamadalí niya nang pagtadtad sa princesa, umilandang capagdaca dulo nang daliri bagá. Sa tubig nang ihulog na naguing isdá ang princesa, ang singsing ay nang macuha naguing tauong mulí siya. Sa daliri'i, inilagay isinipót na ang camay, quinuha na ni don Juan at ang princesa'i, lumitao. At umahon nanga siya sa batia'i, sumacay na, dulong hintuturo niya ang siyang ipinaquita. Tingnan mo ito don Juan ang aquing daliri'i, culang, ito'i, tandaan mo bilang na sucat ipagcaquilanlan. Yao na't, umahon bagá dalauang magcasi't, sintá, ang princesa'i, nagtuloy na sa real palaciong sadyá. Sa pagtulog na mahusay nang hari niyang magulang, ipinailalim sa unan ang singsing na minamahal. At sa cuarto'i, nagtulóy na itong si doña María, at nag-ualáng quibó siya parang hindi ala-ala. Ang hari nang maguising na dinucot ang unan niya, ay nacuha capagdaca singsing niyang mahalagá. Naguló ang gunam-gunam nang haring Salermong mahal, at hindi niya mapatay ang príncipeng si don Juan. Tingnan dito pa sa isa na ipag-uutos co pa, tantó manding ualang sala na siya'i, mapapatay na. Tinauag na si don Juan doon sa porterong bahay, siya nama'i, di sumuay naparoon capagcuan. Anitong hari at saysay ngayon ay iyong paquingan, at sa aquing cautusán sundin mo't, huag maliban. Aco'i, may isang cabayo ay mailáp na totoo, hindi pa sinasac-yan co sa umaga'i, mansohín mo. Cunin sa caballeriza doon natatali siya, sampú nang freno at silla naroon ding para-para. Caya lacad na don Juan at bucas ca na pariyan iyong mamansohin lamang cabayo cong minamahal. Umoui nanga sa bahay ang príncipeng si don Juan, pinag-isip niyang tunay cabayong patuturuan. Ay ano'i, nang magabi na higuit sa Ave María, ay dumating capagdaca itong butihing princesa. Itinanong cay don Juan na cun anong cautusán, ganito'i, iyong paquingán nitong sa aquing tuturan. Ang utos niya'i, ganitó siya rao ay may cabayo, ay mailáp na totoo, bucas dao ay mansohín co. Sagót nang princesang mahal ó sinta co't, aquing búhay, baca di mo naalaman ang cabayong tuturuan. Siya rin nga at di iba sa cabayo ay papara, saca ang rienda'i, silla ang capatid cong dalaua. At aco ang freno naman nang cabayo mong sasac-yan, icao ay magpacatimbang at doon ca mamamatay. Tuturuan quitang tambing nang paraan mong gagauin, at nang hindi ca patayin nang cabayong mamansohín. Cun icao'i, lalapit bagá doon sa caballeriza, matá nito'i, magbabaga nacatatacot maquita. Cun aayao magpa-silla ang cabayo'i, mag-aarma, palo't, dagoc na lahat na ng gauín mo sa caniya. Nguni't, icao ay mangilag sa dambá niya at sicat, at ang cucó'i, matatalas ang lamán mo'i, mauaualat. At cun baga mahina na lumuluha na ang matá, saca mo subuan siya nang freno sampú nang silla. Ang bahala naman aco sa bibig nitong cabayo, sa pagca aco ang freno ang rienda'i, alagaan mo. Capag-iyong linubayán ang riendang iyong tangan, sa alapaap tatahán ang cabayong sinasac-yán. Icao nga ay malalaglag at ang hangin ay malacas, sa lupa ca malalagpac lamán mo'i, mananambulat. Huag bayaang lumuag ang riendang iyong hauac, palo't, taquid nang espuelas nang manghina siyang agad. At cun baga mahina na lauay ay tumutulo na, iyong ibalíc pagdaca doon sa caballeriza. Nang ito ay masabi na ang lahat na bilin niya, umalis na ang princesa si don Jua'i, iniuan na. Ano'i nang quinabucasan naparoon si don Juan, ay dinatnan sa hagdanan ang lahat nang casangcapan. Nang sa cabayong maquita príncipe'i, naroroon na, nagningas nanga ang matá apóy ang siyang capara. At nang anyóng ilalagay yaong silla sa licorán, ay nanghina ang catauán nang cabayong tuturuan. Di anong magagaua pa nang siya'i, manglambót na, inilagay na ang silla ang freno'i, isinubo na. Dito nanga nagdarambá at ibig cagatin siya, palo't, dagoc na lahat na ang guinauá sa caniya. Inacay nanga sa labas nitong príncipeng marilág, at sa sacong isinacbát ang matalas na espuelas. Sa cabayo'i, sumacay na anyóng ilulucsó bagá, hinigpitan na ang rienda ay bumiling biling siya. Pálo't, táquid nang espuelas rienda'i, batac nang batac, at nang di nga mailipád ang príncipe sa itaas. Ano pa't, sa cahirapan pagdagoc na ualang tahan, caniyang iniilagan ang freno'i huag tamaan. Sa malaquing tacot bagá cabayong minansó niya. nag-luhá nanga ang matá ang lauay ay tumulo na. Nang maquita ni don Juan na di na macagulapay, caniyang sinunód naman sa princesang cabilinan. Hinila na ang rienda sa palacio ay nuí na, matuid ang lacad niya tuloy sa caballeriza. Hinubdán na ni don Juan nang freno't, sillang maringal, inilagay sa hagdanan at umuí na sa bahay. Ay ano'i, nang magabi na naparoón ang princesa, at pinagsabihan niya si don Juang casi't, sintá. Búcas ay ualang pagsala tantong ipatatauag ca, magtulóy nang pumanhic ca sa hari'i, maquipagquita. Siya ay iyong daratnán sa catre niyang hihigán. malaqui ang capagalan masasaquít ang catauan. Nang ito ay masabi na ay umalis ang princesa, sa cuarto'i, nagtuloy siyá at nang macapagpahingá. Ano'i, nang quinabucasan ang criado'i, inutusan, tauaguin mo si don Juan dito'i, aquing hinihintáy. Naparoón na ang criado sa bahay niyong portero, aco'i, inutusan dito nang haring si don Salermo. Icao ay inaanyayahan doon sa palacio real, sumama't, hindi sumuay sa criadong inutusan. Nang dumating sa palacio uica nang hari'i, ganito, don Jua'i, may damdam aco masaquit ang aquing ulo. Yamang iyo nang naganáp ang manga utos cong lahat, mamili ca ngayon caguiat na sa aquing tatlóng anác. Ang hari'i, nagtindig naman at sumama cay don Juan, tatlóng cuartóng mag-agapay siya nilang linapitan. Yao'i, capua may bútas na sa tablang inilapat, hindi mo natatalastas cagandahan nila't, quias. Yaóng hintuturo lamang ang siyang ipinalitao, sa cuartong catapusan doon niya napagmasdan. Hinauacan capagcuan yaóng daliring marangal, at saca siya nagsaysay ito ang ibig cong tunay. Hindi nanga binitiuan sa daliri'i, pagcatangan, capagdaca ay binucsan cuartong quinalalag-yan. Di anong magagaua pa nitong daquilang monarca, ang mahal sa loob niya ang siya bagang nacuha. Nagsama na capagdaca magcaibigang dalauá, nag-isip nag-ala-ala itong daquilang monarca. Ang nasoc sa loob niya ay caniyang ipadalá, sa capatid niyang sintá sa reinong Inglaterra. Cun caniyang magustuhán ang príncipeng si don Juan, doon niya ipacasal at caniyang alagaan. O cun dili caya naman at di niya magustuhan, ang príncipeng si don Juan ay caniyang ipapatáy. Ito'i, lihim na di hamac na guinaua niyang sulat, ay natantó namang agád niyong princesang marilag. Cun yaón ang calooban nang haring aquing magulang aco ang gagaua naman isang mabuting paraan. Inutusan capapdaca si don Juan niyang sintá, doon sa caballeriza isang cabayo'i, cumuha. Iyong bibilangin lamang ay ang icapitong tunay na mangaling sa pintuan, ang cunin mo at siyahán. Dito'i, umalis na quita sa Berbania ay mouí na, at tayo'i, ipadadalá sa reinong Inglaterra. Si don Jua'i, nanaog na tungo'i, sa caballeriza, sa pagmamadali niya icaualó ang nacuha. Sinubuan nangang tambing nang freno't, sillang magaling, ay siya namang pagdating nitong princesang butihin. Nang ito baga'i, maquita cabayong sasac-yán nilá, nagdala rin nang pangambá ang mariquit na princesa. At nangusap cay don Juan quita'i, panganib sa daan sa di pagsunód mong tunay sa lahat cong cautusán. Di ang bilin co sa iyo cunin mo ang icapitó, ay baquit ang icaualó ngayo'i, siyang quinuha mo. Di anong magagaua pa siya'i, siyang nariyan na, sumacay na ang dalauá at umalis capagdaca. Nang silá ay mapalual sa labas nang caharian, agad silang namalayan nang haring Salermong mahal. Hinabol nanga't, sinundan ang dalauang nagtaanan, nang sila'i, maa-abutan ang princesa ay nagsaysay. Don Jua'i, naririto na ang habol ay malapit na, panganib quitang dalauá sa hari na aquing amá. Tingnan mo ang calacasan nang cabayo mong iniuan, quita ngayo'i, aabutan dito sa guitna nang parang. Ang guinaua nang princesa niyong aabutan sila, inilaglag capagdaca ang carayom niyang dalá. Ay naguing tinic na bacal ang hari'i, di macaraan, hindi macasagui naman ang cabayong sinasac-yan. Sa malaquing galit bagá sa nagtaanang dalauá, sa cabayo'i, lumunsád na at hinauanan na niya. Husto ngang dalauang arao bago niya nahauanan, at tatlong leguas ang lagay nang dalauang sinusundan. Hinabol nangang muli pa ibig ding mapatáy niya, ibon ang siyang capara tulin nang cabayo bagá. Nang malapit nang abutan princesa'i, muling nagsaysay, don Jua'i, eto na naman ang haring aquing magulang. Ang guinaua nang princesa quinuha ang sabón niya, sa lupa'i, inihulog na naguing isang bundóc bagá. Hindi ngani magcaraan ang cabayong sinasac-yan, nababaón ang catauán sa sabón na cabunducan. Naisip sa loob bagá nitong daquilang monarca, na hilahin ang rienda at mag-libid capagdaca. Ang lagay apat na leguas nang dalauang magsing-liyag, sa malaguing paghihirap cagalita'i, dili hamac. Na sa gayong calayo na at di na niya maquita, hinabol din capagdaca ang nagtaanang dalauá. Nang malapit nang abutan princesa'i, agad nagsaysay, naquita mo na don Juan tayo ngayo'i, aabutan. Cung culanging palad quita ito na ang ating hanga, papataying ualang sala nang haring poon co't, amá. Ang guinaua nang princesa niyong aabutan sila, ang coje niya'i, quinuha sa lupa'i, inihulog na. Naguing isang caragatan na malalim at maluang, hindi nanga nacaraan cabayo nang haring mahal. Di anong magagaua pa di na macahabol siya, guinaua nang hari baga benendicionan pagdaca. Sa pangalan nang May-gaua nang Dios Haring daquila, ito ngayong aquing sumpa tumaláb sa iyong paua. Cun icao'i, dumating diyan sa reinong paroroonan, tunay na icao'i, iiuan sa labás nang caharian. Icao naua'i, malimutan nang príncipeng si don Juan, at icao ay pabayaan sa iba siya pacasal. Sa masamang capalaran itong hari'i, nagcadamdam, sa dalamhati at lumbay ay siyang iquinamatáy. Ito'i, lisanin co muna ang namatáy ay anhin pa, ang aquing ipagbabadyá si don Juan at princesa. Nang sila ay dumating na doon sa labas nang villa, ay nangusap capagdaca si don Juang casi't, sinta. Dito ay quita'i, iiuan icao'i, huag malulumbay, sa pagca't, tantong mahalay pumasoc na gayon lamang. Isinagót nang princesa ó don Juang aquing sintá, ay di maliligalig pa ang mahal mong haring amá. Sagót nang príncipe't, saysay totoo sintá co't, búhay sa iyo nama'i, mahalay di salubungin sa daan. Cay doña Maríang turing sa uinica mo sa aquin, itong aquing tagubilin sa loob huag limutin. Cun icao ay dumating na sa real palacio bagá, ay huag palalapit ca ni sa iyong reinang iná. Sa cangino mang babayi don Jua'i, iyong paquingui, sa reino'i, huag mangyari aco'i, mauaualang puri. Capag icao'i, nalapitan nang babaying sino pa man, aco'i, macacalimutan sa villa't, labás nang bayan. Sagót ni don Jua't, badyá huag cang mag-ala-ala, aco'i, ualang ibang sintá hindi malilimutan ca. Lumacad na si don Juan pumasoc sa caharian, at nagtulóy capagcuan sa hari niyang magulang. Nang siya ay dumating na sa harap nang haring amá, caguluha'i, sabihin pa nang consejerong lahat na. Sa malaquing caingayan sa loob nang caharian, ito'i, agád napaquingan ni Leonorang timtiman. Binucsán na niyang tambing yaong silíd niyang lihim, lumapit nanga sa siping ni don Juang sinta't, guilio. Umupo na capagcuan doon sa sinapupunan, nauala sa gunam-gunam princesa niyang iniuan. Ang uica ni Leonora ó daraquilang monarca, dinguin nang iyong alteza ang aquing munting querella. Pagca't, ngayo'i, narito na ang sa aquin ay cumuha, tapós na po ang panata na hiningi co nang una. Aco'i, dito pacacasal at siyang aquing catipán, si don Pedrong tampalasan sa loob co ay masucal. Sucat na po haring mahal ang aquing munting tinuran, at di co ibig masaláng sugat nang puso co't, subiang. Ang hari ay natiguilan nang sa princesang tinuran, at tila mandin may bagay ay hindi tapatin lamang. Napaayon capagdaca itong daquilang monarca, cahit cay don Juan bagá tunay ring manugang quita. Sa lingo'i, ualang pagliban ang sa inyo'i, pagcacasal, nguni ay mayroong lamán ang sabi mong binitiuan. Ang sagót ni Leonora mayroon nga po aniya, at cun aquing ipagbadyá malalagót ang hiningá. Cun aquin na pong macamtán yaong matrimoniong mahal, saca co po isasaysay ang lihim cong iningatan. Ito'i, lisanin co muna ang súgat nang púso niya, at ang aquing ipagbadyá itong si doña María. Nang maguing tatló nang arao ang caniyang paghihintay, nang uala rin si don Juan balisa ang gunam-gunam. Ito'i, malilihim bagá sa dunong na iningat niya, ay natantó capagdaca nang mariquit na princesa. Na sa lingo'i, icacasal ang príncipeng si don Juan, aco'i, maquiquipagcangay sa arao nang cafiestahan. Madali't, salita bagá ay hahaba ang historia, ang lingo'i, nang dumating na gumayác na ang princesa. At sa singsing nganing mahal na caniyang iniingatan, ay humingi capagcuan carrosa niyang sasac-yán. Humingi rin naman siya nang damit emperadora, sa arao na yaón bagá ay lumitao capagdaca. At tambing nangang nagbihis niyong damit emperatriz, lalong nagningning ang diquit serafin mandin sa langit. Sa carrosa ay lumulan itong princesang timtiman, ang catulad at cabagay yaong luminariong Buan. At ang nangag-sisihila cabayong labing-dalauá, magcaparis ang hichura naca-aalio sa matá. Anim ang cocherong hirang sa cabayo'i, sumasacáy, at saca anim din naman ang librea sa licorán. Magcaparis ang vestido nang librea at cochero, pumasoc nanga sa reino ang emperatriz na bago. Sa arao ring itó bagá icacasál ang dalauá, príncipe't, si Leonora at sila'i, mag-aasaua. Nang maquita sa palacio ang carrosang guintong puro, anang haring don Fernando emperatriz sa banta co. Ay ating itiguil muna pagcacasal sa dalauá, baca manonoód siya nitong pagdedesposada. Ang uica nang calahatán emperatriz nga po iyan, manonoód ang dalihán sa bago pong icacasal. Nang dumating sa harapán sinalubong sa hagdanan, anang hari't, manga mahal emperatriz na marangal. Sila ay nagsi-loclóc na sa manga uupáng silla, ay nangusap capagdaca itong si doña María. Ang sadyá co pong talagá manoód nang desposada, acó yata'i, nahulí na at silá ay nacasál na. Ang sagót nang haring mahal emperatriz na marangal, natiguil ang pagcacasál sa iyo po ang dahilán. Ang uica niya at saysay haring macapangyarihan, aco ang corderang leal na naparitong nag-lacbáy. Di caya mangyari bagá mahal na vuestra alteza, isang laro'i, ipaquita dito sa novio at novia. Ang uica nang hari't, saysay ó emperatriz na mahal, ituloy ang calaruan sa haráp nang capisanan. Nang ito ay marinig na nang bunying emperadora, quinuha na capagdaca diamanteng singsing niya. At humingi naman dito nang isang malaquing frasco, na may lamáng tubig ito may negrita at negrito. At isang corong músico ang hiningi naman dito, di naman maquiquita mo ang tumutogtóg na tauo. Ang isang catacá-tacá sa laróng palabás niya, ay may hauac na suplina ang mariquit na negrita. Siya ngang pag-uinica na ang músico'i, tugtuguin na, at magsayáo ang dalauá na negrito at negrita. Sinong di matuá naman sa dalauáng nagsasayáo, sa tugtóg ay nababagay yaóng quilos nang catauan. Mag-uiuica capagdaca itong si doña María, itiguil iyang música pag lilibad nang dalauá. At saca tatanong bagá itong mahal na negrita, cun hindi naquiquilala yaóng si doña María. Sagót naman nang negrito hindi naquiquilala co, iyang itinatanong mo di co masabi cun sino. Diyata don Juan aniya hindi mo naquiquilala, itong mahal na princesa siya mong casamasama. Nang icao ay pag-utusan nang hari niyang magulang, tibaguin ang cabunducan ang trigo ay ibinigay. Di niyon ding gabí bagá itong trigo ay namunga, guinauang tinapay niya sa palacio ay dinalá. Cun hindi naalaman mo guinauáng bien sa iyó, ang suplina sa camay co madurog sa catauán mo. Saca papaluin naman ang negritong caagapay cun ano't, ang nasasactán ang príncipeng si don Juan. Aróy co ang uiuicain sinong pumalo sa aquin, capagdaca ay lilingapin ay ualang tauong casiping. Siyang pag-uiuica naman ulitin ninyo ang sayáo, músico'i, magtutugtugan nacaaalio sa lumbay. Sacá naman mag-lilibád negrito't, negritang hayág, maraming tauong di hamac ang nagsisi-panguilalás. Uica ni doña María itiguil iyang música, at sacá tatanóng bagá sa negrito ang negrita. Niyóng icao'i pag-utusan nang hari niyang magulang, na sa dagat ay paualán ang caniyang calaruan. Labing-dalauang negrito ang nasisilíd sa frasco, sabihin mo sa harap co cun sinong humuli nito. Dili si doña María na iyong casama-saíma, at ang frasco'i, hauac niya may ilao ca namang dalá. Di siya rin ang naglagay sa frascong quinasisidlán, siya ring nagdala naman doon sa palacio real. Isinagót naman dito hindi naquiquilala co, papaloin nanga rito nang negrita ang negrito. Cun ano at si don Juan ang siya ngang nasasactán, marahás na carunungan sa princesang tinatangnan. Nang calahati nang oras ang canilang paglilibad, ay muli namang nangusap yaong princesang marilág. Ang uica'i, itiguil muna ang pagtugtog nang música, ang negrita'i, tatanong na sa negrito na casama. ¿Diyata't, di mo quilala yaong si doña María! ay hindi ang sagót niya cun sino't, cun alín siya. Anitong negrita naman sasabihi'i, paquingán, at nang iyong maalaman nagligtás sa iyong buhay. Hiniling sa iyo naman mataas na cabunducan, at doon nga maguiguisnán sa tapát nang durungauan. Ang uinica nang negrita ganito'i, tahaquin co na, at nang iyong maquilala yaong si doña María. Ang bundóc mong inilagay sa tapat nang durungauan, doon naman maguiguisnan sa pusod nang caragatan. At guinaua pang castillo nang pag-ibig nga sa iyo, saca ngayo'i, nilimot mo at hindi mo asicaso. Singsing nang haring mahal nahulog sa caragatan, di iyong tinad-tad naman si doña Maríang hirang. Ang capirasong daliri sa dagat natapon ngani, naguing tandang icauari sa pagquilalang madali. At bucód sa rito naman nang sa iyo'i, paturuan, ang cabayong tampalasan na lalo mong camatayan. Di guinauán ca nang daan niyang princesang marangal, ang ama'i, cahit masactán sa pagsintá ang dahilán. Di nang macapanhic ca na sa real palaciong sadyá cayong dalaua'i, nagsama sa sariling cuarto niya. Ay naisip capagdaca nang haring caniyang amá, na cayó ay ipadalá sa reinong Inglaterra. Si doña María naman gumaua rin nang paraan, at nang cayo'i, macatanan sa reinong de los Cristal. Niyong cayo'i, aabutan nang hari niyang magulang, ay caniyang hinadlangan nang matinic na cauayan. At bago nga nacaraán ang haring Salermong mahal, ay tatlóng leguas ang lagay niyong inyong calayuan. Hinabol cayong dalauá nang anyong aabutan na, ang sabóng caniyang dalá sa lupa'i, inihulog na. Tingnan mo ang carunungan niyong princesang timtiman, naguing isang cabunducan yaong sabóng binitiuan. Hindi nanga nacaraan ang cabayong sinasac-yán, apat na leguas ang lagay niyong inyong calayuan. Diyata't, sa lahat bagá nang hirap niyang dinalá, hindi mo pa naquilala yaong si doña María. Papaluin capagcuan ang negritong calibaran, cun ano't, ang nasasactán ang príncipeng si don Juan. Uiuicain nang negrita diyata't, totoó bagá, sa loob mo'i, nauala na yaong mahal na princesa. Papaluing ualang tahan ang negritong caagapay, boong cataua'i, nag-latay nang príncipeng si don Juan. Ang uica ni doña María tugtuguin yaong música, nagsayáo na mulí bagá ang negrito at negrita. Ay nang may isang oras na pag-lalaró nang dalauá, ay nangusap ang princesa ang músico'i, itahán na. Ang tanong nitong negrita don Jua'i, diyata bagá, totoong di mo quilala itong si doña María. Isinagót nang negrito hindi natatalastas co, anang negrita'i, ganito sasabihi'i, paquingan mo. Di cayo'i, nang aabutan nang haring Salermong mahal, gumaua pa nang paraan itong princesang timtiman. Di ang coje niyang dalá sa lupa'i, inihulog na, naguing dagat capagdaca hindi nacatauid siya. At nang cayo'i, dumating na Ermopolisis na villa, sa bahay niyong pastora iniuan mo ang princesa. Di ang bilin niyang tunay sa babaing cangino man, huag palapit don Juan at siya'i, malilimutan. Cundi mo pa sinusucat dinaanan niyang hirap, ngayon na ang pagcautás ng buhay mong ualang palad. Sa oras ding ito bagá ang músico'i, naualá na, ang negrito at negrita hindi na nila naquita. At ang frasco nga ang siyang bucód na natira lamang, siya ang quinalalag-yan niyong cay don Juan buhay. Ang uinica nang princesa diyata don Juan aniya, di mo pa naquiquilala yaong si doña María. Yayamang gayon din lamang aco'i, ualang cabuluhán, pagsisi nang casalanan at siya mong cahanganan. Siya nangang pagdampot na sa frasco nitong princesa, at babasaguing talaga sa malaquing galit niya. Dito nanga naramdaman nang príncipeng si don Juan, at naquilala ngang tunay si doña Maríang mahal. Linapitan capagdaca at saca niyacap niya, icao nga ang aquing sinta na iniuan co sa villa. Aco ang may casalanan sucat mong paghinanactan, pagca't, aco'i, nalapitan ni Leonorang timtiman. Aco'i, parang ulól bagá na sa loob cong mag-isá, cundi ngayon lamang sintá hindi co na-ala-ala. Icao ang sintá cong tunay na pinagsadyáng linacbáy. sa reinong de los Cristal ang pinuhunan co'i, búhay. Patauad doña María sa aquing pagcacasala, ang cataua't, búhay co pa ay sa iyo't, di sa ibá. At saca nag-uica naman ó haring aquing magulang, dito acó ipacasál sa emperatriz na mahal. Anang doña Leonora mahal na vuestra alteza, sandaling paquingán niya ang aquing munting querella. Ngayon co na po tuturan ang lihim cong iningatan, at nang iyong maalaman yaong hirap ni don Juan. Aco ay doon quinuha sa bundóc niyong Armenia, cami ay magcacasama capatid cong doña Juana. Tiuasáy ang aquing lagay sa lupang cailaliman ang príncipeng si don Juan ang siyang cumuha lamang. Bucód dito ang isá pa ó daraquilang monarca, nang siya'i, pagliluhan na capatid niyang dalauá. Nang caniyang pagbalicán ang singsing cong minamahal, siya'i, agád tinalian magcapatid na sucaban. Nang mayroong sampóng dipá ang lubid na nahulog na, ay tinagpás nang espada ni don Pedrong palamara. Nang maquita co ang lagay nang príncipeng si don Juan, acó tantong daramay sa quinahulugang hucay. Aco'i, agad sinungaban ni don Pedrong tampalasan, ang lobo co sa sucbitan ang quinuha co na lamang. Inihulog co sa hucay at aquing pinagbilinan cahit patáy si don Juan ay iyong pag-remediohan. Ito nga po haring mahal ang iyo lamang hatulan, cun siya'i, dapat macasal cay doña Maríang hirang. Ang uica nitong monarca icao ang unang nacuha, an sagót ni Leonora aco nga po't, dili ibá. Sa iyo ang carampatan si don Juan ay ipacasál. sapagca't, iyong binuhay sa balóng quinahulugan. Sa hatol bagang nasambit sinong macapag-aalis, doña María'i, nagtindig at capagdaca'i, nagsulit. Ito ang uinica niya ó daraquilang monarca, dinguin ngayon nang lahat na ang aquing munting querella. Ang uica nang haring mahal sabihin mo na at turan, at nang aquing maalaman ang iyong pahahatulan. Ang uica ni doña María cun gayon po'i maquinig ca, cay don Juan dahil bagá ang aquing pinag-hablá. Naparoon at nag-lacbay sa reinong de los Cristal, cami ay nagcaibigan usapan nami'i matibay. Gaano ang búhay niya sa utos nang aquing amá, acó ang naghirap bagá na sumunód sa caniya. Cun aquing pinabayaan ang príncipeng si don Juan, hindi na darating naman doon siya mamamatáy. Naguló ang gunam-gunam ng haring Fernandong mahal, cumuhang sanguni naman sa arzobispong marangál. Ang sa arzobispong saysay cun sinong unang catipán, siyang dapat pacasalán nang príncipeng si don Juan. Sagót ni doña María ó amá nang caloloua, ang sa tauong puri bagá di búhay ang cahalagá. Anang arzobispo naman ngayo'i, uala ca nang daan, at may na unang catipán na marapat pacasalán. Cay doña María'i, itó cun uala ring daan aco, hinauacan nanga rito yaóng itiniráng frasco. Ibinuhos na marahan ang tubig sa frascong mahal, ano pa nga't, nag-languyan ang tauo sa caharian. Ang tubig ay umapao nga hangang palaciong bintana, dito'i, agád nanga mutlá ang lahát nang tauong madlá. Ang uinica ni don Juan sucat na sintá co't, búhay, aquing ipa-aaninao ang totoong catuiran. O mahal na pontífice cay Jesús na cahalili, yaring aquing munting sabi ngayo'i, sandaling paquinguí. Ang princesa Leonora ay hindi co tangcá siya, sa balóng aming sinonda doon co lamang naquita. Pinuhunan co nga'i, búhay sa serpienteng nacalaban, at cay doña Juana naman sa giganteng nagtatangan. Cun caya pinagliluhan manga capatid cong hirang, sa singsing niyang naiuan na aquing pinagbalican. Abót na princesang mahal ang singsing mong nalimutan, at dito nagmulang tunay tanang aquing cahirapan. Sa búhay cong pinuhunan nang sa iyo ay pag-agao, bagama't, iyong binuhay bilang nacapalit lamang. At nag-uica si don Juan dito aco pacacasál, sa princesang lubhang mahal sa reinong de los Cristal. Ang uica nitong monarca cay don Pedro'i, pacasál na, at hindi naman sa ibá at tunay ring anác quita. Sapagca't, uala cang daan cay don Jua'i, mapacasál, matigas ang carunungan ni doña Maríang mahal. Ang sagót ni Leonora ó daraquilang monarca, icao po ang bahala na gauin ang balang magandá. Nang maringig yaon bagá nang haring caniyang amá, sumanguning muli siya sa arzobispo ngang sadyá. Ano pa nga at nagcabagay pinag-isang catuiran, tinauag nilang marahan doña Leonorang mahal. Nang oras ding yaón naman sabáy silang iquinasál, fiesta'i, dalauang siyam sa Berbaniang caharian. Ay ano'i, nang matapos na ang canilang pagsasayá, isasalin ang corona cay don Juang anác niya. Si doña María'i, nag-uica ó monarcang daraquila, sumandaling mag-unaua sa aquing ipag-uiuica. Ang corona't, cetrong mahal si don Pedro ang salinan, aco'i, may corona naman sa reinong de los Cristal. Sa uinicang ito baga niyong si doña María, ipinutong capagdaca cay don Pedro ang corona. Ang sa mariquit na reina bunying doña Leonora, ibinigay sa caniya ang mahal na diadema. At sila'i, umúi naman sa reinong de los Cristal, gayong layong linacaran isang oras na linacbay. Ang catulad at capara nitong si doña María, lumabás sa, isang guerra at nanalong nagvictoria. Ito'i, aquing pabayaan victoria niyang quinamtán, at aquing ipagsasaysay ang canilang paglalacbay. Nang sila'i, dumating naman sa reinong de los Cristal, uala nanga at namatáy ama't, capatid na hirang. Ang dinatnan sa palacio secretario't, consejero, siya ngang pagdating dito nang emperador na bago. Yaong encantong laon na ay inalis capagdaca, yaóng batóng balót nila nagsilitao na lahat na. Ang lihim na iningatan nang hari nilang magulang sa panahóng ito naman ay caniyang inalitao. Ang tigre't, león sa parang at tauo sa caharian, sila'i, nangagsipaluál sa balát cayong catauan. Nang, mangyaring malabas na ang tauo ay cumapal na, nagpahanda nang lamesa itong si doña María. Ang silla'i, gayon din naman ay husto ring ualang culang, ang pagcaing bagay-bagay sa lamesa'i, nalalagay. At sa dulo nang lamesa mayroong dalauang silla, na uupán bagáng sadyá nang príncipe at princesa. Sacá naman capagdaca itong si doña María, nuha nang isang bandeja inilagay ang corona. Cumuhang sintabi naman sa haráp nang manga mahal, na naroong napipisan consejeros bagáng tanán. Pagmalasi't, tingnan ninyo ang emperador na bago, siyang nahalili ito doon sa haring amá co. Ipinutong capagdaca yaong cetro at corona, at sa cay doña María ang mahal na diadema. Matapos umagapay na ang bunying emperadora, at cumain ang lahat na sa mariquit na lamesa. Nang sila ay matapos na nang pagcaing mahalagá, nagsi-tindig na lahat na para-parang nangag-viva. Viva ang inahihiyao nang boong sangcaharian, mabuhay na ualang hangan ang emperador na mahal. Sabihin bagá ang guló doong sa loob nang reino, arao, gabi ang músico ualang tahan sa palacio. Ay ano'i, sa matapos na siyam na arao na fiesta, caguluha'i, payapa na nitong bagong nagcorona. Ang emperador na mahal at asaua niyang hirang, nagpasunod nang mahusay sa tanang nasasacupan. Ano ipa't, silang dalauá sing-ibig na mag-asaua, mahusay ang pagsasama ualang pagtatalo bagá. Sila'i, lubós nagcabagay at capua manga mahal, mag-utos pa ay malubay sa manga vasallong tanán. Caya nga't, ang naging hangá nitong bunying mag-asaua, nang sila'i, mangamatay na quinamtan ang santa gloria. Ito ang dapat tularan nang mag-asauang sino man, ang loob na cababaan capatid nang capalaran. Aquin nang bibig-yáng hangá corridong ipinagbadyá, cun sa letra'i, may sumala capupunan ay cayó na. CATAPUSAN * * * * * [Patalastas: Advertisement Imprenta, at Papeleria ni J. Martinez] End of the Project Gutenberg EBook of Ibong Adarna, by Anonymous *** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK IBONG ADARNA *** ***** This file should be named 16157-8.txt or 16157-8.zip ***** This and all associated files of various formats will be found in: https://www.gutenberg.org/1/6/1/5/16157/ Produced by Tamiko I. Camacho, Jerome Espinosa Baladad, Pilar Somoza and PG Distributed Proofreaders from page scans provided by University of Michigan. Dedicated to the three Filipino comedians Dolphy, Panchito and Babalu who made this folklore memorable in a 1970s film adaptation. Updated editions will replace the previous one--the old editions will be renamed. Creating the works from public domain print editions means that no one owns a United States copyright in these works, so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the United States without permission and without paying copyright royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you charge for the eBooks, unless you receive specific permission. If you do not charge anything for copies of this eBook, complying with the rules is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation of derivative works, reports, performances and research. They may be modified and printed and given away--you may do practically ANYTHING with public domain eBooks. Redistribution is subject to the trademark license, especially commercial redistribution. *** START: FULL LICENSE *** THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free distribution of electronic works, by using or distributing this work (or any other work associated in any way with the phrase "Project Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project Gutenberg-tm License (available with this file or online at https://gutenberg.org/license). Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm electronic works 1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to and accept all the terms of this license and intellectual property (trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. 1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be used on or associated in any way with an electronic work by people who agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works even without complying with the full terms of this agreement. See paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic works. See paragraph 1.E below. 1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation" or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual works in the collection are in the public domain in the United States. If an individual work is in the public domain in the United States and you are located in the United States, we do not claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, displaying or creating derivative works based on the work as long as all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope that you will support the Project Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with the work. You can easily comply with the terms of this agreement by keeping this work in the same format with its attached full Project Gutenberg-tm License when you share it without charge with others. 1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in a constant state of change. If you are outside the United States, check the laws of your country in addition to the terms of this agreement before downloading, copying, displaying, performing, distributing or creating derivative works based on this work or any other Project Gutenberg-tm work. The Foundation makes no representations concerning the copyright status of any work in any country outside the United States. 1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: 1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed, copied or distributed: This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.org 1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived from the public domain (does not contain a notice indicating that it is posted with permission of the copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in the United States without paying any fees or charges. If you are redistributing or providing access to a work with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. 1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted with the permission of the copyright holder, your use and distribution must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the permission of the copyright holder found at the beginning of this work. 1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm License terms from this work, or any files containing a part of this work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. 1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this electronic work, or any part of this electronic work, without prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with active links or immediate access to the full terms of the Project Gutenberg-tm License. 1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any word processing or hypertext form. However, if you provide access to or distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than "Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm License as specified in paragraph 1.E.1. 1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. 1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided that - You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he has agreed to donate royalties under this paragraph to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid within 60 days following each date on which you prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty payments should be clearly marked as such and sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in Section 4, "Information about donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation." - You provide a full refund of any money paid by a user who notifies you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm License. You must require such a user to return or destroy all copies of the works possessed in a physical medium and discontinue all use of and all access to other copies of Project Gutenberg-tm works. - You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the electronic work is discovered and reported to you within 90 days of receipt of the work. - You comply with all other terms of this agreement for free distribution of Project Gutenberg-tm works. 1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm electronic work or group of works on different terms than are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing from both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the Foundation as set forth in Section 3 below. 1.F. 1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread public domain works in creating the Project Gutenberg-tm collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic works, and the medium on which they may be stored, may contain "Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by your equipment. 1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all liability to you for damages, costs and expenses, including legal fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE PROVIDED IN PARAGRAPH F3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH DAMAGE. 1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a written explanation to the person you received the work from. If you received the work on a physical medium, you must return the medium with your written explanation. The person or entity that provided you with the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a refund. If you received the work electronically, the person or entity providing it to you may choose to give you a second opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy is also defective, you may demand a refund in writing without further opportunities to fix the problem. 1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTIBILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. 1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any provision of this agreement shall not void the remaining provisions. 1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance with this agreement, and any volunteers associated with the production, promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees, that arise directly or indirectly from any of the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause. Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of electronic works in formats readable by the widest variety of computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from people in all walks of life. Volunteers and financial support to provide volunteers with the assistance they need, is critical to reaching Project Gutenberg-tm's goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will remain freely available for generations to come. In 2001, the Project Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4 and the Foundation web page at https://www.pglaf.org. Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit 501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification number is 64-6221541. Its 501(c)(3) letter is posted at https://pglaf.org/fundraising. Contributions to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by U.S. federal laws and your state's laws. The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S. Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered throughout numerous locations. Its business office is located at 809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email business@pglaf.org. Email contact links and up to date contact information can be found at the Foundation's web site and official page at https://pglaf.org For additional contact information: Dr. Gregory B. Newby Chief Executive and Director gbnewby@pglaf.org Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide spread public support and donations to carry out its mission of increasing the number of public domain and licensed works that can be freely distributed in machine readable form accessible by the widest array of equipment including outdated equipment. Many small donations ($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt status with the IRS. The Foundation is committed to complying with the laws regulating charities and charitable donations in all 50 states of the United States. Compliance requirements are not uniform and it takes a considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up with these requirements. We do not solicit donations in locations where we have not received written confirmation of compliance. To SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any particular state visit https://pglaf.org While we cannot and do not solicit contributions from states where we have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition against accepting unsolicited donations from donors in such states who approach us with offers to donate. International donations are gratefully accepted, but we cannot make any statements concerning tax treatment of donations received from outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation methods and addresses. Donations are accepted in a number of other ways including including checks, online payments and credit card donations. To donate, please visit: https://pglaf.org/donate Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic works. Professor Michael S. Hart was the originator of the Project Gutenberg-tm concept of a library of electronic works that could be freely shared with anyone. For thirty years, he produced and distributed Project Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support. Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper edition. Most people start at our Web site which has the main PG search facility: https://www.gutenberg.org This Web site includes information about Project Gutenberg-tm, including how to make donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.